Όταν ο Ιησούς «κοιμάται» την ώρα της καταιγίδας σου

Μάρκ.δ:35-41 Και λέγει προς αυτούς εν εκείνη τη ημέρα, ότε έγεινεν εσπέρα· Ας διέλθωμεν εις το πέραν. Και αφήσαντες τον όχλον, παραλαμβάνουσιν αυτόν ως ήτο εν τω πλοίω και άλλα δε πλοιάρια ήσαν μετ' αυτού. Και γίνεται μέγας ανεμοστρόβιλος και τα κύματα εισέβαλλον εις το πλοίον, ώστε αυτό ήδη εγεμίζετο. Και αυτός ήτο επί της πρύμνης κοιμώμενος επί το προσκεφάλαιον· και εξυπνούσιν αυτόν και λέγουσι προς αυτόν· Διδάσκαλε, δεν σε μέλει ότι χανόμεθα; Και σηκωθείς επετίμησε τον άνεμον και είπε προς την θάλασσαν· Σιώπα, ησύχασον. Και έπαυσεν ο άνεμος, και έγεινε γαλήνη μεγάλη. Και είπε προς αυτούς· Διά τι είσθε ούτω δειλοί; πως δεν έχετε πίστιν; Και εφοβήθησαν φόβον μέγαν και έλεγον προς αλλήλους· Τις λοιπόν είναι ούτος, ότι και ο άνεμος και η θάλασσα υπακούουσιν εις αυτόν;

Οι δώδεκα άντρες ήταν πιασμένοι από τις πλευρές του σκάφους για να σώσουν τη ζωή τους. Κανένας δεν μπορούσε να θυμηθεί να είχε βρεθεί σε μια καταιγίδα σαν αυτή. Όλοι ξέρανε ιστορίες τρόμου με σκάφη που βυθίζονταν και ναύτες που πνιγόταν σε καταιγίδες, αλλά καμμιά δεν ήταν τόσο κακή όσο αυτή. Αν κατάφερναν να επιζήσουν, αυτή θα ήταν η θύελλα που θα διηγούταν στα εγγόνια τους.

Το μικρό σκάφος έπαιρνε πολύ νερό. Οι ίδιοι ήταν βρεγμένοι μέχρι το κόκκαλο. Οι πιθανότητες επιβίωσης από αυτή την κακοκαιρία δεν φαινόταν πολλές.

Έριχναν κλεφτές φοβισμένες ματιές στον άνθρωπο που κοιμόταν σ’ ένα μαξιλάρι στο πίσω μέρος του σκάφους. Τον κοίταζαν με δυσπιστία. Πώς μπορούσε να υπάρχει άνθρωπος στον κόσμο, που να κοιμάται σε μια τέτοια στιγμή;

Αν χρειάζονταν ποτέ να ξυπνήσει και να τους βοηθήσει, ήταν τώρα! Δεν είχαν βρεθεί ποτέ σε τέτοια απελπισία. Κανείς στο πλοίο δεν θα μπορούσε να τους βοηθήσει σαν κι Αυτόν και όμως Αυτός, κοιμάται με όλη Του την άνεση, ενώ το πλοίο τους είναι έτοιμο να βυθιστεί μαζί με όλους αυτούς. Το σκάφος τους ήταν γεμάτο νερά.

• Δεν μπορούσε να νιώσει ότι το πλοίο διαλυόταν;    
• Δεν μπορούσε να νιώσει τα νερά που έπεφταν πάνω Του;    
• Δεν μπορούσε να νιώσει το τσαλαβούτημα μέσα στο σκάφος;    
• Δεν τους άκουγε να φωνάζουν απελπισμένα ο ένας στον άλλο;    
• Γιατί δεν ξυπνούσε;    

• Πώς μπορούσε να κοιμάται μια τέτοια στιγμή όπως αυτή;

Έπιασαν ο ένας τα μάτια του άλλου να είναι γεμάτα δυσπιστία, ενώ κουνούσαν τα κεφάλια τους. Το στόμα τους φοβόταν να προφέρει αυτά που σκεπτόταν. Ήξεραν ότι αν μόνο ξυπνούσε, θα μπορούσε να τους βοηθήσει. Το πρόβλημα ήταν ότι ο Ιησούς κοιμόταν ενώ περνούσαν αυτή τη δυσκολία. Ο Ιησούς, Αυτός που έκανε τόσα θαύματα που δεν είχαν ξαναδεί, κοιμόταν.

Ήταν ο Κύριός τους, ο ηγέτης τους. Ακόμα, βρισκόταν σ’ αυτό το καράβι αυτή τη στιγμή, εξαιτίας Του. Τους είχε πει να Τον περάσουν στην άλλη πλευρά. Κανείς δεν ήθελε να φανεί ασεβής και να Τον ξυπνήσει, αν ήθελε να κοιμηθεί.

Το ταξίδι προς την άλλη πλευρά, μπορούσε να τους κοστίσει τη ζωή τους. Το ταξίδι προς την άλλη πλευρά, μπορεί να βύθιζε κάλλιστα το σκάφος τους. Ήταν απόλυτα ασφαλείς εκεί που βρισκόταν προηγουμένως. Δεν είχαν κανένα φόβο στην ακτή που λίγο πριν άφησαν. Αυτό το ταξίδι προς την άλλη πλευρά, ήταν κάτι πολύ μεγαλύτερο από ό, τι μπορούσαν να αντέξουν.

Είχαν χαρεί πάρα πολύ και είχαν μείνει έκπληκτοι όταν ο Ιησούς ανάστηνε ανθρώπους από τους νεκρούς. Ήταν έκπληκτοι και χαρούμενοι όταν είδαν τον λεπρό να θεραπεύεται. Είχε ακόμη μετατρέψει το νερό σε κρασί. Γιατί δεν σηκωνόταν τώρα, να κάνει άλλο ένα θαύμα στην ανάγκη τους;

Ήταν οι μαθητές Του. Ο Ιησούς ήταν πάντα απασχολημένος με το να θεραπεύει και να βοηθάει όλους τους άλλους. Είχαν αφήσει τα σπίτια τους για χάρη Του. Είχαν να κοιμηθούν πολύ καιρό στο δικό τους κρεβάτι, γι’ Αυτόν. Σίγουρα δεν θα παραμελούσε ή θα αγνοούσε τις ανάγκες των δικών Του μαθητών.

Κανείς δεν φαινόταν σίγουρος για τον κατάλληλο τρόπο να Τον ξυπνήσει. Ποτέ δεν χρειάστηκε να το κάνουν πριν. Πάντα φαινόταν να είναι ξύπνιος, να γνωρίζει τα πάντα και να τα έχει υπό έλεγχο. Αλλά όχι τώρα, όταν Τον χρειαζόταν περισσότερο από κάθε άλλη φορά.

Το σκάφος συνθλιβόταν βίαια και αυτό τους ταρακούνησε για δράση. Κάποιος φώναξε, «Διδάσκαλε, δεν σε μέλει ότι χανόμεθα;».

Σηκώθηκε αμέσως, επιτίμησε τη θύελλα και ήρθε μια απόλυτη ηρεμία. Όταν είπε, «Σιώπα, ησύχασον», ο άνεμος σταμάτησε αμέσως να φυσά. Τα κύματα σταμάτησαν να πηγαινοέρχονται. Τα μάτια των δώδεκα άνοιξαν διάπλατα από δυσπιστία στο καταπληκτικό γύρισμα των συμβάντων. Δεν έγινε απλά γαλήνη, «έγεινε γαλήνη μεγάλη». Ήξεραν τα θαύματα που είχε κάνει, αλλά το γεγονός ότι ο άνεμος και η θάλασσα υπάκουσαν στη φωνή Του, τους άφησε τελείως έκπληκτους.

Ο Ιησούς τότε γύρισε και τους είπε απλά, «Διά τι είσθε ούτω δειλοί; πως δεν έχετε πίστιν»!

«Σκεφτείτε όλες τις δοκιμασίες που έχετε περάσει και όλες τις δυσκολίες που έχετε αντιμετωπίσει και δεν έγινε τίποτα για να αλλάξουν τα πράγματα προς το καλύτερο. Ο Θεός ποτέ δεν έρχεται να διορθώσει κάτι χωρίς να Του το ζητήσουμε. Χωρίς να εμπλακούμε κι εμείς κάνοντας ό, τι μπορούμε, έστω προσευχόμενοι ζητώντας βοήθεια. Τότε θα συμβεί το θαύμα.

• Ίσως η καταιγίδα σου είναι μια κακή διάγνωση από τον γιατρό.
• Ίσως η καταιγίδα σου είναι οικονομική.
• Ίσως η καταιγίδα σου είναι πνευματική.
• Ίσως η καταιγίδα σου είναι ο σύζυγος ή η σύζυγός σου.
• Ίσως η καταιγίδα σου είναι ένα δύστροπο παιδί.
• Ίσως η καταιγίδα σου είναι η απώλεια του παιδιού σου.

Για σένα, αυτή τη στιγμή, μπορεί να φαίνεται ότι είναι αδιάφορος σχετικά με το τι περνάς. Αλλά, αυτό είναι απολύτως αναληθές. «Τον ενδιαφέρει πάρα πολύ, το τι περνάς».

Α’ Πέτρ.ε:7 και πάσαν την μέριμναν υμών ρίψατε επ' αυτόν, διότι αυτός φροντίζει περί υμών.

Κάνε ό, τι έκαναν οι μαθητές.    

Κάνε ό, τι έκαναν όταν συνειδητοποίησαν ότι δεν υπήρχε τίποτα άλλο που θα μπορούσαν να κάνουν.    

Τον φώναξαν και ανταποκρίθηκε αμέσως.    

Όταν εμείς συμμετάσχουμε, τότε εμπλέκεται κι Αυτός. Είναι αλήθεια!

Να θυμάσαι τον Ψαλμ.ρκα:4 Ιδού, δεν θέλει νυστάξει ουδέ θέλει αποκοιμηθή, ο φυλάττων τον Ισραήλ.

Δεν κοιμήθηκε στη θύελλα του Δανιήλ. Δεν κοιμήθηκε  στην καταιγίδα των 3^ων  Εβραιόπουλων. Δεν θα κοιμηθεί ούτε στη δική σου δυσκολία. Αυτός που έχει τον έλεγχο των πάντων, δεν κοιμάται πραγματικά, όταν Τον χρειάζεσαι.