«Η ΖΩΗ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ»

Κάτω από τον παραπάνω τίτλο, γράφτηκαν πολλές βιογραφίες και δόθηκαν πολλά πορτραίτα του Κυρίου. Θα ρωτήσεις, ποιο είναι το πιο αυθεντικό. Ποιά έκδοση, είναι πιο κοντά στην πραγματικότητα. Ποια «Ζωή του Ιησού», αν προσφέρουμε στους ανθρώπους, θα τους δώσουμε ένα γνήσιο Χριστό. Ο Παύλος στη Β’ Κορ.ς:7-11, μας δίνει την απάντηση και την προτροπή. Η πιο γνήσια κι αποτελεσματική «Ζωή του Ιησού» πού μπορούμε να προσφέρουμε - και οφείλουμε - στους ανθρώπους, είναι... «Η ζωή του Ιησού εν τη θνητή σαρκί ημών» (έδ.10). Ας την πλησιάσουμε, με ευλάβεια. Η ζωή του Ιησού, ήταν:

Η ΖΩΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ - Η ανάληψη

Α. Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΗΣ ΑΝΑΛΗΨΗΣ

Με την ανάληψη εννοούμε την ενέργεια της υπερνίκησης του νόμου της βαρύτητας και τη σωματική ανάληψη στον ουρανό.

Έχουμε παραδείγματα κι άλλων που αρπάχτηκαν και θ’ αρπαχτούν με την ίδια δύναμη:

1.  Ο Ενώχ μετατέθηκε στον προκατακλυσμιαίο κόσμο, στην ηλικία των 365 ετών (Γεν.ε:18-24, Εβρ.ια:5).

2.  Ο Ηλίας μετατέθηκε στην Ιεριχώ (Β’ Βασ.β:9-13)

3.  Η Εκκλησία θα μετατεθεί (Β’ Θεσ.δ:13-18).

Ο Ιησούς αναλήφθηκε απ’ το Όρος των Ελαιών αφού εμφανιζόταν στους μαθητές Του για σαράντα ημέρες (Λουκ.κδ:51, Πρ.α:9-11).

Η ΖΩΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ - Η μεγάλη αποστολή

Ματθ.κδ:14  “Και θέλει κηρυχθή τούτο το ευαγγέλιον της βασιλείας εν όλη τη οικουμένη προς μαρτυρίαν εις πάντα τα έθνη, και τότε θέλει ελθεί το τέλος”.

Ματθ.κη:19,20  “Πορευθέντες λοιπόν μαθητεύσατε πάντα τα έθνη βαπτίζοντες αυτούς εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος, διδάσκοντες αυτούς να φυλάττωσι πάντα όσα παρήγγειλα εις εσάς...”

Μάρκ.ις:15  “Και είπε προς αυτούς, Υπάγετε εις όλον τον κόσμον, και κηρύξατε το ευαγγέλιον εις όλην την κτίσην”.

Λουκ.κδ:47    “Και να κηρυχθή εν τω ονόματι αυτού μετάνοια και άφεσις αμαρτιών εις πάντα τα έθνη, γινομένης αρχής από Ιερουσαλήμ”.

Ιωάν.κ:22,23  “...Λάβετε Πνεύμα Αγιον. Αν τινων συχγωρήσητε τις αμαρτίες είναι συγκεχωρημέναι εις αυτούς, αν τινων κρατήτε, είναι κεκρατημέναι”.

Πρ.α:8  “Aλλά θέλετε λάβει δύναμιν, όταν επέλθη το Αγιον Πνεύμα εφ’ ημάς και θέλετε είσθαι εις εμέ μάρτυρες και εν Ιερουσαλήμ και εν πάση τη Ιουδαία και Σαμαρεία, και έως εσχάτου της γης”.

Η ΖΩΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ - Η ανάσταση

Α. Η ΣΠΟΥΔΑΙΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΗΣ

Η ανάσταση του Ιησού Χριστού είναι αναγκαία για την σωτηρία μας. Όλα είναι μάταια αν το σώμα του Χριστού δεν αναστήθηκε απ’ τους νεκρούς.

Αν ο Ιησούς είχε παραμείνει θαμμένος στον τάφο, η ιστορία της ζωής και του θανάτου Του θα είχε μείνει στον τάφο μαζί Του. Η ανάσταση δεν προέρχεται απ’ την ιστορία της ζωής Του, αλλά η όμορφη ιστορία της ζωής του Χριστού προέρχεται απ’ το γεγονός της ανάστασής Του. Μ’ άλλα λόγια, η ανάσταση του σώματος του Χριστού απ’ τον τάφο αποδεικνύει την θεότητα του Ιησού και τη δύναμη του αίματός Του να σώζει αμαρτωλούς.

Η ΖΩΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ - Τα εφτά τελευταία λόγια του Κυρίου

Τα λόγια που είπε ο Ιησούς πάνω στο σταυρό ήταν πολύ σημαντικά κι είχαν βαθύ νόημα. Γι’ αυτό το λόγο, θα αναφερθούμε σ’ αυτό το μάθημα και θα μελετήσουμε προσεκτικά αυτά τα τελευταία λόγια του Κυρίου μας, ενώ γευόταν την αγωνία του θανάτου.

Η ΖΩΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ - Ο Γολγοθάς

Γραφικές αναφορές: Ματθ.κζ:32-61   Μάρκ.ιε:21-47   Λουκ.κγ:26-49   Ιωάν.ιθ:16-42

Α.  Η ΜΑΣΤΙΓΩΣΗ

Η μαστίγωση λάμβανε χώρα πριν απ’ τη σταύρωση. Ήταν μία τιμωρία τόσο φριχτή που το μυαλό μουδιάζει και μόνο στη σκέψη της. Το θύμα γυμνωνόταν δημόσια, δενόταν απ’ τα χέρια σε κυρτή στάση πάνω σ’ ένα πάσσαλο κι ύστερα, στα τεντωμένα νεύρα της γυμνής πλάτης που συσπόνταν, έριχναν χτυπήματα με δερμάτινα λουριά, τα οποία κατέληγαν σε βαριές, οδοντωτές άκρες από κόκαλο και μολύβι. Με κάθε χτύπημα σκιζόταν το δέρμα μέχρι που φαίνονταν οι φλέβες. Συχνά, το μαστίγιο έπεφτε πάνω στο πρόσωπο κι “έβγαζε” τα μάτια και τα δόντια. Το θύμα, τις περισσότερες φορές, λιποθυμούσε και συχνά πέθαινε.  Οταν μαθαίνουμε πόσο φριχτό ήταν το μαστίγωμα των Ρωμαίων, τα λόγια του Πέτρου, “Με του οποίου την πληγήν ιατρεύθητε” (Α’ Πέτρ. β 24) αποκτούν καινούριο νόημα.

Η ΖΩΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ - Η δίκη

Ματθ.κs:57, κζ:25,  Μάρκ.ιδ:53, ιε:19  Λουκ.κβ:66, κγ:24, Ιωάν.ιη:19,  ιθ:16

Α. Η ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗ ΔΙΚΗ

Μετά τη σύλληψη του Ιησού στη Γεθσημανή, τα μέλη του Εβραϊκού συνεδρίου (Σανχεντρίν) συγκεντρώθηκαν βιαστικά για να επιβάλλουν την ποινή που είχαν ήδη αποφασίσει. Οι στρατιώτες έφεραν, δίχως καθυστέρηση, τον Ιησού μέσα απ’ τους ήσυχους δρόμους της πόλης που κοιμόταν στο παλάτι του αρχιερέα Καϊάφα. Ηταν άνθρωπος πονηρός, χωρίς ηθικές αρχές, φανατικός και σκληρός. Ο Καϊάφας ήταν γαμπρός του Αννα.

Η ΖΩΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ - Η προδοσία

Α. Η ΠΡΟΔΟΣΙΑ.

Ο Ιούδας ο Ισκαριώτης ήταν ένας απ’ τους 12 μαθητές. Ο πατέρας του ήταν ο Σίμων ο Ισκαριώτης. Τα κίνητρα για ν’ ακολουθήσει το Χριστό φαίνεται πως ήταν συμφεροντολογικά κι ότι περίμενε να κερδίσει κοσμικά προνόμια όταν εγκαθιδρυόταν η βασιλεία του Κυρίου.

Όταν μελετάμε το χαρακτήρα του, παραξενευόμαστε που ήταν ένας απ’ τους δώδεκα:

• Ήταν άπληστος για το κέρδος κι επιθυμούσε να αποκτήσει χρήματα (Ματθ.κs:14-15).

• Ήταν υποκριτής (Ιωάν.ιβ:5-6)

• Ήταν κλέφτης (Ιωάν.ιβ:6)

• Ήταν ένοχος προδοσίας (Μάρκ.ιδ:10, Λουκ.κβ:47-48)

Η ΖΩΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ - Γεθσημανή

Ματθ.κs:30, 36-46, Μάρκ.ιδ:26, 32-42, Λουκ.κβ:39-46, Ιωάν.ιη:1

Α. ΓΕΘΣΗΜΑΝΗ.

Δύο χιλιόμετρα, περίπου, ανατολικά απ’ τα τείχη της Ιερουσαλήμ, στους πρόποδες του Όρους των Ελαιών, βρισκόταν ο Κήπος της Γεθσημανής. Ήταν ένας κήπος (περιβόλι) με ελιές, συκιές και ροδιές. Εκεί υπήρχε ελαιοτριβείο όπου έλιωναν τις ελιές κι έβγαζαν λάδι. Σ’ αυτό το μέρος που “συνέθλιβαν” τις ελιές ήρθε ο Ιησούς με τους μαθητές Του για να “συντριφτεί” ώστε η ευλογία και τα χαρίσματα της ζωής Του να αναβλύσουν.

Η ΖΩΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ - Το αποχαιρετιστήριο μήνυμα

Iωάν. ιγ:35, ιζ:26

Α. ΤΟ ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΤΗΡΙΟ ΜΗΝΥΜΑ.

Ιωάν. ιγ:33 “Τεκνία, έτι ολίγον είμαι μεθ’ υμών...όπου υπάγω εγώ, σεις δεν δύνασθε να έλθητε...”

Όταν ο Κύριος πληροφόρησε τους μαθητές Του ότι θα πάει σ’ ένα τόπο όπου δεν μπορούσαν, προς το παρόν, να Τον ακολουθήσουν, οι καρδιές τους ράγισαν. Για να τους ενθαρρύνει, τους έδωσε αυτό το αποχαιρετιστήριο μήνυμα, το οποίο τελείωσε με την προσευχή Του.

Το αποχαιρετιστήριο μήνυμα δόθηκε αμέσως μετά την αναχώρηση του Ιούδα. Όπως φαίνεται, οι υποσχέσεις που δόθηκαν δεν αφορούσαν τον Ιούδα, αλλά απευθύνονταν στους πιστούς μαθητές Του μόνο. Δεν ξέρουμε πόσο διάρκεσε αυτή η γλυκιά, τρυφερή επικοινωνία με τους μαθητές Του, αλλά ξέρουμε ότι ήταν απ’ τις ιερότερες στιγμές που πέρασε διδάσκοντας τους. Άνοιξε την καρδιά Του στην μικρή συντροφιά και τους είπε κάποιες ξεχωριστές, πολύτιμες αλήθειες που δεν μπόρεσαν να καταλάβουν ακριβώς, μέχρι που έλαβαν το Άγιο Πνεύμα. Πρέπει να σημειώσουμε ότι απευθύνθηκε στους μαθητές Του, λέγοντάς τους “τεκνία”. Αυτό το μήνυμα περιλαμβάνει μερικά απ’ τα πιο γνωστά κι αγαπητά εδάφια της Γραφής.

Η ΖΩΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ - Το τελευταίο δείπνο

Ματθ.κs:17-30,  Μάρκ.ιδ:12-26,  Λουκ.κβ:7-30,  Ιωάν.ιγ:1-30

Α. ΤΟ ΑΝΩΓΕΙΟ.

Όταν οι μαθητές ρώτησαν τον Ιησού, “Που θέλεις να σοι ετοιμάσωμεν διά να φάγης το πάσχα;” Αυτός, με ηρεμία, έδωσε στον Πέτρο και τον Ιωάννη λεπτομερείς οδηγίες. Ο Ιούδας είχε ήδη σχεδιάσει να Τον προδώσει κι ο Ιησούς το ήξερε.  Γι’ αυτό το μέρος όπου θα συγκεντρώνονταν να γιορτάσουν το Πάσχα έπρεπε να μείνει κρυφό. Ο Ιησούς είπε στους μαθητές Του ότι θα συναντήσουν έναν άνθρωπο που θα κρατάει μια στάμνα με νερό. Αυτό ήταν πολύ ασυνήθιστο για ένα άντρα,  γιατί συνήθως γινόταν απ’ τις γυναίκες. Τους είπε ν’ ακολουθήσουν αυτό τον άνθρωπο κι όταν φτάσουν στο σπίτι όπου πήγαινε να ρωτήσουν τον οικοδεσπότη, “Ο διδάσκαλος σοι λέγει, Πού είναι το κατάλυμα, όπου θέλω φάγει το πάσχα μετά των μαθητών μου;” κι αυτός θα τους οδηγήσει σ’ ένα μεγάλο ανώγειο μ’ όλα τα αναγκαία, δηλαδή στρωμένο τραπέζι, καρέκλες κ.λ.π. Ο Πέτρος κι ο Ιωάννης ακολούθησαν αυτές τις οδηγίες κι ετοίμασαν το δείπνο του Πάσχα. Το ανώγειο, χωρίς αμφιβολία, βρισκόταν στο σπίτι κάποιου πλούσιου, ή του πατέρα του Ιωάννη Μάρκου ή του Ιωσήφ απ’ την Αριμαθαία.

Η ΖΩΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ - Η βδομάδα του πάθους

Α. Η ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΤΟΥ ΠΑΘΟΥΣ ΕΧΕΙ ΙΔΙΑΙΤΕΡΗ ΣΗΜΑΣΙΑ

Μπορούμε να καταλάβουμε την σπουδαιότητα των γεγονότων αυτής της εβδομάδας αν εξετάσουμε την έκταση που τους δίνουν οι συγγραφείς των 4 ευαγγελίων.

1.     Μάρκος: Σε 16 κεφ. συνολικά, η αφήγηση της εβδομάδας του πάθους αρχίζει απ’ το κεφ. 11.

2.     Ματθαίος: Σε 28 κεφ. η αφήγηση της εβδομάδας του πάθους αρχίζει απ’ το κεφ. 21.

3.     Λουκάς: Σε 24 κεφ. η αφήγηση αυτής της εβδομάδας αρχίζει απ’ το κεφ. 19.

4.  Ιωάννης: Σε 21 κεφ. η αφήγηση της εβδομάδας του πάθους αρχίζει απ’ το κεφ. 12.

Η ΖΩΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ - Η θριαμβευτικη είσοδος του Ιησού στα Ιεροσόλυμα

Γραφικές Αναφορές :  Ματθ.κα:1-11    Μάρκ.ια:1-10  Λουκ.ιθ:29-44   Ιωάν.ιβ:12-29

Α. Η ΘΡΙΑΜΒΕΥΤΙΚΗ ΕΙΣΟΔΟΣ ΕΚΠΛΗΡΩΣΕ ΤΙΣ ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ

Ζαχαρίας θ:9 “Χαίρε σφόδρα, θύγατερ Σιών, αλάλαζε, θύγατερ Ιερουσαλήμ, ιδού, ο βασιλεύς σου έρχεται προς σε, αυτός είναι δίκαιος, και σώζων, πραύς και καθήμενος επί όνου, και επί πώλου υιού υποζυγίου”.

Κάθε προφητεία της Παλιάς Διαθήκης έπρεπε να εκπληρωθεί κυριολεκτικά στη ζωή του Κυρίου μας. Η θριαμβευτική είσοδος Του δεν ήταν εξαίρεση. Ο Ζαχαρίας είχε προφητέψει αυτή τη στιγμή του θριάμβου και της δημόσιας επευφημίας κι είχε περιγράψει ακριβώς πώς θα έμπαινε στην Ιερουσαλήμ. Σ’ αυτή την προφητεία, Τον βλέπουμε σαν ένα ταπεινό βασιλιά που Τον ενδιέφερε η δικαιοσύνη κι η σωτηρία. Ενδιαφερόταν για την ειρήνη κι όχι για τον πόλεμο.  Αυτή η προφητεία αναφέρει ότι ο Ιησούς θα έμπαινε στην Ιερουσαλήμ καθισμένος πάνω σ’ ένα πουλάρι, “επί πώλου όνου”. Το άλογο ήταν σύμβολο πολέμου και νίκης, ενώ το γαϊδουράκι ήταν ένα σύμβολο ειρηνικής βασιλικότητας.

Η ΖΩΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ - Η θεότητα του Ιησού

Α.  Ο ΙΗΣΟΥΣ ΕΞΑΣΚΗΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΠΡΟΝΟΜΙΑ ΤΗΣ ΘΕΟΤΗΤΑΣ

Ματθ.ιε:25 “Η δε ελθούσα προσεκύνει αυτόν.”

Λουκ.κδ:52 “Και αυτοί προσκυνήσαντες αυτόν.”

Λουκ.ζ:48  “Και είπεν προς αυτήν, Συγκεχωρημέναι είναι αι αμαρτίαι σου.”

Μάρκ.β:5   “Τέκνον, συγκεχωρημέναι είναι εις σε αι αμαρτίαι σου.”

Στην διακονία Του ο Ιησούς εξάσκησε όλα τα προνόμια της θεότητας, πράγμα που αποδεικνύει ότι Αυτός είναι ο Θεός.  Τα τρία προνόμια στα οποία θα αναφερθούμε εδώ είναι τα εξής:

1.  Το δικαίωμα να λατρεύεται

2.  Το δικαίωμα να συγχωρεί αμαρτίες

3.  Το δικαίωμα και η δύναμη να δημιουργεί

Η ΖΩΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ - Ο τελικός προορισμός του ανθρώπου

Α. Ο ΙΗΣΟΥΣ ΔΙΔΑΞΕ ΟΤΙ ΥΠΑΡΧΕΙ ΖΩΗ ΜΕΤΑ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ

Λουκ.ις:22-23 “Απέθανε δε ο πτωχός, και εφέρθη υπό των αγγέλων εις τον κόλπον του Αβραάμ...Και εν τω άδη υψώσας τους οφθαλμούς αυτού ενώ ήτο εν βασάνοις.”

Ματθ.κε: “Και θέλουσιν απέλθει ούτοι μεν εις κόλασιν αιώνιον, οι δε δίκαιοι εις ζωήν αιώνιον.”

Λουκ.κγ:43  “Και είπε προς αυτόν ο Ιησούς, Αληθώς σοι λέγω, σήμερον θέλεις είσθαι μετ’ εμού εν τω παραδείσω.”

Σε πολλές περιπτώσεις ο Ιησούς δίδαξε την αθανασία - ότι υπάρχει ζωή μετά το θάνατο.  Ο Ιησούς μίλησε για την αιώνια ύπαρξη σαν “ζωή αιώνια” και “αιώνια τιμωρία”. Εάν η ζωή και η τιμωρία διαρκούν αιώνια, τότε δεν υπάρχει τέλος στην αιωνιότητα και στην ύπαρξη της ανθρώπινης ψυχής. Ο Ιησούς δίδαξε αυτή την αλήθεια πολύ καθαρά στην ιστορία του Λάζαρου και του πλούσιου, καθώς και με τα λόγια Του στο ληστή πάνω στο σταυρό.

Η ΖΩΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ - Ο Νόμος

Α. Ο ΙΗΣΟΥΣ ΔΙΔΑΞΕ ΟΤΙ ΕΙΧΕ ΕΡΘΕΙ ΝΑ ΕΚΠΛΗΡΩΣΕΙ ΤΟ ΝΟΜΟ

Ματθ.ε:17 “Μη νομίσητε ότι ήλθον να καταλύσω τον νόμον, ή τους προφήτας, δεν ήλθον να καταλύσω αλλά να εκπληρώσω.”

Ματθ.ε:20 “Επειδή σας λέγω, ότι, εάν μη περισσεύση η δικαιοσύνη σας πλειότερον της των γραμματέων και Φαρισαίων, δεν θέλετε εισέλθη εις την βασιλείαν των ουρανών.”

Ο Ιησούς διακήρυξε ότι είχε έρθει όχι για να καταργήσει το νόμο αλλά για να τον εκπληρώσει με τη ζωή και τη διακονία Του.

Ο απόστολος Παύλος αναφέρθηκε σ’ αυτή τη μεγάλη αλήθεια όταν έγραψε, “Οτε όμως ήλθε το πλήρωμα του χρόνου, εξαπέστειλεν ο Θεός τον Υιόν αυτού, όστις εγεννήθη εκ γυναικός και υπετάγη εις τον νόμον” (Γαλ.δ:4).  Σαν ο Θεός, ο Ιησούς Χριστός ήταν ο Συγγραφέας του νόμου, αλλά σαν άνθρωπος, υποτάχθηκε στο νόμο.  Αυτό είναι ένα απ’ τα πιο θαυμαστά σημεία της φανέρωσής Του. Είναι λογικό να πούμε ότι ο Ιησούς σαν άνθρωπος δεν θα μπορούσε να παραβεί το νόμο που ο Ίδιος είχε δώσει.

Για να κατανοηθεί αυτό σωστά, θα πρέπει να ξέρουμε ότι ο νόμος χωριζόταν σε τρία μέρη:

Η ΖΩΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ - Η Βασιλεία του Θεού

Α.  ΟΡΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

Ο Ιησούς δίδαξε πολλά για τη Βασιλεία του Θεού που κυριαρχούσε στη σκέψη των Εβραίων. Η ελπίδα του Ισραήλ ήταν ο ερχομός του Μεσσία κι η συντριβή των εχθρών τους. Αυτό φαίνεται απ’ την ανυπομονησία των μαθητών Του για τη Βασιλεία (Πράξ.α:6).

Η Βασιλεία του Θεού αναφέρεται 4 φορές στο Ευαγγέλιο του Ματθαίου, 14 φορές στο Μάρκο, 32 στο Λουκά, 2 φορές στον Ιωάννη, 6 στις Πράξεις και 8 φορές στις επιστολές του Παύλου.

Η “Βασιλεία του Θεού” σημαίνει αρχικά το νόμο του Θεού, τη Θεία βασιλική εξουσία.  Δεν υπάρχει διαφορά ανάμεσα στη “Βασιλεία του Θεού” και τη “Βασιλεία των ουρανών”. Αυτοί οι όροι είναι διαφορετικές εκφράσεις της ίδιας ιδέας. Υπάρχει ένα εχθρικό βασίλειο, το “βασίλειο αυτού του κόσμου”, το οποίο βρίσκεται κάτω από Σατανικό έλεγχο. Ο σκοπός του Χριστού είναι να καταστρέψει όλες τις εχθρικές δυνάμεις και να υποτάξει τα πάντα στην υπακοή του Λόγου του Θεού. Ο τελευταίος εχθρός που θα συντριφτεί είναι ο θάνατος.

Η ΖΩΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ - Η σωτηρία

Α.  Ο ΙΗΣΟΥΣ ΗΡΘΕ ΓΙΑ ΝΑ ΠΡΟΣΦΕΡΕΙ ΣΩΤΗΡΙΑ

Ματθ.ιη:11 "Επειδή ο Υιός του ανθρώπου ήρθε διά να σώση το απολωλός".

Λουκ.ιθ:10 "Διότι ο Υιός του ανθρώπου ήρθε να ζητήση και να σώση το απολωλός".

Σ' αυτά τα δύο εδάφια ο Ιησούς δήλωσε καθαρά το σκοπό του ερχομού Του στη γη.  Η αποστολή Του ήταν η σωτηρία των χαμένων ψυχών. Ο Ιησούς ήρθε για να προσφέρει σωτηρία σ' όλους τους ανθρώπους.

Η ΖΩΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ - Οι παραβολές (3)

Α. ΠΟΛΛΕΣ ΠΑΡΑΒΟΛΕΣ ΔΙΔΑΞΑΝ ΑΛΗΘΕΙΕΣ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΜΑΣ

Ο Ιησούς δίδαξε πολλές παραβολές που απεικόνισαν κι έδωσαν έμφαση σε πολλές αλήθειες σχετικά με την επιστροφή Του. Καθώς διαβάζουμε αυτές τις παραβολές βλέπουμε τις ακόλουθες αλήθειες:

·     Υπάρχει απόλυτη βεβαιότητα για την επιστροφή Του.

·     Κανείς δεν γνωρίζει τη στιγμή - μπορεί να έρθει οποιαδήποτε ώρα.

·     Ο Ιησούς πρότρεψε πολλές φορές τους μαθητές Του να είναι έτοιμοι.

           

Συγκεκριμένα πράγματα είναι απαραίτητα για να είναι κάποιος έτοιμος:

·     Λάδι στο αγγείο

·     Λυχνάρια καθαρισμένα κι αναμμένα

·     Ένδυμα γάμου.

Η ΖΩΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ - Οι παραβολές (2)

Α. ΜΕΡΙΚΕΣ ΠΑΡΑΒΟΛΕΣ ΔΙΔΑΞΑΝ ΑΛΗΘΕΙΕΣ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΟΣΕΥΧΗ

Μερικές απ' τις παραβολές του Κυρίου μας δίδαξαν αλήθειες σχετικά με την προσευχή.  Σ' αυτές τις παραβολές διδασκόμαστε ότι ο Θεός απαντά στην προσευχή.  Θα πρέπει να περιμένουμε ότι θα λάβουμε απ' Αυτόν επειδή μας αγαπάει και έχει υποσχεθεί ότι θα απαντήσει.  Ωστόσο, η έμφαση δίνεται στη σπουδαιότητα της επιμονής.  Επιμονή σημαίνει να ζητάς και να ικετεύεις με αγωνία και επίμονα, μέχρι να έρθει η απάντηση.  Ποτέ δεν θα πρέπει να απογοητευόμαστε ή να αφήνουμε την πίστη μας να μετακινείται μέχρι να λάβουμε από το Θεό.