Α. Η
ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΤΟΥ ΠΑΘΟΥΣ ΕΧΕΙ ΙΔΙΑΙΤΕΡΗ ΣΗΜΑΣΙΑ
Μπορούμε να καταλάβουμε την σπουδαιότητα
των γεγονότων αυτής της εβδομάδας αν εξετάσουμε την έκταση που τους δίνουν οι
συγγραφείς των 4 ευαγγελίων.
1.
Μάρκος:
Σε 16 κεφ. συνολικά, η αφήγηση της εβδομάδας του πάθους αρχίζει απ’ το κεφ. 11.
2.
Ματθαίος:
Σε 28 κεφ. η αφήγηση της εβδομάδας του πάθους αρχίζει απ’ το κεφ. 21.
3.
Λουκάς:
Σε 24 κεφ. η αφήγηση αυτής της εβδομάδας αρχίζει απ’ το κεφ. 19.
4. Ιωάννης:
Σε 21 κεφ. η αφήγηση της εβδομάδας του πάθους αρχίζει απ’ το κεφ. 12.
Μπορούμε ακόμα να καταλάβουμε τη σημασία
που έχει αυτή η εβδομάδα απ’ το εξής γεγονός: αν ολόκληρη η ζωή του Ιησού
Χριστού είχε καταγραφεί με τόση λεπτομέρεια όση κι η εβδομάδα αυτή, θα χρειάζονταν
80 τόμοι, ίδιοι σε μέγεθος με την Βίβλο για να γραφτεί όλη η ζωή Του.
Β.
ΕΙΝΑΙ ΔΥΣΚΟΛΟ ΝΑ ΔΟΘΟΥΝ ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΜΕ ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΚΗ ΣΕΙΡΑ
Είναι πολύ δύσκολο να δοθεί η σωστή σειρά
των γεγονότων αυτής της εβδομάδας.
Ωστόσο, απ’ αυτή τη μελέτη θα δούμε ότι ο Χριστός σταυρώθηκε την Τετάρτη
ή την Πέμπτη κι όχι την Παρασκευή, όπως ισχυρίζεται η παράδοση. Θεωρώντας όλα τα γεγονότα, πρέπει να
θυμηθούμε ότι, σύμφωνα με το Εβραϊκό ημερολόγιο, η ημέρα άρχιζε απ’ τη δύση του
ήλιου κι όχι τα μεσάνυχτα. Ας μελετήσουμε όλα τα εδάφια που μας δίνουν πληροφορίες
γι’ αυτό το θέμα.
Ματθ.ιβ:40 “Διότι ως ο
Ιωνάς ήτο εν τη κοιλία του κήτους τρείς ημέρας και τρείς νύκτας, ούτω θέλει
είσθαι ο Υιός του ανθρώπου εν τη καρδία της γής τρείς ημέρας και τρείς νύκτας”.
Α’Κορ.ιε:4 “Και ότι ετάφη,
και ότι ανέστη την τρίτην ημέραν κατά τας γραφάς”.
Ιωάν.ιβ:1 “Ο Ιησούς
λοιπόν προ έξ ημερών του πάσχα ήλθεν εις Βηθανίαν όπου ήτο ο Λάζαρος ο
αποθανών, τον οποίον ανέστησεν εκ νεκρών”.
Ιωάν.ιβ:12 “Τη επαύριον
όχλος πολύς, ο ελθών εις την εορτήν ακούσαντες ότι έρχεται ο Ιησούς... “
Μάρκ.ιδ:1 “Μετά δε δύο
ημέρας ήτο το πάσχα.”
Μάρκ.ιδ:12 “Και τη πρώτη
ημέρα των αζύμων, ότε εθυσίαζον το πάσχα, λέγουσι προς αυτόν οι μαθηταί αυτού,
Που θέλεις να υπάγωμεν και να ετοιμάσωμεν... “
Μάρκ.ιε:42 “Και ότε
έγεινεν ήδη εσπέρα, ( διότι ήτο παρασκευή, τουτέστι, προσάββατον)”.
Ματθ.κη:1 “Αφού δε
επέρασε το σάββατον, περί τα χαράγματα της πρώτης ημέρας της εβδομάδος... “.
Μπορούμε να αναφέρουμε κι άλλα εδάφια, αλλά
αυτά είναι αρκετά για να πάρουμε τις πληροφορίες που χρειαζόμαστε. Πριν προσπαθήσουμε να δώσουμε τη χρονολογική
σειρά των γεγονότων, ας δούμε κάποια επιπλέον στοιχεία:
1.
Ο
Ιησούς ήταν στον τάφο τρεις ημέρες και τρεις νύχτες. Πρέπει να θυμόμαστε, όμως,
ότι ο Ιησούς αναστήθηκε την τρίτη ημέρα μετά τον θάνατό Του, όχι την δεύτερη ή
την τέταρτη ημέρα.
2.
Ο
Αμνός του Πάσχα έπρεπε να σφαχτεί και να φαγωθεί την 14η ημέρα του πρώτου μήνα
(Νισάν), το απόγευμα. Ετσι το Πάσχα γιορταζόταν πάντοτε την 14η μέρα του Νισάν.
3.
Η
Εορτή των Αζύμων άρχιζε την 15η ημέρα του πρώτου μήνα, της οποίας η πρώτη κι η
τελευταία ημέρα ονομάζονταν Αγιες Συνάξεις ή Αγια Σάββατα.
4.
Ο
Ιησούς σταυρώθηκε και τάφηκε μία ημέρα πριν από ένα Σάββατο, το οποίο δεν ήταν
απαραίτητα η έβδομη ημέρα της εβδομάδας, αλλά μάλλον η Αγια Σύναξη ή η πρώτη
μέρα της Εορτής των Αζύμων.
Έχοντας υπόψη μας όλα αυτά τα εδάφια και τα
παραπάνω στοιχεία, ας προσπαθήσουμε να δώσουμε την σειρά των γεγονότων της εβδομάδας
του πάθους:
Παρασκευή Ο
Ιησούς έφτασε στη Βηθανία
Παρασκευή απόγευμα Γίνεται
το δείπνο στο σπίτι του Σίμωνα
Η
Μαρία μυρώνει τα πόδια του Ιησού
Κυριακή Η
θριαμβευτική είσοδος
Δευτέρα Ο
Ιησούς καταριέται την συκιά
Ο
Ιησούς καθαρίζει το Ναό
Τρίτη Η συκιά ξεράθηκε
Η χήρα προσφέρει το δίλεπτο της
Οι Έλληνες ζήτησαν να δουν τον Ιησού
Η
αναγγελία της καταστροφής της Ιερουσαλήμ
Η
συνωμοσία του Ιούδα με τους αρχιερείς
Τετάρτη
Το Τελευταίο Δείπνο
Τα
τελευταία λόγια του Ιησού
Γεθσημανή
Πέμπτη Η σύλληψη και η δίκη του Ιησού
Σταύρωση και ταφή του
Ιησού
Κυριακή Ανάσταση
Γ. ΤΟ
ΔΙΛΕΠΤΟ ΤΗΣ ΧΗΡΑΣ
Mάρκ.ιβ:41-44,
Λουκ.κα:1-4.
Το περιστατικό αυτό με το δίλεπτο της χήρας
συνέβη μετά από μια έντονη επίπληξη κατά των γραμματέων και Φαρισαίων. Ο Ιησούς μπήκε από την Εξωτερική Αυλή κι ήρθε
στην αυλή που ονομαζόταν Θησαυρός, κατά μήκος της οποίας υπήρχαν δεκατρία
γαζοφυλάκια (χρηματοκιβώτια) όπου οι Εβραίοι έβαζαν τις αυτοπροαίρετες
προσφορές τους. Ο Ιησούς πρόσεξε την υπεροψία και την αλαζονεία που κυριαρχούσε
στους πλούσιους που πλησίαζαν τα γαζοφυλάκια. Προσπαθούσαν να τραβήξουν την
προσοχή ρίχνοντας τα νομίσματά τους από ψηλά για να κάνουν θόρυβο καθώς έπεφταν
μέσα.
Τότε ο Ιησούς είδε μία γυναίκα χήρα,
ντυμένη με φτωχικά ρούχα να πλησιάζει για να ρίξει την προσφορά της, ένα
δίλεπτο, (το οποίο ισοδυναμούσε με μία δεκάρα). Ο Ιησούς έλκυσε την προσοχή των
μαθητών Του στην προσφορά αυτής της γυναίκας.
“Η πτωχή αυτή χήρα έβαλε περισσότερον
πάντων.” Το μάθημα που διδάσκει εδώ ο Ιησούς είναι ότι αυτό που προσφέρουμε
δεν μετριέται με ό,τι δίνουμε, αλλά με ό,τι κρατάμε για τον εαυτό μας.
Δ. Ο
ΕΡΧΟΜΟΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΠΡΟΣΗΛΥΤΩΝ
Ιωάννης
ιβ:20-50
Στη γέννηση του Ιησού, σοφοί απ’ την
Ανατολή ήρθαν αναζητώντας Τον. Τώρα, προς το τέλος της ζωής Του βλέπουμε πάλι
εθνικούς να Τον ψάχνουν. Αυτοί ήταν Έλληνες προσήλυτοι (δηλ. είχαν δεχτεί την Ιουδαϊκή
θρησκεία) κι όχι Έλληνες Εβραίοι. Η καταγωγή τους ήταν, όπως φαίνεται, απ’ τη
Γαλιλαία κι ήξεραν τον Φίλιππο. Αυτοί
ήταν που ζήτησαν να συναντηθούν με τον Ιησού. Φαίνεται, ότι αυτό δημιούργησε
πρόβλημα, εξαιτίας της φυλετικής προκατάληψης του Φίλιππου, γι’ αυτό ρώτησε τον
Ανδρέα, πριν να πλησιάσει τον Κύριο. Οι Έλληνες αυτοί είχαν αποκηρύξει τους ειδωλολατρικούς θεούς τους κι είχαν δεχτεί
τον Γιάχβε των Εβραίων. Όμως, δεν είχαν
καταλάβει πώς ο Θεός μπορούσε να σώσει τον κόσμο με τον θάνατό του γιου Του.
Ο Ιησούς δέχτηκε να Τον συναντήσουν και
τους εξήγησε πώς τα παθήματά Του κι ο θάνατός Του θα έσωζαν τον κόσμο.
Αυτοί οι Έλληνες ήταν πρόδρομοι του πλήθους
των εθνικών που θα αποτελούσαν την εκκλησία Του. Ο Ιησούς ήξερε ότι ο θάνατός
Του πάνω στο σταυρό ήταν η μόνη δύναμη που θα σύντριβε τα φράγματα των
φυλετικών διαφορών. Εξήγησε ότι ο σπόρος του σίτου πρέπει να πέσει στη γη και
να πεθάνει πριν να φέρει καρπό.
Ε.
ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΣΕ ΤΡΙΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ.
Ματθ.κβ:15-40,
Μάρκ.ιβ:13-35, Λουκ.κ:19-39
Στα παραπάνω περιστατικά, έχουμε μερικές
ερωτήσεις που έγιναν από κάποιους Εβραίους αξιωματούχους. Σ’ όλες τις
περιπτώσεις, ο Ιησούς απάντησε με σοφία.
1.
Είναι
νόμιμο να δίνουμε δασμό στον Καίσαρα;
Αυτή η ερώτηση έγινε απ’ τους Φαρισαίους
και τους Ηρωδιανούς κι είχε σκοπό να παγιδέψει τον Ιησού. Αυτοί μπορούσαν να
φανταστούν μόνο δύο απαντήσεις. Αν απαντούσε ότι δεν ήταν νόμιμο, θα Τον κατηγορούσαν
στους Ρωμαίους κυβερνήτες. Αν έλεγε ότι ήταν νόμιμο, θα έχανε την υποστήριξη
πολλών Εβραίων. Η απάντηση του Ιησού: “Δώστε
τα του Καίσαρος στον Καίσαρα, και τα του Θεού στον Θεό” τους αποστόμωσε εντελώς.
2.
Στην
ανάσταση σε ποιόν θ’ ανήκει αυτή η γυναίκα;
Η ερώτηση αυτή έγινε απ’ τους Σαδδουκαίους,
σε μια προσπάθεια να γελοιοποιήσουν τον Κύριο.
Αυτοί δεν πίστευαν στην ανάσταση ούτε στους αγγέλους. Χρησιμοποίησαν
υποθετικά την περίπτωση μιας γυναίκας με επτά άνδρες, πιστεύοντας ότι θα φέρουν
σε αμηχανία τον Ιησού και την ίδια στιγμή επιτίθονταν ενάντια στους Φαρισαίους,
οι οποίοι πίστευαν στην ανάσταση. Με την
απάντησή Του ο Ιησούς φανέρωσε την άγνοια των Σαδδουκαίων και συγχρόνως
διόρθωσε την λανθασμένη ιδέα που είχαν οι Φαρισαίοι για την αιώνια ζωή. “Ο Θεός δεν είναι Θεός νεκρών, αλλά ζωντανών”. Ο Ιησούς δεν εννοούσε ότι δεν θα γνωρίζουμε ο
ένας τον άλλον στον ουρανό, αλλά ότι θα βρισκόμαστε σ’ ένα πολύ ανώτερο επίπεδο
απ’ αυτό που ζούμε τώρα στη γη.
3.
Ποια
είναι η μεγαλύτερη εντολή του Νόμου;
Οι Φαρισαίοι έκαναν αυτή την ερώτηση στον
Ιησού για να Τον δοκιμάσουν και να Τον παγιδέψουν στα δίχτυα των θεολογικών, ατέλειωτων
συζητήσεών τους. Ο Ιησούς αρνήθηκε να
πέσει στην παγίδα. Επιβεβαίωσε την ανωτερότητα της αγάπης για τον ΕΝΑ ΘΕΟ και
διακήρυξε την πίστη Του σ’ Αυτόν αναφέροντας εδάφια απ’ την Παλαιά Διαθήκη.
Μετά απ’ αυτό, ο Ιησούς έκανε τους εχθρούς
Του να σιωπήσουν με μία ερώτηση - αντεπίθεση για την γενεαλογία του Μεσσία. Δεν
μπόρεσαν να Του απαντήσουν και δεν τόλμησαν να Του κάνουν άλλες ερωτήσεις
(Ματθ.κβ:46).
