Αγαπητή μου κυρία και κύριε,
Μπορείς να μου πεις πώς πέρασαν τόσα χρόνια; Χθες δεν ήταν που ήσουνα ακόμα ένα μικρό κοριτσάκι ή ένα μικρό αγοράκι; Κι όμως, δεν έμεινες μικρούλα, ούτε μικρούλης. Μεγάλωσες. Έγινες μητέρα, πατέρας, παππούς, γιαγιά. Και τώρα βρίσκεσαι μπροστά στο άγνωστο μέλλον και αναρωτιέσαι «Και τώρα τι άλλο μένει να κάνω;». Άραγε ως εδώ ήταν η ζωή; Όλα τέλειωσαν;
Όχι, η ζωή δεν τελειώνει εδώ. Η ζωή συνεχίζεται.
Ο Χριστός πριν φύγει για τον ουρανό είπε στους μαθητές Του «Πηγαίνω να σας ετοιμάσω τόπο· και αφού τον ετοιμάσω θα 'ρθω να σας πάρω» (Ιωάν.ιδ:2-3). Τι παρήγορο να ξέρεις πως το τέλος της ζωής σου δεν είναι ένα πήδημα στο άγνωστο, αλλά μια πόρτα που σε οδηγεί σ' ένα θαυμάσιο τόπο!
Άκου τι λέει ο λόγος του Θεού για τον τόπο αυτό: Οι δρόμοι του είναι χρυσοί οι πύλες του μαργαριταρένιες ένα ποτάμι καθαρό σαν το κρύσταλλο τρέχει στη μέση της πλατείας του κι απ' τις δυο πλευρές του ποταμού υπάρχουν δέντρα ζωής... (Αποκάλυψη του Ιωάννη κα:18, 21). Στον τόπο αυτό δε βλέπεις κανέναν να κλαίει, κανέναν να πεθαίνει, κανέναν να πονάει. Παντού βασιλεύει χαρά, και παντού αντηχούν ύμνοι.
Αν βρίσκεσαι στην τρίτη ηλικία, μπορείς κι εσύ να βρεθείς σ' αυτό τον τόπο, αν μετανοήσεις και επιστρέψεις στον Ιησού Χριστό, γιατί Εκείνος υπόσχεται: «Όσοι εδέχθηκαν αυτόν, σ' αυτούς έδωσε εξουσία να γίνουν παιδιά του Θεού» (Ιωάν.α:12).
Αν λοιπόν επιστρέψεις στο Χριστό, η υπόσχεσή Του «πηγαίνω να σας ετοιμάσω τόπο», ισχύει και για σένα. Και τότε μπορείς να πεις: «Τώρα ξέρω τι άλλο μένει. Να είμαι έτοιμος ή έτοιμη να συναντήσω το Χριστό για μια αιώνια ζωή μαζί Του σ’ ένα θαυμάσιο τόπο!