Στα εδάφια που θα διαβάσουμε, ο απόστολος
Παύλος ενθαρρύνει τους πιστούς των Φιλίππων να εφαρμόσουν την πίστη τους στον
Χριστό στην κοινωνική τους ζωή.
Είναι σαφές ότι η πρόθεση του Θεού είναι ότι οι πιστοί θα πρέπει να έχουν ενεργή επιρροή για το καλό της κοινωνίας:
Είναι διαδικασία, όχι
«έργο»!
Παρ.ια:30 Ο καρπός του δικαίου είναι δένδρον ζωής· και
όστις κερδίζει ψυχάς, είναι σοφός.
Είναι βασικό καθήκον κάθε χριστιανού.
Πράξ.ιγ:22 και μεταστήσας αυτόν, ανέστησεν εις αυτούς βασιλέα τον Δαβίδ, περί του οποίου και είπε μαρτυρήσας· Εύρον Δαβίδ τον του Ιεσσαί, άνδρα κατά την καρδίαν μου, όστις θέλει κάμει πάντα τα θελήματά μου.
Ι. ΤΟ ΚΑΘΗΚΟΝ ορισμός (Ρωμ.ι:10).
Είναι καθήκον μας να ομολογούμε
τον Ιησού ενώπιον των ανθρώπων. Αν το κάνουμε, μας περιμένει ανεκλάλητη δόξα.
1. Ομολογώ τον Χριστό μπροστά στους ανθρώπους σημαίνει ότι έχω επηρεαστεί ομοιόμορφα (σε όλες τις πτυχές της ζωής μου) από την υπέρτατη εκτίμηση του θελήματός Του.
Την πρώτη κίνηση την έκανε ο Θεός
Πρώτα απ' όλα, δεν είμαστε εμείς, αλλά η χάρη του Θεού, και δεύτερο, ο Θεός μας αγάπησε πρώτα πριν Τον αγαπήσουμε εμείς:
Θα ήθελες ο χειρότερος εχθρός σου να αντιμετωπίσει την άσβεστη φωτιά της κόλασης;
Ο Ιούδας μας παρακαλεί:
Ιούδ.α:22,23 Και άλλους μεν ελεείτε, κάμνοντες
διάκρισιν, άλλους δε σώζετε μετά φόβου, αρπάζοντες αυτούς εκ του πυρός,
μισούντες και τον χιτώνα τον μεμολυσμένον από της σαρκός.
«Τους καιρούς λοιπόν της αγνοίας παραβλέψας ο Θεός, τώρα παραγγέλλει εις πάντας τους ανθρώπους πανταχού να μετανοώσι» (Πράξ.ιζ:30)
Συχνά διαβάζουμε βιαστικά και μερικές φορές προσπερνούμε
χωρίς την δέουσα προσοχή σημεία που κανονικά θα έπρεπε να κεντρίσουν το
ενδιαφέρον και ν’ απασχολήσουν τη σκέψη μας.
Από την άλλη μεριά μια «δεύτερη ματιά» είναι συχνά απαραίτητη για να ξεφύγουμε από προκαταλήψεις για κάποιο θέμα, που ενστικτωδώς μας ωθούν ν’ «αρνηθούμε» ν’ ακούσουμε μια αντίθετη άποψη.
Είναι αναμφισβήτητο ότι ο ευαγγελισμός αποτελεί θεμελιακό χαρακτηριστικό της Εκκλησίας του Χριστού.
Ο άγγελος που ανακοίνωσε στους
ποιμένες της Βηθλεέμ τη γέννηση του Χριστού, είπε: «Μη φοβείσθε διότι ιδού, ευαγγελίζομαι εις εσάς χαράν μεγάλην, ήτις
θέλει είσθαι εις πάντα τον λαόν» (Λουκ.β:10).
Ο Κύριος Ιησούς διακήρυξε στη Συναγωγή της Ναζαρέτ ότι: «Πνεύμα Κυρίου είναι επ’ εμέ διά τούτο με έχρισε με απέστειλε διά να ευαγγελίζωμαι προς τους πτωχούς, διά να ιατρεύσω τους συντετριμμένους την καρδίαν, να κηρύξω προς τους αιχμαλώτους ελευθερίαν, και προς τους τυφλούς ανάβλεψιν, να αποστείλω τους συντεθλασμένους εν ελευθερία, διά να κηρύξω ευπρόσδεκτον Κυρίου ενιαυτόν» (Λουκ.δ:18-19).
Πολύς ο λόγος για τις λεγόμενες μεταστροφές των ανθρώπων προς τον Χριστό και
την Εκκλησία Του. Κυρίως όμως για το πώς και πότε συμβαίνει αυτό.
Χιλιάδες φυλλάδια διασκορπίζονται κάθε χρόνο στα πλάτη και μήκη της γης, αντίτυπα της Καινής Διαθήκης και αποσπάσματα των Αγίων Γραφών προσφέρονται, εκστρατείες και ραδιοτηλεοπτικές εκπομπές διοργανώνονται, με την ελπίδα ότι κάποιος θα μεταστραφεί. [Οι Διαμαρτυρόμενοι χρησιμοποιούν λανθασμένα τον όρο "θα αναγεννηθεί"].
«Ο καρπός του δικαίου είναι δένδρον ζωής· και όστις κερδίζει ψυχάς, είναι σοφός» (Παρ.ια:30).
«Όταν λέγω προς τον άνομον, Εξάπαντος θέλεις θανατωθή, και συ δεν νουθετήσης αυτόν και δεν λαλήσης διά να αποτρέψης τον άνομον από της οδού αυτού της ανόμου, ώστε να σώσης την ζωήν αυτού, εκείνος μεν ο άνομος θέλει αποθάνει εν τη ανομία αυτού· πλην εκ της χειρός σου θέλω ζητήσει το αίμα αυτού» (Ιεζ.γ:18).
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Ο καρπός του δικαίου είναι δένδρον ζωής και όστις
κερδίζει ψυχάς είναι σοφός (Παρ.ια:30).
Και οι συνετοί θέλουσιν εκλάμψει ως η λαμπρότης του
στερεώματος και οι επιστρέφοντες πολλούς εις δικαιοσύνην, ως οι αστέρες, εις
τους αιώνας των αιώνων (Δαν.ιβ:3).
Το να κερδίσει ένας Χριστιανός ψυχές για τον Κύριο, είναι ένα από τα βασικά καθήκοντά του και η πιο υψηλή κλήση για την οποία μπορεί να καυχηθεί. Στην Παλαιά Διαθήκη ο Δαβίδ ονομάζεται “άνδρας κατά την καρδίαν του Θεού” (Πραξ.ιγ:22). Ο Δαβίδ ήταν πολεμιστής του Θεού και πολεμούσε για τη δικαιοσύνη. Με το να κατακτήσει όλα τα εδάφη και τα έθνη για τον Κύριο, κέρδισε τον τίτλο αυτό.
«Τους καιρούς λοιπόν της αγνοίας παραβλέψας ο Θεός,
τώρα παραγγέλλει εις πάντας τους ανθρώπους πανταχού να μετανοώσι» (Πράξ.ιζ:30)
Κάθε
άνθρωπος που δεν είναι πραγματικός χριστιανός βρίσκεται σε μεγάλο κίνδυνο.
Είναι χαμένος, δεμένος με τα δεσμά της κόλασης!
Η
ερώτηση είναι ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΣΩΣΤΟ, όχι αν μου αρέσει ή πως αισθάνομαι!
Με το να ωραιοποιούμε καταστάσεις δεν καταφέρνουμε τίποτα.
Καλοί
τρόποι για χριστιανούς συνομιλητές
Οι πιστοί του Χριστού συχνά θέλουν να διακηρύξουν την πίστη και την εμπειρία τους με το Χριστό στους άλλους ανθρώπους. Μερικοί είναι ιδιαίτερα ικανοί σ’ αυτό, ενώ άλλοι σταθερά αποτυγχάνουν. Ο λόγος του Θεού λέει ότι «όστις κερδίζει ψυχάς, είναι σοφός» (Παρ.ια:30). Παρακάτω δίδονται ορισμένες συμβουλές, αρκετές από τις οποίες προέρχονται από την περικοπή Β΄ Τιμ.β:23-26.
Ιακώβου ε:19 - 20 Αδελφοί, εάν τις μεταξύ σας αποπλανηθή από της αληθείας, και επιστρέψη τις αυτόν, ας εξεύρη ότι ο επιστρέψας αμαρτωλόν από της πλάνης της οδού αυτού θέλει σώσει ψυχήν εκ θανάτου και θέλει καλύψει πλήθος αμαρτιών.
Ο Ιάκωβος στρέφει την
προσοχή της Εκκλησίας σ’ αυτούς τους ανθρώπους που μπορεί να λένε πως έχουν
πίστη, αλλά η πίστη αυτή είναι νεκρή.
Ο Ιάκωβος, όπως και ο
Ιωάννης στην πρώτη του επιστολή έγραψε καλώντας αυτούς που λένε ότι είναι
πιστοί να εξετάσουν την πίστη τους και να βεβαιωθούν πως είναι γνήσια.
Είχε ένα βαθύ ενδιαφέρον ώστε κανείς άνθρωπος να μην αυταπατάται για τη σωτηρία του.
Αποκ.γ:8 «Εξεύρω τα έργα σου, ιδού, έθεσα ενώπιόν σου θύραν ανεωγμένην και ουδείς δύναται να κλείσει αυτήν διότι έχεις μικράν δύναμιν, και εφύλαξας τον λόγον μου και δεν ηρνήθης το όνομά μου».
Θα δούμε μέσα απ’ αυτό το γράμμα
προς την εκκλησία της Φιλαδέλφειας, αυτή την ανοικτή θύρα που υπόσχεται σήμερα
ο Κύριος, σ’ εμάς που αποτελούμε αυτή την εκκλησιαστική περίοδο!
Μπορεί αυτή η υπόσχεση να δόθηκε πριν 2.000 χρόνια στην εκκλησία της Φιλαδέλφειας, αλλά γιατί ο Θεός να καταγράψει αυτό το μήνυμα στη Βίβλο;
Η σπουδαιότητα αυτής της φάσης του έργου του Θεού δεν μπορεί να υποτιμηθεί καθόλου. Ψυχές που δυνατοί κήρυκες δεν θα μπορούσαν ποτέ να πλησιάσουν, έχουν κερδηθεί με προσωπικό ευαγγελισμό.
Στον Εκκλ.ια:6 διαβάζουμε
τα παρακάτω ενθαρρυντικά λόγια:
«Σπείρε τον σπόρον σου το πρωί, και την εσπέραν ας μη ησυχάση η
χείρ σου διότι δεν εξεύρεις τί θέλει ευδοκιμήσει, τούτο ή εκείνο, ή εάν και τα δύο ήναι επίσης αγαθά».
Απ’ το πρωί μέχρι το βράδυ, κάθε
μέρα, ο Χριστιανός μπορεί να σπέρνει τον καλό σπόρο του λόγου του Θεού στις
καρδιές που έχουν ανάγκη σωτηρίας.
Ποιος σπόρος θα πέσει σε καλή γη δεν ξέρουμε, αλλά η Βίβλος μας βεβαιώνει για θερισμό ψυχών αν δεν αποκάμουμε.
Ματθ.κη:1 - 10
Εκείνο, το οποίον ήτο απ' αρχής, το οποίον ηκούσαμεν, το οποίον είδομεν με τους οφθαλμούς ημών, το οποίον εθεωρήσαμεν και αι χείρες ημών εψηλάφησαν, περί του Λόγου της ζωής· και η ζωή εφανερώθη, και είδομεν και μαρτυρούμεν και απαγγέλλομεν προς εσάς την ζωήν την αιώνιον, ήτις ήτο παρά τω Πατρί και εφανερώθη εις ημάς εκείνο, το οποίον είδομεν και ηκούσαμεν, απαγγέλλομεν προς εσάς· (Α΄ Ιωάν.α:1-3).
Προσέξτε τα ρήματα: «Είδαμε», «ακούσαμε»,
«ψηλαφήσαμε», «τον είδαμε από κοντά», «μας φανερώθηκε».
Αυτού του είδους η μαρτυρία είναι σημαντική, γιατί ο χριστιανισμός στηρίζεται σε ιστορικά γεγονότα, όχι απλά σε εμπειρίες πιστών. Πιστεύουμε πως υπήρξε το ιστορικό πρόσωπο Ιησούς, ο οποίος επί Ποντίου Πιλάτου έπαθε, σταυρώθηκε πέθανε κι αναστήθηκε.
Ματθ.ιθ:16-31
Μια ιστορία που την έχουμε ζήσει αν όχι όλοι, τουλάχιστον
οι πιο πολλοί από εμάς, είναι όταν κάποιος/α που ήταν κάποτε μαζί μας, σήμερα
δεν είναι! Γνωστή και πονεμένη ιστορία!
Όλοι μπορούμε να σκεφτούμε και να θυμηθούμε ανθρώπους που
ήταν κάποτε μαζί μας και τώρα δεν είναι. Ανθρώπους, που κάποτε έκαναν την
ομολογία τους, και μετά για διάφορους λόγους τους χάσαμε.
Είναι εύκολο να κάνεις τους ανθρώπους να ομολογήσουν
πίστη στο Χριστό, είναι πιο δύσκολο όμως, οι άνθρωποι να προχωρήσουν και
να μαθητεύσουν.
Τι κάνεις με αυτούς που για καιρό τους ήξερες, έλεγαν ότι πίστευαν και μετά εξαφανίστηκαν; Ή με άλλους που λένε ότι πιστεύουν αλλά ζουν χωρίς η πίστη τους να έχει επιρροή στη ζωή τους;
Δεν νομίζω ότι υπήρξε κανείς ποτέ
τόσο ανεπιθύμητος όσο ήταν ο Ιησούς. Οι άγγελοι ίσως να ήρθαν ένδοξα για να Τον
προϋπαντήσουν, αλλά ελάχιστοι άνθρωποι τους μιμήθηκαν. Και στο ψηλότερο σημείο
της διακονίας Του, η μοναξιά Του ήταν απίστευτη.
Ο Χριστός δεν υποσχέθηκε σ’ εμάς κάποια διαφορετική εμπειρία. «Αν ο κόσμος σας μισεί», είπε, «να ξέρετε ότι πριν από σας μίσησε Εμένα» (Ιωάν.ιε:18).
«Παιδία, εσχάτη ώρα είναι» (Α’ Ιωάν.β:18).
Ξέρω πως φαίνεται ότι αυτή η ώρα κράτησε παραπάνω από ώρα. Ο Ιωάννης το έγραψε πριν από δεκαεννιά αιώνες. Αλλά μην το αφήσεις να σε μπερδέψει. Για ένα πράγμα μπορούμε να είμαστε σίγουροι – αν ήταν έσχατη ώρα τότε, σίγουρα είναι πολύ περισσότερο τώρα!
