ΑΝΟΙΚΤΗ ΘΥΡΑ

Αποκ.γ:8 «Εξεύρω τα έργα σου, ιδού, έθεσα ενώπιόν σου θύραν ανεωγμένην και ουδείς δύναται να κλείσει αυτήν διότι έχεις μικράν δύναμιν, και εφύλαξας τον λόγον μου και δεν ηρνήθης το όνομά μου».

Θα δούμε μέσα απ’ αυτό το γράμμα προς την εκκλησία της Φιλαδέλφειας, αυτή την ανοικτή θύρα που υπόσχεται σήμερα ο Κύριος, σ’ εμάς που αποτελούμε αυτή την εκκλησιαστική περίοδο!

Μπορεί αυτή η υπόσχεση να δόθηκε πριν 2.000 χρόνια στην εκκλησία της Φιλαδέλφειας, αλλά γιατί ο Θεός να καταγράψει αυτό το μήνυμα στη Βίβλο;

Σημαίνει ότι ισχύει για όλη την εκκλησία, για όλους αυτούς που πληρούν τους όρους που περιγράφει εδώ.

Μπορούμε λοιπόν κι εμείς να διεκδικήσουμε δικαιωματικά αυτή την υπόσχεση. Ας το δούμε για τη χώρα μας και γιατί όχι για την πόλη μας, έχουμε μια ανοικτή θύρα!

Οι όροι αυτής της υπόσχεσης βρίσκονται στα τελευταία λόγια του εδαφίου που διαβάσαμε: «και δεν ηρνήθης το όνομά μου».

Κάθε φορά που θα μαζευτούμε, αυτό ακριβώς κάνουμε, υψώνουμε το όνομα του Ιησού γιατί ξέρουμε ποιος πραγματικά είναι.

Ξέρουμε ότι είναι κάτι περισσότερο από ένας άνθρωπος.

Ξέρουμε ότι δεν είναι ένα δευτερεύον πρόσωπο στη θεότητα, αλλά ότι όλο το πλήρωμα της θεότητας κατοικεί σ’ Αυτόν σωματικά.

Το όνομα Ιησούς δεν είναι ανθρώπινο, αλλά έχει θεία σημασία. ΙΗΣΟΥΣ σημαίνει ΓΙΑΧΟΥΕ - ΣΩΤΗΡΑΣ, κι είναι ο μόνος που πραγματικά εκπληρώνει την έννοια αυτού του ονόματος.

Γι’ αυτό υψώνουμε το όνομα του Ιησού ψάλλοντας ύμνους δοξολογίας σ’ Αυτόν, γιατί καταλαβαίνουμε ποιος είναι στην πραγματικότητα.

Οι περισσότεροι άνθρωποι στον κόσμο δεν το καταλαβαίνουν αυτό. Πολλοί πιστεύουν ότι ήταν ένας απλός άνθρωπος, ένας πολύ καλός δάσκαλος, ένας προφήτης ή ένας μάρτυρας που πέθανε για την αλήθεια.

Δυστυχώς πολλοί άνθρωποι που ασχολούνται με τα πράγματα του Θεού και ανήκουν σε διάφορες συναθροίσεις δεν καταλαβαίνουν ποιος είναι ο Ιησούς.

Τον δέχονται σαν ένα δευτερεύοντα ή κατώτερο θεό (Θεός εκ Θεού) γιατί δεν μπορούν να καταλάβουν ότι είναι ο ίδιος Θεός της Παλαιάς Διαθήκης που «εφανερώθη εν σαρκί», εμείς όμως το ξέρουμε αυτό.

Προσευχόμαστε λοιπόν στο όνομα του Ιησού, λατρεύουμε το όνομα του Ιησού, εκβάλουμε δαιμόνια στο όνομα του Ιησού, προσευχόμαστε για θεραπεία στο όνομα του Ιησού, βαπτίζουμε στο όνομα του Ιησού «και παν ό,τι αν πράττουμε εν λόγω ή εν έργω, πάντα εν τω ονόματι του Κυρίου Ιησού πράττουμε, ευχαριστούντες δι’ αυτού τον Θεόν και Πατέρα» (Κολ.γ:17).

Η εκκλησία για την οποία μιλάμε, δεν έχει αρνηθεί το όνομά Του κι αυτό είναι ένα πολύ σημαντικό θέμα. Πρέπει πάντοτε ν’ αγαπάμε το όνομα του Ιησού, όχι μόνο ηχητικά, αλλά Αυτόν που αντιπροσωπεύει και να έχουμε πίστη σ’ αυτό.

Υπάρχουν διάφορες συναθροίσεις στον κόσμο σήμερα, με διάφορα ονόματα, αλλά δυστυχώς πολλές απ’ αυτές αρνούνται το όνομα του Ιησού και μερικές δεν πιστεύουν καθόλου σ’ Αυτόν.

Κάποιες πιστεύουν μέχρι ένα σημείο, αλλά όχι ολοκληρωτικά. Αναγνωρίζουν το όνομά του για κάποια πράγματα, αλλά όχι για όλα. Κάνουν κάποια πράγματα στο όνομά Του αλλά δεν κάνουν τα πάντα. Ευχαριστούμε το Θεό που έχουμε δεχτεί το όνομα του Ιησού στη ζωή μας. Υπάρχει ευλογία και μακαρισμός γι’ αυτούς που δεν έχουν αρνηθεί το όνομα του Ιησού.

Μερικές φορές κοιτάζοντας την εκκλησία μας σκεφτόμαστε ότι είμαστε πολύ λίγοι και γι’ αυτό δεν μπορούμε να κάνουμε και πολλά πράγματα. Όμως δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι έχουμε το όνομα του Ιησού και δεν το έχουμε αρνηθεί. 

Όλη η εξουσία και η δύναμη στον ουρανό και στη γη είναι στο όνομα του Ιησού Χριστού (Ματθ.κη:18 & Μαρκ.ις:17,18). Μπορούμε άρα να εμπιστευόμαστε το Θεό για θαύματα, μπορούμε να προσευχόμαστε για τους ασθενείς, μπορούμε να έχουμε εξουσία ενάντια στο διάβολο, μπορούμε να βοηθήσουμε τους ανθρώπους και να κηρύξουμε το ευαγγέλιο της σωτηρίας. Πρέπει να σταματήσουμε να στεναχωριόμαστε για ό,τι δεν έχουμε και να κοιτάξουμε τί έχουμε. Έχουμε αυτό που πολλοί άλλοι δεν έχουν, έχουμε το όνομα του Ιησού.

Όλοι ξέρουμε την ιστορία του χωλού στις Πραξ.γ, όταν ο Πέτρος και ο Ιωάννης πήγαιναν στο ναό για να προσευχηθούν κι αυτός ο άνθρωπος σήκωσε το χέρι του ζητώντας χρήματα. Τότε ο Πέτρος του είπε: «Αργύριον και χρυσίον εγώ δεν έχω αλλ’ ότι έχω τούτο σοί δίδω. Εν τω ονόματι του Ιησού Χριστού του Ναζωραίου, σηκώθητι και περιπάτει».

Υπάρχουν εκκλησίες που έχουν πλούτο, αλλά δεν έχουν τη δύναμη του Θεού. Ο Πέτρος κι ο Ιωάννης μπορεί να μην είχαν χρήματα σ’ αυτό τον κόσμο, αλλά είχαν το όνομα του Ιησού Χριστού. Μπορούσαν να προσεύχονται στο όνομά Του και να βλέπουν θαύματα. Τί απ’ τα δύο θα θέλαμε να έχουμε: Τα πλούτη του κόσμου ή το όνομα του Ιησού; Ασφαλώς θέλουμε τον Κύριο κι αν η εκκλησία χρειάζεται χρήματα, Αυτός μπορεί να προμηθεύσει. Το κλειδί για τον ευαγγελισμό δεν είναι τα χρήματα, δεν μπορούμε να κερδίσουμε ψυχές με χρήματα, αλλά με τη δύναμη του ονόματος του Ιησού Χριστού.

Δεν έχουμε αρνηθεί λοιπόν το όνομά Του, αλλά υπάρχει και κάτι άλλο στο εδάφιο 8 που διαβάσαμε: «και εφύλαξας τον λόγον μου». Είναι πολύ σημαντικό να υπακούμε στο λόγο του Θεού. Πρέπει να αγαπάμε το λόγο του Θεού. Φυσικά το Άγιο Πνεύμα είναι απαραίτητο, αλλά χρειαζόμαστε και το λόγο του Θεού για να υπάρχει ισορροπία στη ζωή μας και στις εκκλησίες μας. Δεν έχουμε εξουσία να διδάξουμε κάτι που είναι κόντρα στο λόγο του Θεού, όπως δεν μπορούμε να προσθέσουμε ή να αφαιρέσουμε κάτι. Διδασκαλίες που δεν υπάρχουν μέσα στο λόγο του Θεού δεν μπορούμε να τις κηρύττουμε. Πρέπει να φυλάξουμε την αλήθεια του λόγου του Θεού. Στις μέρες μας, υπάρχουν διάφορες παράξενες διδασκαλίες και παραδόσεις που δεν υπάρχουν μέσα στη Βίβλο. Οι άνθρωποι διδάσκουν ό,τι θέλουν αρκεί να αρέσει στους ακροατές κι είναι κάτι που συμβαίνει σε πολλές εκκλησίες σήμερα. Εμείς όμως πρέπει να παραμείνουμε η εκκλησία που κηρύττει την αλήθεια του λόγου του Θεού.

Β’ Τιμ.δ:2 «Κήρυξον τον λόγον, επίμενε εγκαίρως ακαίρως, έλεγξον, επίπληξον, πρότρεψον μετά πάσης μακροθυμίας και διδαχής».

Αυτό είναι μια εντολή γι’ αυτούς που κηρύττουν το λόγο του θεού. Δεν μπορούμε να κηρύξουμε τα προσωπικά μας πιστεύω και φιλοσοφίες, δεν μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε ψυχολογία ή οικονομικά πακέτα, αλλά πρέπει να κηρύξουμε το λόγο του Θεό. Οι παραδόσεις μας και ο πολιτισμός μας δεν έχουν να κάνουν, αν και κάτι μπορεί να είναι αποδεκτό, αλλά δεν μπορούμε να τ’ ακολουθούμε όταν είναι αντίθετα με το λόγο του Θεού. Η Βίβλος λέει ότι είμαστε ξένοι και πάροικοι σ’ αυτό τον κόσμο γιατί το πολίτευμά μας είναι στον ουρανό. Εκεί είναι το σπίτι μας, εκεί θα πάμε μια μέρα, γι’ αυτό πρέπει να διαφυλάξουμε το λόγο του Θεού. Πρέπει πάντοτε, καθώς κάνουμε διάφορες αποφάσεις, να ρωτάμε, τί λέει η Γραφή πάνω σ’ αυτό το θέμα; Πρέπει να μάθουμε να εφαρμόζουμε τις αρχές του λόγου του Θεού σε κάθε περίπτωση της ζωής μας. Δεν πρέπει ν’ ακολουθούμε μια διδασκαλία επειδή μας φαίνεται καλή ή επειδή μας βολεύει. Κάθε φορά που ακούμε μια καινούρια διδασκαλία πρέπει να την εξετάζουμε προσεκτικά μέσα απ’ το λόγο του Θεού κι αν συμφωνεί, τότε μπορούμε να την ακολουθούμε. Αν όμως δεν μπορεί ν’ αποδειχτεί μέσα απ’ το λόγο του Θεού, δεν μπορούμε να την ασπαστούμε.

Β’ Τιμ.δ:3-4 «Διότι θέλει ελθεί καιρός, ότε  δεν θέλουσιν υποφέρει την υγιαίνουσαν διδασκαλίαν αλλά θέλουσιν επισωρεύσει εις εαυτούς διδασκάλους κατά τας ιδίας αυτών επιθυμίας, γαργαλιζόμενοι την ακοήν και από μεν της αληθείας θέλουσιν αποστρέψει την ακοήν αυτών, εις δε τους μύθους θέλουσιν εκτραπή».

Αυτός ο καιρός έχει έρθει γιατί μπορούμε να δούμε αυτό το γεγονός να συμβαίνει παντού. Οι άνθρωποι ακολουθούν δασκάλους που γαργαλίζουν την ακοή τους, κηρύττοντας τους αυτά που θέλουν ν’ ακούσουν. Τους αρέσουν οι δάσκαλοι αυτοί που δικαιολογούν τις αμαρτίες με διάφορα τρυκ. Μπορείς να κάνεις ότι θέλεις, δεν πειράζει, δεν είναι κακό, δεν είναι αμαρτία. Θέλουν διδασκάλους που θα αισθάνονται άνετα μαζί τους, αλλά εμείς δεν πρέπει ποτέ να γίνουμε έτσι. Αντίθετα πρέπει να βάλουμε την πίστη μας στο λόγο του Θεού

Β’ Τιμ.γ:14-17 «Αλλά σύ μένε εις εκείνα τα οποία έμαθες και επιστώθης, εξεύρων παρά τίνος έμαθες και ότι από βρέφους γνωρίζεις τα ιερά γράμματα, τα δυνάμενα να σε σοφίσωσιν εις σωτηρίαν,  διά της πίστεως της εν Χριστώ Ιησού. Όλη η γραφή είναι θεόπνευστος, και ωφέλιμος προς διδασκαλίαν, προς έλεγχον, προς επανόρθωσιν, προς εκπαίδευσιν την μετά της δικαιοσύνης, δια να είναι τέλειος ο άνθρωπος του Θεού, ητοιμασμένος εις παν έργον αγαθόν”.

Γι’ αυτό χρειάζεται να μελετάμε το λόγο του Θεού, να τον πιστεύουμε και να τον υπακούμε και τότε θα έχουμε ότι χρειαζόμαστε για τη σωτηρία μας και τη χριστιανική μας ζωή. Μη ξεχνάμε ότι πρέπει να υπάρχει ισορροπία του Πνεύματος και του λόγου στη ζωή μας. Το γράμμα από μόνο του θα μας σκοτώσει, αλλά το Πνεύμα μας δίνει ζωή. Πρέπει να δεχόμαστε το λόγο με πίστη αφήνοντάς τον μαζί με το Πνεύμα να συνεργάζονται στη ζωή μας. Τότε, πραγματικά, μπορούμε να δούμε αναζωπύρωση στις εκκλησίες μας, όχι εισροή κόσμου, αλλά αναζωπύρωση!

Ας κρατήσουμε το λόγο του Θεού, ας μην αρνηθούμε το όνομα του Ιησού.

Αποκ.γ:8 «διότι έχεις μικράν δύναμιν».

Δεν λέει ότι είμαστε αδύνατοι, αλλά σε σύγκριση με τη δύναμη του κόσμου και του παγκόσμιου συστήματος του Α/Χ που γιγαντώνεται γύρω μας φαίνεται στο φυσικό μάτι ότι έχουμε μικρή δύναμη. Είμαστε λίγοι σε σχέση με τον κόσμο, όμως πρέπει να εμπιστευτούμε ότι η δύναμή του Ιησού μέσα μας θα νικήσει τον κόσμο και την αμαρτία.

Όπως τις πρώτες μέρες η εκκλησία είχε δύναμη (Πραξ.α:8, Α’ Κορ.ιβ:10)  έτσι και τώρα σε πολύ μεγαλύτερη κλίμακα η εκκλησία θα έχει τη δύναμη αυτή του Αγίου Πνεύματος.

Β’ Κορ.ιβ:9 «Διότι η δύναμίς μου εν αδυναμία δεικνύεται τελεία».

Η δύναμη του Κυρίου εκδηλώνεται μέσα από ανθρώπους που αναγνωρίζουν ότι είναι αδύνατοι. Έτσι, αυτή η μικρή δύναμη είναι μια ανεκτίμητη αξία για τον Κύριο. Είναι η ελπίδα που έχει γι’ αυτή την περίοδο της εκκλησίας διότι είναι ικανός να πολλαπλασιάσει αυτή τη δύναμη και να την κάνει αποτελεσματική.  Είναι ικανός να πάρει τα «μη όντα» και να καταισχύνει τα «όντα». Στοιχεία που για την σάρκα φαίνονται μικρά και εξουθενημένα, ο Θεός θα τα χρησιμοποιήσει ένδοξα για να εκπληρώσει τα σχέδιά Του.

Λουκ.ιβ:32 Ο Ιησούς λέει «μη φοβού μικρό ποίμνιο...» παρόλο που όλος ο κόσμος φαίνεται να βαδίζει σε άλλο δρόμο, μη φοβάστε. Εγώ σας οδηγώ με ασφάλεια και θα σας χρησιμοποιήσω έτσι ώστε να δοξαστεί το όνομά μου. Μη φοβάστε αλλά κάνετε αυτό που σας λέω. Αυτό είναι όλο που ζητά ο Ιησούς από εμάς.

Όταν ο Θεός μας κοιτάζει, βλέπει ότι είμαστε αδύνατοι, αλλά λέει «έχεις μικράν δύναμιν». Μην ανησυχείς για ό,τι δεν έχεις, αλλά αναγνώρισε αυτό που έχεις. Ακόμα κι αν έχεις λίγη δύναμη, αυτό είναι αρκετό. Αφού έτσι κι αλλιώς δεν εμπιστευόμαστε τις δικές μας ικανότητες, αλλά τη δύναμη του Κυρίου μας. Μερικές φορές νομίζουμε ότι πρέπει να έχουμε πολλά πράγματα για να έχουμε μια καλή συνάθροιση. Πρέπει να έχουμε μεγάλη αίθουσα, χρήματα, μουσικά όργανα, πιστούς με διάφορα ταλέντα κι επειδή ίσως δεν τα έχουμε, νομίζουμε ότι δεν μπορούμε να προχωρήσουμε, να ευαγγελίσουμε, ν’ αναπτυχθούμε ξεκινώντας ίσως ένα καινούριο έργο. Ο Ιησούς όμως είπε, έχεις λίγη δύναμη κι αυτή είναι αρκετή. Εγώ θ’ ανοίξω τη θύρα μπροστά σου αν κρατήσεις το λόγο μου και δεν αρνηθείς το όνομά μου. Μην περιμένεις να έχεις μεγάλη δύναμη, μην περιμένεις να έχεις πρώτα όλη τη γνώση, μην περιμένεις να έχεις ευφράδεια, μην περιμένεις να φτιάξεις πρώτα την καλλίτερη χορωδία, μην περιμένεις να μάθεις πρώτα να παίζεις τέλεια κάποιο μουσικό όργανο, αλλά ευαισθητοποιήσου στη φωνή του Θεού. Όπου ο Θεός σε οδηγεί, ακολούθησέ Τον. Όπου ο Θεός σε καλέσει, δούλεψε εκεί. Αν έχεις μικρή δύναμη, δεν πειράζει, είναι αυτό που χρειάζεσαι, γιατί έτσι μαθαίνεις να εμπιστεύεσαι το Θεό κι όχι στη δική σου δύναμη. Μαθαίνεις να εξαρτάσαι απ’ το Θεό.

Ο Ιησούς διάλεξε 12 αποστόλους για να ευαγγελίσουν τον κόσμο. Διάλεξε τον Παύλο να έρθει στη χώρα μας κι αυτός ο άνθρωπος ανάγκασε κάποιους να πουν ότι έκανε τον κόσμο άνω-κάτω. Είμαστε παραπάνω από αρκετοί για να ευαγγελίσουμε τη χώρα μας! Ας μην ανησυχούμε λοιπόν για όσα δεν έχουμε, αλλά ας κοιτάξουμε τί έχουμε γιατί έχουμε λίγη δύναμη, έχουμε το λόγο του Θεού, έχουμε το όνομα του Ιησού, έχουμε τη δύναμη του Αγίου Πνεύματος μέσα μας, άρα μπορούμε να περάσουμε την πόρτα που ο Ιησούς λέει ότι έχει ανοίξει μπροστά μας και κανείς δεν μπορεί να την κλείσει.

Όταν ο Ιησούς ανοίγει μια πόρτα, τίποτα δεν μπορεί να την κλείσει γι’ αυτό μη φοβάσαι το διάβολο, τις παραδόσεις των ανθρώπων, μη φοβάσαι αυτούς που προσπαθούν να σε σταματήσουν, ανθρώπους σε θέσεις που θα προσπαθήσουν να μειώσουν την εκκλησία, αλλά μπες μέσα στην πόρτα που ο Ιησούς έχει ανοίξει μπροστά σου και κανείς δεν μπορεί να κλείσει.

Ακούμε για διάφορες αναζωπυρώσεις στον κόσμο, στην Αφρική, στην Ασία, στην Κίνα, στη Νότια Αμερική, αλλά τί γίνεται μ’ εμάς εδώ; Τί γίνεται στην Ευρώπη; Τί γίνεται στην Ελλάδα; Φαίνεται έχουμε απομακρυνθεί πολύ από τον Κύριο! Αλλά ο Θεός θα φέρει την αναζωπύρωση κι εδώ πριν έρθει για να πάρει την εκκλησία Του.

Κράτη που τόσα χρόνια ήταν κλειστά στο ευαγγέλιο, τώρα έχουν ανοίξει. Στη Ρωσία υπάρχουν εκκλησίες που λατρεύουν τον αληθινό Θεό και πλήθη κόσμου σώζονται κάθε μέρα, ακόμα και Μωαμεθανοί.

Πραξ.ιδ:27 Υπήρχε μια ανοικτή θύρα να κηρυχτεί το Ευαγγέλιο στα έθνη κι αυτό το ονομάζει ο λόγος του Θεού θύρα «πίστεως».

Δεν έχουμε χρόνο να καθυστερούμε μπροστά σ’ αυτή την ανοιχτή πόρτα, αλλά πρέπει να περάσουμε μέσα, στο όνομα του Ιησού! Χρειάζεται να προσευχόμαστε όλοι ώστε να γίνει το θέλημα του Θεού στη χώρα μας. Ο Κύριος να εργαστεί μέσα στις καρδιές των ανθρώπων και να τους οδηγήσει προς την αλήθεια. Μετά, να οδηγήσει εμάς ώστε να βρούμε αυτές τις ψυχές. Ζήτησε απ’ το Θεό να σε οδηγήσει μέσα στο έργο Του. Πώς οι Έλληνες θ’ ακούσουν το Ευαγγέλιο αν όλοι καθόμαστε χρόνο με το χρόνο μέσα στις εκκλησίες μας; Χρειάζεται να προσευχηθούμε ώστε ο Θεός να μας δείξει που είναι αυτές οι ανοικτές πόρτες κι όταν τις βρούμε να μπούμε μέσα. Χρειάζεται να έχουμε βάρος για τη χώρα μας κι ο Θεός θα μας οδηγήσει σε ανθρώπους που είναι ανοικτοί στην αλήθεια.

Μπορεί να νομίζεις ότι οι ενάντιοι είναι περισσότεροι, ότι η παράδοση δεν αφήνει τους ανθρώπους ν’ ακούσουν, υπάρχουν άνθρωποι σε εξουσίες που αντιδρούν, αλλά σκέψου τα ανατολικά κράτη που η κυβέρνηση έλεγχε τα πάντα, τίποτα δεν μπόρεσε να σταματήσει το Ευαγγέλιο του Ιησού Χριστού.

Μην αμελείς τη διακονία σου αλλά εκπλήρωσέ την. Ας σταθούμε μπροστά στο Θεό για να του δώσουμε μια υπόσχεση διακηρύττοντας ότι φέτος εδώ στην Αθήνα, η πόρτα είναι ανοικτή για το ευαγγέλιο.

Σαν εκκλησία του Ιησού Χριστού εδώ στην Ελλάδα, με τους ποιμένες, τους εργάτες και όλους τους πιστούς δεχόμαστε ότι η πόρτα είναι ανοικτή όχι από δική μας δύναμη, αλλά με τη δύναμη του Θεού. Ο Κύριος μας μίλησε μέσα απ’ το λόγο Του και μας είπε ότι μας έχει δώσει ανοικτή θύρα που κανείς δεν μπορεί να κλείσει.