ΙΣΤΟΡΙΑ - Μιά άλλη άποψη

Η ΥΠΕΡΕΧΟΥΣΑ ΟΔΟΣ

Ο Θεός έχει κάνει θαυμάσια πράγματα για το λαό Του από τις μέρες του Μαρτίνου Λούθηρου. Μας έδειξε τη δικαίωση δια της πίστεως στο πρόσωπο του Ιησού Χριστού, μας έδειξε το βάπτισμα στο νερό ότι πρέπει να γίνεται στο όνομα του Ιησού, το βάπτισμα στο Πνεύμα το Άγιο. Αποκάλυψε τη θεραπεία των ασθενών δια της προσευχής και τη βοήθεια που μπορούμε να έχουμε απ’ Αυτόν σε κάθε περίπτωση δυσκολίας. Μας έδειξε πώς να ζούμε μια άγια ζωή με συνεχή εξάρτηση απ’ τον Κύριο Ιησού και πώς μπορούμε να ελευθερωνόμαστε από πιέσεις και θλίψεις, παραδίδοντας τη ζωή μας σ’ Αυτόν. Μας αποκάλυψε πόσο όμορφο είναι να ζούμε ενωμένοι κατά το πνεύμα και πώς με τις ενωμένες προσευχές μας μπορούμε να βοηθήσουμε ο ένας τον άλλο. Έχει δείξει την αγάπη του για τον αδύνατο πιστό αλλά και για τον αποστάτη. Μας χάρισε τη θαυμαστή ελπίδα της αποφυγής της Μεγάλης Θλίψης που έρχεται πάνω στον κόσμο με την Αρπαγή.

ΙΣΤΟΡΙΑ - Μια άλλη άποψη

Ο ΛΑΟΣ ΤΟΥ ΟΝΟΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ (1915-    )

Όταν ο Ιησούς ήταν με τους μαθητές Του, τους είπε ότι είχε πολλά να τους πει, που όμως δεν ήταν ακόμα έτοιμοι να σηκώσουν Ιωαν.ις:12.  Τους υποσχέθηκε ότι το Πνεύμα θα τους οδηγήσει σ’ όλη την αλήθεια (Ιωαν.ις:13). Πριν αναληφθεί ο Ιησούς, διέταξε τους μαθητές Του να βαπτίζουν στο όνομα του Πατέρα, του Υιού και του Αγίου Πνεύματος Ματθ.κη:19. Τους είπε ακόμα ότι θα κηρυχτεί μετάνοια και άφεσις στο όνομά Του (Λουκ.κδ:47).

Την ημέρα της Πεντηκοστής, όταν ο Πέτρος κήρυξε με το χρίσμα του Αγίου Πνεύματος, είπε στους Ιουδαίους να βαπτιστούν στο όνομα του Ιησού Χριστού Πραξ.β:38. Οι Σαμαρείτες βαπτίστηκαν στο όνομα του Κυρίου Ιησού Πραξ.η:16. Ο Κορνήλιος και οι οικιακοί του βαπτίστηκαν στο όνομα του Κυρίου Πραξ.ι:48, λίγο μετά που ο Πέτρος τους κήρυξε ότι ο Ιησούς Χριστός είναι ο Κύριος πάντων κι ότι η άφεση των αμαρτιών δίνεται στο όνομά Του Πραξ.ι:36,43. Οι μαθητές του Ιωάννη στην Έφεσο βαπτίστηκαν στο όνομα του Κυρίου Ιησού Πραξ.ιθ:5.

ΙΣΤΟΡΙΑ - Μια άλλη άποψη

Η ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΤΩΝ ΠΡΩΤΩΝ ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΙΑΝΩΝ ΕΚΚΛΗΣΙΩΝ

Οι Πεντηκοστιανοί, οι άνθρωποι που πίστεψαν και πήραν το δώρο του Αγίου Πνεύματος, προήλθαν από πολλές εκκλησίες όπως Μεθοδιστές, Βαπτιστές, Λουθηρανούς, Αντβεντιστές, Καθολικούς, και Μορμόνους. Έφεραν λοιπόν διάφορες ιδέες στην Πεντηκοστιανή κίνηση από τις εκκλησίες που ξεκίνησαν. Ωστόσο κάποια πράγματα, σε θέματα πίστης, ήταν κοινά σε όλους. Οι άνθρωποι που μπήκαν στην κίνηση αυτή κατ’ ευθείαν απ’ τον κόσμο, γρήγορα δέχτηκαν αυτά που οι ποιμένες και οι δάσκαλοι τους δίδαξαν.

Ο κύριος λόγος που οι άνθρωποι ερχόταν στην Πεντηκοστή ήταν για να πληρωθούν με το Άγιο Πνεύμα όπως αυτό αναφέρεται στις Πραξ.β:4, ι:44-46, και ιθ:6. Το θεωρούσαν καθήκον και προνόμιο. Ματθ.γ:11, Λουκ.ια:13, Πραξ.η:14-17, Α’ Κορ.ιβ:13 και Εφεσ.ε:18.

ΙΣΤΟΡΙΑ - Μια άλλη άποψη

Η ΑΝΑΖΩΠΥΡΩΣΗ ΑΠ’ ΤΟ 1900 ΜΕΧΡΙ......

Καθώς ο 19^ος αιώνας έκλεινε, πολλοί πιστοί από διάφορες συναθροίσεις αισθανόταν μια δυσαρέσκεια και μια ανησυχία. Έβλεπαν την εκκλησία να γίνεται πολύ τυπική και να χάνει τη δύναμή της. Το κοσμικό φρόνημα και η έλλειψη πίστης άρχισαν να επικρατούν μέσα στις εκκλησίες. Μερικοί άνθρωποι άρχισαν να προσεύχονται για περισσότερο πνευματική τροφή. Ακόμα ζητούσαν ο Θεός ν’ αλλάξει την κατάσταση αυτή μέσα στις εκκλησίες αλλά και στην ιδιωτική τους ζωή. 

Δεν ήξεραν για τι πράγμα να προσευχηθούν ακριβώς, αλλά αναγνώριζαν ότι έχουν ανάγκη από ιδιαίτερη βοήθεια.  Μαλ.γ:16-18  Ματθ.ε:13-16  κε:1-13  Λουκ.ια:1-13

ΙΣΤΟΡΙΑ - Μια άλλη άποψη

ΑΛΛΟΙ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟΙ ΗΓΕΤΕΣ

1. Τζωρτζ Φοξ (1624-1691)  Ιωαν.δ:23-24

Γεννήθηκε στην Αγγλία από πατέρα υφαντή. Σαν αγόρι ήταν πολύ σοβαρός κι ευαίσθητος όσο αφορά το σωστό και το λάθος. Στα 20 του χρόνια απελπίστηκε σχετικά με την πνευματική του κατάσταση κι αυτό κράτησε περίπου τρία χρόνια. Τελικά απελευθερώθηκε από μια εσωτερική φωνή που τον οδήγησε στο Χριστό, σαν τον Μόνο που θα μπορούσε να τον βοηθήσει. Το 1646 σταμάτησε να παρακολουθεί την εκκλησία, αλλά συνέχισε να κηρύττει στον κόσμο κερδίζοντας πάρα πολλές ψυχές από τις χαμηλότερες τάξεις. Η βασική διδασκαλία του ήταν «το εσωτερικό φως» που πήρε απ’ το εδάφιο που λέει ότι ο Θεός είναι Πνεύμα κι ότι αυτοί που Τον λατρεύουν πρέπει να το κάνουν εν πνεύματι και αληθεία (Ιωαν.δ:24). 

ΙΣΤΟΡΙΑ - Μια άλλη άποψη

ΠΡΟΣΦΑΤΕΣ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΕΣ ΑΝΑΖΩΠΥΡΩΣΕΙΣ

(1860 - 1900)

1. Ντ.Λ.Μούντυ (1837-1899). Γεννήθηκε στο χωριό Μάς του Ηστ Νόρφιλντ. Ήταν ένας ρωμαλέος αποφασιστικός Αγγλοσάξωνας. Ο πατέρας του πέθανε όταν ήταν μόνο 4 χρονών. Δεν του άρεσε το σχολείο και το διάβασμα, ήταν σκανδαλιάρης και ανεξάρτητος. Η μητέρα του αναγκαζόταν συχνά να τον τιμωρεί. Παρ.κβ:15.

Νεαρός ακόμα, στα 17 του, πουλούσε παπούτσια στη Βοστόνη. Μετά από ένα χρόνο πίστεψε. Στα 19 του ξεκίνησε κάποιες επιχειρήσεις στο Σικάγο. Εκεί, μάζευε μια ομάδα φτωχόπαιδων απ’ τους δρόμους και τους έκανε Κυριακό σχολείο στην εκκλησία που παρακολουθούσε. Το 1858 ο Μούντυ άνοιξε ένα Κυριακό Σχολείο Ιεραποστολών, το οποίο γρήγορα αυξήθηκε κι έγινε εκκλησία. Ο νεαρός Χριστιανός εργάτης ήταν προσεχτικός, άγρυπνος, δραστήριος, αγαπητός στους ανθρώπους, πήγαινε από πίσω τους και τους οδηγούσε στις συναθροίσεις.

ΙΣΤΟΡΙΑ - Μια άλλη άποψη

ΑΝΑΖΩΠΥΡΩΣΗ ΣΤΙΣ ΗΝΩΜΕΝΕΣ ΠΟΛΙΤΕΙΕΣ 

(1783 - 1860)

1. Πέτερ Κάρτράϊτ (1785-1872).  Ματθ.θ:36-38

·        Γεννήθηκε στη Βιρτζίνια, αλλά γρήγορα ήρθε στο Κεντάκυ. Ήταν μεσαίου αναστήματος, αλλά με γεροδεμένο σώμα. Έγινε ο πιο περίβλεπτος Μεθοδιστής κήρυκας της περιοχής των συνοριακών δασών. Άρχισε να κηρύττει το 1801, χρίστηκε το 1806 και το 1808 έγινε προεδρεύων πρεσβύτερος. Περιοδεύοντας με το άλογό του, ταξίδεψε σ’ όλο το Κεντάκυ, Τέννεσυ, κηρύττοντας στους συνοικισμούς. Το 1824 μετακινήθηκε στο Ιλλινόϊς όπου μια φορά έγινε πολιτικός αντίπαλος του Αβραάμ Λίνκολ.

·        Εκείνο τον καιρό, η ζωή ήταν σκληρή κι επικίνδυνη. Ο Κάρτράϊτ για 50 χρόνια ήταν συνεχώς «στο πόδι». Ταξιδεύοντας πάντοτε πάνω σ’ ένα άλογο, μερικές φορές αναγκάστηκε να περάσει επικίνδυνα ποτάμια και να κοιμηθεί έξω κάτω απ’ τα άστρα, με τη σέλλα του αλόγου σαν μαξιλάρι. Πολύ συχνά συναντούσε δύστροπους και ταραχώδεις χαρακτήρες, αλλ’ αυτός κρατούσε πάντοτε το δικό του. Το απλό, αμόρφωτο, αλλά δυνατό κήρυγμά του κι η ετοιμολογία του τον έκαναν αγαπητό στις καρδιές των κατοίκων των συνόρων.  Ματθ.η:19-22   Λουκ.ζ:24-25.

ΙΣΤΟΡΙΑ - Μια άλλη άποψη

ΑΝΑΖΩΠΥΡΩΣΗ ΣΤΙΣ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΕΣ ΑΠΟΙΚΙΕΣ

(1734-1783)

1. Τζόναθαν Έντουαρτς (1703-1758)

·        Ο πατέρας του ήταν εργάτης του Ευαγγελίου καθώς και η μητέρα του ήταν κόρη εργάτη του Θεού. Γεννήθηκε στο Κοννέκτικατ το 1703. Σαν παιδί ήταν πολύ έξυπνος και του άρεσαν πολύ οι σοβαρές μελέτες. Το 1727 παντρεύτηκε τη Σάρα Πίηρποντ, κοπέλα γλυκιά, πολύ ευχάριστη, αλλά και βαθιάς ευσέβειας. Έκαναν 12 παιδιά για τα οποία αισθανόταν πολύ μεγάλη στοργή και οι δύο γονείς.

·        Ο Έντουαρτς έγινε εργάτης σε μια (Congregationalist = ανεξάρτητη) εκκλησία του Νόρθχάμπτον της Μασαχουσέτης το 1727 κι έμεινε εκεί μέχρι το 1750. Ήταν σκληροπυρηνικός Καλβινιστής, και το κύριο θέμα στα κηρύγματά του ήταν «Αμαρτωλοί στα χέρια του θυμωμένου Θεού». Αισθανόταν όμορφα κάτω απ’ το δόγμα του απόλυτου προορισμού. Έλεγε ότι ο Θεός ήταν απόλυτα δίκαιος με το να σώζει κάποιον και να καταδικάζει κάποιον άλλο σύμφωνα με το θέλημά Του. Κήρυττε ότι τα μικρά παιδιά ήταν σαν φίδια δίπλα στο Θεό εκτός αν ήταν εν Χριστώ. Ματθ.ιη:1-5.

ΙΣΤΟΡΙΑ - Μια άλλη άποψη

ΜΙΑ ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΑΝΑΖΩΠΥΡΩΣΗΣ 

(1722 - 1900 μ.Χ.)

1. Οι Μοραβοί  Αποκ.γ:7-12

·        Μια μικρή ομάδα Μοραβών προσφύγων βρήκε καλή υποδοχή απ’ τον Κόμη Νικόλαο Ζίντσεντορφ στα κτήματά του στη Σαξονία κοντά στη Δρέσδη (1722). Η ομάδα αυτή ήταν μέλη των Μοραβών αδελφών που είχαν αποδεχτεί τις διδασκαλίες του Γουίκλιφ, του Χους και του Γουάλντενσες. Γρήγορα δημιουργήθηκε ένας μικρός συνοικισμός στο Χέρνχουτ. Κάτω απ’ την προστασία του Κόμη Ν. Ζίντσεντορφ, η μικρή αποικία γρήγορα αυξήθηκε. Ονομάστηκε Herrnhut (Χέρνχουτ) = Κυρίου σκέπη.

·        Οι Μοραβοί ήταν άνθρωποι προσευχής, είχαν την πραγματική εμπειρία της σωτηρίας, αληθινή χαρά απ’ το Θεό και ζήλο να κηρύξουν το ευαγγέλιο παντού. Η εκκλησία τους είχε ιδρυθεί στη Μοραβία το 1467 με τη βοήθεια Βαλδέσιων επισκόπων. Πολλοί άνθρωποι απ’ τη Μοραβία, Βοημία και Πολωνία αποδέχτηκαν την πίστη. Το 1517 αριθμούσαν περίπου 200.000 μέλη. Μετά απ’ αυτά ξεσηκώθηκε διωγμός και υπέφεραν πάρα πολύ από τον Τριακονταετή πόλεμο. Για κάποια στιγμή φάνηκε ότι η εκκλησία τους είχε εξαλειφθεί, αλλά έμενε ένα υπόλοιπο. Ιωαν.ις:33  Α’ Ιωαν.γ:10-13.

ΙΣΤΟΡΙΑ - Μια άλλη άποψη

Η ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗ  (1521 - 1722)

1. Μαρτίνος Λούθηρος (1485 - 1546).

·        Ο Λούθηρος ήταν γιος ενός Σάξονα χωρικού ανθρακωρύχου. Πήρε πανεπιστημιακή μόρφωση συμπεριλαμβανομένων και των Λατινικών. Έγινε καθολικός καλόγερος και κακουχούσε το σώμα του για να συγχωρεθούν οι αμαρτίες του. Ο Θεός του αποκάλυψε ότι «Ο δίκαιος θέλει ζήσει εκ πίστεως» (Γαλ.γ:11). Ο Λούθηρος επισκέφθηκε τη Ρώμη κι ενοχλήθηκε απ’ την κοσμικότητα που επιδεικνυόταν εκεί. Αποκ.γ:1-5

·        Ο αντιπρόσωπος του πάπα πουλούσε συγχωροχάρτια στη Γερμανία. Ο Σάξονας κυβερνήτης αντιτάχθηκε σ’ αυτό. Ο Λούθηρος διακήρυξε ότι αυτά τα συγχωροχάρτια που δεν ήταν παρά γράμματα άφεσις αμαρτιών υπογεγραμμένα απ’ τον πάπα, δεν μπορούν να βοηθήσουν στο θέμα της σωτηρίας τους ζωντανούς, αλλά ούτε να ελευθερώσουν τις ψυχές απ’ το Πουργατόριο. Ο Ρωμαίος πάπας κάλεσε το Λούθηρο μπροστά σε μια μεγάλη συγκέντρωση από πρίγκιπες και αξιωματούχους της Καθολικής εκκλησίας στο Γουόρμ της Γερμανίας (1521). Ο Λούθηρος αρνήθηκε ν’ αναθεωρήσει τις θέσεις του, εκτός αν του το έδειχναν μέσα από τη Γραφή.

ΙΣΤΟΡΙΑ - Μια άλλη άποψη

ΟΙ ΣΚΟΤΕΙΝΟΙ ΑΙΩΝΕΣ  (800 - 1521 μ.Χ.)

1. Συμμαχία ανάμεσα στον Καρλομάγνο, βασιλιά των Φράγκων, και τον πάπα Λέων ΙΙΙ της Ρώμης.

·        Ο στρατός του Καρλομάγνου προστάτεψε τη Ρώμη κι επέκτεινε την Καθολική κυριαρχία πάνω στους Λομβαρδούς της Βόρειας Ιταλίας και τους Σάξονες της Γερμανίας.

·        Ο πάπας έστεψε τον Καρλομάγνο σαν αυτοκράτορα της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας τα Χριστούγεννα του 800 μ.Χ.

·        Αργότερα οι πάπες συμμαχούσαν με διάφορους βασιλιάδες. Αποκ.β:18-28

2. Οι συναθροίσεις της εκκλησίας γινόταν στα Λατινικά με αποτέλεσμα ο απλός λαός να είναι αδύνατον να καταλάβει τί λένε.

3. Η εκκλησία άρχισε να πλουτίζει πάρα πολύ από προσφορές, δώρα αλλά και κατασχέσεις θησαυρών και γης. Α’ Τιμ.ς:17-19.

4. Οι ιερείς και οι καλόγεροι έγιναν ακόμα πιο διεφθαρμένοι και κοσμικοί. Πολλές θέσεις μέσα στην εκκλησία αγοραζόταν με χρήματα (Σιμωνία).

ΙΣΤΟΡΙΑ - Μια άλλη άποψη

Η ΡΩΜΗ ΑΓΩΝΙΖΕΤΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΤΟΝ ΕΛΕΓΧΟ

ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ   (325 - 800 μ.Χ.)

• Η Ρωμαϊκή Καθολική εκκλησία σταδιακά κερδίζει δύναμη εξουσίας.

• Η θέση της Ρώμης σαν πρωτεύουσα της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, βοηθά αυτή την αξίωση

• Οι επίσκοποι της Ρωμαϊκής εκκλησίας αξιούν ότι ο απόστολος Πέτρος τους έχει μεταδώσει πνευματική εξουσία.

• Η εξουσία του Πάπα της Ρώμης αναγνωρίζεται απ’ το Ρωμαίο Αυτοκράτορα το 445 μ.Χ. Αποκ.β:12-17  Λουκ.ιβ:13-15

• Η διδασκαλία της τριάδας - τρία πρόσωπα στη θεότητα - εδραιώνεται. Ιωαν.ιζ:3,11

• Εμφάνιση των μοναστηριών.

ΙΣΤΟΡΙΑ - Μια άλλη άποψη

Η ΠΑΡΑΚΜΗ (64 - 325 μ.Χ.)

·    Η πρώτη εκκλησία είχε αγάπη για το Θεό, αγάπη για τους ανθρώπους, οι πιστοί βαπτιζόταν με Πνεύμα Άγιο, αγαπούσαν το όνομα του Ιησού, αγαπούσαν το λόγο του Θεού, ζούσαν άγια ζωή, ομολογούσαν τον Ιησού.

·        Ο Παύλος και άλλοι προειδοποίησαν γι’ αυτή την εξασθένηση της εκκλησίας. Διάβασε Β’ Θεσ.β:1-12,  Α’ Ιωαν.δ:1-3,  Ιουδ.α:3-4.

·        Άνθρωποι - λύκοι δεν υπολόγιζαν το ποίμνιο. Πραξ.κ:28-32  Ματθ.κδ:5

·        Η αγάπη σταδιακά έφυγε απ’ την εκκλησία, κρύωσε. Αποκ.β:4-5  Ιουδ.α:20  Α’ Κορ.ιγ:1

ΙΣΤΟΡΙΑ - Μια άλλη άποψη

Η ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΤΗΣ ΠΡΩΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

Ι. Ο αόρατος Θεός είναι ΕΝΑ Πνεύμα. Α’ Τιμ.α:17

·        Αυτός είναι ο βασιλιάς των αιώνων, άφθαρτος, αόρατος. Α’ Τιμ.α:17

·        Κανείς δεν είδε το Θεό. Ιωαν.α:18

·        Ο Θεός είναι Πνεύμα. Ιωαν.δ:24

·        Ο ουρανός είναι ο θρόνος του Θεού και η γη το υποπόδιό Του. Ματθ.ε:34-35

·        Το Άγιο Πνεύμα είναι ο γεννήτορας (πατέρας) του Ιησού. Ματθ.α:20

·        Ο Θεός είναι ο Πατέρας του Ιησού. Λουκ.α:30-35

·        Υπάρχει ένας Θεός και Πατέρας όλων. Εφεσ.δ:6

·        Αυτός είναι ο Θεός του ουρανού και της γης. Ησ.ξς:1  Πραξ.ιζ:24

·        Ο Θεός φανερώθηκε μέσα σε σάρκα  Α’ Τιμ.γ:16

ΙΣΤΟΡΙΑ - Μια άλλη άποψη

Η ΠΡΩΤΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ (33 - 64 μ.Χ.)

Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ξεκίνησε στην Ιερουσαλήμ, την ημέρα της Πεντηκοστής, όταν το Άγιο Πνεύμα ήρθε και βάπτισε αυτούς που ήταν μαζεμένοι στο ανώγειο. Την ίδια μέρα, περίπου 3.000 άτομα προστέθηκαν στη μικρή ομάδα των 120 αφού βαπτίστηκαν στο νερό. Ο Κύριος προσέθετε αυτούς που σωζόταν στην ΕΚΚΛΗΣΙΑ. Λουκ.κδ:49  Πραξ.α:4-8  β:1-4, 41, 47.

Οι Εθνικοί συμπεριλήφθηκαν κι αυτοί στην εκκλησία όταν ο Κορνήλιος, οι συγγενείς και οι στενοί φίλοι του βαπτίστηκαν με Πνεύμα Άγιο. Οι Ιουδαίοι αναγνώρισαν ότι ο Θεός είχε δώσει και στα έθνη μετάνοια προς ζωή όταν τους άκουσαν να μιλάνε σε άγνωστες γλώσσες και να μεγαλύνουν το Θεό. Πραξ.ι:44-48   ια:15-18   Ρωμ.ις:3-4 και Μαρκ.ις:15.

Ο τρόπος του Θεού για να μπει κάποιος στην εκκλησία είναι μετάνοια, βάπτισμα στο όνομα του Ιησού Χριστού και η δωρεά του Αγίου Πνεύματος. Λουκ.κδ:45-49   Πραξ.β:38-39   Α’ Κορ.ιβ:13.

ΙΣΤΟΡΙΑ - Μια άλλη άποψη

Ο ΣΑΟΥΛ ΒΟΗΘΑΕΙ ΤΟ ΒΑΡΝΑΒΑ

Μερικοί απ’ τους αγίους που έφυγαν απ’ την Ιερουσαλήμ, πήγαν Βόρεια στην Εθνική πόλη της Αντιόχειας. Εκεί κήρυξαν τον Ιησού, όχι μόνο στους Εβραίους, αλλά και στους Έλληνες, από τους οποίους πολλοί δέχτηκαν τον Ιησού σαν Κύριό τους. Πραξ.ια:19-21.

Η εκκλησία της Ιερουσαλήμ έστειλε το Βαρνάβα στην Αντιόχεια, να ηγηθεί και να φροντίσει αυτή τη συνάθροιση. Ο Κύριος ευλόγησε και πολλοί πίστεψαν με τη διακονία του (Πραξ.ια:22-24).

Μετά, ο Βαρνάβας πηγαίνει στην Ταρσό, βρίσκει το Σαούλ και τον φέρνει στην Αντιόχεια. Ο Σαούλ βοηθάει το Βαρνάβα στο κήρυγμα και τη διδασκαλία για ένα χρόνο. Οι μαθητές στην Αντιόχεια για πρώτη φορά ονομάζονται Χριστιανοί, ένα παρατσούκλι που σημαίνει, ακόλουθοι του Χριστού. Η βοήθεια του Παύλου αποδείχτηκε μεγάλη και στο Βαρνάβα και στους πιστούς της πόλης (Πραξ.ια:25-26).

ΙΣΤΟΡΙΑ - Μια άλλη άποψη

ΣΑΟΥΛ ΚΑΙ ΒΑΡΝΑΒΑΣ

Ο Βαρνάβας αναφέρεται για πρώτη φορά στην νεοϊδρυθείσα εκκλησία της Ιερουσαλήμ, όταν πούλησε απ’ τα κτήματά του και έβαλε τα χρήματα στα πόδια των αποστόλων. Αυτό έγινε προκειμένου να βοηθηθούν οι πιστοί που είχαν ανάγκες. Το όνομά του ήταν Ιωσής, αλλά οι απόστολοι τον ονόμασαν Βαρνάβα που σημαίνει «Υιός παρηγορίας» (Πραξ.δ:33-37).

Ο Στέφανος, ένας απ’ τους εφτά διακόνους, είναι γεμάτος από πίστη και δύναμη. Ομολογεί άφοβα τον Ιησού. Εξαιτίας αυτού λιθοβολείται από ένα εξαγριωμένο πλήθος Εβραίων πρεσβυτέρων. Ο Σαούλ, ένας νεαρός, είναι σύμφωνος στο θάνατο του Στέφανου και φυλάει τα ρούχα των άγριων δολοφόνων την ώρα που κάνουν τη δουλειά τους. Πραξ.ς:1-15 & ζ:55-60   Φιλιπ.γ:4-7.

ΙΣΤΟΡΙΑ - Μια άλλη άποψη

ΟΙ ΕΘΝΙΚΟΙ ΒΑΠΤΙΖΟΝΤΑΙ ΜΕ ΠΝΕΥΜΑ ΑΓΙΟ

Ο Κορνήλιος, κάτοικος της Καισαρείας, πόλη στα παράλια της Ιουδαίας, ήταν εκατόνταρχος του Ρωμαϊκού στρατού στο λεγόμενο Ιταλικό τάγμα. Ήταν άνθρωπος θεοσεβής και δίκαιος που φοβόταν το Θεό κι έκανε πολλές ελεημοσύνες σε όσους είχαν ανάγκη. Ήταν άνθρωπος προσευχής κι είχε καλή υπόληψη ανάμεσα στους Εβραίους. Ένα πρωινό, ενώ ο Κορνήλιος νήστευε και προσευχόταν, εμφανίστηκε ένας άγγελος του Θεού, που ήξερε το όνομά του. Ο άγγελος του είπε να στείλει ανθρώπους στην Ιόππη και να προσκαλέσει τον Πέτρο που φιλοξενείται στο σπίτι του βυρσοδέψη Σίμωνα (Πραξ.ι:1-6).

Ο Κορνήλιος κάλεσε δύο υπηρέτες κι ένα στρατιώτη και τους είπε την ουράνια όραση που είχε. Σε λίγο, αυτοί οι τρεις άνδρες ταξίδευαν για την Ιόππη (Πραξ.ι:7-8).

ΙΣΤΟΡΙΑ - Μια άλλη άποψη

Η ΠΡΩΤΗ ΕΚΧΥΣΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ

Ή

ΤΑ ΓΕΝΕΘΛΙΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

Ενώ ο Ιησούς είχε πάει στον ουρανό, δύο άντρες στα λευκά φανερώθηκαν στους μαθητές Του. Τους υποσχέθηκαν ότι κάποια μέρα ο Ιησούς θα επέστρεφε έτσι όπως έφυγε (Πραξ.α:10-11).

Υπακούοντας την εντολή του Κυρίου τους που τώρα πια είχε φύγει, οι μαθητές έμειναν ομοθυμαδόν στην προσευχή και τη δέηση, μαζί με τις γυναίκες, τη Μαρία, τη μητέρα του Ιησού και τους αδελφούς Του. Πραξ.α:12-15 και Λουκ.κδ:49-53.

Την ημέρα της Πεντηκοστής, όταν η ομάδα αυτή βρισκόταν μαζεμένη ομοθυμαδόν στον ίδιο τόπο, ήρθε ένας ήχος απ’ τον ουρανό σαν δυνατός άνεμος και γέμισε όλο το σπίτι που βρισκόταν. Τότε φάνηκαν σ’ αυτούς διαμεριζόμενες γλώσσες σαν φωτιάς και όλοι γέμισαν με το Άγιο Πνεύμα. Λέξεις που ποτέ δεν είχαν ξαναπεί ερχόταν τώρα στα χείλη τους, καθώς το Πνεύμα έδινε στον καθένα, λέξεις σε άγνωστες γλώσσες (Πραξ.β:1-4  Ιωαν.γ:7-8  Ματθ.γ:11-12).

ΙΣΤΟΡΙΑ - Μια άλλη άποψη

Ο ΠΑΡΑΚΛΗΤΟΣ

Όταν ο Ιησούς ήξερε ότι σύντομα θα έπρεπε να σταυρωθεί και να πεθάνει, ήθελε να παρηγορήσει τους μαθητές Του. Αν και θα αναστηνόταν, μπορούσε να παραμείνει μαζί τους όπως πριν, μόνο για λίγο. Οι μαθητές Του χρειαζόταν τώρα ιδιαίτερη βοήθεια.

Ο Ιησούς τους είπε για τα πολλά οικήματα που υπάρχουν στο σπίτι του Πατέρα Του. Τους υποσχέθηκε ακόμα ότι θα πάει για να τους ετοιμάσει τόπο εκεί, καθώς και ότι θα επιστρέψει για να τους παραλάβει στον Εαυτό Του (Ιωαν.ιδ:1-3).