Ιησούς, ο ναρκαλιευτής!

Αριθ.ιδ:1-9

 

ιδ:1 Και πάσα η συναγωγή υψώσασα την φωνήν αυτής εβόησε· και έκλαυσεν ο λαός την νύκτα εκείνην.

Τι άλλο μπορούσε κανείς να περιμένει από ένα λαό που δεν έβλεπε τίποτε άλλο από ισχυρούς γίγαντες, υψηλά τείχη, μεγάλες πόλεις!

Ημάρτησα

Δευτ.α:41 Τότε απεκρίθητε και είπετε προς εμέ, Ημαρτήσαμεν εις τον Κύριον· ημείς θέλομεν αναβή και πολεμήσει κατά πάντα όσα προσέταξεν εις ημάς Κύριος ο Θεός ημών. Και ζωσθέντες έκαστος τα πολεμικά όπλα αυτού, ήσθε προπετείς να αναβήτε εις το όρος.

Είναι πολύ εύκολο να πει κανείς: Αμάρτησα!

Και ο Σαούλ το είπε αργότερα, αλλά χωρίς να καταλαβαίνει τη σημασία του.

Η εκκλησία είναι πάντα στην έρημο

Στο βιβλίο των Αριθμών, βλέπουμε τον λαό Ισραήλ σαν οδοιπόρους και ξένους σε ξένη γη. Θλίψεις, δοκιμασίες, τελειοποίηση.

Έρημος: Ουρλιαχτά και ερήμωση.

Όμως, τι θαυμαστό θέαμα παρουσιάζει το στρατόπεδο του Ισραήλ για το Θεό και τους αγγέλους Του, μέσα σ’ αυτή την έρημο!

Η γέννα

Μέσα στη Γραφή, μια γέννα μπορεί να αναφέρεται:

1.    Στη Φυσική γέννα (Χριστός)

2.    Στην Αναγέννηση

3.    Στον Υιό άρσενα

Πιστεύεις πως υπάρχει ουρανός;

 

Επικίνδυνες Ερωτήσεις:

Εβρ.ια:13-16, Λουκ.ιβ:13-21, Αποκ.ζ:13-17

Τι να τον κάνω τον ουρανό, όταν εδώ έχω ό,τι θέλω; Τι να τον κάνω τον ουρανό, όταν έχω δώσει την καρδιά μου στο Χριστό, έχω τακτοποιήσει το μέλλον μου και περνάω καλά; Πόσο πιο καλά δηλαδή μπορεί να είναι εκεί; Τι παραπάνω θα έχω; Και γιατί να επιθυμώ δρόμους από χρυσάφι, ή σπίτι στον ουρανό, όταν έχω το Village Center, το Starbucks, το Allou, το The Mall, όλο τον κόσμο στα πόδια μου με το ίντερνετ, παιχνίδια με εικονική πραγματικότητα στους υπολογιστές, πολυκαταστήματα με όλα τα είδη, πολυτέλεια......

3 συνηθισμένα είδωλα μέσα στις εκκλησίες

Ο Εζεκίας εμφανίζεται στην Αγία Γραφή σαν ο άνθρωπος που «έκαμε το ευθές ενώπιον του Κυρίου» (Β’ Βας.ιη:3). Το επόμενο εδάφιο μας δίνει τις λεπτομέρειες των πράξεων του: «Αυτός αφήρεσε τους υψηλούς τόπους και κατέθραυσε τα αγάλματα και κατέκοψε τα άλση και κατεσύντριψε τον χάλκινον όφιν, τον οποίον έκαμεν ο Μωϋσής· διότι έως των ημερών εκείνων οι υιοί του Ισραήλ εθυμίαζον εις αυτόν· και εκάλεσεν αυτόν Νεουσθάν» (ιη:4).

Ο Θεός είχε πει στον Μωυσή:

Υιοί Κυρίου του Θεού σας

Δευτ.ιδ:1-2 Σεις είσθε υιοί Κυρίου του Θεού σας· δεν θέλετε κάμει εις το σώμα σας εντομάς, ουδέ θέλετε κάμει φαλάκρωμα αναμέσον των οφθαλμών σας, διά νεκρόν. Διότι λαός άγιος είσαι εις Κύριον τον Θεόν σου· και σε εξέλεξεν ο Κύριος διά να ήσαι εις αυτόν λαός εκλεκτός, παρά πάντα τα έθνη τα επί της γης.

Αυτή είναι η βάση των προνομίων αλλά και των ευθυνών του λαού Ισραήλ.

Πρέπει ν’ αρχίσει ένας συγγενικός δεσμός, πριν μπορέσει κανείς να καταλάβει ή να εκπληρώσει τα καθήκοντά του (πατέρας, μητέρα).

Το ίδιο ισχύει με τον Θεό. Δεν μπορούμε να καταλάβουμε τα αισθήματα ή τα καθήκοντα ενός παιδιού του Θεού, μέχρι να βρεθούμε σ’ αυτή τη θέση.

«Σεαυτόν παρεχόμενος τύπον»

«Τους νεωτέρους ωσαύτως παρακάλει σωφρονείν περί πάντα σεαυτόν παρεχόμενος τύπον καλών έργων εν τη διδασκαλία αδιαφθορίαν, σεμνότητα, λόγον υγιή, ακατάγνωστον, ίνα ο εξ εναντίας εντραπή μηδέν έχων περί ημών λέγειν φαύλον» (Τίτο β:6-8)

Στα ήδη αρκετά χρόνια που ζούμε κάτω από το φως του Ευαγγελίου μέσα στη χριστιανική αδελφότητα – και λέγοντας «χριστιανική» εννοούμε όχι εκείνη που έχει το όνομα αλλά εκείνη που θέλει και φροντίζει να έχει και τη χάρη – συχνά συναντήσαμε ανθρώπους πρόθυμους να μας διδάξουν και να μας δείξουν το σωστό δρόμο και τρόπο της χριστιανικής ζωής και πίστης.

Μάλιστα, για να είμαστε όσο το δυνατόν δίκαιοι, πρέπει να ομολογηθεί ότι πολλά καλά και σωστά πράγματα μάθαμε από διάφορους, για τα οποία είμαστε υπόχρεοι πρώτα στο Θεό και ύστερα σ’ αυτούς που σαν εργαλεία Του πολύτιμα βρέθηκαν στο δρόμο μας και χρησιμοποιήθηκαν απ’ Αυτόν.

Πρέπει να την χάσεις !

Η Εκκλησία δεν έχει μικρότερο στόχο από την κατάκτηση της γης της αμαρτίας και της ανομίας για το Χριστό. Σκοπός μας δεν είναι να περάσουμε καλά σ' αυτή τη ζωή, αλλά αντίθετα να δώσουμε τη ζωή που ο Χριστός μας έχει δώσει, για να κερδίσουμε τις χαμένες ψυχές. Ένα από τα μεγαλύτερα εμπόδια είναι η μειωμένη αντίληψη που έχουμε για το μέτρο της παράδοσής μας στο θέλημα του Θεού. Νομίζουμε ότι όταν ζούμε μία «καθώς πρέπει», αξιοπρεπή χριστιανική ζωή, θα πετύχουμε το σκοπό του Κυρίου.

Ευφροσύνη

Ψαλ.λζ:4 και ευφραίνου εν Κυρίω, και θέλει σοι δώσει τα ζητήματα της καρδίας σου.

Η ζωή του πιστού είναι ευφροσύνη.

Ο ασεβής δεν μπορεί να καταλάβει ότι η σχέση με το Θεό δίνει χαρά.

Δεν είναι αγγαρεία, δεν βαριέσαι, δεν το κάνεις από ανάγκη…

Εκείνη τη μέρα

Ησ.κε + Ησ.κς

Όλο το κεφάλαιο κς είναι ένας ύμνος άγιας χαράς και δοξολογίας εξαιτίας των υποσχέσεων του Θεού στο λαό Του (προηγούμενο κεφάλαιο) εναντίον των εχθρών τους.

Ετοιμάστηκε για ψαλθεί όταν εκπληρωθεί η προφητεία.

Πρέπει να είμαστε έτοιμοι να συναντήσουμε το Θεό με ευχαριστίες, όταν θα έρθει με τα ελέη Του τα πολλά.

...να έχω ζήλο να μιλώ για την ανάστασή Του...

Ιωάννης κ:17

Διαβάζοντας στα ευαγγέλια την ιστορία της ανάστασης  ένα πράγμα που παρατηρεί κανείς αμέσως είναι πως το πρώτο που ακούν αυτοί που βλέπουν τον άδειο τάφο και μάλιστα επαναλαμβάνουν οι ίδιοι και στους επόμενους είναι να πουν πως ο Χριστός αναστήθηκε!

Ο άγγελος προστάζει τις φοβισμένες γυναίκες το εξής: πηγαίνετε γρήγορα, και πείτε στους μαθητές του ότι, αναστήθηκε από τους νεκρούς· και δέστε, πηγαίνει πριν από σας στη Γαλιλαία, εκεί θα τον δείτε προσέξτε, σας το είπα (Ματθ.κη:7).

Ο Μάρκος δίνει την ίδια λεπτομέρεια: Αλλά, πηγαίνετε, πείτε στους μαθητές του, και στον Πέτρο, ότι πηγαίνει πριν από σας στη Γαλιλαία· εκεί θα τον δείτε, όπως σας είχε πει (Μάρκ.ις:7). 

Αληθινή μετάνοια

Γέν.δ:7 αν συ πράττης καλώς, δεν θέλεις είσθαι ευπρόσδεκτος; και εάν δεν πράττης καλώς, εις την θύραν κείται η αμαρτία. Αλλ' εις σε θέλει είσθαι η επιθυμία αυτού, και συ θέλεις εξουσιάζει επ' αυτού.

Είναι η πρώτη φορά που ακούγεται η απαίσια λέξη: «αμαρτία»!

Πετυχημένη εικόνα της αμαρτίας και του πειρασμού.

Σαν άγριο θηρίο σε παρακολουθεί και σε περιμένει, έτοιμη να ορμήσει με την πρώτη ευκαιρία.

Τα χρόνια της "ερημιάς"

Γένεση κθ:1-30

Οι μεγάλοι ηγέτες συχνά έχουν ξοδέψει πολλά χρόνια στα οποία τα χαρίσματα τους δεν τα πρόσεξε κανένας, χρόνια στα οποία οι ίδιοι ήταν στο περιθώριο, πριν να γίνουν μεγάλοι.

Το ίδιο βλέπουμε να συμβαίνει πάλι και πάλι στην Αγία Γραφή. Οι ηγέτες που χρησιμοποιεί ο Θεός γίνονται ηγέτες μετά από μια μακρά περίοδο προετοιμασίας στην έρημο, ή στην εξορία, οπουδήποτε μακριά από «τα φώτα της δημοσιότητας», όπως θα λέγαμε σήμερα. Αυτό το μοντέλο υπάρχει στον Αβραάμ, τον οποίο ο Θεός καλεί όταν γίνεται 75 χρονών. Το ακολουθεί ο Μωυσής, ο οποίος βοσκούσε τα πρόβατα του πεθερού του για 40 χρόνια πριν τον καλέσει ο Κύριος στα 80 χρόνια του. Θυμηθείτε το Δαβίδ.  Από τη στιγμή που τον έχρισε ο Σαμουήλ στο σπίτι του πατέρα του, μέχρι τη στιγμή που έγινε βασιλιάς, πέρασαν χρόνια στα οποία ζούσε κυνηγημένος από το Σαούλ, τα περισσότερα τουλάχιστον. Ο Παύλος πέρασε τρία χρόνια στην Αραβία, και μετά επέστρεψε στη διακονία.

Η Αδιόρατη Παρουσία του Θεού

Εσθήρ α

Πώς ο Θεός είναι παρών και εργάζεται μέσα σε έναν κόσμο που μοιάζει να αδιαφορεί γι’ Αυτόν, να μην Tον υπολογίζει; Πώς ο Θεός είναι παρών μέσα στην ιστορία όταν οι πρωταγωνιστές της δεν Τον αναγνωρίζουν, δεν Τον πιστεύουν, δεν Τον μετρούν;

Το βιβλίο ξεκινά με την περιγραφή τριών γευμάτων. Γενικά το βιβλίο αναφέρει 10 γεύματα και στην πραγματικότητα αυτά αποτελούν τη δομή και τη ραχοκοκαλιά του. Το πρώτο αναφέρεται στα εδ.2–3. Διαβάζουμε ότι στα Σούσα ο βασιλιάς Ξέρξης (ή αλλιώς Ασσουήρης) «εν τω τρίτω έτει της βασιλείας αυτού, έκαμε συμπόσιον εις πάντας τους άρχοντας αυτού και τους δούλους αυτού· και ήτο ενώπιον αυτού η δύναμις της Περσίας και της Μηδίας, οι ευγενείς και οι άρχοντες των επαρχιών». Να ποιοι κυβερνούν τον κόσμο. Η πολιτική, αριστοκρατική και στρατιωτική ελίτ. Αυτοί που έχουν την εξουσία και τη δύναμη. Και δείτε μία λεπτομέρεια: «ότε εδείκνυε τα πλούτη της ενδόξου βασιλείας αυτού, και την λαμπρότητα της εξόχου μεγαλειότητος αυτού, ημέρας πολλάς, εκατόν ογδοήκοντα ημέρας». Τα πλούτη του βασιλιά Ξέρξη ήταν τέτοια και τόσα που χρειάζονταν περίπου μισό χρόνο για να τους τα επιδείξει.

Η νύμφη είναι η δόξα του Υιού!

Γέν.κδ  Η κλήση και ανύψωση της Ρεβέκκας, στηριζόταν στον όρκο που σφράγισε τη συμφωνία.

κδ:3 και θέλω σε ορκίσει εις Κύριον τον Θεόν του ουρανού και τον Θεόν της γης, ότι δεν θέλεις λάβει γυναίκα εις τον υιόν μου εκ των θυγατέρων των Χαναναίων, μεταξύ των οποίων εγώ κατοικώ·

Η ίδια αγνοούσε τα πάντα, αν και ήταν το αντικείμενο της συμφωνίας.

Είναι ωραίο να ανήκεις στο λαό του Θεού

Εβρ.ια:24-26 Διά πίστεως ο Μωϋσής, αφού εμεγάλωσεν, ηρνήθη να λέγηται υιός της θυγατρός του Φαραώ, προκρίνας μάλλον να κακουχήται με τον λαόν του Θεού παρά να έχη πρόσκαιρον απόλαυσιν αμαρτίας, κρίνας τον υπέρ του Χριστού ονειδισμόν μεγαλήτερον πλούτον παρά τους εν Αιγύπτω θησαυρούς· διότι απέβλεπεν εις την μισθαποδοσίαν.

Υπάρχει λαός του Θεού. Πάντοτε υπήρχε ο λαός του Θεού.

Ο Θεός πάντοτε ήθελε – και θέλει – ο λαός Του να ξεχωρίζει.

Ο Χριστός εις εσάς η ελπίς της δόξης

Στις μέρες μας υπάρχουν διάφορες θρησκείες, διάφορα δόγματα, διάφορες συναθροίσεις!

Διάφορες διδασκαλίες, διάφορες «αλήθειες»!

Όμως, αν υπάρχει μόνο μία αλήθεια, τότε τα άλλα είναι ψέματα. Και ο πατέρας τους ψεύδους είναι ο διάβολος.

Ιωάν.η:44 Σεις είσθε εκ πατρός του διαβόλου και τας επιθυμίας του πατρός σας θέλετε να πράττητε. Εκείνος ήτο απ' αρχής ανθρωποκτόνος και δεν μένει εν τη αληθεία, διότι αλήθεια δεν υπάρχει εν αυτώ· όταν λαλή το ψεύδος, εκ των ιδίων λαλεί, διότι είναι ψεύστης και ο πατήρ αυτού του ψεύδους.

Ακούω και κάμνω

Ματθ.ζ:24-29 Πας λοιπόν όστις ακούει τους λόγους μου τούτους και κάμνει αυτούς, θέλω ομοιώσει αυτόν με άνδρα φρόνιμον, όστις ωκοδόμησε την οικίαν αυτού επί την πέτραν· και κατέβη η βροχή και ήλθον οι ποταμοί και έπνευσαν οι άνεμοι και προσέβαλον εις την οικίαν εκείνην, και δεν έπεσε· διότι ήτο τεθεμελιωμένη επί την πέτραν. Και πας ο ακούων τους λόγους μου τούτους και μη κάμνων αυτούς θέλει ομοιωθή με άνδρα μωρόν, όστις ωκοδόμησε την οικίαν αυτού επί την άμμον· και κατέβη η βροχή και ήλθον οι ποταμοί και έπνευσαν οι άνεμοι και προσέβαλον εις την οικίαν εκείνην, και έπεσε, και ήτο η πτώσις αυτής μεγάλη. Ότε δε ετελείωσεν ο Ιησούς τους λόγους τούτους, εξεπλήττοντο οι όχλοι διά την διδαχήν αυτού· διότι εδίδασκεν αυτούς ως έχων εξουσίαν, και ουχί ως οι γραμματείς.

«ΕΚΛΕΞΑΤΕ... ΑΚΟΛΟΥΘΕΙΤΕ»

Ο τίτλος αποτελείται από δύο ρήματα προτροπές ή και προειδοποιήσεις ακόμη. Ανάμεσά τους, αποφασιστικός και κυρίαρχος, ο άνθρωπος. Μάλιστα όχι μόνος του, αλλά στενά δεμένος με το χρόνο. Μ’ ένα «σήμερα» στο όποιο αυτός πρωταγωνιστεί, κι ένα «αύριο» στο όποιο ο ρόλος του με κανένα τρόπο δεν μπορεί να 'ναι πια πρωταγωνιστικός κι ανεξάρτητος. Όμως, να δούμε με τη σειρά τους τα πράγματα: