Ειδωλολατρικός τόπος λατρείας (Όλυμπος, Βαβέλ, Ζιγκουράτ, -
Μετέωρα, Σουμελά, Άγιο Όρος, Προφήτης Ηλίας).
Ήταν πάντα συνδεδεμένοι με όργια και ανθρωποθυσίες (Μολώχ).
Ξέφωτα σε βουνά και λόφους.
Ο Θεός είχε προειδοποιήσει τον Ισραήλ:
Έξοδ.λδ:12 Προσέχε εις σεαυτόν, μη κάμης συνθήκην μετά των κατοίκων της γης εις την οποίαν υπάγεις, μήποτε γείνη παγίς εν τω μέσω σου·
Δευτ.α:41 Τότε απεκρίθητε και είπετε προς εμέ, Ημαρτήσαμεν εις τον Κύριον· ημείς θέλομεν αναβή και πολεμήσει κατά πάντα όσα προσέταξεν εις ημάς Κύριος ο Θεός ημών. Και ζωσθέντες έκαστος τα πολεμικά όπλα αυτού, ήσθε προπετείς να αναβήτε εις το όρος.
Είναι πολύ εύκολο να πει κανείς: Αμάρτησα!
Και ο Σαούλ το είπε αργότερα, αλλά χωρίς να καταλαβαίνει τη σημασία του.
«Σπείρατε δι' εαυτούς εν δικαιοσύνη,
θερίσατε εν ελέει· ανοίξατε την αφειμένην σας γήν· διότι είναι καιρός να
εκζητήσητε τον Κύριον, εωσού έλθη και επισταλάξη δικαιοσύνην εφ' υμάς» (Ωσηέ
ι:12).
Εγκαταλειμμένη γη είναι αυτή που κάποτε είχε καλλιεργηθεί, αλλά τώρα είναι άχρηστη. Χρειάζεται να οργωθεί, να μαλακώσει, για να μπορέσει να δεχτεί πάλι σπόρο.
Τι είναι αμαρτία;
Ό, τι μας στερεί τη Βασιλεία των ουρανών.
Σοβαρό θέμα!
Κάθε παρακοή του λόγου του Θεού είναι αμαρτία!
Α’ Ιωάν.γ:4 Πας όστις πράττει την αμαρτίαν πράττει και την ανομίαν, διότι η αμαρτία είναι η ανομία.
Σήμερα υπάρχει στον κόσμο μια
περίεργη συνωμοσία σιωπής-ακόμα και στους θρησκευτικούς κύκλους- σχετικά με την
ευθύνη του ανθρώπου για την αμαρτία, την πραγματικότητα της κρίσης για την
αμαρτία, την ύπαρξη ενός οργισμένου Θεού και την ανάγκη για ένα σταυρωμένο
Σωτήρα.
Από την άλλη πλευρά υπάρχει ένα ευρύ και δυνατό κίνημα που κυκλοφορεί στον κόσμο με σκοπό να δώσει στον άνθρωπο ειρήνη και να τον ανακουφίσει από την ιστορική ευθύνη για τη σταύρωση και το θάνατο του Ιησού Χριστού.
Πριν μπορέσει κάποιος να μετανοήσει από
την αμαρτία, πρέπει να αναγνωρίσει ότι είναι αμαρτωλός.
Ο Ιησούς είπε: «δεν ήλθον δια να
καλέσω δικαίους, αλλά αμαρτωλούς εις μετάνοιαν» (Μάρκ.β:17 Λουκ.ε:32).
Αφού όλοι οι άνθρωποι έχουν αμαρτήσει,
ο Ιησούς στην πραγματικότητα ήρθε για όλο τον κόσμο. Παρόλα αυτά, τα λόγια του
Κυρίου υποδηλώνουν ότι θα σώσει μόνο αυτούς που αναγνωρίζουν τις αμαρτίες τους.
«Μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι διότι αυτών είναι η βασιλεία των ουρανών» (Ματθ.ε:3).
Σημεία των τελευταίων ημερών
Έρχονται μέρες που ούτε καν φανταζόμαστε! Ούτε θα μπορούσαμε
να διανοηθούμε από μόνοι μας!
Μιλάμε για την παγκόσμια κυριαρχία του Αντίχριστου, η οποία
δεν αργεί καθόλου, όπως δείχνουν τα πράγματα.
Έχει σαν στόχο την υποδούλωση όλης της ανθρωπότητας.
Το κεφάλαιο αυτό του βιβλίου της Γένεσης μας φανερώνει την τέλεια
καταστροφή της κατάστασης των πραγμάτων που μας απασχόλησε μέχρι εδώ.
Εδώ περιέχονται αρχές ύψιστης σπουδαιότητας. Βλέπουμε την κατάσταση που έφθασε ο άνθρωπος και τα μέσα που χρησιμοποίησε ο Θεός για να τον ξανασηκώσει!
Ευλογημένη εκείνη η λέξη «ελεύθεροι» κι’ ευλογημένος εκείνος
που θυσιάζεται για να κάνει τους ανθρώπους ελεύθερους.
Η πολιτική δουλεία είναι ένα ανυπόφορο κακό. Το να ζει
κανείς, να σκέπτεται, να ενεργεί, να μιλάει με την άδεια ενός άλλου!
Καλύτερα να μην ζεις! Το να εξαρτώμαι για την ύπαρξή μου απ’
το θέλημα ενός δεσπότη είναι θάνατος!
Οι άνανδροι μπορεί να φορούν το περιλαίμιο του σκύλου που τους βάζει το αφεντικό τους, και να περιμένουν στα πόδια του να τους ρίξει τα κόκκαλα άπ’ το τραπέζι του, αλλά όσοι φέρουν επαξίως το όνομα του άντρα, προτιμούν να θρέψουν τα όρνεα στο πεδίο της μάχης.
Κάποιοι πιστεύουν ότι η ντροπή δεν είναι ποτέ ένα υγιές
μέρος του Χριστιανισμού. Είπαν ότι ο Ιησούς πάντα έκανε χάρη, ποτέ δεν
ντρόπιασε κανέναν, και οι Χριστιανοί πρέπει να κάνουν το ίδιο.
Βεβαίως, υπάρχουν ακατάλληλοι τύποι ντροπής, αλλά το να
ντρεπόμαστε για τις αμαρτίες μας είναι καλό πράγμα, όχι κακό.
Σε αντίθεση με μερικές δημοφιλείς ψευδοδιδασκαλίες:
1. Ο Ιησούς μισήθηκε επειδή εξέθεσε τις
αμαρτίες των ανθρώπων (Ιωάν.ζ:7, Ιωάν.γ:19-20, Ιωάν.ιε:18).
Μας αγαπάει και θέλει να κατανοήσουμε την σοβαρότητα των αμαρτιών μας.
Πολλοί άνθρωποι μπορεί να λυπούνται για τις αμαρτίες που έχουν κάνει, αλλά ποτέ δεν έχουν γνήσια μετανιώσει γι’ αυτές. Λυπούνται για τις συνέπειες της αμαρτίας, αλλά δεν μπορούν να εγκαταλείψουν τις αμαρτίες τους. Πολλές φορές η αμαρτία τους περιπλέκει σε τρομερές καταστάσεις και λυπούνται που μπλέχτηκαν. Παρόλα αυτά, όταν τους δοθεί η ευκαιρία να ξεφύγουν απ’ αυτές τις τρομερές καταστάσεις, συνεχίζουν να ζουν στην αμαρτία.
Ο Ιησούς είπε: «δεν ήλθον δια να
καλέσω δικαίους, αλλά αμαρτωλούς εις μετάνοιαν» (Μάρκ.β:17 Λουκ.ε:32).
Αφού όλοι οι άνθρωποι έχουν αμαρτήσει,
ο Ιησούς στην πραγματικότητα ήρθε για όλο τον κόσμο. Παρόλα αυτά, τα λόγια του
Κυρίου υποδηλώνουν ότι θα σώσει μόνο αυτούς που αναγνωρίζουν τις αμαρτίες τους.
«Μακάριοι
οι πτωχοί τω πνεύματι διότι αυτών είναι η βασιλεία των ουρανών» (Ματθ.ε:3).
Όλοι είμαστε φτωχοί πνευματικά χωρίς τον
Θεό, αλλά μόνο αυτοί που αναγνωρίζουν την φτώχεια τους εκζητούν τον Θεό και
βρίσκουν τα ουράνια πλούτη.
Πολλοί ηθικά σωστοί άνθρωποι και ευσεβείς θρησκευόμενοι, το βρίσκουν πολύ δύσκολο να μετανοήσουν ώστε να λάβουν το Άγιο Πνεύμα, ακριβώς επειδή δεν αναγνωρίζουν την ανάγκη τους, ούτε το θεωρούν απαραίτητο. Μετάνοια μπορεί να συμβεί μόνο όταν ο άνθρωπος αναγνωρίσει τις αμαρτίες του καθώς και την ανάγκη που έχει για την χάρη του Θεού.
Ο άνθρωπος είναι ένα πλάσμα με πολλές
ανάγκες. Έξω απ’ τον Χριστό ελαττώνεται, αδυνατίζει και δεν έχει πνευματική και
αιώνια ζωή. Η κατάστασή του μακριά απ’ τον Χριστό μπορεί να περιγραφτεί με τις
εξής Γραφές:
1. Έχει αποξενωθεί εκ μήτρας
Ψαλμ.νη:3 «Απεξενώθησαν οι ασεβείς εκ μήτρας».
2. Έχει συλληφθεί εν ανομία
Ψαλμ.να:5 «Ιδού, συνελήφθην εν ανομία».
Γεν.γ:1 «Ο δε όφις...μη φάγητε από παντός
δένδρου του παραδείσου;»
Γεν.γ:3 «Από δε του καρπού του δένδρου...δια
να μη αποθάνετε.»
Γεν.γ:6 «Και είδεν η γυνή, ότι το
δένδρον...και αυτός έφαγε.»
Α’ Τιμ.β:14 «Και ο Αδάμ δεν ηπατήθη, αλλ’ η γυνή απατηθείσα έγεινε
παραβάτης.»
Μια
μελέτη στα παραπάνω εδάφια θα δείξει ότι υπήρχαν κάποια συγκεκριμένα βήματα τα
οποία έλαβαν χώρα στην πτώση του ανθρώπου.
1. Απιστία
Το
πρώτο βήμα ήταν ότι ο Σατανάς κατάφερε να σπείρει αμφιβολία, ένα σπόρο απιστίας
μέσα στην καρδιά της Εύας.
2. Διαστροφή του λόγου του Θεού
Αφού η Εύα έδωσε τόπο στην αμφιβολία μέσα στην καρδιά της, ήταν τώρα έτοιμη να χειριστεί αδέξια το λόγο του Θεού. Η Εύα άλλαξε και πρόσθεσε στον λόγο του Θεού. Ο Θεός δεν είπε να μην αγγίξουν τον καρπό για να μην αποθάνουν. Τα λόγια της Εύας, «δια να μην αποθάνετε», άφηναν μια αμφιβολία, έγειραν το ερώτημα αν ο θάνατος ήταν σίγουρος ή όχι.
Α’ Ιωάν.γ:4 Αμαρτία είναι η ανομία.
Α’ Ιωάν.ε:17 Πάσα αδικία είναι
αμαρτία.
Ρωμ.ιδ:23 πάν ό,τι δεν
γίνεται εκ πίστεως είναι αμαρτία.
Ιάκ.δ:17 εις τον όστις εξεύρει να κάμνη το
καλόν, και δεν κάμνει, εις αυτόν είναι αμαρτία.
Ιωάν.ις:9 περί αμαρτίας
μεν, διότι δεν πιστεύουσιν εις εμέ.
Παρ.κα:4 Το επηρμένον όμμα και η αλαζών καρδία,
ο λύχνος των ασεβών, είναι αμαρτία.
Παρ.κδ:9 Η μελέτη της αφροσύνης είναι αμαρτία.
