Μερικές φορές οι Χριστιανοί υποθέτουν ότι η ντροπή είναι κακό πράγμα. Οι Γραφές προσφέρουν μια διαφορετική άποψη της ντροπής.
Κάποιοι πιστεύουν ότι η ντροπή δεν είναι ποτέ ένα υγιές
μέρος του Χριστιανισμού. Είπαν ότι ο Ιησούς πάντα έκανε χάρη, ποτέ δεν
ντρόπιασε κανέναν, και οι Χριστιανοί πρέπει να κάνουν το ίδιο.
Βεβαίως, υπάρχουν ακατάλληλοι τύποι ντροπής, αλλά το να
ντρεπόμαστε για τις αμαρτίες μας είναι καλό πράγμα, όχι κακό.
Σε αντίθεση με μερικές δημοφιλείς ψευδοδιδασκαλίες:
1. Ο Ιησούς μισήθηκε επειδή εξέθεσε τις
αμαρτίες των ανθρώπων (Ιωάν.ζ:7, Ιωάν.γ:19-20, Ιωάν.ιε:18).
Μας αγαπάει και θέλει να κατανοήσουμε την σοβαρότητα των αμαρτιών μας.
2. Ο Ιησούς δεν επιπλήττει απλά τους
Φαρισαίους.
Είναι δημοφιλές να ισχυριζόμαστε ότι ο Ιησούς επίπληξε μόνο
τους αυτοδικαιούμενους Φαρισαίους. Αλλά, όποιος δικαιολογεί, ελαχιστοποιεί ή
επαναπροσδιορίζει τις αμαρτίες του αυτοδικαιώνεται επειδή κάνει τον Θεό ψεύτη
(Α’ Ιωάν.α:8-10). Ας μην αγνοήσουμε την υποκρισία μας.
3. Ο Ιησούς έκρινε και προειδοποίησε τη
μοιχευόμενη γυναίκα.
Οι άνθρωποι συχνά χρησιμοποιούν το Ιωάν.η:1-11 για να
ισχυριστούν ότι ο Χριστός δεν κρίνει ποτέ κανέναν. Λάθος. Ο Ιησούς δεν
«καταδίκασε» την μοιχευόμενη γυναίκα σε θάνατο, αλλά την αγάπησε αρκετά για να
την προειδοποιήσει δημοσίως να μετανοήσει για τον τρόπο ζωής της (Ιωάν.η:11).
4. Η ντροπή είναι η κατάλληλη ανταπόκριση
στην αμαρτία.
Ο Παύλος επέκρινε τους Κορινθίους για να έχουν «κατά Θεόν λύπη»
(Β ́ Κορ.ζ:8-12). Ο Ιάκ.δ:8-10 μας λέει να «πενθήσουμε» για τις αμαρτίες μας
και να ταπεινωθούμε ενώπιον του Κυρίου. Στην πραγματικότητα, όταν κάποιος «καυτηριάζει»
την συνείδησή του, χάνει την «αίσθηση της ντροπής» (Εφες.δ:19).
5. Οι Χριστιανοί καλούνται να φανερώνουν
ευγενικά την αμαρτία (Γαλ.ς:1, Εφες.ε:11-12, Β’ Τιμ.δ:2).
Ο Χριστός είναι πρόθυμος να συγχωρήσει, αλλά δεν μπορούμε να
καταλάβουμε την χάρη Του μέχρι να αναγνωρίσουμε τις αμαρτίες μας και να
μετανοήσουμε.
