Ιούδ.α:3 Αγαπητοί, επειδή καταβάλλω πάσαν σπουδήν να σας γράψω περί της κοινής σωτηρίας, έλαβον ανάγκην να σας γράψω, προτρέπων εις το να αγωνίζησθε δια την πίστιν, ήτις άπαξ παρεδόθη εις τους αγίους.

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ντροπή. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ντροπή. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Πέμπτη 3 Νοεμβρίου 2022

Τι έγινε με τη ντροπή;

 


Το βιβλίο της Γένεσης λέει ότι ο Αδάμ και η Εύα, παρόλο που ήταν γυμνοί στον κήπο της Εδέμ, δεν αισθάνονταν ντροπή, «δεν ησχύνοντο» (Γεν.β:25).

Όμως προσέξτε τι έγινε αμέσως όταν έφαγαν από τον απαγορευμένο καρπό:

«ηνοίχθησαν οι οφθαλμοί αμφοτέρων, και εγνώρισαν ότι ήσαν γυμνοί και ράψαντες φύλλα συκής, έκαμον εις εαυτούς περιζώματα και ήκουσαν την φωνήν Κυρίου του Θεού, περιπατούντος εν τω παραδείσω προς το δειλινόν και εκρύφθησαν ο Αδάμ και η γυνή αυτού από προσώπου Κυρίου του Θεού, μεταξύ των δένδρων του παραδείσου. Εκάλεσε δε Κύριος ο Θεός τον Αδάμ, και είπε προς αυτόν, Πού είσαι; Ο δε είπε, την φωνήν σου ήκουσα εν τω παραδείσω, και εφοβήθην, διότι είμαι γυμνός και εκρύφθην και είπε προς αυτόν ο Θεός, Τις εφανέρωσεν εις σε ότι είσαι γυμνός; Μήπως έφαγες από του δένδρου, από του οποίου προσέταξα εις σε να μη φάγης; και είπεν ο Αδάμ, Η γυνή την οποίαν έδωκας να είναι μετ’ εμού, αυτή μοι έδωκεν από του δένδρου, και έφαγον και είπεν Κύριος ο Θεός προς την γυναίκα, Τι είναι τούτο το οποίον έκαμες; και η γυνή είπεν, Ο όφις με ηπάτησε, και έφαγον» (Γεν.γ:7-13).

Παρασκευή 29 Οκτωβρίου 2021

Ψέματα σχετικά με τον Ιησού: Ντροπή και ενοχή


Γίνεται όλο και πιο δημοφιλές να ισχυρίζονται κάποιοι, ότι ο Ιησούς πάντα επικροτούσε την συμπεριφορά των ανθρώπων, χωρίς ποτέ να τους κάνει να αισθάνονται ντροπή ή ενοχή.

Αυτό, δεν είναι αλήθεια.

Ιωάν.ζ:7 Δεν δύναται ο κόσμος να μισή εσάς· εμέ όμως μισεί, διότι εγώ μαρτυρώ περί αυτού ότι τα έργα αυτού είναι πονηρά.

Φανέρωσε το σκοτάδι που υπήρχε στις ψυχές των ανθρώπων:

Ιωάν.γ:19 Και αύτη είναι η κρίσις, ότι το φως ήλθεν εις τον κόσμον, και οι άνθρωποι ηγάπησαν το σκότος μάλλον παρά το φώς· διότι ήσαν πονηρά τα έργα αυτών.

Οι περισσότεροι άνθρωποι απέρριψαν τον Ιησού κατά την διάρκεια της ζωής του, και οι περισσότεροι άνθρωποι απορρίπτουν τους μαθητές Του σήμερα.

Πέμπτη 17 Ιουνίου 2021

Η ντροπή οδηγεί στην χάρη


Μερικές φορές οι Χριστιανοί υποθέτουν ότι η ντροπή είναι κακό πράγμα. Οι Γραφές προσφέρουν μια διαφορετική άποψη της ντροπής.

Κάποιοι πιστεύουν ότι η ντροπή δεν είναι ποτέ ένα υγιές μέρος του Χριστιανισμού. Είπαν ότι ο Ιησούς πάντα έκανε χάρη, ποτέ δεν ντρόπιασε κανέναν, και οι Χριστιανοί πρέπει να κάνουν το ίδιο.

Βεβαίως, υπάρχουν ακατάλληλοι τύποι ντροπής, αλλά το να ντρεπόμαστε για τις αμαρτίες μας είναι καλό πράγμα, όχι κακό.

Σε αντίθεση με μερικές δημοφιλείς ψευδοδιδασκαλίες:

  1. Ο Ιησούς μισήθηκε επειδή εξέθεσε τις αμαρτίες των ανθρώπων (Ιωάν.ζ:7, Ιωάν.γ:19-20, Ιωάν.ιε:18).

Μας αγαπάει και θέλει να κατανοήσουμε την σοβαρότητα των αμαρτιών μας.

Δευτέρα 4 Φεβρουαρίου 2019

Τοξική ντροπή


Έχεις ποτέ αισθανθεί ένοχος επειδή έκανες το σωστό; Μήπως ντρέπεται γι’ αυτό που είσαι ή για κάτι που οι γονείς σου έχουν κάνει; Σου έχουν φερθεί με αγένεια επειδή στάθηκες υπέρ της αλήθειας και δεν ικανοποίησες τις προσδοκίες κάποιου; Αυτά είναι παραδείγματα τοξικής ντροπής.

Τρίτη 29 Δεκεμβρίου 2015

Τι έγινε με την ντροπή;



Το βιβλίο της Γένεσης λέει ότι ο Αδάμ και η Εύα, παρόλο που ήταν γυμνοί στον κήπο της Εδέμ, δεν αισθάνονταν ντροπή ("δεν ησχύνοντο") (Γεν.β:25). Όμως σημειώστε τι έγινε αμέσως όταν έφαγαν από τον απαγορευμένο καρπό, "ηνοίχθησαν οι οφθαλμοί αμφοτέρων, και εγνώρισαν ότι ήσαν γυμνοί και ράψαντες φύλλα συκής, έκαμον εις εαυτούς περιζώματα και ήκουσαν την φωνήν Κυρίου του Θεού, περιπατούντος εν τω παραδείσω προς το δειλινόν και εκρύφθησαν ο Αδάμ και η γυνή αυτού από προσώπου Κυρίου του Θεού, μεταξύ των δένδρων του παραδείσου. Εκάλεσε δε Κύριος ο Θεός τον Αδάμ, και είπε προς αυτόν, Πού είσαι; Ο δε είπε, την φωνήν σου ήκουσα εν τω παραδείσω, και εφοβήθην, διότι είμαι γυμνός και εκρύφθην και είπε προς αυτόν ο Θεός, Τις εφανέρωσεν εις σε ότι είσαι γυμνός; Μήπως έφαγες από του δένδρου, από του οποίου προσέταξα εις σε να μη φάγης; και είπεν ο Αδάμ, Η γυνή την οποίαν έδωκας να είναι μετ’ εμού, αυτή μοι έδωκεν από του δένδρου, και έφαγον και είπεν Κύριος ο Θεός προς την γυναίκα, Τι είναι τούτο το οποίον έκαμες; και η γυνή είπεν, Ο όφις με ηπάτησε, και έφαγον" (Γεν.γ:7-13).

Κυριακή 22 Απριλίου 2012

Ο Ιησούς μπροστά στην αμαρτία

                               
Ιωάν.η:2-11

Έχουμε δει σε ταινίες, οι αστυνομικοί να πιάνουν τον κακό, να έρχονται οι φωτογράφοι γύρω του, κι αυτός να βάζει τα χέρια μπροστά στο πρόσωπό του για να μην το δουν. Γιατί άραγε τόσο συχνά το κάνουν οι άνθρωποι αυτό; Ένας λόγος είναι η ντροπή. 

Ντροπή για το κακό που έκαναν, αλλά και για το γεγονός, ότι αυτό φανερώθηκε στους άλλους και δεν μπορούν να κρυφτούν. Η αμαρτία όταν αποκαλύπτεται, προξενεί ντροπή. 

Σε κάποιους επίσης προξενεί φόβο. Και είναι καλό αυτό. Ένα μικρό αγοράκι έκανε την αταξία, το ήξερε και πήγε και είπε στη μαμά του, «Μαμά, φοβήθηκα». Και βέβαια η μαμά του, το ρώτησε, «γιατί φοβήθηκες, έκανες κάτι κακό;». 
 

Ντροπή, φόβος, ενοχή, αυτά είναι που συνήθως νοιώθει ο άνθρωπος όταν η αμαρτία του, το κακό που έκανε, γίνει φανερό. Λίγο πολύ όλοι τα έχουμε νοιώσει. Μπορούμε, λοιπόν, έστω και λίγο να καταλάβουμε τι μπορεί να ένοιωθε αυτή η γυναίκα που την έπιασαν επ' αυτοφώρω να είναι στο κρεβάτι με ένα ξένο άνδρα και την πήγαν στους Φαρισαίους. 

Τρίτη 14 Ιουνίου 2011

Η πίστη ενός πατέρα

Μάρκος ε:21-43

Τα παραπάνω εδάφια ανήκουν σε μια σειρά από γεγονότα που ο Μάρκος τα έβαλε μαζί, κρατώντας μάλλον την χρονολογική σειρά τους, για να δείξει σ' αυτούς που διαβάζουν το ευαγγέλιο, τη δύναμη που έχει ο Ιησούς να υποτάσσει κάθε εχθρική δύναμη. Ησυχάζει τη θάλασσα, ελευθερώνει το δαιμονισμένο που είχε 1,000 δαιμόνια μέσα του, τη λεγεώνα, και μετά από αυτό έρχεται ο Ιάειρος με την παράκληση να θεραπεύσει την κόρη του. 

Παρασκευή 22 Απριλίου 2011

Γένεση γ (1)

Εννοείται ότι ο Αδάμ και η Εύα έζησαν αρκετό καιρό μέσα στον κήπο της Εδέμ όμορφα και ταπεινά, μέσα στο θέλημα του Θεού και γίνονταν καθ’ ομοίωσή Του εφ’ όσον ζούσαν δια πίστεως.
Το κεφάλαιο αυτό του βιβλίου της Γένεσης μας φανερώνει την τέλεια καταστροφή της κατάστασης των πραγμάτων που μας απασχόλησε μέχρι εδώ. Εδώ περιέχονται αρχές ύψιστης σπουδαιότητας και βλέπουμε την κατάσταση που έφθασε ο άνθρωπος, αλλά και τα μέσα που χρησιμοποίησε ο Θεός για να τον ξανασηκώσει!