Για να καταλάβουμε πώς να περιμένουμε τον Κύριο με ακρίβεια, πρώτα, πρέπει να δούμε για ποιο λόγο χρησιμοποιούμε τον αετό για να εξηγήσουμε τον τρόπο αναμονής του Κυρίου;
Ο αετός είναι ο μακροβιότερος από τα Αρπακτικά πτηνά. Μπορεί να ζήσει μέχρι 70 χρόνια.
Ο θρύλος λέει ότι για να φθάσει
σε αυτή την ηλικία πρέπει στα 40 του να πάρει μια σκληρή απόφαση. Τα μακριά και
ευέλικτα νύχια του δεν μπορούν πλέον να αρπάξουν τη λεία του για να τραφεί. Το
μακρύ και κοφτερό ράμφος του γίνεται πολύ κυρτό. Τα υπερήλικα και βαριά φτερά
του, που οφείλονται στα πυκνά πούπουλα, κολλάνε στο στήθος του και τον
δυσκολεύουν στο πέταγμα. Του μένουν λοιπόν δύο επιλογές: να πεθάνει ή να
περάσει μια επώδυνη διαδικασία αλλαγής που διαρκεί 150 μέρες.
Η διαδικασία απαιτεί να πετάξει
στην κορυφή ενός βουνού και να παραμείνει στη φωλιά του. Εκεί ο αετός χτυπάει
το ράμφος του σε ένα βράχο μέχρι να το αποκόψει. Αφού το αποκόψει, θα περιμένει
να φυτρώσει καινούργιο και έπειτα θα αποκόψει τα νύχια του. Αφού φυτρώσουν τα
καινούργια του νύχια, αρχίζει να μαδάει τα γερασμένα του φτερά. Μετά από πέντε
μήνες, ο αετός πραγματοποιεί τη διάσημη πτήση της αναγέννησής του και ζει ακόμη
30 χρόνια!
Άλλοι αετοί ακούν την κραυγή του
και έρχονται να βοηθήσουν. Πετούν από πάνω του διώχνοντας τα αρπακτικά και
φέρνουν φαγητό στον ανίκανο φίλο τους.
Πολλές φορές για να επιβιώσουμε
πρέπει να ξεκινήσουμε μια διαδικασία αλλαγής. Μερικές φορές έχουμε ανάγκη να
απαλλαγούμε από παλιές αναμνήσεις, συνήθειες και ξεπερασμένες παραδόσεις.
Μόνο αν απαλλαγούμε από παλιά
φορτία, μπορούμε να εκμεταλλευτούμε το παρόν και να ζήσουμε την παρούσα στιγμή.
Τι σημαίνει να περιμένουμε; Στα
εβραϊκά η μεταφορική έννοια της λέξης είναι «δένω σαν κορδόνι». Δεν σημαίνει να
δέσεις ένα κορδόνι γύρω από ένα δεμάτι. Αντ’ αυτού, είναι η διαδικασία
κατασκευής ενός σχοινιού στρίβοντας ή υφαίνοντας μικρά νήματα μαζί για να
σχηματίσουν το σχοινί.
Όσο περισσότερα νήματα είναι
στριμμένα ή υφασμένα μαζί σε ένα σχοινί, τόσο μεγαλύτερη είναι η δύναμή του.
Η κυριολεκτική έννοια της λέξης
είναι «ελπίδα».
Όπως συμβαίνει στον αετό, ο Θεός
μας κάνει να περνάμε σκληρές δοκιμασίες αντοχής και αλλαγής. Αυτό είναι
απαραίτητο για τη διαμόρφωση του χριστιανικού χαρακτήρα και της πίστης μας.
Σε τέτοιους καιρούς χρειάζεται να
ενωθούμε με τον Κύριο σαν νήματα σχοινιού περιμένοντας Τον. Αυτή η ενότητα
ανανεώνει τη δύναμή μας. Ας μάθουμε λοιπόν πώς να Τον περιμένουμε;
1. Ας είναι ο Θεός η μόνη σας
ελπίδα
Ο Ιησούς είπε στον Παραλυτικό, «Εγερθείς
σήκωσον την κλίνην σου και ύπαγε εις τον οίκόν σου» (Ματθ.θ:6) Αυτός ο
άνθρωπος είχε μόνο 2 περιουσιακά στοιχεία. Τα ρούχα που φορούσε και το χαλάκι
(κλίνη)!
Στις ημέρες του Ιησού, οι
παραλυτικοί αφηνόταν στην αρχή του δρόμου. Αυτός ήταν ο μόνος τρόπος επιβίωσής
τους. Το χαλάκι πάνω στο οποίο κειτόταν και ζητιάνευε αυτός ο άνθρωπος ήταν η
μόνη του ελπίδα.
Κοιμόταν πάνω του, αναπαυόταν
πάνω του και έβλεπε τον κόσμο να περνάει. Διατάχθηκε να αφήσει αυτό το χαλάκι
και να εναποθέσει την ελπίδα του στον Ιησού.
Η προσευχή του Ιωσαφάτ:
Β’ Χρον.κ:12 Θεέ ημών, δεν θέλεις κρίνει αυτούς; διότι
δεν υπάρχει εις ημάς δύναμις διά να αντισταθώμεν εις τούτο το μέγα πλήθος, το
οποίον έρχεται εφ' ημάς, και δεν εξεύρομεν τι να κάμωμεν· αλλ' επί σε είναι
οι οφθαλμοί ημών.
Ο Θεός είναι η μόνη μας ελπίδα:
Οι οφθαλμοί μου είναι
διαπαντός προς τον Κύριον, διότι αυτός θέλει εξαγάγει εκ παγίδος τους πόδας μου
(Ψαλμ.κε:15).
Μήπως ελπίζετε σε κάποιον ή κάτι
άλλο εκτός από τον Θεό;
2. Να είστε στερεοί μόνο με
τον Θεό
Ησυχάσατε και γνωρίσατε ότι
εγώ είμαι ο Θεός (Ψαλμ.μς:10).
Ο Ηλίας αποθαρρύνθηκε και αγχώθηκε.
Έδιωξε τον υπηρέτη του. Πήγε σε μια σπηλιά στο όρος Σινά (με θεϊκή καθοδήγηση).
Προφανώς ο Θεός ήθελε να
ανανεώσει τη δύναμη του αδύναμου δούλου Του (Α ́ Βας.ιθ:1-9).
Ο Θεός ξεσήκωσε τη φύση. Ωστόσο,
ο Θεός δεν ήταν ούτε στον άνεμο, ούτε στον σεισμό ή τη φωτιά. Μόνο στον ήχο
του λεπτού αέρος (Α ́ Βας.ιθ:10-13).
Η δύναμη του Ηλία του Θεσβίτη να
υπηρετεί τον Θεό ανανεώθηκε μετά τη νέα συνάντησή του με τον Θεό. Η ανανεωτική
χάρη του Θεού μπορεί να βιωθεί μόνο στην απομόνωση και στον ήχο του λεπτού
αέρος.
3. Υποταχθείτε στην κυριαρχία
του Θεού
Κυρίαρχος: Πάνω ή ανώτερος από
όλους τους άλλους / Υπέρτατος σε δύναμη, βαθμό ή εξουσία. Ο Θεός εργάζεται με τον
δικό Του χρόνο και τρόπο:
Ησ.νε:8,9 Διότι αι
βουλαί μου δεν είναι βουλαί υμών ουδέ οδοί υμών αι οδοί μου, λέγει Κύριος. Αλλ'
όσον είναι υψηλοί οι ουρανοί από της γης, ούτως αι οδοί μου είναι υψηλότεραι
των οδών υμών και αι βουλαί μου των βουλών υμών.
Η κυριαρχία Του εκφράζεται στη
ζωή μας με τη μορφή του θελήματός Του. Ωστόσο, ο Θεός δεν είναι ανεύθυνος.
Πάντα εργάζεται όλα τα πράγματα προς έναν στόχο
Ξέρεις ότι ο Θεός είναι κυρίαρχος
στην παρούσα κατάστασή σου; (Ασθένεια, οικονομικά θέματα κ.λπ.)
Γνωρίζεις ότι ο Θεός εργάζεται
μέσα από τα προβλήματά σου για να εργαστεί τον στόχο που έχει θέσει για τη ζωή
σου;
Συμπέρασμα
Η κατάσταση που αντιμετωπίζεις
αυτή τη στιγμή θα μπορούσε να είναι μια δοκιμασία αντοχής και αλλαγής.
Ο Θεός αφήνει τα παιδιά Του να
περπατούν μέσα σε τέτοιες καταστάσεις, επειδή είναι ο μόνος τρόπος να τα
προετοιμάσει για να ανταποκριθούν στο σχέδιο Του για τη ζωή τους.
Να αφαιρέσει ό,τι είναι περιττό
και να διαμορφώσει τον χαρακτήρα και τη στάση τους.
Αλλά ο Θεός ποτέ δεν εγκαταλείπει
τα παιδιά Του σε αυτούς τους καιρούς της διόρθωσης. Είναι μαζί τους επειδή
θέλει να ανανεώσει τη δύναμή τους στο τέλος της δοκιμαστικής περιόδου.
Οι 3 αρχές που έδωσα στο μήνυμά
μου σήμερα, δείχνουν πώς να περιμένουμε τον Κύριο για θεία ανανέωση. Περίμενε
τον Κύριο – και θα πετάξεις σαν αετός.
Ψαλμ.κε:3 Βεβαίως
πάντες οι προσμένοντές σε δεν θέλουσι καταισχυνθή· ας καταισχυνθώσιν οι μωροί
παραβάται.
Ησ.μ:31 αλλ' οι
προσμένοντες τον Κύριον θέλουσιν ανανεώσει την δύναμιν αυτών· θέλουσιν αναβή με
πτέρυγας ως αετοί· θέλουσι τρέξει και δεν θέλουσιν αποκάμει· θέλουσι
περιπατήσει και δεν θέλουσιν ατονήσει.
Τίτ.β:13 προσμένοντες
την μακαρίαν ελπίδα και επιφάνειαν της δόξης του μεγάλου Θεού και Σωτήρος ημών
Ιησού Χριστού,
Β’ Πέτρ.γ:14 Διά τούτο,
αγαπητοί, ταύτα προσμένοντες, σπουδάσατε να ευρεθήτε άσπιλοι και αμώμητοι
ενώπιον αυτού εν ειρήνη,
Χωρίς ντροπή για το ευαγγέλιο
Στον Μάρκο η:38 ο Ιησούς μιλάει
ευθέως για το κόστος του να ντρέπεται κάποιος γι' Αυτόν. Προειδοποιεί ότι αν
Τον αρνηθούμε σε αυτή τη ζωή, θα αντιμετωπίσουμε άρνηση στην αιωνιότητα.
Μάρκ.η:38 Διότι όστις
αισχυνθή δι' εμέ και διά τους λόγους μου εν τη γενεά ταύτη τη μοιχαλίδι και
αμαρτωλώ, και ο Υιός του ανθρώπου θέλει αισχυνθή δι' αυτόν, όταν έλθη εν τη
δόξη του Πατρός αυτού μετά των αγγέλων.
Δυνατή πίστη σε έναν διαλυμένο
κόσμο.
Σήμερα, εστιάζουμε σε ένα δυνατό
και, ειλικρινά, απογοητευτικό εδάφιο στο ευαγγέλιο του Μάρκου.
Ο Ιησούς μιλάει ευθέως για το
κόστος του να ντρέπεσαι γι' Αυτόν. Προειδοποιεί ότι αν Τον αρνηθούμε σε αυτή τη
ζωή, θα αντιμετωπίσουμε άρνηση στην αιωνιότητα.
Αυτό είναι ένα κάλεσμα να ζήσουμε
μια τολμηρή ζωή, ακλόνητη και χωρίς ντροπή για τον Σωτήρα μας.
Μαζί, θα δούμε τι σημαίνει να
στέκεσαι για τον Χριστό σε έναν κόσμο που συχνά είναι εναντίον Του.
1. Κατανοώντας την κλήση:
Να μην ντρεπόμαστε για τον Χριστό και το μήνυμά Του.
Ο Ιησούς τοποθετεί αυτή την
προειδοποίηση «εν τη γενεά ταύτη τη μοιχαλίδι και αμαρτωλώ», δηλαδή
καιρών γεμάτων πνευματική απιστία και αμαρτία.
Ο Ιησούς μας καλεί σε μια ζωή
διαφορετική από τον κόσμο, μια ζωή όπου ζούμε ανοιχτά την πίστη μας και
μοιραζόμαστε την αλήθεια Του χωρίς ντροπή ή φόβο.
Αυτό επαναλαμβάνεται στην Ρωμ.α:16,
όπου ο Παύλος δηλώνει:
«Διότι δεν αισχύνομαι το
ευαγγέλιον του Χριστού· επειδή είναι δύναμις Θεού προς σωτηρίαν εις πάντα τον
πιστεύοντα Ιουδαίόν τε, πρώτον και Έλληνα».
Εδώ, ο Παύλος μας υπενθυμίζει ότι
ΤΟ ευαγγέλιο έχει δύναμη προς σωτηρία! Δεν είναι κάτι που πρέπει να κρύψουμε,
αλλά κάτι που πρέπει να διακηρύξουμε!!
Σκεφτείτε έναν φάρο που στέκεται στο
ύψος του, ενάντια στα κύματα που χτυπάνε πάνω του, με το φως του να λάμπει για
να το δουν όλοι.
Όπως αυτός ο φάρος, έτσι και
εμείς, πρέπει να λάμπουμε, όχι να κρυβόμαστε ή να ντρεπόμαστε, ανεξάρτητα από
την πίεση που αντιμετωπίζουμε.
Δεν καλούμαστε να αναμειχθούμε με
τον κόσμο ή τα διάφορα πιστεύω, αλλά να ξεχωρίσουμε για τον Χριστό. Όταν
καταλαβαίνουμε τη δύναμη του Ευαγγελίου, δεν υπάρχει χώρος για αμηχανίες.
2. Οι συνέπειες της άρνησης
του Χριστού (Μάρκ.η:38, Ματθ.ι:33)
Το δεύτερο μέρος του εδαφίου Μάρκ.η:38
είναι προκλητικό:
«... ο Υιός του ανθρώπου θέλει
αισχυνθή δι' αυτόν, όταν έλθη εν τη δόξη του Πατρός αυτού μετά των αγγέλων».
Ο Ιησούς αναφέρεται στη δεύτερη
έλευσή Του, όπου θα επιστρέψει σαν Κριτής.
Προειδοποιεί ότι αν ντρεπόμαστε
γι' Αυτόν, θα ντραπεί εκείνη την ημέρα.
Αυτό είναι παράλληλο με το Ματθ.ι:33:
«Όστις δε με αρνηθή έμπροσθεν
των ανθρώπων, θέλω αρνηθή αυτόν και εγώ έμπροσθεν του Πατρός μου του εν
ουρανοίς».
Η προειδοποίηση είναι σαφής: η
σχέση μας με τον Χριστό πρέπει να είναι δημόσια και σταθερή.
Αν Τον απορρίψουμε ή Τον κρύψουμε
τώρα, κινδυνεύουμε να χωριστούμε από Αυτόν στην αιωνιότητα.
Αυτό δεν είναι ένα κάλεσμα για
τελειότητα, αλλά για δέσμευση -- να ζούμε σαν μαθητές Του, ακόμη και όταν είναι
δύσκολο.
Εάν υπήρξαν στιγμές στη ζωή σας
που ήσασταν απρόθυμοι να μοιραστείτε την πίστη σας ή να ζήσετε με τόλμη για τον
Χριστό, τώρα είναι η ώρα να αναζητήσετε θάρρος.
Προσευχηθείτε για δύναμη να είστε
μάρτυρες. Αγκαλιάστε κάθε ευκαιρία να φανερώσετε τον Χριστό στις πράξεις και τα
λόγια σας.
Φανταστείτε να στέκεστε μπροστά
σε ένα πλήθος και να σας ρωτούν: «Είσαι μαζί Του;» Εκείνη τη στιγμή, η απάντησή
μας αντανακλά πού βρίσκεται πραγματικά η καρδιά μας – είμαστε υπερήφανοι που
στεκόμαστε με τον Σωτήρα μας ή φοβόμαστε πολύ να φέρουμε το όνομά Του;
Το να αρνούμαστε τον Ιησού με τα
λόγια ή τις πράξεις μας είναι σαν να αρνούμαστε Εκείνον που έδωσε τη ζωή Του
για μας. Πρέπει να επιλέγουμε καθημερινά να Τον υποστηρίζουμε.
3. Ζώντας με τόλμη σε έναν εχθρικό
κόσμο (Ρωμ.ιβ:2, Φιλιπ.α:27)
Το να ζεις χωρίς ντροπή σημαίνει
να ξεχωρίζεις:
Ρωμ.ιβ:2 και μη
συμμορφόνεσθε με τον αιώνα τούτον, αλλά μεταμορφόνεσθε διά της ανακαινίσεως του
νοός σας, ώστε να δοκιμάζητε τι είναι το θέλημα του Θεού, το αγαθόν και
ευάρεστον και τέλειον.
Σαν πιστοί, καλούμαστε να είμαστε
διαφορετικοί – όχι συμμορφωμένοι με τον κόσμο, αλλά μεταμορφωμένοι από τον λόγο.
Φιλ.α:27 Μόνον
πολιτεύεσθε αξίως του ευαγγελίου του Χριστού, διά να ακούσω, είτε όταν έλθω και
σας ίδω είτε ενώ είμαι απών, την κατάστασίν σας, ότι στέκεσθε εις εν πνεύμα,
συναγωνιζόμενοι εν μιά ψυχή διά την πίστιν του ευαγγελίου,
Το πολίτευμά μας δεν είναι από
αυτόν τον κόσμο και η ζωή μας πρέπει να αντανακλά το ουράνιο σπίτι μας.
Σαν πρεσβευτές του Χριστού,
έχουμε το προνόμιο και την ευθύνη να Τον εκπροσωπούμε.
Αυτή η τόλμη δεν αφορά μόνο τα
λόγια. Έχει να κάνει με το πώς ζούμε. Δείχνει ακεραιότητα όταν κανείς άλλος δεν
είναι. Επιλέγει την αγάπη όταν ο κόσμος επιλέγει το μίσος. Το να ζούμε χωρίς
ντροπή για τον Χριστό έχει να κάνει τόσο με πράξεις όσο και με διακηρύξεις
Σαν Χριστιανοί στρατιώτες,
φέρουμε το όνομα του Χριστού – ας το κρατήσουμε με θάρρος και ακεραιότητα
Η Πίστη δεν πιστεύει παρά τις
αποδείξεις, υπακούει παρά τις συνέπειες.
Ο Ιησούς δεν μας καλεί σε μια
ασφαλή ή εύκολη πίστη, αλλά σε μια θαρραλέα.
Το Μάρκ.η:38 μας υπενθυμίζει την
ευθύνη αλλά και την ομορφιά αυτής της κλήσης – να ζούμε χωρίς ντροπή γι' Αυτόν,
γνωρίζοντας ότι μια μέρα θα σταθούμε ενώπιον Του.
Οι ανταμοιβές της πιστής και της υπακοής
υπερτερούν κατά πολύ οποιασδήποτε εγκόσμιας συνέπειας.
Κλήση για δράση: Ας
δεσμευτούμε να ζούμε με τόλμη, αγκαλιάζοντας το Ευαγγέλιο σε κάθε τομέα της
ζωής μας. Ας το μοιραστούμε ανοιχτά, ας αγαπήσουμε χωρίς φόβο και ας ζήσουμε
χωρίς ντροπή για τον Σωτήρα μας.