Πώς να επηρεάσουμε τον κόσμο μας για τον Ιησού Χριστό;

Στα εδάφια που θα διαβάσουμε, ο απόστολος Παύλος ενθαρρύνει τους πιστούς των Φιλίππων να εφαρμόσουν την πίστη τους στον Χριστό στην κοινωνική τους ζωή.

Είναι σαφές ότι η πρόθεση του Θεού είναι ότι οι πιστοί θα πρέπει να έχουν ενεργή επιρροή για το καλό της κοινωνίας:

Ματθ.ε:16 Ούτως ας λάμψη το φως σας έμπροσθεν των ανθρώπων, διά να ίδωσι τα καλά σας έργα και δοξάσωσι τον Πατέρα σας τον εν τοις ουρανοίς.

Αν αποφεύγουμε την κοινωνία κλειδωμένοι σε έναν κύκλο ασφαλών χριστιανικών δραστηριοτήτων και συναντήσεων, δεν μπορούμε να επηρεάσουμε τον κόσμο μας για τον Θεό.

Φιλ.α:27-30 Μόνον πολιτεύεσθε αξίως του ευαγγελίου του Χριστού, διά να ακούσω, είτε όταν έλθω και σας ίδω είτε ενώ είμαι απών, την κατάστασίν σας, ότι στέκεσθε εις εν πνεύμα, συναγωνιζόμενοι εν μιά ψυχή διά την πίστιν του ευαγγελίου, και μη φοβιζόμενοι εις ουδέν από των εναντίων, το οποίον εις αυτούς μεν είναι ένδειξις απωλείας, εις εσάς δε σωτηρίας, και τούτο από Θεού· διότι εις εσάς εχαρίσθη το υπέρ Χριστού, ου μόνον το να πιστεύητε εις αυτόν, αλλά και το να πάσχητε υπέρ αυτού, έχοντες τον αυτόν αγώνα, οποίον είδετε εν εμοί και τώρα ακούετε εν εμοί.

Φιλ.β:12-18 Ώστε, αγαπητοί μου, καθώς πάντοτε υπηκούσατε, ουχί ως εν τη παρουσία μου μόνον, αλλά τώρα πολύ περισσότερον εν τη απουσία μου, μετά φόβου και τρόμου εργάζεσθε την εαυτών σωτηρίαν· διότι ο Θεός είναι ο ενεργών εν υμίν και το θέλειν και το ενεργείν κατά την ευδοκίαν αυτού. Πράττετε τα πάντα χωρίς γογγυσμών και αμφισβητήσεων, διά να γίνησθε άμεμπτοι και ακέραιοι, τέκνα Θεού αμώμητα εν μέσω γενεάς σκολιάς και διεστραμμένης, μεταξύ των οποίων λάμπετε ως φωστήρες εν τω κόσμω, κρατούντες τον λόγον της ζωής, διά καύχημά μου εν τη ημέρα του Χριστού, ότι δεν έτρεξα εις μάτην ουδέ εις μάτην εκοπίασα. Αλλ' εάν και προσφέρω εμαυτόν σπονδήν επί της θυσίας και λειτουργίας της πίστεώς σας, χαίρω και συγχαίρω μετά πάντων υμών· ωσαύτως δε και σεις χαίρετε και συγχαίρετε μετ' εμού.

 

1. ΑΓΩΝΙΖΟΜΕΝΟΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΙΣΤΗ

Παρόλο που ο Παύλος δεν ήταν σίγουρος για την έκβαση της φυλάκισής του και της επικείμενης δίκης του, ανησυχούσε ότι – όποια και αν ήταν η έκβαση – οι φίλοι του στους Φιλίππους θα συνέχιζαν να ζουν για τον Θεό.

Τους προτρέπει να ζουν με τρόπο αντάξιο του Ευαγγελίου του Κυρίου Ιησού Χριστού. Η λέξη που χρησιμοποιεί (πολιτεύεσθε) αναφέρεται στη ζωή μας σαν πολίτες ή μέλη της κοινωνίας.

Περιλαμβάνει τομείς όπως η στάση μας στους χώρους εργασίας μας, η ειλικρίνεια, η συνεργασία, η οικονομική διαχείριση, η συμβολή μας στην ευημερία της κοινωνίας κ.λπ.

Πολύ συχνά η ιδέα της χριστιανικής μαρτυρίας ή του τρόπου ζωής συνδέεται με λίγους μόνο περιορισμούς (π.χ. να μην καπνίζουμε), ενώ αγνοούμε πολύ μεγαλύτερα και βαρύτερα ζητήματα.

Συγκεκριμένα, ο Παύλος ασχολείται με την ανάγκη για ενότητα («στέκεσθε εις εν πνεύμα, συναγωνιζόμενοι εν μιά ψυχή...»).

Το να εργαζόμαστε μαζί σαν Χριστιανοί με συνεργασία και αμοιβαίο σεβασμό είναι ένα κρίσιμο μέρος της μαρτυρίας μας σε αυτόν τον κόσμο.

Οι διαπληκτισμοί μεταξύ των Χριστιανών, ανεξάρτητα από το πόσο «άγιοι» μπορεί να είναι όσον αφορά την ενδυμασία ή άλλα εξωτερικά στοιχεία, είναι η χειρότερη δυνατή μαρτυρία για τον κόσμο.

 

2. ΛΑΜΠΟΝΤΑΣ ΣΕ ΕΝΑ ΣΚΟΤΕΙΝΟ ΚΟΣΜΟ

Ο Θεός δεν θέλει να μπαγιατέψουμε στη χριστιανική μας ζωή ή να συρθούμε προς τα πίσω. Μάλλον μας λέει να «εργάζεσθε την εαυτών σωτηρίαν» (Φιλιπ.β:12).

Προσέξτε ότι δεν μας λέει να «εργαζόμαστε για τη σωτηρία μας». Η σωτηρία είναι ένα δώρο του Θεού, αλλά χρειάζεται μια ζωή μάθησης, εργασίας, λήψης των σωστών αποφάσεων και θυσιών, για να ωριμάσουμε στην εμπειρία της σωτηρίας μας.

Είναι στο σχέδιο του Θεού να εργαστούμε μαζί Του για να εξελιχτούμε σε ευσεβείς ανθρώπους, όπως μας προόρισε – ώριμους σε σκέψεις και πράξεις (Φιλιπ.β:12)

«μετά φόβου και τρόμου» (Φιλιπ.β:12). Μας υπενθυμίζει τη σοβαρότητα της ευθύνης που μας έχει ανατεθεί. Πρέπει να έχουμε μια αίσθηση άγιου δέους σχετικά με τον Θεό για Τον οποίο ζούμε και μια αίσθηση τρόμου σχετικά με την αμαρτία.

Εξάλλου, «…πρέπει πάντες να εμφανισθώμεν έμπροσθεν του βήματος του Χριστού, διά να ανταμειφθή έκαστος κατά τα πεπραγμένα διά του σώματος καθ' α έπραξεν, είτε αγαθόν είτε κακόν» (Β’ Κορ.ε:10).

Μέσα σε μια κοινωνία που είναι διεφθαρμένη από την αμαρτία, η ζωή του Χριστιανού πρέπει να φανερώνει μια χτυπητή αντίθεση – όπως τα αστέρια που λάμπουν στο νυχτερινό ουρανό (Φιλιπ.β:15).

Μέρος της συμπεριφοράς μας που προκαλεί ιδιαίτερο ενδιαφέρον, διαβάσαμε: «Πράττετε τα πάντα χωρίς γογγυσμών και αμφισβητήσεων». (Φιλιπ.β:14).

Σε μια κοινωνία όπου η φιλονικία, οι τσακωμοί, η διαμάχες, η κριτική, η συκοφαντία και κάθε είδους αρνητική στάση είναι παντού, πόσο εντυπωσιακό είναι να βρεις κάποιον που έχει μια ευχάριστη στάση και που λέει λόγια που είναι εποικοδομητικά και ευγενικά.

Γνωρίζοντας ότι οι μαθητές του στους Φιλίππους ζούσαν αυτή τη μεταμορφωμένη ζωή, ακτινοβολώντας το ευαγγέλιο στη ζωή και τη μαρτυρία τους, ο Παύλος μπορούσε να χαίρεται που ο σκοπός της διακονίας του είχε εκπληρωθεί (Φιλιπ.β:16-17)

 

3. ΝΑ ΑΠΟΤΕΛΟΥΜΕ ΘΕΟΣΕΒΕΣ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ

Ένα από τα χαρακτηριστικά των ώριμων πιστών είναι η θετική επιρροή τους στους άλλους.

Οι περισσότεροι από εμάς έχουμε ακολουθήσει το παράδειγμα ενός πιο ώριμου Χριστιανού. Ο Παύλος δεν φοβόταν να θέσει τον εαυτό του σαν παράδειγμα ζωής, για να ακολουθήσουν και άλλοι:

Φιλ.γ:17 Αδελφοί, συμμιμηταί μου γίνεσθε και παρατηρείτε τους όσοι περιπατούσιν ούτω, καθώς έχετε τύπον ημάς.

Φιλ.δ:9 εκείνα τα οποία και εμάθετε και παρελάβετε και ηκούσατε και είδετε εν εμοί, ταύτα πράττετε και ο Θεός της ειρήνης θέλει είσθαι μεθ' υμών.

Ο Παύλος ήταν επίσης βαθιά λυπημένος και έκλαψε καθώς έβλεπε εκείνους τους «Χριστιανούς» των οποίων ο τρόπος ζωής τους, τους έκανε εχθρούς του σταυρού:

Φιλ.γ:18,19 Διότι περιπατούσι πολλοί, τους οποίους σας έλεγον πολλάκις, τώρα δε και κλαίων λέγω, ότι είναι οι εχθροί του σταυρού του Χριστού, των οποίων το τέλος είναι απώλεια, των οποίων ο Θεός είναι η κοιλία, και η δόξα αυτών είναι εν τη αισχύνη αυτών, οίτινες φρονούσι τα επίγεια.

Ρωμ.ις:17 Σας παρακαλώ δε, αδελφοί, να προσέχητε τους ποιούντας τας διχοστασίας και τα σκάνδαλα εναντίον της διδαχής, την οποίαν σεις εμάθετε, και απομακρύνεσθε απ' αυτών.

Ο «Σταυρός» μιλάει για θάνατο του παλαιού αμαρτωλού ανθρώπου, αλλά υπήρχαν άνθρωποι των οποίων ο Θεός είναι η κοιλία, και η δόξα αυτών είναι εν τη αισχύνη αυτών, οίτινες φρονούσι τα επίγεια.

Με άλλα λόγια, η προτεραιότητά τους στη ζωή ήταν απλώς η αισθησιακή ικανοποίηση.

Πρέπει να πάρουμε αυτά τα λόγια στα σοβαρά, γιατί μιλάνε για εκείνους που ξεκίνησαν σαν Χριστιανοί.

Σήμερα ζούμε σε μια κοινωνία όπου βομβαρδιζόμαστε από προκλήσεις κοσμικής ζωής που είναι εχθρικές προς την ανάπτυξη μιας χριστιανικής κοσμοθεωρίας και σκέψης.

Είμαστε ένας διαφορετικός τύπος ανθρώπων. Η υπηκοότητά μας είναι στον ουρανό (Φιλιπ.α:27).

Αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να νίπτουμε τας χείρας μας από τον κόσμο, μάλλον σημαίνει ότι οι κανόνες και τα πρότυπα με τα οποίους ζούμε δεν είναι εκείνα αυτού του κόσμου, αλλά της Βασιλείας του Θεού.

Το να ζούμε μια χριστιανική ζωή που αποτελεί παράδειγμα για τους άλλους δεν αναφέρεται μόνο στη «μαρτυρία» με τη στενή έννοια του να μιλάμε για τον Θεό.

Οι σκέψεις και η ζωή μας θα διέπουν τα λόγια μας, τις αποφάσεις μας και τις πράξεις μας.

Έτσι πρέπει να σκεφτόμαστε όσα είναι αληθή, όσα σεμνά, όσα δίκαια, όσα καθαρά, όσα προσφιλή, όσα εύφημα, αν υπάρχη τις αρετή και εάν τις έπαινος, ταύτα συλλογίζεσθε.

Είτε το θέμα είναι η θρησκεία ή η πολιτική, το περιβάλλον ή η οικογένεια, αυτή η αρχή είναι εφαρμόσιμη.

Όταν οι σκέψεις μας είναι αγνές και θετικές, τα λόγια και οι πράξεις μας θα ακολουθήσουν. Πώς μπορούμε να είμαστε φως για το Ευαγγέλιο στο σπίτι, στην εργασία, στη γειτονιά και στο έθνος;

Συμπέρασμα

Ο απόστολος Παύλος ενθάρρυνε τους Φιλιππησίους να εφαρμόσουν την πίστη τους στον Χριστό στην κοινωνική τους ζωή, σ’ αυτή την επιστολή.

Είναι προφανές ότι ο σκοπός του Θεού είναι οι πιστοί να έχουν θετική επιρροή στην κοινωνία.

Δεν μπορούμε να επηρεάσουμε τον κόσμο μας για τον Θεό αν απομονωθούμε από την κοινωνία συμμετέχοντας σε ασφαλείς Χριστιανικές δραστηριότητες και συναθροίσεις.