Κάποιος χάθηκε με το αυτοκίνητό
του κάπου στην κεντρική Ελλάδα. Πέρασε πολύ ώρα χωρίς να συναντήσει κάποιο
άνθρωπο, μέχρι που είδε ένα βοσκό.
-
Πατριώτη, ξέρεις πως θα βγω για Αθήνα;
-
Όχι.
-
Λαμία;
-
Όχι,
-
Βόλο, Τρίκαλα;
-
Όχι.
-
Βλέπω δεν ξέρεις τίποτα!
- Ναι, αλλά δεν είμαι χαμένος!
Ο βοσκός ήξερε πολύ καλά από που
ήρθε και που πήγαινε!
Μπορεί να μην ήξερε πολλά
πράγματα, αλλά δεν ήταν χαμένος.
Το ίδιο συμβαίνει με τον
Χριστιανό. Δεν ξέρουμε που θα μας βγάλει ο καινούριος χρόνος. Δεν ξέρουμε τι θα
γίνει στον κόσμο ή στη ζωή μας.
Παρόλα αυτά, ξέρουμε ποιοι
είμαστε, από που ερχόμαστε και που πάμε!
Ο κόσμος στην αρχή του χρόνου
στέκεται σαστισμένος.
Περιμένει τους ψυχολόγους να του
πουν ποιος είναι, πως πρέπει να αισθάνεται και πως να συμπεριφέρεται.
Περιμένει από τους ανθρωπολόγους
να του πουν από που προέρχεται.
Περιμένει από τους μελλοντολόγους
ή τους αστρολόγους να του πουν που πηγαίνει.
Όμως για μας, η ταυτότητά μας
είναι ο Χριστός. «Εν Χριστώ», γνωρίζουμε ποιοι ήμασταν, ποιοι είμαστε, που
πάμε. Δεν είμαστε χαμένοι. Έχουμε ελπίδα και προορισμό!
Αυξανόμενοι
Εφεσ.β:21 εν τω οποίω πάσα η
οικοδομή συναρμολογουμένη αυξάνεται εις ναόν άγιον εν Κυρίω·
Κολ.α:10 διά να περιπατήσητε
αξίως του Κυρίου, ευαρεστούντες κατά πάντα, καρποφορούντες εις παν έργον αγαθόν
και αυξανόμενοι εις την επίγνωσιν του Θεού
Α’ Πέτρ.β:2 επιποθήσατε ως
νεογέννητα βρέφη το λογικόν άδολον γάλα, διά να αυξηθήτε δι' αυτού
Οι αρχές που κυβερνούν τη
χριστιανική ζωή, είναι αντίθετες με αυτές που κυβερνούν τον σαρκικό νου. Γι’
αυτό οι νέοι πιστοί έχουν δυσκολία να προσαρμοστούν.
Ησ.νε:8 Διότι αι βουλαί μου
δεν είναι βουλαί υμών ουδέ οδοί υμών αι οδοί μου, λέγει Κύριος.
Α’ Κορ.β:14 Ο φυσικός όμως
άνθρωπος δεν δέχεται τα του Πνεύματος του Θεού· διότι είναι μωρία εις αυτόν,
και δεν δύναται να γνωρίση αυτά, διότι πνευματικώς ανακρίνονται.
Ρωμ.η:7 διότι το φρόνημα της
σαρκός είναι έχθρα εις τον Θεόν· επειδή εις τον νόμον του Θεού δεν υποτάσσεται·
αλλ' ουδέ δύναται·
Μετά την αναγέννηση, ο άνθρωπος
αρχίζει σιγά – σιγά να καταλαβαίνει τη διδασκαλία της Βίβλου.
Λουκ.κδ:45 Τότε διήνοιξεν
αυτών τον νούν, διά να καταλάβωσι τας γραφάς·
Εφεσ.α:18 ώστε να φωτισθώσιν
οι οφθαλμοί του νοός σας, εις το να γνωρίσητε ποία είναι η ελπίς της
προσκλήσεως αυτού, και τις ο πλούτος της δόξης της κληρονομίας αυτού εις τους
αγίους,
Όταν και αν είμαστε εν Χριστώ,
παίρνουμε ένα νέο σύνολο ηθικών και πνευματικών αξιών, που μας παρακινούν να
περπατήσουμε σε μια νέα ζωή.
Β’ Κορ.ε:17 Όθεν εάν τις ήναι
εν Χριστώ είναι νέον κτίσμα· τα αρχαία παρήλθον, ιδού, τα πάντα έγειναν νέα.
Πως μπορεί κάποιος να είναι «εν
Χριστώ»; Μόνο αν έχει ενδυθεί τον Χριστό. Και πως μπορεί κάποιος να ενδυθεί τον
Χριστό; Μόνο αν έχει βαπτιστεί στο νερό στο όνομα του Ιησού (Γαλ.γ:27)!!
Εφες.δ:17-32
Κοσμικές σκέψεις (κοσμική θεώρηση
της ζωής), αντικαθίστανται με Βιβλικές.
Ησ.ε:13 Διά τούτο ο λαός μου
εφέρθη εις αιχμαλωσίαν, διότι δεν έχει επίγνωσιν και οι έντιμοι αυτών
λιμοκτονούσι, και το πλήθος αυτών κατεξηράνθη υπό δίψης.
Ωσ.δ:6 Ο λαός μου ηφανίσθη
δι' έλλειψιν γνώσεως· επειδή συ απέρριψας την γνώσιν και εγώ απέρριψα σε από
του να ιερατεύης εις εμέ· επειδή ελησμόνησας τον νόμον του Θεού σου, και εγώ
θέλω λησμονήσει τα τέκνα σου.
Έλλειψη γνώσης = αιχμαλωσία!
Ιωάν.η:32 και θέλετε γνωρίσει
την αλήθειαν, και η αλήθεια θέλει σας ελευθερώσει.
Μόνο έτσι!
Η γνώση είναι προοδευτική.
Β’ Πέτρ.γ:18 αυξάνεσθε δε εις
την χάριν και εις την γνώσιν του Κυρίου ημών και Σωτήρος Ιησού Χριστού· εις
αυτόν έστω η δόξα και νυν και εις ημέραν αιώνος· αμήν. (Καθημερινές
εμπειρίες).
Με τα χαρίσματα της διακονίας:
Εφεσ.δ:11-16 Και αυτός έδωκεν
άλλους μεν αποστόλους, άλλους δε προφήτας, άλλους δε ευαγγελιστάς, άλλους δε
ποιμένας και διδασκάλους, προς την τελειοποίησιν των αγίων, διά το έργον της
διακονίας, διά την οικοδομήν του σώματος του Χριστού, εωσού καταντήσωμεν πάντες
εις την ενότητα της πίστεως και της επιγνώσεως του Υιού του Θεού, εις άνδρα
τέλειον, εις μέτρον ηλικίας του πληρώματος του Χριστού, διά να μη ήμεθα πλέον
νήπιοι, κυματιζόμενοι και περιφερόμενοι με πάντα άνεμον της διδασκαλίας, διά
της δολιότητος των ανθρώπων, διά της πανουργίας εις το μεθοδεύεσθαι την πλάνην,
αλλά αληθεύοντες εις την αγάπην να αυξήσωμεν εις αυτόν κατά πάντα, όστις είναι
η κεφαλή, ο Χριστός, εξ ου παν το σώμα συναρμολογούμενον και συνδεόμενον διά
πάσης συναφείας των συνεργούντων μελών, κατά την ανάλογον ενέργειαν ενός
εκάστου μέρους κάμνει την αύξησιν του σώματος προς οικοδομήν εαυτού εν αγάπη.
Ο απόστολος Παύλος πολεμούσε την
πνευματική άγνοια:
Β’ Κορ.β:11 διά να μη
υπερισχύση καθ' ημών ο Σατανάς· διότι δεν αγνοούμεν τα διανοήματα αυτού.
(Ήξερε να επιβάλει και να αίρει τιμωρίες).
Α’ Κορ.ι:1 Δεν θέλω δε να
αγνοήτε, αδελφοί, ότι οι πατέρες ημών ήσαν πάντες υπό την νεφέλην, και πάντες
διά της θαλάσσης διήλθον,
Α’ Κορ.ιβ:1 Περί δε των
πνευματικών, αδελφοί, δεν θέλω να αγνοήτε.
Α’ Θεσ.δ:13 Δεν θέλω δε να
αγνοήτε, αδελφοί, περί των κεκοιμημένων, διά να μη λυπήσθε καθώς και οι λοιποί
οι μη έχοντες ελπίδα.
Β’ Πέτρ.γ:8 Εν δε τούτο ας μη
σας λανθάνη, αγαπητοί, ότι παρά Κυρίω μία ημέρα είναι ως χίλια έτη και χίλια
έτη ως ημέρα μία.
Βέβαια, υπάρχουν κάποιοι που αυτή
τη γνώση που το Πνεύμα του Θεού θέλει να έχουμε, την ονομάζουν «δογματισμό», κι
αυτούς που την αγαπούν «δογματικούς».
Αν το Πνεύμα του Θεού δεν θέλει
να αγνοούμε, ο μόνος που ευχαριστιέται με την άγνοια είναι ο εχθρός της ψυχής
μας, ο οποίος χρησιμοποιεί ανθρώπους σαν όργανά του, για να φωνασκούν.
Όταν ο πιστός αποκτήσει αυτή τη
γνώση, πρέπει να ενεργήσει ανάλογα, θετικά και ο διάβολος το ξέρει αυτό.
Ο λόγος του Θεού καταστρέφει τα
έργα του διαβόλου στη ζωή μας, αποκαλύπτοντας τις παγίδες του.
Κι εμείς έχουμε τα όπλα για να πολεμήσουμε:
Β’ Κορ.ι:4-5 διότι τα όπλα
του πολέμου ημών δεν είναι σαρκικά, αλλά δυνατά συν Θεώ προς καθαίρεσιν
οχυρωμάτων· επειδή καθαιρούμεν λογισμούς και παν ύψωμα επαιρόμενον εναντίον της
γνώσεως του Θεού, και αιχμαλωτίζομεν παν νόημα εις την υπακοήν του Χριστού,
Η γνώση όμως, απαιτεί ευθύνη:
Ιακ.δ:17 Εις τον όστις λοιπόν
εξεύρει να κάμνη το καλόν και δεν κάμνει, εις αυτόν είναι αμαρτία.
Επί Ιωσία είχαν γίνει πολλά λάθη,
γιατί ο λόγος του Θεού είχε χαθεί:
Ησ.λ:20-21
