Χ Ρ Ι Σ Τ Ι Α Ν Ι Κ Η Ζ Ω Η (11)

 

Η ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΣ ΑΓΩΝΑΣ

 

Εβρ.ιβ:1,2

Το νέφος των αγίων που ο Παύλος αναφέρει εδώ για να ενθαρρύνει τους Εβραίους αγίους σε πιστότητα, είναι όλοι αυτοί οι άγιοι της Παλαιάς Διαθήκης που τα αποτελέσματα της πίστης τους αναφέρονται στην Εβρ.ια:1-40.

Αν αυτοί οι άγιοι της Παλαιάς Διαθήκης έδειξαν τέτοια πίστη και πιστότητα στον Θεό, πόσο μάλλον εμείς που βρισκόμαστε κάτω απ’ την Καινή Διαθήκη μιας ζωής πληρωμένης με το Πνεύμα το Άγιο, πρέπει να τρέξουμε με πίστη τον αγώνα και να λάβουμε το βραβείο της αιώνιας ζωής;

Ο Παύλος είναι ένα απ’ τα παραδείγματα των αγίων της Καινής Διαθήκης που τελείωσε τον αγώνα με τιμή (Β’ Τιμ.δ:6-8). Χρησιμοποίησε το παράδειγμα του φυσικού αγώνα των αθλητών για να διδάξει το χριστιανικό αγώνα.  Μίλησε για τις θυσίες και τις δοκιμασίες στις οποίες υπόκεινται οι αθλητές για να κερδίσουν ένα φθαρτό στέφανο, τον οποίο μάλιστα ένας μόνο αποκτά  (Α’ Κορ.θ:24-27).

Υποστηρίζοντας την πίστη μας!

Πρόσφατα κάποιος μου είπε ότι πρέπει να σταματήσω να προσπαθώ να υπερασπιστώ τον Θεό και τον λόγο Του επειδή ο Θεός μπορεί να υπερασπιστεί τον εαυτό Του.

Αυτό το άτομο δεν συνειδητοποίησε ότι το να αγωνιζόμαστε για την πίστη μας είναι απαραίτητο και σημαντικό.

⮞ Υποστηρίζω δεν είναι παθητικό ρήμα. Περιλαμβάνει προσπάθεια και πάθος:

Ιούδ.α:3 Αγαπητοί, επειδή καταβάλλω πάσαν σπουδήν να σας γράψω περί της κοινής σωτηρίας, έλαβον ανάγκην να σας γράψω, προτρέπων εις το να αγωνίζησθε δια την πίστιν, ήτις άπαξ παρεδόθη εις τους αγίους.

ΜΗΝ ΤΑ ΠΑΡΑΤΑΣ

Όταν τα πράγματα πηγαίνουν στραβά, όπως συχνά συμβαίνει, όταν ο δρόμος στον οποίο βαδίζεις είναι γεμάτος με εμπόδια, όταν το εισόδημά σου είναι μικρό και τα χρέη σου μεγάλα, όταν θέλεις να γελάσεις, αλλά μονάχα αναστεναγμοί ανεβαίνουν στο στόμα σου, όταν οι φροντίδες σε πιέζουν ασφυκτικά, ξεκουράσου για λίγο, αν χρειάζεται, αλλά ΜΗΝ ΤΑ ΠΑΡΑΤΑΣ.

Στήριξον τα λοιπά

«Στήριξον τα λοιπά τα οποία μέλλουσι να αποθάνωσι» (Αποκ.γ:2).

Υπάρχουν τρεις κατηγορίες ανθρώπων μπροστά στα μάτια του Θεού.

   1. Οι ζωντανοί.

   2. Οι νεκροί.

   3. Αυτοί που, αν και είναι ζωντανοί ακόμα, είναι έτοιμοι να πεθάνουν.

Νίκη κατά της αμαρτίας

Ιωάν.η:31-36 – Ρωμ.η:28-30

Η σαρξ επιθυμεί εναντία του Πνεύματος, το δε Πνεύμα εναντία της σαρκός· ταύτα δε αντίκεινται προς άλληλα, ώστε εκείνα, τα οποία θέλετε, να μη πράττητε. Γαλ.ε:17

Αυτά τα λόγια  περιγράφουν τόσο παραστατικά την πραγματικότητα της πάλης που όλοι ζούμε. Η σάρκα μας με τις αμαρτωλές της επιθυμίες είναι ενάντια στο Άγιο Πνεύμα. Και το Πνεύμα το Άγιο εναντιώνεται στη σάρκα. Αυτά τα δύο αντιμάχονται το ένα το άλλο. Το αποτέλεσμα στη ζωή μας; Δεν κάνουμε αυτά που θα θέλαμε να κάνουμε!!

Πόσες και πόσες φορές δεν έχουμε ζήσει τον ίδιο κύκλο; Κάνουμε κάτι που ξέρουμε πως ο Θεός δεν θέλει, το απολαμβάνουμε εκείνη τη ώρα, μετά έρχεται η ενοχή, αποφασίζουμε να μην το ξανακάνουμε, ζητάμε και συγνώμη από το Θεό, περηφανευόμαστε για τις σύντομες περιόδους εγκράτειας που έχουμε και μετά αποτυγχάνουμε πάλι. Και την επόμενη φορά το κόψιμο είναι πιο βαθύ, οι αλυσίδες πιο σφιχτές και ζούμε δύο ζωές. Τότε η συνείδησή μας δεν είναι πια καθαρή (δεν κρατούμε το μυστήριο της πίστης με καθαρή συνείδηση [Α΄ Τιμ.α:5]) και για να επιβιώσουμε λέμε, «τι να κάνουμε έτσι είμαστε, είμαστε άνθρωποι».

Τρέχοντας τον αγώνα της πίστης

Η Γραφή συχνά αναφέρεται στην πίστη μας σαν ένα αγώνα δρόμου.

Α’ Κορ.θ:24-27 Δεν εξεύρετε ότι οι τρέχοντες εν τω σταδίω πάντες μεν τρέχουσιν, εις όμως λαμβάνει το βραβείον; ούτω τρέχετε, ώστε να λάβητε αυτό. Πας δε ο αγωνιζόμενος εις πάντα εγκρατεύεται, εκείνοι μεν διά να λάβωσι φθαρτόν στέφανον, ημείς δε άφθαρτον. Εγώ λοιπόν ούτω τρέχω, ουχί ως αβεβαίως, ούτω πυγμαχώ, ουχί ως κτυπών τον αέρα, αλλά δαμάζω το σώμα μου και δουλαγωγώ, μήπως εις άλλους κηρύξας εγώ γείνω αδόκιμος.

Πιστεύοντας και τα δύο εδάφια

Κάποιοι πιστεύουν ότι ο Χριστιανισμός είναι μια παθητική πίστη. Πιστεύουν το Φιλιπ.β:13, αλλά όχι το Φιλίπ.β:12. Μήπως είσαι ένας από αυτούς;

Όταν ήμουν ακόμα καινούριος στην πίστη, θυμάμαι δύο γεγονότα που με δίδαξαν σχετικά με το Φιλίπ.β:12-13:

12. Ώστε, αγαπητοί μου, καθώς πάντοτε υπηκούσατε, ουχί ως εν τη παρουσία μου μόνον, αλλά τώρα πολύ περισσότερον εν τη απουσία μου, μετά φόβου και τρόμου εργάζεσθε την εαυτών σωτηρίαν·

«Εάν δε και αγωνίζηταί τις, δεν στεφανούται, εάν νομίμως δεν αγωνισθή»

Β’ Τιμ.β

Ο Παύλος προτρέπει τον Τιμόθεο να ενδυναμώνεται στη χάρη που είναι μόνο στο Χριστό Ιησού. Σαν εργάτης του ευαγγελίου, έπρεπε να είναι όλα τα παρακάτω:

1. Οικονόμος (β:1-2)

Στον Τιμόθεο είχαν εμπιστευθεί μεγάλες αλήθειες. Η υπευθυνότητά του ήταν να τις διδάξει σε αξιόπιστους ανθρώπους οι οποίοι με τη σειρά τους θα δίδασκαν άλλους. Αυτό είναι το μεγάλο τεστ του ικανού δασκάλου. Οι αλήθειες πρέπει να διδάσκονται τόσο καθαρά ώστε εύκολα να γίνονται κατανοητές. Ο Τιμόθεος ήταν οικονόμος αυτών των αληθειών του ευαγγελίου.

2. Στρατιώτης (β:3-4)

Ο Τιμόθεος έπρεπε να συγκακοπαθήσει σαν καλός στρατιώτης του Χριστού. Έπρεπε να παραιτηθεί από κάθε βιοτική απασχόληση και να αφιερωθεί απόλυτα στο να ευαρεστεί Αυτόν που τον στρατολόγησε.

Τρέχοντας τον αγώνα της πίστης

Η Γραφή συχνά αναφέρεται στην πίστη μας σαν ένα αγώνα δρόμου.

Α’ Κορ.θ:24-27 Δεν εξεύρετε ότι οι τρέχοντες εν τω σταδίω πάντες μεν τρέχουσιν, εις όμως λαμβάνει το βραβείον; ούτω τρέχετε, ώστε να λάβητε αυτό. Πας δε ο αγωνιζόμενος εις πάντα εγκρατεύεται, εκείνοι μεν διά να λάβωσι φθαρτόν στέφανον, ημείς δε άφθαρτον. Εγώ λοιπόν ούτω τρέχω, ουχί ως αβεβαίως, ούτω πυγμαχώ, ουχί ως κτυπών τον αέρα, αλλά δαμάζω το σώμα μου και δουλαγωγώ, μήπως εις άλλους κηρύξας εγώ γείνω αδόκιμος.

Σκόπιμα πειθαρχούμε τους εαυτούς μας - θυσιάζοντας χρόνο και προσπάθειες για να γνωρίσουμε καλύτερα τον Θεό, και να τρέξουμε έτσι ώστε να πάρουμε το βραβείο.

Μην τα παρατάς!

Όταν τα πράγματα πηγαίνουν στραβά, όπως συχνά συμβαίνει, όταν ο δρόμος που βαδίζεις είναι γεμάτος εμπόδια, όταν το εισόδημά σου είναι μικρό και τα χρέη σου μεγάλα, όταν θέλεις να γελάσεις αλλά μονάχα αναστεναγμοί ανεβαίνουν στο στόμα σου, όταν οι φροντίδες σε πιέζουν ασφυκτικά, ξεκουράσου για λίγο, αλλά ΜΗΝ ΤΑ ΠΑΡΑΤΑΣ.

Ευθεία καρδιά

Β’ Χρον.κθ:1-36

Β’ Χρον.κθ:34 Οι ιερείς όμως ήσαν ολίγοι και δεν ηδύναντο να εκδέρωσι πάντα τα ολοκαυτώματα· όθεν οι αδελφοί αυτών οι Λευΐται εβοήθησαν αυτούς, εωσού η εργασία συνετελέσθη και εωσού ηγιάσθησαν οι ιερείς· διότι οι Λευΐται εστάθησαν ευθύτεροι την καρδίαν εις το να αγιασθώσι, παρά οι ιερείς.

Β’ Χρον.λ

Β’ Χρον.λα:1 Αφού δε συνετελέσθησαν πάντα ταύτα, πας ο Ισραήλ οι ευρεθέντες εξήλθον εις τας πόλεις του Ιούδα και συνέτριψαν τα αγάλματα και κατέκοψαν τα άλση και εκρήμνισαν τους υψηλούς τόπους και τα θυσιαστήρια από παντός του Ιούδα και Βενιαμίν· το αυτό έκαμον και εις τον Εφραΐμ και Μανασσή, εωσού συνετέλεσαν. Τότε επέστρεψαν πάντες οι υιοί Ισραήλ, έκαστος εις την ιδιοκτησίαν αυτού, εις τας εαυτών πόλεις.

Ο Θεός μας είναι ευθύς!

Η ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΣ ΑΓΩΝΑΣ

Εβρ.ιβ:1,2

Το νέφος των αγίων που ο Παύλος αναφέρει εδώ για να ενθαρρύνει τους Εβραίους αγίους σε πιστότητα, είναι όλοι αυτοί οι άγιοι της Παλαιάς Διαθήκης που τα αποτελέσματα της πίστης τους αναφέρονται στην Εβρ.ια:1-40. 

Αν αυτοί οι άγιοι της Παλαιάς Διαθήκης έδειξαν τέτοια πίστη και πιστότητα στο Θεό, πόσο μάλλον εμείς που βρισκόμαστε κάτω απ’ την Καινή Διαθήκη μιας ζωής πληρωμένης με το Πνεύμα το Άγιο, πρέπει να τρέξουμε με πίστη τον αγώνα και να λάβουμε το βραβείο της αιώνιας ζωής. Ο Παύλος είναι ένα απ’ τα παραδείγματα των αγίων της Καινής Διαθήκης που τελείωσε τον αγώνα με τιμή (Β’ Τιμ.δ:6-8). Χρησιμοποίησε το παράδειγμα του φυσικού αγώνα των αθλητών για να διδάξει το χριστιανικό αγώνα.  Μίλησε για τις θυσίες και τις δοκιμασίες στις οποίες υπόκεινται οι αθλητές για να κερδίσουν ένα φθαρτό στέφανο, τον οποίο μάλιστα ένας μόνο αποκτά  (Α’ Κορ.θ:24-27). Ο Παύλος έτρεξε τον αγώνα της πίστης με βεβαιότητα ότι θα νικούσε και θα έπαιρνε τον άφθαρτο στέφανο. Πόσο μάλλον οι χριστιανοί πρέπει να αρνούνται τους εαυτούς τους καθημερινά, να παίρνουν το σταυρό τους και ν’ ακολουθούν τον Κύριο μέσα σ’ αυτή τη ζωή για να κερδίσουν τον στέφανο της αιώνιας ζωής (Ματθ.ις:24-27).

Η ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΜΑΧΗ

Ο Παύλος κλείνοντας την επιστολή του προς Εφεσίους λέει: «Το λοιπόν, αδελφοί μου, ενδυναμούσθε εν Κυρίω και εν τω κράτει της ισχύος αυτού. Ενδύθητε την πανοπλίαν του Θεού, διά να δυνηθήτε να σταθήτε εναντίον εις τας μεθοδείας του διαβόλου» (Εφεσ.ς:10, 11).

Η μάχη του χριστιανού είναι πνευματική κι είναι ενάντια στις μεθοδεύσεις (ύπουλες στρατηγικές) του διαβόλου, του οποίου μοναδικός σκοπός είναι να παγιδεύσει και να καταστρέψει ψυχές, οδηγώντας τες στην αμαρτία και το θάνατο. Δεν μπορεί, ωστόσο, να διαπεράσει την πανοπλία του Θεού. Γι’ αυτό πρέπει πάντοτε να φοράμε την πανοπλία του Θεού.

Χρειάζεται κόπος

Για να πετύχει κανείς οτιδήποτε, χρειάζεται κόπος.

«Τα αγαθά κόποις κτώνται» (Αριστοτέλης).

Ο μαθητής, ο/η σύζυγος, ο γεωργός, ο επαγγελματίας, κοπιάζουν προκειμένου να πετύχουν το στόχο τους.

Όταν κάνεις μόνο αυτά που ξέρεις να κάνεις, τότε δεν κάνεις αρκετά.

Αποκ.β:2-3 Εξεύρω τα έργα σου και τον κόπον σου και την υπομονήν σου, και ότι δεν δύνασαι να υποφέρης τους κακούς, και εδοκίμασας τους λέγοντας ότι είναι απόστολοι, και δεν είναι, και εύρες αυτούς ψευδείς· και υπέφερες και έχεις υπομονήν και διά το όνομά μου εκοπίασας, και δεν απέκαμες.

ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΖΩΗ - Η ζωή αυτή είναι ένας αγώνας

Εβρ.ιβ:1,2

Το νέφος των αγίων που ο Παύλος αναφέρει εδώ για να ενθαρρύνει τους Εβραίους αγίους σε πιστότητα, είναι όλοι αυτοί οι άγιοι της Παλαιάς Διαθήκης που τα αποτελέσματα της πίστης τους αναφέρονται στην Εβρ.ια:1-40. Αν αυτοί οι άγιοι της Παλαιάς Διαθήκης έδειξαν τέτοια πίστη και πιστότητα στο Θεό, πόσο μάλλον εμείς που βρισκόμαστε κάτω απ’ την Καινή Διαθήκη μιας ζωής πληρωμένης με το Πνεύμα το Άγιο, πρέπει να τρέξουμε με πίστη τον αγώνα και να λάβουμε το βραβείο της αιώνιας ζωής. Ο Παύλος είναι ένα απ’ τα παραδείγματα των αγίων της Καινής Διαθήκης που τελείωσε τον αγώνα με τιμή (Β’ Τιμ.δ:6-8). Χρησιμοποίησε το παράδειγμα του φυσικού αγώνα των αθλητών για να διδάξει το χριστιανικό αγώνα.  Μίλησε για τις θυσίες και τις δοκιμασίες στις οποίες υπόκεινται οι αθλητές για να κερδίσουν ένα φθαρτό στέφανο, τον οποίο μάλιστα ένας μόνο αποκτά  (Α’ Κορ.θ:24-27). Ο Παύλος έτρεξε τον αγώνα της πίστης με βεβαιότητα ότι θα νικούσε και θα έπαιρνε τον άφθαρτο στέφανο. Πόσο μάλλον οι χριστιανοί πρέπει να αρνούνται τους εαυτούς τους καθημερινά, να παίρνουν το σταυρό τους και ν’ ακολουθούν τον Κύριο μέσα σ’ αυτή τη ζωή για να κερδίσουν τον στέφανο της αιώνιας ζωής (Ματθ.ις:24-27).

ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΖΩΗ - Η ζωή αυτή είναι μία μάχη

Ο Παύλος κλείνοντας την επιστολή του προς Εφεσίους λέει: «Το λοιπόν, αδελφοί μου, ενδυναμούσθε εν Κυρίω και εν τω κράτει της ισχύος αυτού. Ενδύθητε την πανοπλίαν του Θεού, διά να δυνηθήτε να σταθήτε εναντίον εις τας μεθοδείας του διαβόλου» (Εφεσ.ς:10, 11).

Η μάχη του χριστιανού είναι πνευματική κι είναι ενάντια στις μεθοδεύσεις (ύπουλες στρατηγικές) του διαβόλου, του οποίου μοναδικός σκοπός είναι να παγιδεύσει και να καταστρέψει ψυχές, οδηγώντας τες στην αμαρτία και το θάνατο. Δεν μπορεί, ωστόσο, να διαπεράσει την πανοπλία του Θεού. Γι’ αυτό πρέπει πάντοτε να φοράμε την πανοπλία του Θεού.

«Εάν δε και αγωνίζηταί τις, δεν στεφανούται, εάν νομίμως δεν αγωνισθή» (Β΄Τιμ.β:5).

Η προτροπή του αποστόλου Παύλου παραμένει επίκαιρη και διαχρονική. Και πως θα μπορούσε να ήταν διαφορετικά, αφού η Καινή Διαθήκη, και κατ' επέκταση ολόκληρη η Αγία Γραφή, είναι λόγια εμπνευσμένα από τον ίδιο το Θεό και απευθύνονται στην καρδιά του κάθε ανθρώπου.

Η Καινή Διαθήκη δεν είναι ξένη προς τις έννοιες και τα ιδεώδη του αθλητισμού. Σε κάποιο άλλο σημείο (Α' Κορ.θ:24-25) γράφει ξανά ο Παύλος: "Δεν ξέρετε ότι αυτοί που τρέχουν μέσα στο στάδιο, όλοι μεν τρέχουν, όμως ένας παίρνει το βραβείο; Έτσι να τρέχετε ώστε να το πάρετε. Μάλιστα, καθένας που αγωνίζεται, εγκρατεύεται σε όλα. Εκείνοι μεν, για να πάρουν ένα φθαρτό στεφάνι, εμείς όμως ένα άφθαρτο". 

Μ η ρ ώ ζ

Το θέμα της μελέτης μας θα το αναζητήσου­με σ’ εκείνο το ωραίο ποίημα της Δεββώρας, που στις όμορφες στροφές του διηγείται τη θαυμαστή νίκη, που χάρισε ο Θεός στο λαό Του στην ολότελα άνιση σύγκρουση, που είχε με ένα τρομερό εχθρό. Μια στροφή θα ξεχωρίσουμε από το ποίημα. Κακόηχη, τραχιά στροφή, πού κάπως παράφωνα χτυ­πάει στ’ αυτιά μας.

Καταράσθε τήν Μηρώζ, είπεν ο άγγελος τού Κυρίου, καταράσθε κατάραν τούς κατοίκους αυτής διότι δέν ήλθον εις βοήθειαν τού Κυρίου, εις βοήθειαν τού Κυρίου εναντίον τών δυνατών (Κριτ.ε:23).

Χριστιανική ζωή

Κεφάλαιο 11

Η ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΣ ΑΓΩΝΑΣ

Εβρ.ιβ:1,2

Το νέφος των αγίων που ο Παύλος αναφέρει εδώ για να ενθαρρύνει τους Εβραίους αγίους σε πιστότητα, είναι όλοι αυτοί οι άγιοι της Παλαιάς Διαθήκης που τα αποτελέσματα της πίστης τους αναφέρονται στην Εβρ.ια:1-40. Αν αυτοί οι άγιοι της Παλαιάς Διαθήκης έδειξαν τέτοια πίστη και πιστότητα στο Θεό, πόσο μάλλον εμείς που βρισκόμαστε κάτω απ’ την Καινή Διαθήκη μιας ζωής πληρωμένης με το Πνεύμα το Άγιο, πρέπει να τρέξουμε με πίστη τον αγώνα και να λάβουμε το βραβείο της αιώνιας ζωής. Ο Παύλος είναι ένα απ’ τα παραδείγματα των αγίων της Καινής Διαθήκης που τελείωσε τον αγώνα με τιμή (Β’ Τιμ.δ:6-8). Χρησιμοποίησε το παράδειγμα του φυσικού αγώνα των αθλητών για να διδάξει το χριστιανικό αγώνα.