Οι εχθροί του χριστιανού

Η ζωή του κάθε ανθρώπου είναι ένας αγώνας, αλλά ο αγώνας του πιστού είναι πιο δύσκολος, γιατί έχει εκτός των άλλων, να αντιμετωπίσει τρεις μεγάλους εχθρούς, που έχουν ένα σκοπό, να κάνουν το χριστιανό άχρηστο.

    (1)  ο κόσμος,

    (2)  η σάρκα του

    (3)  ο διάβολος.

Οι εχθροί του χριστιανού

Η ζωή του κάθε ανθρώπου είναι ένας αγώνας, αλλά ο αγώνας του πιστού είναι πιο δύσκολος, γιατί έχει εκτός των άλλων, να αντιμετωπίσει τρεις μεγάλους εχθρούς, που έχουν ένα σκοπό, να κάνουν το χριστιανό άχρηστο.

1. ο κόσμος
2. η σάρκα του
3. ο διάβολος

   Α’ Ιωάν.β:15-17 Μη αγαπάτε τον κόσμον μηδέ τα εν τω κόσμω. Εάν τις αγαπά τον κόσμον, η αγάπη του Πατρός δεν είναι εν αυτώ· διότι παν το εν τω κόσμω, η επιθυμία της σαρκός και η επιθυμία των οφθαλμών και η αλαζονεία του βίου δεν είναι εκ του Πατρός, αλλ' είναι εκ του κόσμου. Και ο κόσμος παρέρχεται και η επιθυμία αυτού· όστις όμως πράττει το θέλημα του Θεού μένει εις τον αιώνα.

ΠΩΣ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΝΙΚΗΤΗΣ (3)

Σάρκα, ο εσωτερικός εχθρός

Ένα συνηθισμένο αίτημα που συχνά ακούγεται στις συναθροίσεις προσευχής είναι: «Κύριε, συγχώρεσε τις αδυναμίες μας». Καθένας αμέσως σκέφτεται κάποιες συγκεκριμένες αμαρτίες προς τις οποίες ο ίδιος ρέπει. Για έναν μπορεί να είναι επιθυμία, για κάποιον άλλο ίσως είναι πλεονεξία, για άλλους ίσως είναι φθόνος, έχθρα, κουτσομπολιό ή ίσως κάποια άλλη κρυφή αμαρτία. Αυτή η προσευχή εκφράζει ακριβώς μια τυπική ανάγκη.

ΠΩΣ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΝΙΚΗΤΗΣ (2)

«Η επιθυμία της σαρκός»

Όταν ο Ιωάννης μιλάει για την επιθυμία της σάρκας έχει υπόψη του τη φυσική μας ύπαρξη και τους κινδύνους που μας δημιουργεί.

Ο Σατανάς χρησιμοποιεί τις ορέξεις της σάρκας για να πετύχει τους σκοπούς του και να μας εμποδίσει να γίνουμε ώριμοι χριστιανοί όπως μας θέλει ο Θεός.

ΠΩΣ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΝΙΚΗΤΗΣ (1)

(Οι εχθροί του Χριστιανού: ο κόσμος, η σάρκα και ο Διάβολος)

Κόσμος - ο εξωτερικός εχθρός

Είμαι βέβαιος πως πολύ λίγοι άνθρωποι θα διαφωνήσουν με τη δήλωση πως «η ζωή είναι ένας αγώνας». Ο Θεός είχε πει στον Αδάμ: «με λύπας θέλεις τρώγει τους καρπούς αυτής πάσας τας ημέρας της ζωής σου· και ακάνθας και τριβόλους θέλει βλαστάνει εις σέ· και θέλεις τρώγει τον χόρτον του αγρού· εν τω ιδρώτι του προσώπου σου θέλεις τρώγει τον άρτον σου, εωσού επιστρέψης εις την γην, εκ της οποίας ελήφθης· επειδή γη είσαι, και εις γην θέλεις επιστρέψει».

Ακόμα διαβάζουμε:

Πώς πρέπει να ζήσει ένας Χριστιανός

Η προς Ρωμαίους επιστολή, έχοντας εξηγήσει πώς γίνεται κάποιος Χριστιανός, στη συνέχεια περιγράφει πώς πρέπει να ζήσει ένας Χριστιανός.

Αγιασμός, σημαίνει να ζεις μια ζωή νίκης ενάντια στην αμαρτία. Περιλαμβάνει απελευθέρωση από τη δύναμη της αμαρτίας και ένωση με το ζωντανό Χριστό.

Θ ά ν α τ ο ς

Μιλάμε για πολλά ωραία πράγματα της πνευματικής ζωής του αναγεννημένου ανθρώπου, του Χριστιανού:

• το αίμα του Ιησού Χριστού
• η συμφιλίωση με τον Πατέρα
• η συγχώρηση
• η αιώνια κληρονομιά στον ουρανό
• η ζωή της νίκης, της χαράς, της δύναμης εδώ στη γη

Κάιν και Άβελ

ΚΑΪΝ & ΑΒΕΛ	ΣΑΡΚΙΚΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ	ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ
Πρώτα γεννήθηκε ο Κάιν και μετά ο Άβελ.	Σ’ εμάς πρώτα έρχεται ο σαρκικός άνθρωπος.	Ο πνευματικός άνθρωπος ακολουθεί τον σαρκικό.
Ο Κάιν ήταν γεωργός. Ο Άβελ ήταν βοσκός.	Ο σαρκικός άνθρωπος είναι δεμένος με τη γη, κάτω.	Ο πνευματικός άνθρωπος είναι οδοιπόρος, περπατά εδώ κάτω αλλά δεν είναι δεμένος με τη γη.
Ο Άβελ πρόσφερε αρνί δια πίστεως.		Ο πνευματικός άνθρωπος εμπιστεύεται τη θυσία του αρνίου.
Η προσφορά του Κάιν απορρίφθηκε κι αυτός θύμωσε. (Γεν.δ:5)	Ο σαρκικός άνθρωπος ζητά  δικαίωση με τα έργα και κατηγορεί το Θεό όταν αυτά απορρίπτονται.

ΦΥΛΛΑΔΙΑ - Αγαπητή ύπαρξη!

Μακάρι αυτά τα λόγια να φέρουν ειλικρινή προβληματισμό και να επιστρέψουν την καρδιά σου στο φως και την αλήθεια.

Νιώθεις πραγματικά ελεύθερη;

Μήπως διψάς για κάτι ανώτερο απ' αυτό που βιώνεις τώρα;

Αν βλέπεις ότι απλά επιβιώνεις, όμως πιστεύεις ότι υπάρχει ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ - αυτό που είναι αληθινά ζωή και εσωτερική πληρότητα - τότε ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΓΚΗ Ν' ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΕΙΣ ΚΑΙ ΝΑ ΜΙΣΗΣΕΙΣ ΤΑ ΔΕΣΜΑ ΣΟΥ. 

Κάιν και Άβελ

ΚΑΪΝ & ΑΒΕΛ	ΣΑΡΚΙΚΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ	ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ
Πρώτα γεννήθηκε ο Κάιν και μετά ο Άβελ.	Σ’ εμάς πρώτα έρχεται ο σαρκικός άνθρωπος.	Ο πνευματικός άνθρωπος ακολουθεί τον σαρκικό.
Ο Κάιν ήταν γεωργός. Ο Άβελ ήταν βοσκός.	Ο σαρκικός άνθρωπος είναι δεμένος με τη γη, κάτω.	Ο πνευματικός άνθρωπος είναι οδοιπόρος, περπατά εδώ κάτω αλλά δεν είναι δεμένος με τη γη.
Ο Άβελ πρόσφερε αρνί δια πίστεως.		Ο πνευματικός άνθρωπος εμπιστεύεται τη θυσία του αρνίου.
Η προσφορά του Κάιν απορρίφθηκε κι αυτός θύμωσε. (Γεν.δ:5)	Ο σαρκικός άνθρωπος ζητά  δικαίωση με τα έργα και κατηγορεί το Θεό όταν αυτά απορρίπτονται.	Ο πνευματικός άνθρωπος ξέρει ότι είναι ανάξιος, εμπιστεύεται την αντικατάσταση και δοξάζει το Θεό όταν γίνεται δεκτός.
Ο Κάιν θεωρούσε τον Άβελ δικαιωμένο με τα έργα, δεν μπορούσε να δει την διαφορά.	Ο σαρκικός άνθρωπος δικαιώνει τον εαυτό του, δεν μπορεί να εννοήσει την δικαίωση δια πίστεως.	Ο πνευματικός άνθρωπος γνωρίζει ότι η πραγματική δικαίωση είναι δια πίστεως.
Ο Κάιν ήταν θυμωμένος με το Θεό.	Το φρόνημα της σάρκας είναι έχθρα προς το Θεό.
“Αν εσύ πράττεις καλώς, δεν θέλεις είσθαι ευπρόσδεκτος;” (δ:7)	Ο Θεός ενθαρρύνει τον σαρκικό χριστιανό να απορρίψει την αμαρτία και να Τον εμπιστευθεί.	Όταν τα έργα μας βασίζονται στην πίστη, θα είμαστε ευπρόσδεκτοι από τον Κύριο.
Η όψη του Κάιν ήταν σκληρή, κατηφής (δ:6)	Όταν ο χριστιανός κοιτάζει στον εαυτό του και παίρνει τα μάτια του απ’ τον Χριστό, η δόξα φεύγει.
Ο Κάιν απέρριψε τη συνηγορία του Θεού.	Ο σαρκικός άνθρωπος είναι τόσο υπερήφανος για να υποχωρήσει στον Θεό.	Ο πνευματικός άνθρωπος ποθεί το Θεό και υποχωρεί ευχαρίστως σ’ Αυτόν.
Αμαρτία: Η επιθυμία της για σένα πρέπει να κυριαρχηθεί.	Η αμαρτία τα θέλει όλα, εργάζεται μέσα απ’ την σάρκα προς θάνατο.  Σαν χριστιανοί έχουμε δύο νόμους αντιμαχόμενους στα μέλη μας.  Το πνεύμα πρέπει να κυριαρχήσει στη σάρκα δια Ιησού Χριστού. (Ρωμ.ζ:22-25)	Ο πνευματικός άνθρωπος θανατώνει το σώμα της αμαρτίας δια Ιησού Χριστού.
Ο Κάιν σκότωσε τον Άβελ.	Ο σαρκικός άνθρωπος προσπαθεί να θανατώσει τον πνευματικό.
“Δεν εξεύρω, μη φύλαξ του αδελφού μου είμαι εγώ;”	Ο σαρκικός άνθρωπος θα πει ψέματα για αυτοσυντήρηση.
Το αίμα κράζει στο Θεό απ’ τη γη. (δ:10)	Τίποτα δεν μένει κρυφό από το Θεό.	Όμως οι δικές μας αμαρτίες έχουν σκεπαστεί.
Ο Κάιν έγινε πλανήτης στη γη.	Ο σαρκικός άνθρωπος ποτέ δεν έχει ειρήνη, ούτε αναπαύεται στο Θεό.	“Το δε φρόνημα του Πνεύματος, ζωή και ειρήνη”.
“Η αμαρτία μου είναι μεγαλητέρα παρ’ ώστε να συγχωρηθεί” (δ:13)	Ο σαρκικός άνθρωπος αυτοδικαιομένος μέχρι το τέλος δεν θα μετανοήσει.	Ο Θεός κατοικεί στην συντετριμμένη καρδιά του ανθρώπου.
Ο Κάιν γνώρισε τη γυναίκα του και συνέλαβε.  Αμαρτωλή γενιά.  Ο Άβελ είναι στον ουρανό.	Η σαρκική φύση οδηγεί στο θάνατο.	Η πνευματική φύση οδηγεί σε αιώνια ζωή.

ΕΡΩΤ/ΑΠΑΝΤ. - Κακές σκέψεις έρχονται συνέχεια στο νου μου

ΕΡΩΤΗΣΗ:  Έχω πρόβλημα, γιατί έρχονται συνέχεια στο μυαλό μου βρώμικες σκέψεις. Προσπαθώ να τις διώξω, αλλά δεν τα καταφέρνω, συνεχίζουν να μ' ενοχλούν. Αυτή η κατάσταση μου φέρνει μια συνεχή κατάκριση και φτάνω στο σημείο να πιστεύω ότι δεν είμαι σωσμένος.

ΦΥΛΛΑΔΙΑ - Αγαπητή ύπαρξη!

Μακάρι αυτά τα λόγια να φέρουν ειλικρινή προβληματισμό και να επιστρέψουν την καρδιά σου στο φως και την αλήθεια.

Νιώθεις πραγματικά ελεύθερη;

Μήπως διψάς για κάτι ανώτερο απ' αυτό που βιώνεις τώρα;

Αν βλέπεις ότι απλά επιβιώνεις, όμως πιστεύεις ότι υπάρχει ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ - αυτό που είναι αληθινά ζωή και εσωτερική πληρότητα - τότε ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΓΚΗ Ν' ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΕΙΣ ΚΑΙ ΝΑ ΜΙΣΗΣΕΙΣ ΤΑ ΔΕΣΜΑ ΣΟΥ. 

ΑΓΙΟ ΣΩΜΑ - Ο άνθρωπος Ιησούς Χριστός

Η διδασκαλία των Γραφών

1. Ο Ιησούς ήταν τέλειος άνθρωπος, όμως χωρίς αμαρτία. Σαν άνθρωπος, είχε την ίδια φύση που είχε ο Αδάμ και η Εύα όταν δημιουργήθηκαν αρχικά.

«Και εποίησεν ο Θεός τον άνθρωπον κατ' εικόνα εαυτού κατ' εικόνα Θεού εποίησεν αυτόν άρσεν και θήλυ εποίησεν αυτούς …. Και είδεν ο Θεός πάντα όσα εποίησε και ιδού, ήσαν καλά λίαν» (Γέν.α:27. 31).

ΑΓΙΟ ΣΩΜΑ - Η ανθρώπινη φύση του Ιησού Χριστού

Η αλήθεια ότι υπάρχει μόνο ένας Θεός, είναι ένα από τα πιο ξεκάθαρα θέματα της Αγ. Γραφής. Με απλά λόγια, ο Θεός είναι απόλυτα και αδιαίρετα ένας.

«Άκουε, Ισραήλ, Κύριος ο Θεός ημών είναι εις Κύριος» (Δευτ.ς:4).Δεν υπάρχουν ουσιώδεις διαφορές στην αιώνια φύση Του.

Oλα τα ονόματα και οι τίτλοι της θεότητας όπως "Ελοχίμ", "Γιάχβε"», "Κύριος", "Πατέρας", "Λόγος", "Πνεύμα Άγιο", αναφέρονται στην ίδια και μοναδική ύπαρξη. Οι πληθυντικοί που συνδέονται με το Θεό, μάλλον αναφέρονται σε κάποια ιδιότητα, χαρακτηριστικό, τίτλο, ρόλο, ή τρόπο φανέρωσης στον άνθρωπο.