Γένεση Κεφ.δ Τα αποτελέσματα της αμαρτίας του Κάιν

I. Ο ΠΡΩΤΟΣ ΦΟΝΟΣ.

 

1.     Αντί να επωφεληθεί απ’ την προσφορά ελέους του Θεού, να θυσιάσει θυσία περί αμαρτίας κι έτσι να γίνει δεκτός απ’ το Θεό, ο Κάιν θύμωσε με το Θεό και ζήλεψε τον αδελφό του. Η ζήλια αυτή τον οδήγησε να κάνει τον πρώτο φόνο. Μετά, πρόσθεσε αμαρτία στην αμαρτία, γιατί όταν ο Θεός τον ρώτησε, «Πού είναι Κάιν ο αδελφός σου;», είπε ψέματα στο Θεό, όταν είπε, Δεν εξεύρω, μη φύλαξ του αδελφού μου είμαι εγώ;»

Γένεση Κεφ.δ Κάιν και Άβελ οι δύο προσφορές

Μέσα απ’ αυτές τις δύο προσφορές βλέπουμε τις δύο τάξεις ανθρώπων που πάντοτε υπήρχαν πάνω στη γη - αυτούς που εμπιστεύονται το αίμα για να συμφιλιωθούν με το Θεό κι αυτούς που εμπιστεύονται τα έργα τους.

Ο Κάιν πρόσφερε προσφορά απ’ τους καρπούς της γης, ενώ ο Αβελ «εκ των πρωτοτόκων των προβάτων» (Γεν.δ:4).

Μερικοί δίνουν την ερμηνεία ότι τα δύο αδέλφια έκαναν ένα είδος πειράματος για να δουν ποια προσφορά ευαρεστεί το Θεό, αλλά κάποια πράγματα μέσα στη Γραφή μας δίνουν το δικαίωμα να πιστεύουμε ότι ήξεραν από πριν ποια ήταν η σωστή προσφορά.

Κάιν: ο απόλυτος κατσούφης!

Ο Θεός είδε ότι η καρδιά του Κάιν δεν ήταν εντάξει, οπότε απέρριψε την προσφορά του. 

Τότε «ηγανάκτησεν ο Κάϊν σφόδρα, και εκατηφίασε το πρόσωπον αυτού» Γέν.δ:5

Βασικά, ο Κάιν κατσούφιασε!

Στη συνέχεια, ο Θεός εξήγησε μια σημαντική αλήθεια στον Κάιν - μια αλήθεια που ισχύει για όλους μας:

Γέν.δ:7 αν συ πράττης καλώς, δεν θέλεις είσθαι ευπρόσδεκτος; και εάν δεν πράττης καλώς, εις την θύραν κείται η αμαρτία. Αλλ' εις σε θέλει είσθαι η επιθυμία αυτού, και συ θέλεις εξουσιάζει επ' αυτού.

Ο Κάιν αγνόησε αυτή την προειδοποίηση, συνέχισε να κατσουφιάζει και δολοφόνησε τον αδερφό του εν ψυχρώ.

Όταν ο Θεός αντιμετώπισε τον Κάιν, κατσούφιασε λίγο ακόμα. Δεν είχε καμία θλίψη για το προμελετημένο έγκλημά του και κανένα οίκτο για τον νεκρό αδελφό του, αλλά είχε άφθονο οίκτο για τον εαυτό του.

Θρησκεία ή Χριστός; (8)

Ο ΚΑΪΝ ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ ΤΟ ΑΙΜΑ

Η προσφορά του Κάιν, σύμφωνα με την Επιστολή προς Εβραίους, δεν προσφέρθηκε με πίστη, ενώ του Άβελ περιγράφεται έτσι: «Διά πίστεως ο Άβελ προσέφερε προς τον Θεόν καλητέραν θυσίαν παρά τον Κάϊν...» (Εβρ.ια:4).

Δια πίστεως, αλλά με πίστη σε τι; Με πίστη στον αποκαλυμμένο λόγο του Θεού, σχετικά με το χύσιμο του αίματος. Αυτό είναι ξεκάθαρο από την Εβραϊκή λέξη που χρησιμοποιείται για τη θυσία του Κάιν ΜΙΝΓΚΧΑΧ, που σημαίνει «προσφορά δώρου». Είναι η ίδια λέξη που χρησιμοποιείται ξανά και ξανά στο Λευιτικό για να περιγράψει την εξ αλφίτων προσφορά. Στον λαό Ισραήλ παραγγέλθηκε να φέρνει τις εξής πέντε προσφορές:

Θρησκεία ή Χριστός; (7)

Η ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΤΟΥ ΚΑΪΝ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΤΟΥ ΑΒΕΛ

«Και μεθ' ημέρας προσέφερεν ο Κάϊν από των καρπών της γης προσφοράν προς τον Κύριον. Και ο Άβελ προσέφερε και αυτός από των πρωτοτόκων των προβάτων αυτού, και από των στεάτων αυτών. Και επέβλεψε με ευμένειαν Κύριος επί τον Άβελ και επί την προσφοράν αυτού· επί δε τον Κάϊν και επί την προσφοράν αυτού δεν επέβλεψε. Και ηγανάκτησεν ο Κάϊν σφόδρα, και εκατηφίασε το πρόσωπον αυτού» (Γέν.δ:3-5).

Γένεση (039)

ΤΕΤΑΡΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ

Γέν.δ:1 Ο δε Αδάμ εγνώρισεν Εύαν την γυναίκα αυτού· και συνέλαβε, και εγέννησε τον Κάϊν· και είπεν, Απέκτησα άνθρωπον διά του Κυρίου.

απέκτησα άνθρωπο διά του Κυρίου: Στα Εβραϊκά η κατά λέξη ερμηνεία της πρότασης είναι: «απέκτησα άνθρωπο, τον Γιάχβε» πολλές φορές μεταφράζεται και “με” ή “με τη βοήθεια” ή “δια μέσω του Γιάχβε”.

Αυτό μπορεί να φαίνεται παράξενο γιατί η Εύα δεν γέννησε τον Γιάχβε βέβαια, αλλά εδώ μέσα κρύβεται μια μεγάλη αλήθεια. Αναφέρεται προφητικά στη γέννηση του Μεσσία που γεννήθηκε από γυναίκα και που ήταν ο Ίδιος ο Γιάχβε σαν Θεός.

Όταν οι ωδίνες της ξεχάστηκαν η Εύα θα θυμήθηκε την υπόσχεση του Θεού που ήταν παρηγοριά γι’ αυτήν, αμέσως μετά την πτώση.

 «αυτό (το σπέρμα σου) θέλει του συντρίψει την κεφαλήν». Σίγουρα το όνειρο της και η ευχή της θα ήταν αυτό το παιδί να διέγραφε και να ανακαλούσε την κατάρα που είχε πέσει πάνω τους.

Κάιν: σημαίνει “αποκτημένος”. Ο Κάιν είναι ο πρωτότοκος και κανονικά έπρεπε από τη γενιά του να έλθει ο Μεσσίας, όμως έχασε αυτή τη χάρη από απιστία και την πήρε ο Σηθ.

άνθρωπον: Στα Εβραϊκά είναι “ίς”, που σημαίνει ότι δεν λέει απέκτησα ένα μωρό, αλλά ένα άνδρα. Κι εδώ η Εύα είναι τύπος της εκκλησίας που γεννά στις τελευταίες μέρες τον Υιό τον άρσεν όπως βλέπουμε στην Αποκ.ιβ.

Η ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΤΟΥ ΚΑΪΝ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΤΟΥ ΑΒΕΛ

«Και μεθ' ημέρας προσέφερεν ο Κάϊν από των καρπών της γης προσφοράν προς τον Κύριον. Και ο Άβελ προσέφερε και αυτός από των πρωτοτόκων των προβάτων αυτού, και από των στεάτων αυτών. Και επέβλεψε με ευμένειαν Κύριος επί τον Άβελ και επί την προσφοράν αυτού· επί δε τον Κάϊν και επί την προσφοράν αυτού δεν επέβλεψε. Και ηγανάκτησεν ο Κάϊν σφόδρα, και εκατηφίασε το πρόσωπον αυτού» (Γέν.δ:3-5).

ΠΟΥ ΒΡΗΚΕ Ο ΚΑΙΝ ΤΗ ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΟΥ;

Αυτό φαίνεται πως είναι το ευνοούμενο ερώτημα των απίστων μιας ορισμένης τάξης. Έχω συναντήσει επίσης ευσεβείς νέους που το ζήτημα αυτό τους έχει φέρει σε μεγάλη αμηχανία. Μα αν μελετήσει κανείς τη Βίβλο με προσοχή και προσέξει ακριβώς τι λέει, δεν παρουσιάζει το ζήτημα αυτό καμιά μεγάλη δυσκολία.

ΣΑΡΚΑ ΚΑΙ ΠΝΕΥΜΑ

Κάιν και Αβελ

Κάιν και Άβελ

ΚΑΪΝ & ΑΒΕΛ	ΣΑΡΚΙΚΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ	ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ
Πρώτα γεννήθηκε ο Κάιν και μετά ο Άβελ.	Σ’ εμάς πρώτα έρχεται ο σαρκικός άνθρωπος.	Ο πνευματικός άνθρωπος ακολουθεί τον σαρκικό.
Ο Κάιν ήταν γεωργός. Ο Άβελ ήταν βοσκός.	Ο σαρκικός άνθρωπος είναι δεμένος με τη γη, κάτω.	Ο πνευματικός άνθρωπος είναι οδοιπόρος, περπατά εδώ κάτω αλλά δεν είναι δεμένος με τη γη.
Ο Άβελ πρόσφερε αρνί δια πίστεως.		Ο πνευματικός άνθρωπος εμπιστεύεται τη θυσία του αρνίου.
Η προσφορά του Κάιν απορρίφθηκε κι αυτός θύμωσε. (Γεν.δ:5)	Ο σαρκικός άνθρωπος ζητά  δικαίωση με τα έργα και κατηγορεί το Θεό όταν αυτά απορρίπτονται.

Κάιν και Άβελ

ΚΑΪΝ & ΑΒΕΛ	ΣΑΡΚΙΚΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ	ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ
Πρώτα γεννήθηκε ο Κάιν και μετά ο Άβελ.	Σ’ εμάς πρώτα έρχεται ο σαρκικός άνθρωπος.	Ο πνευματικός άνθρωπος ακολουθεί τον σαρκικό.
Ο Κάιν ήταν γεωργός. Ο Άβελ ήταν βοσκός.	Ο σαρκικός άνθρωπος είναι δεμένος με τη γη, κάτω.	Ο πνευματικός άνθρωπος είναι οδοιπόρος, περπατά εδώ κάτω αλλά δεν είναι δεμένος με τη γη.
Ο Άβελ πρόσφερε αρνί δια πίστεως.		Ο πνευματικός άνθρωπος εμπιστεύεται τη θυσία του αρνίου.
Η προσφορά του Κάιν απορρίφθηκε κι αυτός θύμωσε. (Γεν.δ:5)	Ο σαρκικός άνθρωπος ζητά  δικαίωση με τα έργα και κατηγορεί το Θεό όταν αυτά απορρίπτονται.	Ο πνευματικός άνθρωπος ξέρει ότι είναι ανάξιος, εμπιστεύεται την αντικατάσταση και δοξάζει το Θεό όταν γίνεται δεκτός.
Ο Κάιν θεωρούσε τον Άβελ δικαιωμένο με τα έργα, δεν μπορούσε να δει την διαφορά.	Ο σαρκικός άνθρωπος δικαιώνει τον εαυτό του, δεν μπορεί να εννοήσει την δικαίωση δια πίστεως.	Ο πνευματικός άνθρωπος γνωρίζει ότι η πραγματική δικαίωση είναι δια πίστεως.
Ο Κάιν ήταν θυμωμένος με το Θεό.	Το φρόνημα της σάρκας είναι έχθρα προς το Θεό.
“Αν εσύ πράττεις καλώς, δεν θέλεις είσθαι ευπρόσδεκτος;” (δ:7)	Ο Θεός ενθαρρύνει τον σαρκικό χριστιανό να απορρίψει την αμαρτία και να Τον εμπιστευθεί.	Όταν τα έργα μας βασίζονται στην πίστη, θα είμαστε ευπρόσδεκτοι από τον Κύριο.
Η όψη του Κάιν ήταν σκληρή, κατηφής (δ:6)	Όταν ο χριστιανός κοιτάζει στον εαυτό του και παίρνει τα μάτια του απ’ τον Χριστό, η δόξα φεύγει.
Ο Κάιν απέρριψε τη συνηγορία του Θεού.	Ο σαρκικός άνθρωπος είναι τόσο υπερήφανος για να υποχωρήσει στον Θεό.	Ο πνευματικός άνθρωπος ποθεί το Θεό και υποχωρεί ευχαρίστως σ’ Αυτόν.
Αμαρτία: Η επιθυμία της για σένα πρέπει να κυριαρχηθεί.	Η αμαρτία τα θέλει όλα, εργάζεται μέσα απ’ την σάρκα προς θάνατο.  Σαν χριστιανοί έχουμε δύο νόμους αντιμαχόμενους στα μέλη μας.  Το πνεύμα πρέπει να κυριαρχήσει στη σάρκα δια Ιησού Χριστού. (Ρωμ.ζ:22-25)	Ο πνευματικός άνθρωπος θανατώνει το σώμα της αμαρτίας δια Ιησού Χριστού.
Ο Κάιν σκότωσε τον Άβελ.	Ο σαρκικός άνθρωπος προσπαθεί να θανατώσει τον πνευματικό.
“Δεν εξεύρω, μη φύλαξ του αδελφού μου είμαι εγώ;”	Ο σαρκικός άνθρωπος θα πει ψέματα για αυτοσυντήρηση.
Το αίμα κράζει στο Θεό απ’ τη γη. (δ:10)	Τίποτα δεν μένει κρυφό από το Θεό.	Όμως οι δικές μας αμαρτίες έχουν σκεπαστεί.
Ο Κάιν έγινε πλανήτης στη γη.	Ο σαρκικός άνθρωπος ποτέ δεν έχει ειρήνη, ούτε αναπαύεται στο Θεό.	“Το δε φρόνημα του Πνεύματος, ζωή και ειρήνη”.
“Η αμαρτία μου είναι μεγαλητέρα παρ’ ώστε να συγχωρηθεί” (δ:13)	Ο σαρκικός άνθρωπος αυτοδικαιομένος μέχρι το τέλος δεν θα μετανοήσει.	Ο Θεός κατοικεί στην συντετριμμένη καρδιά του ανθρώπου.
Ο Κάιν γνώρισε τη γυναίκα του και συνέλαβε.  Αμαρτωλή γενιά.  Ο Άβελ είναι στον ουρανό.	Η σαρκική φύση οδηγεί στο θάνατο.	Η πνευματική φύση οδηγεί σε αιώνια ζωή.

Αναζητώντας την αλήθεια - 006

ΔΕΥΤΕΡΗ ΠΕΡΙΟΔΟΣ - ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ

Α. Η ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΟΥ ΚΑΙΝ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΒΕΛ

Τις υγρές παγερές νύχτες η οικογένεια θα μαζευόταν γύρω από την φωτιά. Ο Αδάμ και η Εύα θα μιλούσαν στα παιδιά τους τον Κάιν και τον Άβελ για την ζωή τους στον παράδεισο, την χάρη του Θεού που ήταν πάνω τους συνεχεία και την χαρά της κοινωνίας με το Θεό.

Τα πάντα γύρω τους ήταν ειρηνικά τότε. Οι λέξεις εχθρός- φόβος - πόνος - κίνδυνος τους ήταν άγνωστες!  Μετά ήλθε η τρομερή εκείνη ημέρα της ανυπακοής. Η αμαρτία τους δεν μπορούσε να μείνει κρυφή, αφού όλοι έβλεπαν τα αποτελέσματά της. Πόσο παράξενα πρέπει να αισθανόταν τα δυο αγόρια!

Γένεση δ (3)

Γέν.δ:16

Επειδή η βάση που στηριζόταν η θρησκεία του Κάιν ήταν κακή, ό,τι κτίζει πάνω σ’ αυτήν είναι κακό! Γι’ αυτό ο Κάιν δεν στενοχωρήθηκε για το φόνο του Άβελ, αλλά επειδή άκουσε την κρίση του Θεού που ήταν εναντίον του, απελπίστηκε αφού δεν γνώριζε το Θεό και «εξήλθε από προσώπου του Κυρίου».

Αποχωρίστηκε από την παρουσία του Θεού εξαιτίας της αμαρτίας. Όχι ότι γνώριζε πραγματικά την αμαρτία του, αλλά δεν γνώριζε το χαρακτήρα του Θεού. Το μόνο που θέλει είναι να φύγει μακριά απ’ το Θεό νομίζοντας ότι μόνος του μπορεί να ζήσει με αξιοπρέπεια σ’ ένα κόσμο που προσπαθεί να τον κάνει όμορφο, αν και για το Θεό είναι υπό κατάρα και ο Κάιν «πλανήτης και φυγάς».

Γένεση δ (2)

Γέν.δ:5

Αυτό που γέμισε τον Άβελ με ειρήνη, γέμισε τον Κάιν με θυμό. Με την απιστία του ο Κάιν περιφρονεί τη μόνη οδό που ένας αμαρτωλός μπορεί να πλησιάσει το Θεό.

Ο Κάιν θύμωσε, αισθάνθηκε ότι αυτό που έγινε δεν ήταν σωστό και έριξε τις ευθύνες στο Θεό αντί να ταπεινωθεί και να κάνει το σωστό. 

Γένεση δ (1)

Γέν.δ:1

απέκτησα άνθρωπο διά του Κυρίου: Στα Εβραϊκά η κατά λέξη ερμηνεία της πρότασης είναι: «απέκτησα άνθρωπο, τον Γιάχβε» πολλές φορές μεταφράζεται και “με” ή “με τη βοήθεια” ή “δια μέσω του Γιάχβε”.

Αυτό μπορεί να φαίνεται παράξενο γιατί η Εύα δεν γέννησε τον Γιάχβε βέβαια, αλλά εδώ μέσα κρύβεται μια μεγάλη αλήθεια. Αναφέρεται προφητικά στη γέννηση του Μεσσία που γεννήθηκε από γυναίκα και που ήταν ο Ίδιος ο Γιάχβε σαν Θεός.