Το ευαγγέλιο, είναι δύναμη στον πιστεύοντα

 

Δεν είναι δυνατόν να υπάρξει πραγματική άγια ζωή, αν δεν έχει σαν πηγή μια ζωντανή πίστη.

Ορισμένοι καλλιεργούν την πίστη και ξεχνούν τον αγιασμό, αλλά:

Ρωμ.α:18 οργή Θεού αποκαλύπτεται απ' ουρανού επί πάσαν ασέβειαν και αδικίαν ανθρώπων, οίτινες κατακρατούσι την αλήθειαν εν αδικία.

Ορισμένοι που θέλουν να ζήσουν άγια ζωή, θεωρούν ότι η πίστη δεν χρειάζεται και την αρνούνται. Έτσι ήταν οι Φαρισαίοι που ο Κύριος τους ονόμασε ασβεστωμένους τάφους!

Το βιβλίο των αριθμών

•  Γένεση: η αρχή του χριστιανικού βαδίσματος
• Έξοδος: εγκατάλειψη του κόσμου
• Λευιτικό: βαθύτερος αγιασμός, αφιέρωση για να διατηρήσουμε τη νέα ζωή
• Αριθμοί: Οδοιπόροι και ξένοι σε ξένη γη. Θλίψεις, δοκιμασίες – τελειοποίηση.

Το στρατόπεδο στην έρημο, τόπος που δεν υπάρχει τίποτα, αλλά ο Θεός κατοικούσε ανάμεσά τους!

Τα πρωτοτόκια

Γέν.κε:27-34

Ο Ησαύ ήταν σαρκικός, ήθελε να ικανοποιήσει την επιθυμία του «τώρα»!

Οι Ιουδαίοι, πούλησαν τα πρωτοτόκια στους Εθνικούς, για πρόσκαιρα πράγματα. Τώρα, έχουν το τείχος των δακρύων, ενώ οι Εθνικοί έχουν το Άγιο Πνεύμα.

Τα έργα της πίστης

Κάποτε ο Δαβίδ αμάρτησε, αλλά δεν το κατάλαβε αμέσως και έτσι δεν έδειξε μεταμέλεια.

Γι’ αυτό ο Θεός του έστειλε τον Νάθαν, μ’ ένα δυνατό κήρυγμα, αλλά ούτε αυτό άγγιξε τον Δαβίδ.

Έπρεπε η φωνή και το ύφος του προφήτη να αλλάξει για να ταρακουνηθεί ο Δαβίδ: «Συ είσαι ο άνθρωπος»!! (Β’ Σαμ.ιβ:7).

Πίστη

Α.  ΟΡΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΠΙΣΤΗΣ

 

Ιάκ.β:20 “Θέλεις όμως να γνωρίσης, ω άνθρωπε μάταιε, ότι η πίστις χωρίς των έργων είναι νεκρά;”

Ρωμ.ι:9  “...Και πιστεύσης εν τη καρδία σου ότι ο Θεός ανέστησε αυτόν εκ νεκρών, θέλεις σωθή”

Εβρ.ια:1 “Είναι δε η πίστις, ελπιζομένων πεποίθησις, βεβαίωσις πραγμάτων μη βλεπομένων”

Πίστη στην προσευχή, όχι στη ματαιότητα!

Το παράπονο του Θεού:

Ψαλ.δ:2 Υιοί ανθρώπων, έως πότε μετατρέπετε την δόξαν μου εις καταισχύνην, αγαπάτε ματαιότητα και ζητείτε ψεύδος;

Μπορεί να αγαπάμε τον Κύριο, αλλά η καρδιά μας να μην έχει αποστραφεί τη ματαιότητα.

Ημέρα αγαθών αγγελιών

Β΄ Βας.ς & ζ

Δεν είμαστε σίγουροι για το αύριο.

Πολλές φορές η έλλειψη ακολουθεί την αφθονία!

Ης.νς:12 «Έλθετε, λέγουσι, θέλω φέρει οίνον και θέλομεν μεθυσθή με σίκερα· και αύριον θέλει είσθαι ως η ημέρα αύτη, πολύ πλέον άφθονος»

Ψαλμ.λ:6 «Εγώ δε είπα εν τη ευτυχία μου, δεν θέλω σαλευθή εις τον αιώνα».

Η πίστη μας δεν είναι μάταιη

Και είπε προς αυτούς, Θέσατε τας καρδίας σας εις πάντας τους λόγους, τους οποίους εγώ σήμερον διαμαρτύρομαι προς εσάς· τους οποίους θέλετε παραγγείλει εις τα τέκνα σας να προσέχωσιν εις το να εκτελώσι, πάντας τους λόγους του νόμου τούτου. Διότι ούτος δεν είναι εις εσάς λόγος μάταιος· επειδή αύτη είναι η ζωή σας· και διά του λόγου τούτου θέλετε μακροημερεύσει επί της γης, προς την οποίαν διαβαίνετε τον Ιορδάνην διά να κληρονομήσητε αυτήν (Δευτ.λβ:46-47).

Ζήλος – Ενότητα – Πίστη – Ελπίδα

Αν θέλουμε να θερίσουμε, πρέπει να σπείρουμε (νόμος)!

Ο μεγάλος θερισμός είναι αποτέλεσμα μεγάλης σποράς.

Ψαλμ.ρκς:5 Οι σπείροντες μετά δακρύων εν αγαλλιάσει θέλουσι θερίσει.

Ψαλ.ξθ:9 Διότι ο ζήλος του οίκου σου με κατέφαγε· και οι ονειδισμοί των ονειδιζόντων σε επέπεσον επ εμέ.

Ιωάν.β:17 Τότε ενεθυμήθησαν οι μαθηταί αυτού ότι είναι γεγραμμένον, Ο ζήλος του οίκου σου με κατέφαγεν.

Ρωμ.ι:2 διότι μαρτυρώ περί αυτών ότι έχουσι ζήλον Θεού, αλλ' ουχί κατ' επίγνωσιν.

Διά πίστεως

Εβρ.ια:7-10 Διά πίστεως ο Νώε, ειδοποιηθείς θεόθεν περί των μη βλεπομένων έτι, εφοβήθη και κατεσκεύασε κιβωτόν προς σωτηρίαν του οίκου αυτού, δι' ης κατέκρινε τον κόσμον και έγεινε κληρονόμος της διά πίστεως δικαιοσύνης. Διά πίστεως υπήκουσεν ο Αβραάμ, ότε εκαλείτο να εξέλθη εις τον τόπον τον οποίον έμελλε να λάβη εις κληρονομίαν, και εξήλθε μη εξεύρων που υπάγει. Διά πίστεως παρώκησεν εις την γην της επαγγελίας ως ξένην, κατοικήσας εν σκηναίς μετά Ισαάκ και Ιακώβ των συγκληρονόμων της αυτής επαγγελίας· διότι περιέμενε την πόλιν την έχουσαν τα θεμέλια, της οποίας τεχνίτης και δημιουργός είναι ο Θεός.

Η αναγκαιότητα της πίστης και των έργων στη σωτηρία του ανθρώπου

Εισαγωγή

Κηρύττω τον λόγο του Θεού τα τελευταία 38 χρόνια. Ωστόσο, πιστεύω ότι το κήρυγμα που θα ακούσετε από μένα σήμερα είναι το πιο σημαντικό κήρυγμα που έχω κηρύξει ποτέ.

Σας το λέω, γιατί αφορά την αιώνια σωτηρία της πολύτιμης ψυχής μας.

Βασίζεται σε ένα ερώτημα με το οποίο πολλοί Χριστιανοί φαίνεται να αγωνίζονται:

«Αρκεί μόνο η πίστη για να σωθεί κανείς ή πρέπει η πίστη να συνοδεύεται από έργα;».

Προς Ρωμαίους (2)

 

ΜΕΡΟΣ ΙΙ

 

Α. Η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ ΣΤΟΥΣ ΑΜΑΡΤΩΛΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ

 

α:18-γ:20

 

1. Ανάλυση

Η δικαιοσύνη είναι το κλειδί στη σχέση του ανθρώπου με τον Θεό. Ο άνθρωπος είναι ασεβής κι έτσι δεν μπορεί να έχει κοινωνία με τον Θεό της άπειρης αγιότητας, του οποίου ο θρόνος έχει εγκαθιδρυθεί εν δικαιοσύνη.

Προς Εβραίους (4)

 

ΜΕΡΟΣ IV

 

Α. ΓΕΝΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ

ι:38  «Ο δε δίκαιος θέλει ζήσει εκ πίστεως και εάν τις συρθή οπίσω, η ψυχή μου δεν ευαρεστείται εις αυτόν»

Αυτό το κεφάλαιο είναι πάρα πολύ σημαντικό. Κάθε Χριστιανός πρέπει να το μελετήσει πολύ καλά εξαιτίας της σπουδαιότητας που έχει για την πίστη στην προσωπική του ζωή. Είναι γνωστό σαν «το κεφάλαιο της πίστης».

Η έκθεση και επεξήγηση πάνω στο θέμα της πίστης έχει να κάνει με τη δήλωση που έγινε πριν στο Εβρ.ι:38 «Ο δε δίκαιος θέλει ζήσει εκ πίστεως». Αυτό είναι παραπομπή απ’ το βιβλίο του Αβακκούμ β:4 της Π.Δ.

Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΙΟΥΔΑ (1)

Α. Ο ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ

Η επιστολή αυτή γράφτηκε από τον Ιούδα, τον αδελφό του Ιακώβου και ετεροθαλή αδελφό του Ιησού (Ιούδας 1). Αναφέρεται στα παρακάτω εδάφια: Ματθ.ιγ:55 και Μάρκ.ς:3.

Ο Ιούδας δεν ήταν απόστολος. Μετά την ανάσταση του Κυρίου μας παραδέχτηκε το Μεσσιανικό έργο του αδελφού του. Κατά τη διάρκεια της διακονίας του Κυρίου μας, ο Ιούδας ήταν άπιστος. Μετά την εμφάνιση του Ιησού στον Ιάκωβο πίστεψε ο Ιούδας.

Από τα προβλήματα στο θρίαμβο

 Ιακώβου α:1-4

H διαφορά ανάμεσα σ’ αυτόν που είναι γνήσιος χριστιανός και σ’ αυτόν που απλά λέει ότι είναι χριστιανός, φαίνεται από το πώς αντιδρούν στις δύσκολες καταστάσεις.

Και αυτή τη διαφορά μπορεί να την καταλάβει κάθε άνθρωπος, ακόμη και αν δεν έχει καμία σχέση με τα πράγματα του Θεού.

Βλέπετε, πολλοί άνθρωποι έχουν εμπιστοσύνη στην πίστη τους, πιστεύουν ότι είναι σταθεροί. Όμως αυτή η πίστη πρέπει να ελεγχθεί στις δυσκολίες, στις απογοητεύσεις.

Το πώς ένας άνθρωπος χειρίζεται  τα προβλήματά του, θα αποκαλύψει αν η πίστη του είναι ζωντανή ή νεκρή, γνήσια ή ψεύτικη.

Αυτή είναι μια αλήθεια που τη βρίσκουμε μπροστά μας συχνά.

Μετάνοια, βάπτισμα στο νερό και έργα

  

Μπορούμε να πούμε ότι η μετάνοια και το βάπτισμα στο νερό είναι έργα; Δεν είναι έργα με την έννοια ενεργειών που ο άνθρωπος πρέπει να κάνει προκειμένου να κερδίσει ή να βοηθήσει στη σωτηρία.

Είναι όμως έργα που φανερώνουν την ύπαρξη σώζουσας πίστης, η οποία εκφράζεται με τη μετάνοια, το βάπτισμα στο νερό και τη λήψη του Αγίου Πνεύματος.

Ο άνθρωπος από μόνος του δεν έχει δύναμη να στραφεί από την αμαρτία. Ο Θεός είναι που τον οδηγεί σε μετάνοια και του χορηγεί τη δύναμη για να μετανοήσει. Ο Θεός εργάζεται τη μετάνοια στον άνθρωπο, αλλάζοντας τον τρόπο σκέψης και την πορεία που ακολουθεί.

Συνεχόμενη πίστη

 

 

Η σώζουσα πίστη δεν είναι μια προσωρινή κατάσταση, αλλά μια συνεχής σχέση με τον Ιησού Χριστό.

Δεν σωζόμαστε με την πίστη που έχει να κάνει με μια χρονική στιγμή μόνο. Μάλλον «Ο δε δίκαιος θέλει ζήσει εκ πίστεως» (Ρωμ.α:17  Γαλ.γ:11  Αβακ.β:4).

Στην Κολ.β:6 λέει: «Καθώς λοιπόν παρελάβετε τον Χριστόν Ιησούν τον Κύριον, εν αυτώ περιπατείτε». Όπως Τον δεχτήκαμε με πίστη, έτσι πρέπει να συνεχίσουμε να εξασκούμε πίστη σ’ Αυτόν.

Η Γραφή συχνά αναφέρεται στην πίστη σε ενεστώτα χρόνο προκειμένου να φανερώσει τη συνέχεια:

«Διότι τόσον ηγάπησεν ο Θεός τον κόσμον, ώστε έδωκε τον Υιόν αυτού τον μονογενή, δια να μη απολεσθή πάς ο πιστεύων εις αυτόν, αλλά να έχη ζωήν αιώνιον».

Πίστη και υπακοή

 

Ο Παύλος, περισσότερο από κάθε άλλον συγγραφέα, έδωσε έμφαση στην δικαίωση δια πίστεως, αλλά την ίδια στιγμή επέμεινε δυναμικά στο γεγονός ότι η σώζουσα πίστη είναι αχώριστη από την υπακοή.

Έγραψε ότι το μυστήριο του απολυτρωτικού σχεδίου του Θεού, η εκκλησία, έχει γίνει γνωστό «εις πάντα τα έθνη, προς υπακοήν πίστεως» (Ρωμ.ις:26).

Η χάρη του Θεού φέρνει «υπακοήν πίστεως» (Ρωμ.α:5).

Ο Ιησούς εργάστηκε μέσα από τον Παύλο «προς υπακοήν των εθνών» (Ρωμ.ιε:18).

Το ίδιο και ο Λουκάς αναφέρει ότι ένας μεγάλος αριθμός ιερέων «υπήκουον εις την πίστην» (Πράξ.ς:7).

Η πίστη και η υπακοή είναι τόσο στενά συνδεδεμένες, ώστε έλλειψη υπακοής στο Θεό να είναι απόδειξη έλλειψης πίστης:

«Αλλά δεν υπήκουσαν πάντες εις το ευαγγέλιον διότι ο Ησαΐας λέγει, Κύριε, τις επίστευσεν εις το κήρυγμα ημών;» (Ρωμ.ι:16).

ΧΑΡΗ ΚΑΙ ΠΙΣΤΗ

  

«Διότι κατά χάριν είσθε σεσωσμένοι δια της πίστεως και τούτο δεν είναι από σας Θεού το δώρον ουχί εξ έργων, δια να μη καυχηθή τις»  (Εφεσ.β:8-9).

 

Ορισμός της χάρης

 

Χάρις είναι η εύνοια του Θεού προς τον άνθρωπο που δεν την άξιζε. Είναι ένα δώρο του Θεού στον άνθρωπο. Η λέξη εννοεί ότι η σωτηρία είναι μια ευλογία που κανείς δεν δικαιούται, δεν κερδίζεται, αλλά απονέμεται δωρεάν από τον Θεό. Ο Θεός κάνει όλο το έργο που σχετίζεται με την σωτηρία μιας ψυχής. Ο άνθρωπος δεν μπορεί να βοηθήσει τον Θεό στην σωτηρία του, δεν μπορεί να συμβάλλει σ’ αυτήν. Το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να δεχτεί ή να απορρίψει το έργο που ο Θεός έχει κάνει κι είναι πρόθυμος να κάνει απ’ τη μεριά Του.

ΧΩΡΙΣ ΦΟΒΟ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ

Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν ξέρουν γιατί ζουν. Η ζωή περνάει, κι αυτοί μπλεγμένοι στον έντονο ρυθμό της εποχής μας δεν βρίσκουν χρόνο ούτε για να σκεφτούν.

Είναι τραγικό να ζει κανείς χωρίς σκοπό. Μόνο να κουράζεται, να υποφέρει, να τρώει, να κοιμάται. Αυτό δεν είναι ζωή.

Γι’ αυτό πολλοί είναι δυστυχισμένοι βαθιά μέσα στην ψυχή τους, παρόλα τα αγαθά που ίσως έχουν.

Κάθε άνθρωπος έρχεται στον κόσμο μ’ ένα ανώτερο σκοπό: να του δοθεί η ευκαιρία να γνωρίσει το Δημιουργό του, να Τον εμπιστευτεί, για να του προσφέρει τη σωτηρία.

Φυσικά, ο καθένας μπορεί να πιστεύει ότι θέλει. Κανείς όμως κατά βάθος δεν θα ήθελε να πιστεύει κάτι που είναι λάθος.

Τι αξία έχει να χάνεις το χρόνο σου κάνοντας πράγματα που δεν τα θέλει ο Θεός;

Δεν αξίζει να πιστεύεις λάθος.

Η ζωή είναι σύντομη.

Ας τη ζήσουμε κάνοντας το θέλημα του Θεού.