Γιατί ο κόσμος δεν φοβάται πλέον τον Θεό;

Καλός φόβος

Ο φόβος του Θεού είναι η αρχή της σοφίας, γιατί λοιπόν ο φόβος του Θεού εξαφανίζεται σε όλο τον κόσμο;

Μπορεί να φαίνεται περίεργο, ότι ο φόβος μπορεί να είναι κάτι καλό, αλλά είναι.

Για παράδειγμα, μας εμποδίζει να πάρουμε περιττά ρίσκα ή να αποφύγουμε δραστηριότητες που μπορεί να είναι επικίνδυνες.

Αυτό είναι απλά αυτοσυντήρηση, και είναι καλό. Ακόμα και τα ζώα έχουν αυτό το ένστικτο επιβίωσης.

Πώς μπορούν οι Χριστιανοί να υπερνικήσουν τον φόβο και την ανησυχία της ζωής σε έναν όλο και πιο επικίνδυνο κόσμο;

Γιατί να μην ξεκινήσουμε με κάτι από τον λόγο του Θεού και την υπόσχεση ότι:

Β’ Τιμ.α:7 …. δεν έδωκεν εις ημάς ο Θεός πνεύμα δειλίας, αλλά δυνάμεως και αγάπης και σωφρονισμού.

Τι να φοβόμαστε πια, αφού ο Ιησούς Χριστός πήρε πάνω Του στο Γολγοθά, την οργή του Θεού που άξιζε σε μας;

Ρωμ.η:1 Δεν είναι τώρα λοιπόν ουδεμία κατάκρισις εις τους εν Χριστώ, Ιησού, τους μη περιπατούντας κατά την σάρκα, αλλά κατά το πνεύμα.

ΧΩΡΙΣ ΦΟΒΟ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ

Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν ξέρουν γιατί ζουν. Η ζωή περνάει, κι αυτοί μπλεγμένοι στον έντονο ρυθμό της εποχής μας δεν βρίσκουν χρόνο ούτε για να σκεφτούν.

Είναι τραγικό να ζει κανείς χωρίς σκοπό. Μόνο να κουράζεται, να υποφέρει, να τρώει, να κοιμάται. Αυτό δεν είναι ζωή.

Γι’ αυτό πολλοί είναι δυστυχισμένοι βαθιά μέσα στην ψυχή τους, παρόλα τα αγαθά που ίσως έχουν.

Κάθε άνθρωπος έρχεται στον κόσμο μ’ ένα ανώτερο σκοπό: να του δοθεί η ευκαιρία να γνωρίσει το Δημιουργό του, να Τον εμπιστευτεί, για να του προσφέρει τη σωτηρία.

Φυσικά, ο καθένας μπορεί να πιστεύει ότι θέλει. Κανείς όμως κατά βάθος δεν θα ήθελε να πιστεύει κάτι που είναι λάθος.

Τι αξία έχει να χάνεις το χρόνο σου κάνοντας πράγματα που δεν τα θέλει ο Θεός;

Δεν αξίζει να πιστεύεις λάθος.

Η ζωή είναι σύντομη.

Ας τη ζήσουμε κάνοντας το θέλημα του Θεού.

ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΤΙΚΗ ΤΟΥ ΟΥΡΑΝΟΥ

Εβρ.ι:38 Ο δε δίκαιος θέλει ζήσει εκ πίστεως· και εάν τις συρθή οπίσω, η ψυχή μου δεν ευαρεστείται εις αυτόν.

Α’ Ιωάν.ε:4 Διότι παν ό,τι εγεννήθη εκ του Θεού νικά τον κόσμον· και αύτη είναι η νίκη η νικήσασα τον κόσμον, η πίστις ημών.

Ματθ.θ:28,29 Και ότε εισήλθεν εις την οικίαν, επλησίασαν εις αυτόν οι τυφλοί, και λέγει προς αυτούς ο Ιησούς· Πιστεύετε ότι δύναμαι να κάμω τούτο; Λέγουσι προς αυτόν· Ναι, Κύριε. Τότε ήγγισε τους οφθαλμούς αυτών, λέγων· Κατά την πίστιν σας ας γείνη εις εσάς.

Ο προφήτης Ησαΐας μας δίνει μια εικόνα από την αίθουσα του θρόνου του Θεού:

Ησ.ς:1-3 Κατά το έτος εν ω απέθανεν Οζίας ο βασιλεύς, είδον τον Κύριον καθήμενον επί θρόνου υψηλού και επηρμένου, και το κράσπεδον αυτού εγέμισε τον ναόν. Άνωθεν αυτού ίσταντο Σεραφείμ ανά εξ πτέρυγας έχοντα έκαστον με τας δύο εκάλυπτε το πρόσωπον αυτού και με τας δύο εκάλυπτε τους πόδας αυτού και με τας δύο επέτα. Και έκραζε το εν προς το άλλο και έλεγεν, Άγιος, άγιος, άγιος ο Κύριος των δυνάμεων πάσα η γη είναι πλήρης της δόξης αυτού.

ΧΩΡΙΣ ΦΟΒΟ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ

Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν ξέρουν γιατί ζουν. Η ζωή περνάει, κι αυτοί μπλεγμένοι στον έντονο ρυθμό της εποχής μας δεν βρίσκουν χρόνο ούτε για να σκεφτούν.

Είναι τραγικό να ζει κανείς χωρίς σκοπό. Μόνο να κουράζεται, να υποφέρει, να τρώει, να κοιμάται. Αυτό δεν είναι ζωή.

Γι’ αυτό πολλοί είναι δυστυχισμένοι βαθιά μέσα στην ψυχή τους, παρόλα τα αγαθά που ίσως έχουν.

Κάθε άνθρωπος έρχεται στον κόσμο μ’ ένα ανώτερο σκοπό: να του δοθεί η ευκαιρία να γνωρίσει τον Δημιουργό του, να Τον εμπιστευτεί, για να πραγματοποιήσει Εκείνος στη ζωή του το σχέδιο της σωτηρίας.

ΜΗΝ ΠΑΝΙΚΟΒΑΛΕΣΑΙ !

Χρειάζεται κάτι παραπάνω από ικανότητες επιβίωσης για να επιβιώσεις σε μια κρίση. Για παράδειγμα, η ικανότητα να επιβιώνεις σε μια φυσική έρημο δεν είναι απλά να έχεις γνώσεις για το πώς να φτιάξεις ένα καταφύγιο, να ανάψεις μια φωτιά και να κάνεις το νερό πόσιμο.

Πρέπει να έχεις την ανάλογη ψυχολογία, τον τρόπο σκέψης και τη θέληση που νικάει τον φόβο και το στρες που προκαλεί η κρίση.

Η αλήθεια είναι ότι, κάποιοι άνθρωποι παρότι ήταν εκπαιδευμένοι, πέθαναν όταν βρέθηκαν απομονωμένοι σε μια φυσική έρημο, διότι δεν είχαν την θέληση να ζήσουν. Ενώ άλλοι, που δεν είχαν την εκπαίδευση, αλλά είχαν την θέληση, βρήκαν τρόπο να επιβιώσουν.

ΜΗ ΦΟΒΑΣΑΙ, ΜΟΝΟ ΠΙΣΤΕΥΕ !

Ο Κύριος αναλαμβάνει δράση όταν πιστεύουμε!

«Και αποκριθείς ο Ιησούς, λέγει προς αυτούς· Έχετε πίστιν Θεού. Διότι αληθώς σας λέγω ότι όστις είπη προς το όρος τούτο, Σηκώθητε και ρίφθητι εις την θάλασσαν, και δεν διστάση εν τη καρδία αυτού, αλλά πιστεύση ότι εκείνα τα οποία λέγει γίνονται, θέλει γείνει εις αυτόν ό,τι εάν είπη. Διά τούτο σας λέγω, Πάντα όσα προσευχόμενοι ζητείτε, πιστεύετε ότι λαμβάνετε, και θέλει γείνει εις εσάς» (Μάρκ.ια:22-24).

Είναι μεγάλη ευχαρίστηση για τον Κύριο να κάνει αυτό που Του ζητάμε όταν κινούμαστε με πίστη! Η πίστη ευαρεστεί τον Κύριο και ελκύει την προσοχή Του.

Όταν η προσοχή μας είναι στραμμένη σ’ Εκείνον, η προσοχή Του είναι στραμμένη σ’ εμάς. Όταν ψάχνουμε τρόπους να Τον ευαρεστήσουμε, Εκείνος ψάχνει τρόπους να ευαρεστήσει εμάς και να κάνει αυτό που Του ζητάμε.

«χωρίς δε πίστεως αδύνατον είναι να ευαρεστήση τις εις αυτόν· διότι ο προσερχόμενος εις τον Θεόν πρέπει να πιστεύη ότι είναι και γίνεται μισθαποδότης εις τους εκζητούντας αυτόν» (Εβρ.ια:6).

μισθᾰποδότης: -ου, ο ἀποδιδοὺς τὸν μισθόν, ο ἀνταμείβων

Μ Ε Ι Ν Ε Σ Υ Γ Κ Ε Ν Τ Ρ Ω Μ Ε Ν Ο Σ !

Εκεί που προσηλώνεις την καρδιά σου, τα μάτια σου και το μυαλό σου, εκεί θα καταλήξεις τελικά. Γινόμαστε αυτό που βλέπουμε. 

Υπήρχε ένα άρθρο στο περιοδικό Τάιμς της Νέας Υόρκης με τίτλο, «Έρευνες δείχνουν ότι, τα ζευγάρια με πολλά χρόνια γάμου, όντως μοιάζουν». Σ’ αυτό το άρθρο ο Δρ. Ζάτζονκ, ψυχολόγος του Πανεπιστημίου του Μίσιγκαν, υποστηρίζει ότι, «οι άνθρωποι μιμούνται ασυναίσθητα εκφράσεις του προσώπου του/της συζύγου τους, σε μια σιωπηλή προσπάθεια αλληλοκατανόησης. 

Έτσι, με τα χρόνια, καθώς μοιράζονται τις ίδιες εκφράσεις, τα πρόσωπά τους διαμορφώνονται παρόμοια». Η σύγχρονη επιστήμη ανακάλυψε επιτέλους μια Βιβλική αλήθεια που ισχύει εδώ και καιρό – γίνεσαι αυτό που βλέπεις.

Τ Ο Χ Ρ Ι Σ Μ Α !

Οι άνθρωποι με χρίσμα από τον Θεό είναι άνθρωποι πίστης! Δε γονατίζουν μπροστά στην φωνή του φόβου, ούτε μπροστά σε φαινομενικά επικείμενες καταστροφές.

Στο A’ Σαμουήλ ιζ, διαβάζουμε την ιστορία του Δαβίδ και του Γολιάθ. Ο Δαβίδ είδε τον Γολιάθ και άκουσε τις βλασφημίες που έβγαιναν απ’ το στόμα του. Τις άκουσε και ο Ελιάβ, και η καρδιά του βούλιαξε. Στην καρδιά του Δαβίδ, όμως, συνέβη κάτι διαφορετικό. Το χρίσμα του Κυρίου άρχισε να τον παρακινεί. Την ίδια στιγμή, οι επαγγελματίες του λαού Ισραήλ, που δεν είχαν χρίσμα, πάγωναν από τον φόβο τους. 

ΕΧΕΙΣ ΑΝΟΣΙΑ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΡΑ!

Ο φόβος είναι εργαλείο στα χέρια του διαβόλου. Η αλήθεια είναι, ότι δεν μπορεί να κάνει πραγματική ζημιά, εκτός από το να μας φοβίζει ότι μπορεί. Ο διάβολος είναι ένας επαγγελματίας απατεώνας. Προσπαθεί, με όποιον τρόπο μπορεί, να σταματήσει τον λαό του Θεού με τα άνομα σχέδιά του. Είναι αποτυχημένος για πάντα, γιατί είμαστε για πάντα καλυμμένοι με το αίμα του Αμνού!

Η ιστορία της συνωμοσίας του Βαλάκ για να καταραστεί τον λαό Ισραήλ στο βιβλίο των Αριθμών κβ-κδ μας δίνει το εξής παράδειγμα:

Μέχρι αυτό το σημείο, ο λαός Ισραήλ είναι ανίκητος σε κάθε μάχη. Ο Βαλάκ, ο βασιλιάς του Μωάβ, είναι αποφασισμένος να σταματήσει τη ροή της νίκης τους. Ονειρεύεται ότι θα απαλλάξει την γη από τον λαό του Θεού, και έτσι καταφεύγει σε άλλα μέσα για να στραφεί εναντίον τους.

ΕΝΑ ΟΠΛΟ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΦΟΒΟ

Ο σκοπός είναι ένα δυνατό όπλο ενάντια στον φόβο. Ζούμε γεμάτοι κουράγιο, όταν ζούμε με έναν σημαντικό σκοπό μπροστά μας. Αν μπορούμε να θυμόμαστε ότι ο χρόνος κυλάει και ότι σαν παιδιά Του, ο Θεός μας εμπιστεύθηκε μια ουράνια αποστολή – να κερδίσουμε τους χαμένους και να ελευθερώσουμε τους αιχμαλώτους – αυτός ο σκοπός θα μας γεμίσει δύναμη.

«Παιδία, εσχάτη ώρα είναι» (Α’ Ιωάν.β:18).

Ξέρω πως φαίνεται ότι αυτή η ώρα κράτησε παραπάνω από ώρα. Ο Ιωάννης το έγραψε πριν από δεκαεννιά αιώνες. Αλλά μην το αφήσεις να σε μπερδέψει. Για ένα πράγμα μπορούμε να είμαστε σίγουροι – αν ήταν έσχατη ώρα τότε, σίγουρα είναι πολύ περισσότερο τώρα!

Ο ΦΟΒΟΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ

Μαθαίνουμε από την Αγία Γραφή ότι κάποιοι φόβοι είναι καλοί, και κάποιοι φόβοι είναι κακοί. Τα βιβλία των Ψαλμών και των Παροιμιών αναφέρονται δεκατέσσερις φορές στον «φόβο του Κυρίου» σαν μια αρετή!

•    «Αρχή σοφίας φόβος Κυρίου» (Ψαλμ.ρια:10)
•    «Ο φόβος του Κυρίου είναι πηγή ζωής, απομακρύνων από παγίδων θανάτου» (Παρ.ιδ:27)
•    «Η αμοιβή της ταπεινώσεως και του φόβου του Κυρίου είναι πλούτος και δόξα και ζωή» (Παρ.κβ:4).
•     Α΄ Ιωάν.δ:18 λέει, «Φόβος δεν είναι εν τη αγάπη, αλλ' η τελεία αγάπη έξω διώκει τον φόβον, διότι ο φόβος έχει κόλασιν· και ο φοβούμενος δεν είναι τετελειωμένος εν τη αγάπη».
•     Στην Έξοδ.κ:20, βρίσκουμε και τις δύο πτυχές του φόβου: «Μη φοβείσθε· διότι ο Θεός ήλθε διά να σας δοκιμάση, και διά να ήναι ο φόβος αυτού έμπροσθέν σας διά να μη αμαρτάνητε».

ΠΙΣΤΗ ΧΩΡΙΣ ΕΡΩΤΗΜΑΤΙΚΑ ΚΑΙ ΠΡΟΥΠΟΘΕΣΕΙΣ

Ο φόβος και η απιστία δεν είναι αντιδράσεις του μυαλού, αλλά συναισθηματικές αντιδράσεις της καρδιάς, λόγω έλλειψης πίστης στον Θεό. Αυτό σημαίνει ότι η ρίζα της απιστίας δε βρίσκεται στο μυαλό, αλλά στην καρδιά.

Δυστυχώς, η «πίστη» έγινε μια θρησκευτική γενικότητα σήμερα. Η αυθεντική πίστη αποδέχεται την πιστότητα του Θεού – «διότι πιστός ο υποσχεθείς» (Εβρ.ι:23).

Πιστεύω σημαίνει ότι αφήνω τα πράγματα στα χέρια του Κυρίου και κάνω το βήμα να Τον εμπιστευθώ και να υπακούσω σ’ Αυτόν και στον λόγο Του. «Η πίστη στον Κύριο» είναι μια θεμελιώδης Βιβλική αρχή και θα πρέπει να συνοδεύεται από την στάση, «και αν με θανατώνει, εγώ θα ελπίζω σ' αυτόν» (Ιώβ ιγ:15).

Η ΝΙΚΗ Η ΝΙΚΗΣΑΣΑ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟΝ

Η Βίβλος λέει, «διότι δεν έδωκεν εις ημάς ο Θεός πνεύμα δειλίας, αλλά δυνάμεως και αγάπης και σωφρονισμού» (B’ Τιμ.α:7).

Αυτό το εδάφιο ξεκαθαρίζει ότι το πνεύμα του φόβου δεν είναι από τον Θεό. Όταν ο κίνδυνος μας απειλεί, ο φόβος προσπαθεί να μας αιχμαλωτίσει. Ακόμη και η χημεία του σώματός μας αλλάζει όταν διαισθανόμαστε μια επερχόμενη καταστροφή, όταν οι καταστάσεις είναι σκοτεινές, ή όταν ο πόνος γίνεται ανυπόφορος και η φυσική αντίδρασή μας είναι ανησυχία και φόβος.

Τι κάνει, λοιπόν, το πνεύμα της δύναμης, της αγάπης και του σωφρονισμού μπροστά στον φόβο; Απομακρύνει από πάνω μας το θανατηφόρο δέσιμο του φόβου, που προσπαθεί να μας παραλύσει. Ο φόβος μπορεί να έρθει, αλλά δε μπορεί να παραμείνει και να δέσει εκείνους που ανήκουν στον Κύριο, διότι εις πάντα ταύτα υπερνικώμεν διά του αγαπήσαντος ημάς!

Τα προκαταρκτικά στάδια της «μεγάλης θλίψης»

Ο κορωνοϊός είναι μόνο η αρχή - και μάλιστα μια πολύ μικρή αρχή της Μεγάλης Θλίψης! Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας αναγνώρισε τη νόσο του κορωναϊού (covid-19) σαν πανδημία, δηλώνοντας ότι, «Πανδημία δεν είναι μια λέξη που μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε ελαφρά ή απρόσεκτα». Η τελευταία πανδημία ήταν η γρίπη των χοίρων το 2009, η οποία σκότωσε περίπου 200.000 ανθρώπους σε όλο τον κόσμο.

Μέχρι τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές, υπάρχουν περίπου 276,462 επιβεβαιωμένα κρούσματα της γρίπης Wuhan, προκαλώντας περίπου 11,417 θανάτους. Στην Ελλάδα έχουν πεθάνει 13 άνθρωποι από κορωναϊό μέχρι στιγμής.

Ο φόβος

Μια κατάρα μαστίζει όλη την ανθρωπότητα, κατάρα εγγενής, βαθιά ριζωμένη μέσα στην ύπαρξή τους:

Ο φόβος.

Τους βασανίζει μέρα και νύχτα, γιατί και τη νύχτα έρχονται στην επιφάνεια τα αντανακλαστικά της μέρας.

Βασανίζει νέους και γέρους, μα πιο πολύ τους νέους, και ας κάνουν πως δεν τον λογαριάζουν.

Βασανίζει υγιείς και αρρώστους, γιατί οι υγιείς φοβούνται ότι μπορούν να έχουν όλων των ειδών τις αρρώστιες, που ακόμα δεν έχουν εκδηλωθεί.

Είναι ο Ιησούς Κύριος;

Αν ο Ιησούς Χριστός δεν είναι Κύριος στη ζωή σου, πρέπει να υπάρχουν κάποιοι λόγοι. Παρακάτω απαριθμούνται μερικές πιθανές αιτίες:

· Ίσως να φοβάσαι τη γελοιοποίηση και το τι θα που οι άλλοι για σένα

Όστις επαισχυνθή δι' εμέ και τους λόγους μου, διά τούτον ο Υιός του ανθρώπου θέλει επαισχυνθή, όταν έλθη εν τη δόξη αυτού και του Πατρός και των αγίων αγγέλων (Λουκάς.θ:26).

Μη φοβού

33 εδάφια για το φόβο και το άγχος για να μας θυμίσουν ότι: ο Θεός έχει τον έλεγχο!

Ο ΦΟΒΟΣ είναι από τα χειρότερα συναισθήματα και κανένας δεν θέλει να τον νιώθει. Αυτή ακριβώς την ανάγκη έρχονται να εκμεταλλευτούν οι διάφορες Ασφαλιστικές Εταιρείες κι εκείνοι που κατασκευάζουν τα συστήματα συναγερμού, ώστε να δώσουν κάποια αίσθηση ασφάλειας κι οι άνθρωποι να μπορούν ΝΑ ΚΟΙΜΟΥΝΤΑΙ ΗΣΥΧΟΙ. Και όλα αυτά συμβαίνουν επειδή δεν υπάρχουν μεταξύ των ανθρώπων αγαθές σχέσεις.

Κακοί άνθρωποι μέσα στην εκκλησία

1. Οι Φαρισαίοι

Στη Βίβλο, οι υπερήφανοι Φαρισαίοι ήταν ταχείς στο να καταδικάζουν και να κρίνουν. Ο Ιησούς τους αποκάλεσε υποκριτές και αποκάλυψε την πραγματική τους διάθεση στο Ματθαίο και τον Λουκά.

Στη σημερινή εκκλησία, οι Φαρισαίοι κρίνουν τους άλλους σκληρά, ενώ για τις δικές τους αποτυχίες, πάντα έχουν μια δικαιολογία, τις κρίνουν πολύ ελαφριά. Κάποιοι ξεσπάνε όταν το γόητρό τους απειλείται. Άλλοι φτιάχνουν δυσβάσταχτους κανόνες για τους άλλους, ελπίζοντας να βελτιώσουν τη δική τους θέση (Ματθ.κγ:4).

Οι προσμένοντες τον Κύριον

Ησ.μ:1-2 Παρηγορείτε, παρηγορείτε τον λαόν μου, λέγει ο Θεός σας. Λαλήσατε παρηγορητικά προς την Ιερουσαλήμ, και φωνήσατε προς αυτήν, ότι ο καιρός της ταπεινώσεως αυτής επληρώθη, ότι η ανομία αυτής συνεχωρήθη· διότι έλαβεν εκ της χειρός Κυρίου διπλάσιον διά πάσας τας αμαρτίας αυτής.

Πριν ο Κύριος στείλει τον λαό Του στην αιχμαλωσία, του δίνει θαυμαστές υποσχέσεις παρηγοριάς.

Εδώ, δίδονται εντολές και οδηγίες, όχι μόνο στον Ησαΐα, αλλά σ’ όλους τους εργάτες του Θεού, να κηρύττουν παρηγορητικά στο λαό του Θεού.