Ο δούλος του ενός ταλάντου

Ο Ιησούς, στο Ματθ.κε ξεκινά με την παραβολή των 10 παρθένων και καταλήγει με τα λόγια: 

Ματθ.κε:13 Αγρυπνείτε λοιπόν, διότι δεν εξεύρετε την ημέραν ουδέ την ώραν, καθ' ην ο Υιός του ανθρώπου έρχεται.

Ματθ.κε:14-30

Αρχίζει το επόμενο εδάφιο με τη λέξη «Διότι» που σημαίνει ότι τα παρακάτω συνδέονται άμεσα με τα λόγια του προηγούμενου εδαφίου, άρα είναι για μας, σήμερα, κατά ένα ιδιαίτερο τρόπο.

Η πιστότητα του Θεού

Εβρ.ι:23 ας κρατώμεν την ομολογίαν της ελπίδος ασάλευτον· διότι πιστός ο υποσχεθείς·

Α’ Κορ.α:9 Πιστός ο Θεός, διά του οποίου προσεκλήθητε εις το να ήσθε συγκοινωνοί του Υιού αυτού Ιησού Χριστού του Κυρίου ημών.

Α’ Κορ.ι:13 …πιστός όμως είναι ο Θεός, όστις δεν θέλει σας αφήσει να πειρασθήτε υπέρ την δύναμίν σας,….

ΟΙ ΥΠΟΣΧΕΣΕΙΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΙΣΤΕΣ

«Ίδετε οποίαν αγάπην έδωκεν εις ημάς ο Πατήρ, ώστε να ονομασθώμεν τέκνα Θεού» (Α’ Ιωάν.γ:1).

Στα παιδιά Του ο Κύριος ανοίγει την καρδιά Του! Με πραγματική λαχτάρα, όπως κάνουμε εμείς με τα παιδιά μας, θέλει όλα τα δικά Του να γίνουν δικά μας. Να τα μοιραστεί μαζί μας, να μας ανεβάσει όσο γίνεται στο δικό Του επίπεδο. Έτσι σκέφτεται ο Κύριος για τα παιδιά Του.

ΧΩΡΙΣ ΦΟΒΟ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ

Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν ξέρουν γιατί ζουν. Η ζωή περνάει, κι αυτοί μπλεγμένοι στον έντονο ρυθμό της εποχής μας δεν βρίσκουν χρόνο ούτε για να σκεφτούν.

Είναι τραγικό να ζει κανείς χωρίς σκοπό. Μόνο να κουράζεται, να υποφέρει, να τρώει, να κοιμάται. Αυτό δεν είναι ζωή.

Γι’ αυτό πολλοί είναι δυστυχισμένοι βαθιά μέσα στην ψυχή τους, παρόλα τα αγαθά που ίσως έχουν.

Κάθε άνθρωπος έρχεται στον κόσμο μ’ ένα ανώτερο σκοπό: να του δοθεί η ευκαιρία να γνωρίσει το Δημιουργό του, να Τον εμπιστευτεί, για να του προσφέρει τη σωτηρία.

Φυσικά, ο καθένας μπορεί να πιστεύει ότι θέλει. Κανείς όμως κατά βάθος δεν θα ήθελε να πιστεύει κάτι που είναι λάθος.

Τι αξία έχει να χάνεις το χρόνο σου κάνοντας πράγματα που δεν τα θέλει ο Θεός;

Δεν αξίζει να πιστεύεις λάθος.

Η ζωή είναι σύντομη.

Ας τη ζήσουμε κάνοντας το θέλημα του Θεού.

ΠΙΣΤΗ ΧΩΡΙΣ ΕΡΩΤΗΜΑΤΙΚΑ ΚΑΙ ΠΡΟΥΠΟΘΕΣΕΙΣ

Ο φόβος και η απιστία δεν είναι αντιδράσεις του μυαλού, αλλά συναισθηματικές αντιδράσεις της καρδιάς, λόγω έλλειψης πίστης στον Θεό. Αυτό σημαίνει ότι η ρίζα της απιστίας δε βρίσκεται στο μυαλό, αλλά στην καρδιά.

Δυστυχώς, η «πίστη» έγινε μια θρησκευτική γενικότητα σήμερα. Η αυθεντική πίστη αποδέχεται την πιστότητα του Θεού – «διότι πιστός ο υποσχεθείς» (Εβρ.ι:23).

Πιστεύω σημαίνει ότι αφήνω τα πράγματα στα χέρια του Κυρίου και κάνω το βήμα να Τον εμπιστευθώ και να υπακούσω σ’ Αυτόν και στον λόγο Του. «Η πίστη στον Κύριο» είναι μια θεμελιώδης Βιβλική αρχή και θα πρέπει να συνοδεύεται από την στάση, «και αν με θανατώνει, εγώ θα ελπίζω σ' αυτόν» (Ιώβ ιγ:15).

ουδέν πράγμα θέλει είσθαι αδύνατον παρά τω Θεώ!

Ο Θεός χρησιμοποίησε ένα ηλικιωμένο ζευγάρι, που όμως ζούσαν ζωή υπακοής για να φέρει μέσα από αυτούς τον πρόδρομο του Χριστού.

Και ο λόγος του Θεού μας διδάσκει μέσα από αυτή την ιστορία πως αξίζει να περιμένουμε τις απαντήσεις του Θεού ακόμη κι αν αργούν. Αξίζει να περιμένουμε γιατί τα δικά Tου τα σχέδια είναι πιο μεγάλα από τα δικά μας. Πιο σοφά από τα δικά μας.

Ης.νε:8-9, Διότι αι βουλαί μου δεν είναι βουλαί υμών ουδέ οδοί υμών αι οδοί μου, λέγει Κύριος. Αλλ’ όσον είναι υψηλοί οι ουρανοί από της γης, ούτως αι οδοί μου είναι υψηλότεραι των οδών υμών και αι βουλαί μου των βουλών υμών.

Χρειάζεται όμως, προσοχή, γιατί κι εμείς είμαστε σαν το Ζαχαρία. Όταν έρχεται η απάντηση του Θεού, δυσκολευόμαστε να την πιστέψουμε. Γιατί είναι εύκολο να λέω ότι πιστεύω ότι ο Θεός κάνει θαύματα, αλλά να δυσπιστώ όταν τα κάνει.

Το Βήμα της Κρίσης του Χριστού

Όλοι εκείνοι που θα αρπαχτούν από τη γη θα συναντήσουν τον Χριστό στον αέρα και θα πάνε να ζήσουν μαζί Του. Έπειτα θα σταθούν μπροστά στο Βήμα του Κυρίου για να κριθούν. Το γεγονός αυτό ονομάζεται «Το Βήμα της Κρίσης του Χριστού». Ο απόστολος Παύλος μας μιλάει γι’ αυτό όταν γράφει στους Κορίνθιους:

«Διότι πρέπει πάντες να εμφανισθώμεν έμπροσθεν του βήματος του Χριστού, δια να ανταμειφθή έκαστος κατά τα πεπραγμένα δια του σώματος, καθ’ α έπραξεν, είτε αγαθόν, είτε κακόν» (Β’ Κορ.ε:10).

Όταν τίποτα δεν παρηγοράει

«Η φωνή μου είναι προς τον Θεόν, και εβόησα· η φωνή μου είναι προς τον Θεόν, και έδωκεν εις εμέ ακρόασιν. Εν ημέρα θλίψεώς μου εξεζήτησα τον Κύριον· εξέτεινον την νύκτα τας χείρας μου και δεν έπαυον· η ψυχή μου δεν ήθελε να παρηγορηθή».

Μ’ αυτά τα λόγια ξεκινάει ο Ασάφ τον Ψαλμό οζ.

Αλλά δεν σταματάει εκεί. Θυμάται την προηγούμενη πιστότητα του Θεού και θυμίζει στον εαυτό του τον χαρακτήρα και τη δύναμη του Θεού (Ψαλμ.οζ:11-15).

Έτσι, την επόμενη φορά που θα νιώσεις μπερδεμένος, εγκαταλειμμένος, απογοητευμένος, ή πληγωμένος, και τίποτα δεν φαίνεται να βοηθάει, δοκίμασε αυτό:

Ο Θεός που προσμένω

Αββακούμ β:1-4

Επί της σκοπιάς μου θέλω σταθή και θέλω στηλωθή επί του πύργου, και θέλω αποσκοπεύει διά να ίδω τι θέλει λαλήσει προς εμέ και τι θέλω αποκριθή προς τον ελέγχοντά με. Και απεκρίθη προς εμέ ο Κύριος και είπε, Γράψον την όρασιν και έκθεσον αυτήν επί πινακιδίων, ώστε τρέχων να αναγινώσκη τις αυτήν· διότι η όρασις μένει έτι εις ωρισμένον καιρόν, αλλ' εις το τέλος θέλει λαλήσει και δεν θέλει ψευσθή· αν και αργοπορή, πρόσμεινον αυτήν· διότι βεβαίως θέλει ελθεί, δεν θέλει βραδύνει. Ιδού, η ψυχή αυτού επήρθη, δεν είναι ευθεία εν αυτώ· ο δε δίκαιος θέλει ζήσει διά της πίστεως αυτού.

Τι είναι λοιπόν ο Θεός; Ο Θεός που περιμένω και ποτέ δεν έρχεται;

Ο Θεός που το να Τον περιμένω είναι ένας απλός μηχανισμός άμυνας για να αντιμετωπίσω μια δύσκολη πραγματικότητα;

Στην περικοπή μας ουσιαστικά ο Θεός ζητά από τον Αβακούμ να τον περιμένει. Τι σημαίνει όμως αυτό; Πώς περιμένει ο Αβακούμ; Πώς να περιμένω το Θεό που προσμένω;

Ο δούλος του ενός ταλάντου

Ο Ιησούς, στο Ματθ.κε ξεκινά με την παραβολή των 10 παρθένων και καταλήγει με τα λόγια: Ματθ.κε:13 Αγρυπνείτε λοιπόν, διότι δεν εξεύρετε την ημέραν ουδέ την ώραν, καθ' ην ο Υιός του ανθρώπου έρχεται.

Ματθ.κε:14-30

Αρχίζει το επόμενο εδάφιο με τη λέξη «Διότι» που σημαίνει ότι τα παρακάτω συνδέονται άμεσα με τα λόγια του προηγούμενου εδαφίου, άρα είναι για μας, σήμερα, κατά ένα ιδιαίτερο τρόπο.

Υποσχέσεις για όλους

Η φύση του ευαγγελίου είναι ότι καλεί και δίνει ευκαιρία στον καθένα.

Μα, αν ο Ιησούς πέθανε για όλους, γιατί να μην είναι όλοι σωσμένοι;

Η απάντηση είναι απλή αλλά και βαθιά εδραιωμένη. Όλοι δεν πιστεύουν και δεν τηρούν τις αρχές που μας έχουν δοθεί στο λόγο του Θεού.

Η Εκκλησία είναι σημαντική και πρέπει να αποτελεί προτεραιότητα.

Όλοι προσπαθούμε να κάνουμε ό, τι θεωρούμε ότι είναι σημαντικό για μας. Παρόλα αυτά, υπάρχουν περιστάσεις που όλους μας εμποδίζουν... ο βους θέλει πέσει εις φρέαρ (Λουκ.ιδ:5)... Ωστόσο, αν το βόδι πέφτει στο πηγάδι δύο ή τρεις φορές τον μήνα, καιρός είναι να πάρεις ένα καινούριο βόδι ή να καλύψεις το πηγάδι.

ΔΕΚΑΤΑ (2)

Πάνω στο οικονομικό θέμα υπάρχουν πολλές λάθος γνώμες, που οφείλονται κατά μεγάλο βαθμό στην έλλειψη γνώσης. Η Βίβλος τονίζει: “Διά τούτο ο λαός μου εφέρθη εις αιχμαλωσίαν, διότι δεν έχει επίγνωσιν” (Ησ.ε:13).

Πολλοί πιστοί είναι δεμένοι με διάφορες αβάσιμες γνώμες σχετικά με τις οικονομικές τους υποχρεώσεις προς το Θεό, απλά γιατί δεν έχουν αρκετή γνώση σ’ αυτό τον σημαντικό τομέα της χριστιανικής ζωής. Πολλοί Χριστιανοί δεν δίνουν δέκατα γιατί είναι αιχμάλωτοι στο λάθος. 

Πίστευε, κι όταν οι πύργοι σου πέσουν

Πολλοί άνθρωποι, από κείνους που γνωρίζουν την ιστορία του Ιώβ - μια ιστορία που γνήσια εξιστορείται μέσα στην Αγ. Γραφή - δε θα μπορούσαν ούτε να το φανταστούν πως άνθρωπος, τον οποίο τόσα δεινά βρήκαν, θα τα κατάφερνε να τα υπομείνει χωρίς ν' απιστήσει στο Θεό. Ούτε και πως θα υπήρχε περίπτωση ν' απολάμβαναν όσα ο Ιώβ πριν απ' τα δεινά του, ούτε και ν' απολαύσουν όσα απήλαυσε ο Ιώβ μετά απ' αυτά.

Ο λόγος του Θεού, στο βιβλίο του Ιώβ, α:1, μας λέει γι' αυτόν: "ο άνθρωπος ούτος ήτο άμεμπτος και ευθύς και φοβούμενος τον Θεόν και απεχόμενος από κακού". Στη συνέχεια μάλιστα μας λέει πως είχε μια μεγάλη οικογένεια, -εφτά γιους και τρεις θυγατέρες-, και πως ήταν υγιής και πλούσιος. Ποιος δεν θα επιθυμούσε να τα 'χει όλα αυτά; Αν και λίγοι θα μπορούσαν να τα 'χουν...

Το πιο εντυπωσιακό θαύμα

Ιωνάς γ:1-10

Αν σε ρωτούσα «Ποιο είναι το θαύμα που σου έρχεται στο νου, όταν θυμάσαι τον Ιωνά;» η απάντηση είναι αυτόματη: «το ότι έμεινε στην κοιλιά ενός κήτους για τρεις μέρες».

Από μια πλευρά, η απάντηση είναι δικαιολογημένη. Η αλήθεια όμως, είναι πως το μεγαλύτερο θαύμα στο βιβλίο του προφήτη, βρίσκεται στο κεφ.γ.

Όσο καταπληκτικά κι αν είναι όσα έχουν συμβεί ως τώρα, το πιο εκπληκτικό είναι το αποτέλεσμα που είχε το κήρυγμα του Ιωνά. Όσο κι αν σκεφτόμαστε τι απίθανο πράγμα είναι να μείνει ο προφήτης τρεις μέρες μέσα σ' ένα ψάρι, πολύ πιο θαυμαστό είναι το ότι μια πόλη μετανόησε και σώθηκε. Η περίπτωση της Νινευή αποτελεί την πιο μαζική μεταστροφή στην ιστορία.

Οι προσμένοντες

Δύναμη για να συνεχίσουμε το ταξίδι

 Μια από τις μεγαλύτερες βιβλικές φυσιογνωμίες της Παλαιάς Διαθήκης είναι ο προφήτης Ησαΐας. Η κλήση του στο προφητικό λειτούργημα έγινε  το 740 π. Χ., τη χρονιά δηλαδή που ο βασιλιάς Οζίας πέθανε. Ο Θεός τον κάλεσε να υπηρετήσει σε μια από τις δυσκολότερες περιόδους της ιστορίας του λαού Ισραήλ. Δυσκολότατη περίοδος, γιατί εσωτερικά υπήρχε πνευματική παρακμή και εξωτερικά η χώρα κινδύνευε από την επικείμενη εισβολή των Βαβυλωνίων.

Μια γρήγορη ανάγνωση του πρώτου κεφαλαίου του βιβλίου του προφήτη Ησαΐα μας βοηθάει να κατανοήσουμε το μέγεθος της πνευματικής αποσύνθεσης των Ισραηλιτών και αν απλά συλλογισθούμε την καταστροφή που ακολούθησε, την πικρή αιχμαλωσία, τους θανάτους και τους βιασμούς των κατοίκων της ένδοξης πόλης που τελικά έπεσε στα χέρια των άγριων και αιμοδιψών κατακτητών, τότε διαπιστώνουμε τη δυσμενή διακονική θέση του προφήτη. 

Ο πιστός Θεός

«Γνώρισον λοιπόν, ότι Κύριος ο Θεός σου αυτός είναι ο Θεός, ο Θεός ο πιστός, ο φυλάττων την διαθήκην και το έλεος προς τους αγαπώντας αυτόν και φυλάττοντας τας εντολάς αυτού, εις χιλίας γενεάς» (Δευτ.ζ:9)
 

Ο Θεός χρίει το Μωυσή να πει αυτά τα λόγια στους Ισραηλίτες, λίγο πριν μπουν στη γη Χαναάν.

Μπορούμε να εμπιστευτούμε το Θεό. Αυτό το Θεό υπηρετούμε σήμερα.

Οι Ισραηλίτες ετοιμάζονται να μπουν στη γη Χαναάν, όπου οι Χαναναίοι λάτρευαν πολλούς θεούς (Βάαλ, Δαγών). Ο Μωυσής ήθελε να είναι σίγουρος ότι θα λάτρευαν μόνο τον αληθινό Θεό.

Ο Θεός της αγάπης

Λουκάς ιε:20

Και σηκωθείς ήλθε προς τον πατέρα αυτού. Ενώ, δε απείχεν έτι μακράν, είδεν αυτόν ο πατήρ αυτού και εσπλαγχνίσθη, και δραμών επέπεσεν επί τον τράχηλον αυτού και κατεφίλησεν αυτόν.

Ίσως να μην υπάρχει κάποιο χαρακτηριστικό, κάποια από τις ιδιότητες του Θεού που να είναι τόσο σημαντική για μας, όσο το ότι ο Θεός είναι αγάπη. 

Ο πιστός Θεός

«Γνώρισον λοιπόν, ότι Κύριος ο Θεός σου αυτός είναι ο Θεός, ο Θεός ο πιστός, ο φυλάττων την διαθήκην και το έλεος προς τους αγαπώντας αυτόν και φυλάττοντας τας εντολάς αυτού, εις χιλίας γενεάς» (Δευτ.ζ:9)