«Η φωνή μου είναι προς
τον Θεόν, και εβόησα· η φωνή μου είναι προς τον Θεόν, και έδωκεν εις εμέ
ακρόασιν. Εν ημέρα θλίψεώς μου εξεζήτησα τον Κύριον· εξέτεινον την νύκτα τας
χείρας μου και δεν έπαυον· η ψυχή μου δεν ήθελε να παρηγορηθή».
Μ’ αυτά τα
λόγια ξεκινάει ο Ασάφ τον Ψαλμό οζ.
Αλλά δεν
σταματάει εκεί. Θυμάται την προηγούμενη πιστότητα του Θεού και θυμίζει στον
εαυτό του τον χαρακτήρα και τη δύναμη του Θεού (Ψαλμ.οζ:11-15).
Έτσι, την
επόμενη φορά που θα νιώσεις μπερδεμένος, εγκαταλειμμένος, απογοητευμένος, ή
πληγωμένος, και τίποτα δεν φαίνεται να βοηθάει, δοκίμασε αυτό:
1. Γράψε τους
τρόπους με τους οποίους ο Θεός σε βοήθησε ιδιαίτερα και σε οδήγησε στο
παρελθόν.
2. Σκέψου τον
χαρακτήρα του Θεού, υπενθυμίζοντας στον εαυτό σου ότι είναι πιστός, στοργικός, άγιος,
καλός, δίκαιος, προμηθευτής, παντογνώστης, τέλειος. Θα μπορούσες να διαβάσεις τους ψαλμούς ρμε και ργ
για το σκοπό αυτό.
3. Να θυμάσαι
ότι τίποτα δεν είναι αδύνατο για τον Θεό!
Ο Ασάφ υπενθύμισε
στον εαυτό του τα γεγονότα της Ερυθράς Θάλασσας (Έξοδ.ιδ) και συνειδητοποίησε
πόσο μάταια πράγματα έμοιαζαν για τους ανθρώπους του Θεού μέχρι που ο Θεός
αποκάλυψε τα «ίχνη» του:
Ψαλ.οζ:19 Διά της θαλάσσης είναι η οδός σου και αι
τρίβοι σου εν ύδασι πολλοίς, και τα ίχνη σου δεν γνωρίζονται.
Ναι! Άσχετα με
τα προβλήματά μας, ο Θεός είναι πιστός, άξιος, και ικανός να κάνει το «αδύνατο»
(Ιερ.λβ:17)!
