Η σκέψη του θανάτου

Είσαι βέβαιος ότι αύριο θα ζεις;

ΠΟΛΥ ΣΥΝΤΟΜΑ θα τελειώσει η επίγεια ζωή σου. Στρέψε λοιπόν τη σκέψη σου στον εαυτό σου.

Σήμερα υπάρχεις αύριο θα φύγεις και θα λησμονηθείς.

Πόσο ανόητος πρέπει να είσαι για να σκέπτεσαι μόνο το πρόσκαιρο παρόν και να μη φρόντιζες για το αιώνιο μέλλον!

Αδελφέ μου πρέπει να σκέπτεσαι και να ενεργείς έτσι, σαν να επρόκειτο να πεθάνεις σήμερα.

Η καθαρή συνείδηση δεν φοβάται τον θάνατο.

Προετοιμάσου σήμερα. Που ξέρεις ότι το αύριο σου ανήκει; Ποιος σε βεβαιώνει ότι αύριο θα ζεις;

Θα σε ωφελήσει η μακροχρόνια ζωή όταν μάθεις να την εκμεταλλεύεσαι, ώστε να είσαι πάντα έτοιμος για την αιφνίδια ώρα του θανάτου.

Αν δεν μάθουμε να εκμεταλλευόμαστε αμέσως τον χρόνο ποιο το όφελός μας από την μακροχρόνια ζωή;

Αλλοίμονο! Η μακροχρόνια ζωή δεν οδηγεί στη διόρθωση, αυξάνει μόνο την ενοχή.

Μακάρι να μπορούσαμε να ζήσουμε έστω και μια μέρα χωρίς αμαρτία.

Συνηθίζουν πολλοί να μετρούν τα χρόνια που πέρασαν απ’ την επιστροφή τους στο Χριστό, και δεν εξετάζουν αν τα χρόνια αυτά ήταν γόνιμα και καρποφόρα ή άγονα.

Σου φαίνεται ο θάνατος φοβερός; Και όμως είναι πιο φοβερό να ζει κανείς πολλά χρόνια μέσα στην αμαρτία.

Ευτυχισμένος όποιος έχει πάντοτε μπροστά στα μάτια του τη στιγμή του θανάτου και προετοιμάζεται συνεχώς γι’ αυτήν.

Όταν γλυκοχαράζει η αυγή σκέψου ότι ίσως να μην δεις το βράδυ. Κι’ όταν βραδιάζει, είσαι βέβαιος ότι θα αντικρίσεις πάλι το πρωί;

Να είσαι λοιπόν διαρκώς άγρυπνος και να ζεις έτσι, ώστε ο θάνατος να σε βρει έτοιμο.

Μη ξεχνάς ότι ο θάνατος μπορεί να έρθει και ξαφνικά.

Τώρα πρέπει να προετοιμαστείς για το θάνατο. Την τελευταία σου στιγμή δεν θα σου δοθεί ο καιρός.

Όταν θα έρθει η τελευταία σου στιγμή πολύ διαφορετικά θα σκέπτεσαι για τη ζωή σου. Τότε θα λυπάσαι γιατί υπήρξες αμελής και αδιάφορος.

Αυτός που τώρα αμέσως προσπαθεί να είναι, όπως θα επιθυμούσε να βρεθεί κατά την ώρα του θανάτου, είναι ευτυχισμένος και συνετός.

Όταν περιφρονούμε τον κόσμο, έχουμε θερμό τον πόθο της πνευματικής προόδου και της αρετής, αγαπούμε την πειθαρχία και την τάξη, μοχθούμε για τη μετάνοια, υπακούμε, έχουμε αυτοθυσία και υπομονή σε κάθε εμπόδιο, είμαστε πρόθυμοι όλα να τα υποστούμε για την αγάπη του Χρίστου, τότε θα γεννηθεί μέσα μας η πεποίθηση για ένα ευτυχισμένο θάνατο.

Εκμεταλλεύσου τον καιρό της υγείας σου. Δεν ξέρεις τι θα μπορέσεις να κάνεις όταν ασθενήσεις.

Μη βασίζεσαι στους ανθρώπους και μην αναβάλλεις την προσπάθεια για την σωτηρία σου στο μέλλον. Οι άνθρωποι ξεχνούν πολύ πιο σύντομα απ’ ό,τι νομίζεις.

Το καλλίτερο που έχεις να κάνεις είναι να θεμελιώσεις αμέσως γερά και σταθερά το μέλλον σου, με τις άγιες πράξεις σου, και να μη βασίζεσαι στην ενίσχυση των άλλων.

Αν εσύ ο ίδιος δεν ενδιαφέρεσαι για τον εαυτό σου γιατί οι άλλοι να ενδιαφερθούν για σένα;

Ο πιο πολύτιμος καιρός είναι το παρών «ιδού, τώρα καιρός ευπρόσδεκτος, ιδού, τώρα ημέρα σωτηρίας» (Β' Κορ.ς:2).

Είναι κρίμα να ξοδεύεις τον καιρό σου τον πολύτιμο, σε έργα άκαρπα, ενώ θα μπορούσες με την καλή χρησιμοποίησή του να κερδίσεις την αιώνια ζωή.

Θα έρθει στιγμή που θα ήθελες να είχες μια μέρα ή μια ώρα στη διάθεσή σου για να διορθωθείς, δεν ξέρω όμως αν θα σου δοθεί.

Η σκέψη του θανάτου θα σε προφυλάξει από πολλές πτώσεις και θα σε γεμίσει ζήλο για την χριστιανική ζωή.

Ω! αγαπητέ μου, όταν έχεις μέσα σου τη σκέψη του θανάτου, θα προφυλάξεις την ψυχή σου από χίλιους-δυο θανάσιμους κινδύνους.

Όταν τώρα ζεις σύμφωνα με τις εντολές του Θεού, την ώρα του θανάτου δεν θα λυπάσαι αλλά θα χαίρεσαι.

Πρέπει να πεθάνεις για τον κόσμο, ώστε να ζήσεις κοντά στο Χριστό.

Πρέπει για χάρη του Χρίστου, να περιφρονείς όλα τα πράγματα του κόσμου.

Τρέφε τώρα την ψυχή σου με μετάνοια, ώστε να εδραιώσεις μέσα σου βαθιά την πεποίθηση για την σωστή πνευματική σου πορεία.

Άνθρωπε απερίσκεπτε, γιατί ξεγελάς τον εαυτό σου με τη σκέψη μιας μακράς ζωής, ενώ δεν είσαι βέβαιος ότι θα ζήσεις έστω και μια μέρα;

Είναι πολλοί που ξεγελάστηκαν με την απατηλή αυτή σκέψη και ο θάνατος τους άρπαξε ξαφνικά, χωρίς να το περιμένουν.

Πόσα δυστυχήματα και αιφνίδιους θανάτους δεν πληροφορούμαστε καθημερινά;

Ο θάνατος έρχεται καθημερινά με άπειρους τρόπους. Η ζωή των ανθρώπων σβήνει σαν αστραπή.

Ό,τι καλύτερο μπορείς, κάνε το τώρα αγαπητέ μου για την σωτηρία σου. Δεν μπορείς να ξέρεις πότε θα δεχθείς την επίσκεψη του θανάτου.

Τώρα που έχεις καιρό συγκέντρωσε για την ψυχή σου όσα αγαθά περισσότερα μπορείς.

Μόνη σου σκέψη, ας είναι η σωτηρία σου.

Μόνη σου προσπάθεια η μίμηση των αγίων, «διά να σας δεχθώσιν εις τας αιωνίους σκηνάς, όταν εκλείψητε» (Λουκ.ις:9).

Η επίγεια ζωή σου πρέπει να μοιάζει με τη ζωή του ταξιδιώτη, που περνά από διάφορες χώρες, χωρίς να ενδιαφέρεται για τις υποθέσεις τους.

Η καρδία σου ας είναι πάντοτε ελεύθερη και υψωμένη προς τον Θεόν, «διότι δεν έχομεν εδώ πόλιν διαμένουσαν, αλλά την μέλλουσαν επιζητούμεν» (Εβρ.ιγ:14). Προς Αυτόν ας αναπέμπεται αδιαλείπτως θερμή η προσευχή σου και οι στεναγμοί σου, ώστε να μπορέσεις να εμφανισθείς αξίως ενώπιον Του.