Ερώτηση:
Η γυναίκα μου κι εγώ έχουμε σωθεί εδώ και εφτά
μήνες. Στην αρχή, ήταν τόσο ανήσυχη για το αν θα ομολογώ τον Κύριο, αν θα
επισκέπτομαι άτομα που έχουν ανάγκη, ή να μεταφέρω αδελφούς που δεν έχουν την
δυνατότητα, κλπ. Αλλά τελευταία έχει κάνει στροφή 180Ο και δεν πάει πουθενά,
ούτε αφήνει εμένα να πηγαίνω. Φυσικά, εγώ πηγαίνω έτσι κι αλλιώς, αλλά θυμώνει
πολύ και λέει ότι δεν την αγαπώ, ότι δεν περνάω αρκετό χρόνο μαζί της. Της λέω
ότι είναι εγωίστρια και έχουμε συνέχεια καυγάδες. Δεν την καταλαβαίνω καθόλου,
και αυτοί οι καυγάδες υποσκάπτουν το αποτέλεσμα του έργου μου. Δεν θέλω να
σταματήσω να υπηρετώ τον Κύριο για να μείνω σπίτι μαζί της. Τι να κάνω;
Απάντηση:
Καταλαβαίνω το
δίλημμα σου. Αγαπάς τον Θεό και θέλεις να Τον υπηρετήσεις ολόψυχα. Αγαπάς όμως
και τη γυναίκα σου και έχεις υποχρεώσεις απέναντί της, αλλά αυτό φαίνεται να
συγκρούεται με τις δραστηριότητές σου για τον Κύριο. Αναμφίβολα δυσκολεύεστε να
ξεχωρίσετε τις ευθύνες και τις προτεραιότητές σας σε αυτούς τους δύο τομείς.
Θέλω να σε διαβεβαιώσω
ότι υπάρχει απάντηση και ότι ο Θεός θα σας βοηθήσει να βρείτε μια ισορροπία που
θα Τον ευχαριστεί και θα ικανοποιήσει την σύζυγό σου.
Πρώτα, επίτρεψέ
μου να πω ότι ο χρόνος είναι ένα πολυτιμότατο αγαθό. Δίνεις τη ζωή σου σε ό, τι
δίνεις το χρόνο σου, γιατί η ζωή αποτελείται από χρόνο που χωρίζεται σε
τμήματα. Όταν παίρνεις τον εβδομαδιαίο μισθό σου, έχεις ουσιαστικά δαπανήσει
ένα μικρό κομμάτι της ζωής σου, μια βδομάδα και το έχεις ανταλλάξει με ένα ορισμένο χρηματικό ποσό. Με
αυτά τα χρήματα μπορείς να αγοράσεις φαγητό, ρούχα, να πληρώσεις το νοίκι, και
τα απαραίτητα για την οικογένειά σου, καθώς και να δώσεις ένα τμήμα, το δέκατο,
στον Κύριο, συν τις προσφορές.
Τώρα, ο Θεός
δεν περιμένει να δώσεις όλη την πληρωμή σου στην εκκλησία. Αφού δώσεις το
δέκατο, περιμένει από εσένα να χρησιμοποιήσεις τα υπόλοιπα εννέα δέκατα σοφά,
για να προμηθεύσεις την οικογένειά σου (Α’ Τιμ.ε:8) και να δώσεις τις προσφορές
σου.
Το ίδιο ισχύει
και για τον χρόνο σου. Έχεις περιορισμένο χρόνο και θα πρέπει να τον
χρησιμοποιήσεις σοφά. Όπως με τα χρήματά σου, πρέπει να δώσεις χρόνο στους τομείς που ο Θεός σε έχει τοποθετήσει. Σου έχει δώσει μια σύζυγο (Γέν.β:18,24)
και παιδιά (Ψαλμ.ρκζ:3), που χρειάζονται προσοχή και ένα πολύ σημαντικό μέρος
του χρόνου σου. Η γυναίκα σου είναι μια ευθύνη δοσμένη από τον Κύριο, όπως κάθε
άλλο μέρος της ζωής σου, ακόμα μεγαλύτερη από τη μεταφορά των αδελφών!
Είναι πολύ
ενδιαφέρον το γεγονός ότι η πνευματική ζωή ενός άντρα συνδέεται πολύ στενά με
τη σχέση του με τη σύζυγό του. Η Α’ Πέτρ.γ:7 μας λέει ότι η ζωή της προσευχής του
άντρα και η σχέση του με τον Θεό, εμποδίζεται όταν δεν δίνει στην σύζυγό του
την δέουσα τιμή.
Ο καθένας πρέπει να καθορίσει τις προτεραιότητες στη ζωή
του. Μετά από πολλά χρόνια ζωής με τον Κύριο και ψάχνοντας τον λόγο Του,
έφτιαξα τις ακόλουθες ευθύνες κατά σειρά σπουδαιότητας στη ζωή μου, και πιστεύω
ότι είναι σύμφωνα με το λόγο του Θεού και το θέλημά του.
Πρώτα είναι προσωπική μου σχέση με τον Θεό. Τίποτα δεν είναι
σωστό αν ο Θεός δεν έχει την πρώτη θέση. Ο καθένας πρέπει να έχει μια ζωή
προσευχής, μελέτης της Βίβλου, παρακολούθηση εκκλησίας, βιβλική διαχείριση των
χρημάτων του, μια προσωπική σχέση και βάδισμα με τον Θεό. Αυτές οι ευθύνες
είναι οι πρώτες.
Μετά, έρχεται η γυναίκα μου και η οικογένεια. Πρέπει να
βρίσκω χρόνο να καλύπτω τις ανάγκες τους, να συμβάλω στην ευημερία και την
ανάπτυξή τους.
Η βαθιά ανησυχία ενός άντρα για τις ανάγκες της συζύγου του,
πρέπει να περιλαμβάνει και το γεγονός αν είναι έτοιμη να αρπαχτεί μαζί του. Θα
πρέπει να είναι ο πνευματικός ηγέτης του σπιτιού, αναλαμβάνοντας την
οικογενειακή προσευχή καθώς και την προσευχή στα γεύματα. Η διακονία του άντρα
εξαρτάται από το πόσο πιστά εκπληρώνει αυτές τις ευθύνες του (Α’ Τιμ.γ:4. Τίτ.α:6.)
Το τρίτο κατά
σειρά είναι υπηρεσία του άντρα για τον Κύριο. Παρακαλώ μην το συγχέετε αυτό με
την πρώτη προτεραιότητα της σχέσης του με τον Θεό. Εδώ μιλάμε για τις εκκλησιαστικές δραστηριότητες, όπως οι
επισκέψεις, η μεταφορά αδελφών, σπιτικές Βιβλικές μελέτες, διδασκαλία στο
Κυριακό, κλπ. Μην επιτρέψεις σ’ αυτές τις δραστηριότητες να παραβιάζουν τις
οικογενειακές σου ευθύνες, αλλά να θυμάσαι πάντα να δίνεις αρκετό χρόνο γι’
αυτόν τον τόσο ζωτικό τομέα ευθύνης στη Βασιλεία του Θεού.
Τέταρτο, η δουλειά
σου. Γίνε σαν αυτόν τον παπουτσή που όταν τον ρώτησαν τι δουλειά έκανε,
απάντησε: «η δουλειά μου είναι να υπηρετώ τον Κύριο, αλλά φτιάχνω παπούτσια για
να βγάζω τα έξοδά μου». Πρόσεξε την Γραφική νουθεσία σε αυτόν τον ζωτικό τομέα
(Εφες.ς:5-9, Κολ.γ:22-δ:1).
Πέμπτο είναι η
διασκέδασή σου. Η ξεκούραση είναι ζωτική, αν υπηρετήσεις με τον καλύτερό σου
εαυτό. Στο Μάρκ.ς:31 ο Ιησούς είπε στους μαθητές Του να αποτραβηχτούν και να
ξεκουραστούν για λίγο. Ο ύπνος είναι ένας καλός αποκαταστάτης, δοσμένος από τον
Θεό για να μας βοηθήσει να ανανεωθούμε και να ετοιμαστούμε να συνεχίσουμε τις υποχρεώσεις
μας. Ξεκούραση, αναψυχή, σωματική άσκηση, και διασκέδαση είναι ένα απαραίτητο
μέρος της ζωής μας, αλλά δεν είναι η πρώτη μας προτεραιότητα. Κράτα τα σ’ αυτή
τη θέση στη λίστα σου (Α’ Τίμ.δ:8.)
Όταν διάφορα
πράγματα ανταγωνίζονται για το χρόνο σου, δώσε το χρόνο και την προσοχή σου σ’
αυτό που είναι πιο πάνω στη λίστα των προτεραιοτήτων σου. Τα πράγματα θα πάνε
καλύτερα αν το κάνεις.
Ας εξετάσουμε πάλι
τις προτεραιότητές μας με τη σειρά της σημασίας τους:
1. Η
προσωπική μας σχέση με τον Θεό
2. Σύζυγος
και οικογένεια
3. Οι
υπηρεσίες και οι δραστηριότητές μας για τον Κύριο
4. Η
δουλειά μας
5. Ψυχαγωγία,
σωματική άσκηση, διασκέδαση, ξεκούραση
Ο χρόνος και η
προσοχή, πρέπει να δίδεται με τη σειρά της σπουδαιότητάς τους.
Με αυτόν τον
κατάλογο σαν βάση, δεν νομίζεις ότι μπορείς να βελτιώσεις τη σχέση σου με τη
γυναίκα σου; Ίσως όταν συνειδητοποιήσει ότι δεν χρειάζεται να ανταγωνιστεί με
την εκκλησία για την προσοχή που χρειάζεται από εσένα, θα ενωθεί και πάλι μαζί
σου σαν μια όμορφη ομάδα, για να υπηρετήσετε και πάλι τον Κύριο.
Υπενθύμιση:
Μην ξεχάσεις το Α’ Πέτρ.γ:7!
