Β’ Τιμ.β:20,21 Εν μεγάλη δε οικία δεν είναι μόνον σκεύη χρυσά και αργυρά, αλλά και ξύλινα και οστράκινα, και άλλα μεν προς χρήσιν τιμίαν, άλλα δε προς
άτιμον. Εάν λοιπόν καθαρίση τις εαυτόν από τούτων, θέλει είσθαι σκεύος τιμίας
χρήσεως, ηγιασμένον και εύχρηστον εις τον δεσπότην, ητοιμασμένον εις παν έργον
αγαθόν.
Απ’ αυτά τα
εδάφια μαθαίνουμε ότι άλλοι είμαστε οστράκινα σκεύη και άλλοι χρυσά και αργυρά, στον οίκο του
Θεού.
Όταν ήμουν
νέος Χριστιανός, μετάνιωσα για πολλά πράγματα. Για πρώτη φορά στη ζωή μου,
γνώριζα την αμαρτωλή μου φύση και το πόσο χρειαζόμουν σωτηρία.
Αλλά συχνά
χάνω αυτή την αλήθεια, και πρέπει να θυμίζω στον εαυτό μου εδάφια όπως τα
παραπάνω.
Δεν ξέρω για
σένα, αλλά εγώ θέλω να είμαι ένα υπέροχο σκεύος στον οίκο του Θεού, καθαρό, ξεχωρισμένο
για καλή χρήση.
Η μετάνοια
είναι αυτό που μας αλλάζει από πηλό σε χρυσό, από άχρηστο σε χρήσιμο.
-------------------------
💙 Το
νόημα της μετάνοιας: η μετάνοια είναι κάτι περισσότερο από απλή εξομολόγηση της
αμαρτίας. Είναι απομάκρυνση από αυτήν. Έχει την έννοια «αλλάζω το μυαλό ή το
σκοπό». Μου αρέσει το πώς αυτό επιβεβαιώνει την αλήθεια στο Β’ Τίμ.β:20-21.
Όταν μετανοούμε, αλλάζουμε τα επαίσχυντα σε καλά έργα – έργα που ο Θεός
σχεδίασε ειδικά για εμάς (Εφες.β:10).
