Υπάρχει πάντοτε καιρός για περισυλλογή.
ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΠΙΖΗΤΑΣ ευκαιρία κατάλληλη για να περισυλλέγεσαι
και να εξετάζεις τον εαυτό σου, χωρίς να παραλείπεις και την ευγνώμονα ανάμνηση
των ευεργεσιών του Θεού.
Να προσέχεις στην εκλογή των θεμάτων σου. Μη διαλέγεις
θέματα περιέργειας, μόνο άξια. Να σε απασχολούν τα θέματα εκείνα πού προκαλούν
την συγκίνηση της καρδιάς και την μετάνοια.
Παραπονιέσαι ίσως ότι δεν έχεις καιρό για ευσεβείς σκέψεις.
Κλείσε τ’ αυτιά σου στις μάταιες κοσμικές φωνές απόφευγε το σαράκι της
περιέργειας και τότε θα δεις πόσος χρόνος είναι στη διάθεσή σου.
Η συναναστροφή με τον κόσμο και οι κοσμικές μέριμνες,
χρειάζονται προσοχή.
Κάποιος αρχαίος σοφός είπε: «Κάθε φορά που συναναστρέφομαι
με ανθρώπους, γυρίζω στο σπίτι μου λιγότερο άνθρωπος». Αυτό είναι αλήθεια, όταν
αφήνουμε τον εαυτό μας να παρασυρθεί σε άκαρπες και άσκοπες συζητήσεις.
Καλλίτερο είναι να σιωπά κανείς, παρά να μιλά μέτρια, χωρίς να προκαλεί ωφέλεια.
Είναι πολύ βοηθητικό για την πνευματική πρόοδο ν’ απομακρύνεται
κανείς από το πλήθος.
Όταν μπορείς εύκολα, όποτε θέλεις ν’ απομονωθείς, τότε χωρίς
πνευματικό κίνδυνο μπορείς να εμφανίζεσαι δημόσια.
Όταν χωρίς εσωτερική στεναχώρια σιωπάς, μπορείς και να μιλάς
με ασφάλεια.
Όταν συνήθισες ευχάριστα να πειθαρχείς και να υπακούς, τότε
μπορείς και να κάθεσαι ήσυχα στις πρώτες θέσεις.
Όταν η συνείδησή σου είναι ειρηνική και δεν σε ελέγχει τότε
είσαι πραγματικά χαρούμενος.
Για τους πιστούς, όσο μεγάλες αρετές κι αν έχουν, όσο
πλούσιες κι αν είναι οι χάρες τους, το μεγαλύτερο στολίδι τους είναι η ταπείνωση.
Αντίθετα, οι κακοί και οι φαύλοι στηρίζουν την πεποίθησή
τους στις φανταστικές τους δυνατότητες και γίνονται έτσι πνευματικά τυφλοί.
Όσο ευσεβής κι αν είσαι, ασφάλεια απόλυτη στη ζωή αυτή δεν
υπάρχει.
Όσοι άφησαν την αυτοπεποίθησή τους να θεριέψει μέσα στο
γενικό θαυμασμό, αυτοί διατρέχουν τον πιο μεγάλο κίνδυνο για μια καταστρεπτική πτώση.
Γι’ αυτό ίσως είναι καλλίτερο να μην είναι κανείς τελείως απαλλαγμένος
από πειρασμούς, αλλά συχνά να αντιμετωπίζει επιθέσεις, για να μη γίνεται υπερήφανος
και βασίζεται στις κοσμικές δυνάμεις.
Εξασφαλίζει την ευτυχία, αυτός που πάνω απ’ όλα φροντίζει
για την σωτηρία της ψυχής του.
Ευτυχής εκείνος που δεν επιδιώκει τις κοσμικές χαρές που
γρήγορα περνούν και χάνονται.
Ευτυχής όποιος μπορεί να καθαρίζει την ψυχή του από κάθε ανώφελη
φροντίδα και σκέφτεται μόνο τον Θεό και τη σωτηρία της ψυχής του.
Ευτυχής εκείνος που μπορεί να αναθέτει στον Θεό με πεποίθηση
τα πάντα.
Εκείνος που δεν ασκείται στη συντριβή της καρδιάς δεν θα
απόλαυση ποτέ την θεία παρηγοριά.
Για να επιτύχεις όμως τη συντριβή της καρδιάς και την
κατάνυξη πρέπει να κλειστείς στο ταμείο σου, πρέπει να φύγεις μακριά από το
θόρυβο του κόσμου, έτσι όπως το λέει ο Ψαλμωδός «λαλείτε εν ταις καρδίαις υμών επί της κλίνης υμών και ησυχάζετε»
(Ψαλμ.δ:4).
Η προσευχή και η αυτοσυγκέντρωση εξασφαλίζουν την πνευματική
μας πρόοδο.
Μέσα στο ήσυχο ταμείο σου θα βρεις εκείνο που τόσο εύκολα
χάνεις μέσα στον κόσμο.
Πηγή αστείρευτης χαράς είναι η προσευχή που γίνεται σ’ ένα
ήσυχο μέρος. Η αταξία στην προσευχή φέρνει κούραση και ανία.
Πρέπει από την αρχή της πνευματικής ζωής σου να ασκηθείς
στην περιοδική απομόνωση ώστε να σου γίνει συνήθεια, για να σου είναι κατόπιν ο
πιο αγαπητός φίλος και η πιο μεγάλη παρηγοριά.
Μέσα στη σιωπή και στην ηρεμία κάνει ο ευσεβής ωφέλιμες
σκέψεις και προοδεύει στην αρετή, κατορθώνει δε να κατανοήσει τα βαθιά νοήματα
της Αγ. Γραφής.
Μέσα στη σιωπή του ταμείου, θα απολαύσει ο ευσεβής τη ζωή
των δακρύων με τα οποία θα ξεπλύνει τον ρύπο της προηγούμενης αμαρτωλής ζωής
του.
Όποιος έμαθε να ζει τη ζωή της σιωπής, της προσευχής και της
απομόνωσης, πλησιάζει το Θεό.
Και θαύματα ακόμη αν κάνεις ενώ παραμελείς τον εαυτό σου,
τίποτε δεν ωφελείσαι. Είναι καλλίτερα να ζει κανείς μόνος με τη φροντίδα για
την ψυχή του.
Μη ζητάς τα απαγορευμένα, θα σε καταστρέψουν.
Γιατί σε βασανίζει η επιθυμία των απαγορευμένων;
Ο κόσμος και οι επιθυμίες του περνούν. Στο τέλος δεν μας
μένει παρά μόνο το βάρος της συνείδησης και το πνευματικό σκοτάδι.
Ίσως κινήσουμε χαρούμενοι για κάποια πράξη αμαρτωλή. Θα
επιστρέψουμε όμως λυπημένοι. Ίσως περάσουμε ένα βράδυ γεμάτο ευθυμία. Το πρωί
όμως θα είμαστε βαρύθυμοι.
Ύπουλα μας κυριεύει η σάρκα με τις επιθυμίες της. Στο τέλος
όμως, μας καταστρέφει.
Ζήτα τη μόνιμη χαρά του Χριστού και όχι την απατηλή των
πραγμάτων του κόσμου.
Όλα σ’ αυτόν τον κόσμο είναι πρόσκαιρα. Όπου κι αν πας, δεν
πρόκειται να συναντήσεις εδώ στη γη κάτι το μόνιμο.
Μπορεί να νομίζεις ότι θα ικανοποιηθείς απόλυτα, πόσο όμως
γελιέσαι!
Μη ζητάς οπτασίες και χίμαιρες. Σήκωσε τα μάτια σου στον
ουρανό και ζήτησε το έλεος του Θεού για τις αμαρτίες και τις ελλείψεις σου.
Οι ανόητοι κι οι απερίσκεπτοι μπορούν να καταγίνονται με
ματαιότητες- εσύ πρόσεχε να εφαρμόζεις ό,τι ο Θεός διατάσσει.
Κλείσε την πόρτα του δωματίου σου και με θερμή προσευχή
κάλεσε τον Ιησού. Την ειρήνη και την γαλήνη που θα βρεις μαζί Του πουθενά άλλου
δεν είναι δυνατόν να την συναντήσεις.
Ο κόσμος δίνει την ταραχή της καρδιάς. Ο Χριστός, γλυκιά και
υπερκόσμια ειρήνη.
