Ιούδ.α:3 Αγαπητοί, επειδή καταβάλλω πάσαν σπουδήν να σας γράψω περί της κοινής σωτηρίας, έλαβον ανάγκην να σας γράψω, προτρέπων εις το να αγωνίζησθε δια την πίστιν, ήτις άπαξ παρεδόθη εις τους αγίους.

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα μοναξιά. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα μοναξιά. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Κυριακή 31 Ιουλίου 2022

Η αναγκαία κίνηση

 



Ιωάννης κα

Ξεκινώ διαβάζοντας ένα απόσπασμα από το βιβλίο του καθηγητή Πανεπιστημίου Μακεδονίας κ. Πιπερόπουλου με τίτλο «Καληνύχτα Ελλάδα», από το κεφάλαιο με τίτλο «Η μοναξιά του Νεοέλληνα».

 

Ζούμε τώρα πια σε κακόγουστες και πανάκριβες πολυκατοικίες και πέρα από τις εθιμοτυπικές φιλοφρονήσεις και τα μικροπρεπή κουτσομπολιά αγνοούμε την ύπαρξη του συγκατοίκου μας σε σημείο ώστε σήμερα και στην πατρίδα μας να χρειάζεται να «μυρίσει» το πτώμα κάποιου συνταξιούχου, μοναχικού γείτονα ή γειτόνισσάς μας, για να συνειδητοποιήσουμε εμείς οι «ευτυχείς» υπόλοιποι ότι έκλεισε πια για αυτόν ή αυτήν, τραγικά, η αναπόφευκτη για ΟΛΟΥΣ μας παρένθεση της… ζωής!

 

Να το δούμε στις πρακτικές του διαστάσεις το φαινόμενο; Αμέτρητοι οι συνοδοιπόροι μας στους πολυσύχναστους δρόμους της Αθήνας, του Πειραιά, της Θεσσαλονίκης, της Λάρισας, του Ηράκλειου και όλων των άλλων μεγαλουπόλεων της πατρίδας μας. Περιφέρουμε την πλήξη, την ανία, τα βιωματικά μας τραύματα στα στενόχωρα κλουβιά που τα ονοματίσαμε γραφεία, μαγαζιά, εργοστάσια, σχολειά και πανεπιστημιακές αίθουσες, με άλλα λόγια στους κάθε λογής χώρους εργασίας και αναψυχής.

 

Μόνοι, ολομόναχοι, κατασιγάζοντας όπως-όπως τις έντονες, τις αδυσώπητες διαμαρτυρίες του είναι μας, τη λαχτάρα μας να ξεφύγουμε από το ανελέητο μαρτύριο της απομόνωσης, της μοναξιάς!… Είμαστε τώρα πια και οι νεο-Έλληνες παραγωγοί και παράγωγα, αίτια και αποτελέσματα ενός ψυχοκοινωνικού και πολιτισμικού συστήματος με οικονομικές δομές που εδραιώνονται στο ατομικό ψυχοκίνητρο και τα συλλογικά «ένστικτα» για άντληση κέρδους και συλλογή δύναμης και εξουσίας και απολήγουν εξαντλημένες στην εδραίωση ενός αντικειμενικού κόσμου, μιας πραγματικότητας που επιβεβαιώνει την πανάρχαια αλήθεια, την απλή και συνάμα δυσβάστακτη διαπίστωση της αναπόφευκτης υπαρξιακής μας μοίρας – όχι του θανάτου – αλλά του ψυχοκοινωνικού του υποκατάστατου που είναι η μοναξιά!

Παρασκευή 26 Απριλίου 2019

Πίκρα, μοναξιά, απογοήτευση. Μόνο ο Χριστός μπορεί να σώσει!



Οι άνθρωποι της εποχής μας, μοιάζουν άλλος λίγο και άλλος πολύ, σαν μεθυσμένοι. Όλες αυτές οι ανακαλύψεις, εφευρέσεις και εφαρμογές των τελευταίων δεκαετιών, πέσανε πάρα πολύ δυνατές για το πνευματικό του στομάχι, και τον κάνανε να παραπατά, να παραληρεί και να έχει παραισθήσεις.

Πολλοί είναι αυτοί που θαυμάζουν και θριαμβολογούν για τον πολιτισμό της εποχής μας, μα δεν λείπουν παράλληλα και άλλοι συνετοί στοχαστές, που απορούν και διερωτώνται, αν πραγματικά υπάρχει πολιτισμός, αν ο άνθρωπος έχει καθόλου προοδεύσει ή παραμένει στα παλιά, με μοναδική διαφορά ένα βερνίκι γνώσεων και επιτευγμάτων. Ας δούμε κάποια σημεία πιο συγκεκριμένα, ας τα δούμε με ειλικρίνεια:

Σάββατο 23 Μαρτίου 2019

Οι δυνατοί επιλέγουν την μοναξιά τους, γιατί δεν έμαθαν να κάνουν εκπτώσεις στα συναισθήματά τους.



Δεν μένουνε μόνοι τους οι άνθρωποι επειδή είναι αδύναμοι.

Μένουνε μόνοι τους επειδή είναι δυνατοί.

Επειδή δεν κουμπώνουν εύκολα σε όλες τις αγκαλιές.

Δεν κάνουνε εκπτώσεις στα συναισθήματα τους.

Δεν μένουνε μόνοι επειδή έχουνε κολλήσει στο παρελθόν.

Δευτέρα 18 Μαρτίου 2019

Η μοναξιά και η σιωπή



Υπάρχει πάντοτε καιρός για περισυλλογή.

ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΠΙΖΗΤΑΣ ευκαιρία κατάλληλη για να περισυλλέγεσαι και να εξετάζεις τον εαυτό σου, χωρίς να παραλείπεις και την ευγνώμονα ανάμνηση των ευεργεσιών του Θεού.

Να προσέχεις στην εκλογή των θεμάτων σου. Μη διαλέγεις θέματα περιέργειας, μόνο άξια. Να σε απασχολούν τα θέματα εκείνα πού προκαλούν την συγκίνηση της καρδιάς και την μετάνοια.

Πέμπτη 20 Δεκεμβρίου 2018

Μοναξιά δεν είναι να είσαι μόνος.



Μοναξιά είναι να μην έχει την έννοια σου κανείς, ούτε ξένος, ούτε φίλος, ούτε συγγενής.


Μοναξιά είναι ο χρόνος της ζωής σου που δε μοιράζεται, ο χρόνος της απουσίας σου που κανείς δε νοιάζεται.


Μοναξιά είναι σπίτι κενό κι άδεια αγκαλιά για να κρυφτείς, καρδιά μισή κι άδειο μυαλό για να σκεφτείς.


Μοναξιά είναι η σχέση δυο ξένων που ο ένας είσαι συ κι άλλος ο κανείς, που ο ένας βρίσκεται εδώ κι άλλος στα πέρατα της γης.


Παρασκευή 1 Δεκεμβρίου 2017

ΕΡΩΤ/ΑΠΑΝΤ. - Πώς να αντιμετωπίσω τη μοναξιά;


ΕΡΩΤΗΣΗ:

Έχω έρθει σε μια πόλη για το έργο του Θεού, αλλά δεν υπάρχουν άλλοι χριστιανοί με τους οποίους μπορούμε να κάνουμε παρέα. Αγαπάω τον Θεό και το λόγο Του και μου αρέσει να βλέπω νέες ψυχές να σώζονται, μιλάμε σε διάφορους, αλλά η ανταπόκριση είναι μικρή μέχρι ανύπαρκτη. Το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι τα παιδιά μου και η γυναίκα μου λόγω της έλλειψης Χριστιανικής συντροφιάς. Πώς μπορώ να το αντιμετωπίσω αυτό μέχρι να έχουμε μια μεγαλύτερη συνάθροιση;

Σάββατο 28 Απριλίου 2012

Πίκρα, μοναξιά, απογοήτευση.

Μόνο ο Χριστός μπορεί να σώσει!

Οι άνθρωποι της εποχής μας, μοιάζουν άλλος λίγο και άλλος πολύ, σαν μεθυσμένοι. Όλες αυτές οι ανακαλύψεις, εφευρέσεις και εφαρμογές των τελευταίων δεκαετιών, πέσανε πάρα πολύ δυνατές για το πνευματικό του στομάχι, και τον κάνανε να παραπατά, να παραληρεί και να έχει παραισθήσεις.
Πολλοί είναι αυτοί που θαυμάζουν και θριαμβολογούν για τον πολιτισμό της εποχής μας, μα δεν λείπουν παράλληλα και άλλοι συνετοί στοχαστές, που απορούν και διερωτώνται, αν πραγματικά υπάρχει πολιτισμός, αν ο άνθρωπος έχει καθόλου προοδεύσει ή παραμένει στα παλιά, με μοναδική διαφορά ένα βερνίκι γνώσεων και επιτευγμάτων. Ας δούμε κάποια σημεία πιο συγκεκριμένα, ας τα δούμε με ειλικρίνεια:

Κυριακή 1 Απριλίου 2012

Σε όσους την ώρα της μάχης με άφησαν μόνο..

Στη μοναξιά μου, όταν οι φίλοι σιωπούν...Aκούγοντας μια εκπομπή σήμερα ο ομιλητής αναφέροντας το παρακάτω χωρίο του απ. Παύλου :  «Εν τη πρώτη απολογία μου δεν με παρεστάθη ουδείς, αλλά πάντες με εγκατέλιπον· είθε να μη λογαριασθή εις αυτούς»· Τιμόθεος Β' 4:16  μου δίνει την ευκαιρία να γράψω τα παρακάτω...
Τα κρυφά αμαρτήματα της ζωής μας.  Οι σιωπηλές αμαρτίες. Η συνενοχή μας. Η δειλία μας. Συμμέτοχοι σε εγκλήματα σε αδικίες  σε μικρά η μεγάλα κακά εις βάρος των άλλων γιατί απλά σιωπήσαμε. Γιατί δεν ενδιαφερθήκαμε δεν υψώσαμε το ανάστημα μας στη αδικία στη συκοφαντία ενώ ξέρουμε και σιωπούμε. Πόσες φορές όλοι οι μεγάλοι της ιστορίας δεν θα φωνάξουν σαν τον απ. Παύλο αυτά τα τρομερά λόγια Χριστέ μου :

Τετάρτη 16 Μαρτίου 2011

Πίκρα, μοναξιά, απογοήτευση. Μόνο ο Χριστός μπορεί να σώσει!

Οι άνθρωποι της εποχής μας, μοιάζουν άλλος λίγο και άλλος πολύ, σαν μεθυσμένοι. Όλες αυτές οι ανακαλύψεις, εφευρέσεις και εφαρμογές των τελευταίων δεκαετιών, πέσανε πάρα πολύ δυνατές για το πνευματικό του στομάχι, και τον κάνανε να παραπατά, να παραληρεί και να έχει παραισθήσεις.