Ιούδ.α:3 Αγαπητοί, επειδή καταβάλλω πάσαν σπουδήν να σας γράψω περί της κοινής σωτηρίας, έλαβον ανάγκην να σας γράψω, προτρέπων εις το να αγωνίζησθε δια την πίστιν, ήτις άπαξ παρεδόθη εις τους αγίους.

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα αδιαφορία. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα αδιαφορία. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Κυριακή 10 Σεπτεμβρίου 2023

Συνήθειες που καταστρέφουν το περπάτημά μας με τον Θεό


Έχεις πέσει σε κακές πνευματικές συνήθειες;

 

Ο Θεός μας έχει εξοπλίσει με όλα όσα χρειαζόμαστε για να ζήσουμε νικηφόρα, αλλά πολλοί χάνουμε πέφτοντας σε συνήθειες που μας αποσυνδέουν από τη δύναμη, το σχέδιο και την παρουσία του Θεού.

Το πρώτο βήμα για να ξεπεραστεί οποιοδήποτε εμπόδιο, είναι να εντοπιστεί. Κάνε ένα αυτοέλεγχο και προετοιμάσου να μεταμορφώσεις την πνευματική σου πορεία, αναγνωρίζοντας οκτώ κοινούς εχθρούς της πνευματικής αύξησης.

Κυριακή 31 Ιουλίου 2022

Η αναγκαία κίνηση

 



Ιωάννης κα

Ξεκινώ διαβάζοντας ένα απόσπασμα από το βιβλίο του καθηγητή Πανεπιστημίου Μακεδονίας κ. Πιπερόπουλου με τίτλο «Καληνύχτα Ελλάδα», από το κεφάλαιο με τίτλο «Η μοναξιά του Νεοέλληνα».

 

Ζούμε τώρα πια σε κακόγουστες και πανάκριβες πολυκατοικίες και πέρα από τις εθιμοτυπικές φιλοφρονήσεις και τα μικροπρεπή κουτσομπολιά αγνοούμε την ύπαρξη του συγκατοίκου μας σε σημείο ώστε σήμερα και στην πατρίδα μας να χρειάζεται να «μυρίσει» το πτώμα κάποιου συνταξιούχου, μοναχικού γείτονα ή γειτόνισσάς μας, για να συνειδητοποιήσουμε εμείς οι «ευτυχείς» υπόλοιποι ότι έκλεισε πια για αυτόν ή αυτήν, τραγικά, η αναπόφευκτη για ΟΛΟΥΣ μας παρένθεση της… ζωής!

 

Να το δούμε στις πρακτικές του διαστάσεις το φαινόμενο; Αμέτρητοι οι συνοδοιπόροι μας στους πολυσύχναστους δρόμους της Αθήνας, του Πειραιά, της Θεσσαλονίκης, της Λάρισας, του Ηράκλειου και όλων των άλλων μεγαλουπόλεων της πατρίδας μας. Περιφέρουμε την πλήξη, την ανία, τα βιωματικά μας τραύματα στα στενόχωρα κλουβιά που τα ονοματίσαμε γραφεία, μαγαζιά, εργοστάσια, σχολειά και πανεπιστημιακές αίθουσες, με άλλα λόγια στους κάθε λογής χώρους εργασίας και αναψυχής.

 

Μόνοι, ολομόναχοι, κατασιγάζοντας όπως-όπως τις έντονες, τις αδυσώπητες διαμαρτυρίες του είναι μας, τη λαχτάρα μας να ξεφύγουμε από το ανελέητο μαρτύριο της απομόνωσης, της μοναξιάς!… Είμαστε τώρα πια και οι νεο-Έλληνες παραγωγοί και παράγωγα, αίτια και αποτελέσματα ενός ψυχοκοινωνικού και πολιτισμικού συστήματος με οικονομικές δομές που εδραιώνονται στο ατομικό ψυχοκίνητρο και τα συλλογικά «ένστικτα» για άντληση κέρδους και συλλογή δύναμης και εξουσίας και απολήγουν εξαντλημένες στην εδραίωση ενός αντικειμενικού κόσμου, μιας πραγματικότητας που επιβεβαιώνει την πανάρχαια αλήθεια, την απλή και συνάμα δυσβάστακτη διαπίστωση της αναπόφευκτης υπαρξιακής μας μοίρας – όχι του θανάτου – αλλά του ψυχοκοινωνικού του υποκατάστατου που είναι η μοναξιά!

Τετάρτη 20 Ιουλίου 2016

Ψαλμός ρς



Είναι μια ιστορία για κάποιους, πού δεν πρόσεξαν τη σχέση τους με τον Θεό και θέρισαν πικρούς καρπούς. Μια ιστορία, δίδαγμα για τον καθένα μας. Γι’ αυτό καλό θα 'ναι να τη μελετήσουμε προσεκτικά και να βγάλουμε τα αναγκαία μας συμπεράσματα. Ας δούμε τα σκαλοπάτια της πτώσης και ας προφυλαχτούμε από αυτή. Είναι, εφτά:

Παρασκευή 25 Μαρτίου 2016

«ΤΟΞΙΚΟΙ» ΤΥΠΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΣΗΜΕΡΑ

Ας ξεκινήσουμε λέγοντας ότι εις πολλά πταίομεν άπαντες (Ιάκ.γ:2).

Αυτό το άρθρο είναι μια καλή ευκαιρία να προσευχηθούμε στον Θεό να μας δείξει τις πτυχές της ζωής μας που δεν είναι παράλληλες με το ευαγγέλιο και να μας δείξει τον τρόπο να είμαστε μια εκκλησία που πραγματικά θα δοξάζει τον Ιησού Χριστό!

Υπάρχουν κάποιοι «τοξικοί» Χριστιανοί που έχουν την ιδιότητα και ικανότητα να επηρεάζουν ολόκληρες εκκλησίες σήμερα.

Ίσως να αναγνωρίσουμε κάποια σημεία στον ίδιο μας τον εαυτό. Αν ναι, καλό είναι να προσπαθήσουμε ν’ αλλάξουμε!


Κυριακή 8 Νοεμβρίου 2015

«ΙΣΩΣ ΠΡΟΣΕΞΩΣΙ»



Ιεζεκ.ιβ:1-20
Και στο σημερινό μας ανάγνωσμα, την ίδια εποπτική γλώσσα χρησιμοποιεί ο Θεός, για να μιλήσει σε κείνους, που «έχουν μάτια για να βλέπουν και δεν βλέπουν και αυτιά έχουν για ν’ ακούν και δεν ακούν» (2). Ίσως η «παράξενη» συμπεριφορά του προφήτη να τους έκανε να σκεφτούν. «Ίσως, προσέξωσι» (3).
 

Τετάρτη 22 Ιουλίου 2015

Αδιαφορία και πραγματικότητα


Μα η κρίση προχωρεί πολύ πιο βαθιά από ένα επιφανειακό κοινωνικό, οικονομικό ή έστω πολιτικό πρόβλημα. Κλονίζεται η ιδέα που ο καθένας έχει σχηματίσει για τον εαυτό του, για τη θέση του στην κοινωνία, στην ιστορία, για την αξία του και τις αξίες που πίστεψε και λάτρευε χρόνια. Και τούτο γιατί ό,τι πίστεψε και λάτρεψε ο άνθρωπος, σ’ ό,τι πάνω ακούμπησε και στηρίχτηκε, εκτός από την αγάπη του Θεού που μόνη αυτή δοκιμάστηκε σκληρά και άντεξε μένοντας αναλλοίωτη, η αυτή χτες, σήμερα και στους αιώνες, βρίσκεται σε κατάσταση αποσύνθεσης. Έθνη, κοινωνικές τάξεις, οικογένεια, οι σχέσεις ανάμεσα στις γενιές και στα δυο φύλα, το φυσικό μας περιβάλλον.

Σάββατο 5 Ιουλίου 2014

Το παιδί του πνιγόταν αλλά οι λουόμενοι αδιαφορούσαν...

Μόλις 10 άτομα ήταν αυτά που βοήθησαν τον τραγικό πατέρα του 12χρονου παιδιού, που χάθηκε στην παραλία Μυρωδάτου Ξάνθης, παρά τις εκκλήσεις του από την πρώτη στιγμή...Το κύμα πήρε το 12χρονο γιό του, την ώρα που ο πατέρας και ο 14χρονος αδερφός του έπαιζαν με τη θάλασσα. Οι δύο τους δεν κινδύνεψαν τελικά, όμως ο πατέρας από την πρώτη στιγμή καλούσε σε βοήθεια για το άτυχο παιδί, λέγοντας πως χάθηκε από την επιφάνεια της θάλασσας.

Βρέθηκε μετά από 45 λεπτά σε βάθος 1,5 μέτρου...

Κυριακή 24 Μαρτίου 2013

Η απάθεια

Αν επισκεπτόσουν την Ιερουσαλήμ, γύρω στο 520 π.Χ., θα εύρισκες την πόλη να ζει έναν πρωτόγνωρο οικοδομικό οργασμό. Χιλιάδες εξόριστοι επέστρεψαν και αφού αναζήτησαν τις περιουσίες τους, τα σπίτια τους άρχισαν να τα επιδιορθώνουν, να τα επισκευάζουν, ακόμη και να τα ξαναχτίζουν.

Υπήρχε όμως μία παραφωνία μέσα σ' αυτή την εικόνα της ανοικοδόμησης. Ενώ παντού μπορούσες να ακούσεις το θόρυβο από τα καρφώματα και από τις φωνές των οικοδόμων, υπήρχε ένα μέρος που ήταν απολύτως σιωπηλό και ήσυχο. Ενώ παντού μπορούσες να δεις τεχνίτες να τρέχουν πέρα δώθε, κτίστες να ανεβαίνουν πάνω κάτω, υπήρχε ένα μέρος που δεν έβλεπες φύλλο να κουνιέται, ψυχή να κινείται.

Τρίτη 10 Απριλίου 2012

Ο κίνδυνος της αμέλειας


«Διά τούτο πρέπει ημείς να προσέχωμεν περισσότερον εις όσα ηκούσαμεν, διά να μη εκπέσωμεν ποτέ. Διότι εάν ο λόγος ο λαληθείς δι' αγγέλων έγινε βέβαιος, και πάσα παράβασις και παρακοή έλαβε δικαίαν μισθαποδοσίαν, πώς ημείς θέλομεν εκφύγει, εάν αμελήσωμεν τόσον μεγάλην σωτηρίαν; ήτις αρχίσασα να λαλήται διά του Κυρίου, εβεβαιώθη εις ημάς υπό των ακουσάντων...» (Εβρ.β:1-3)

Καλό θα είναι ν' ασχοληθούμε με το μεγάλο κίνδυνο που έχει ο κάθε πιστός στην πορεία της ζωής του εδώ κάτω στη γη, από την αμέλεια.

Πέμπτη 22 Σεπτεμβρίου 2011

Αλήθεια είναι μόνο η ολόκληρη.

Αγαπητέ μου & αγαπητή μου,

Έχω καταλάβει ότι προσπαθείτε να πείσετε κάποιους ότι «είστε με τον Κύριο...» Στην αρχή, αυτό δεν μπορεί, παρά να γεμίσει κάποιον με χαρά. Όταν μένει κάποιος με τον Κύριο σωστά, αφού έχει ήδη ξεκινήσει μαζί Του, είναι μια θέση χαράς και δύναμης και πάντα ευχαριστούμε το Θεό για τέτοιες αλήθειες. 

Τετάρτη 11 Μαΐου 2011

Θέλω να με κάνεις τηλεόραση!

«Θεέ μου, απόψε σου ζητάω κάτι που το θέλω πάρα πολύ. Θέλω να με κάνεις τηλεόραση! Θέλω να πάρω τη θέση της τηλεόρασης που είναι στο σπίτι μου. Να έχω το δικό μου χώρο. Να έχω την οικογένειά μου γύρω από εμένα. Να με παίρνουν στα σοβαρά όταν μιλώ. Θέλω να είμαι το κέντρο της προσοχής και να με ακούνε οι άλλοι χωρίς διακοπές ή ερωτήσεις. Θέλω να έχω την ίδια φροντίδα που έχει η τηλεόραση όταν δε λειτουργεί…