Η αμαρτία βρωμάει... Κυριολεκτικά

Α’ Κορ.ι:6 Ταύτα δε έγειναν παραδείγματα ημών, διά να μη ήμεθα ημείς επιθυμηταί κακών, καθώς και εκείνοι επεθύμησαν.

 

Έξ.ις:3 Και είπον προς αυτούς οι υιοί Ισραήλ, Είθε να απεθνήσκομεν υπό της χειρός του Κυρίου εν τη γη της Αιγύπτου, ότε εκαθήμεθα πλησίον των λεβήτων του κρέατος και ότε ετρώγομεν άρτον εις χορτασμόν· διότι εξηγάγετε ημάς εις την έρημον ταύτην, διά να θανατώσητε με την πείναν πάσαν την συναγωγήν ταύτην.

Ο μεγαλύτερος εχθρός του ανθρώπου είναι ο ίδιος του ο εαυτός, η σάρκα του.

εις χορτασμόν

Μπορεί να ήταν αλήθεια αυτό, γιατί ο Ηρόδοτος λέει ότι οι Αιγύπτιοι έτρεφαν τους σκλάβους καλά για να μπορούν να δουλεύουν:

Δεν ακούω

Ψαλμ.ξς:18-20 Εάν εθεώρουν αδικίαν εν τη καρδία μου, ο Κύριος δεν ήθελεν ακούσει· αλλ' ο Θεός βεβαίως εισήκουσεν· επρόσεξεν εις την φωνήν της προσευχής μου. Ευλογητός ο Θεός, όστις δεν απεμάκρυνε την προσευχήν μου και το έλεος αυτού απ' εμού.

Καθόμουν σε μια καφετέρια και απολάμβανα τον καφέ μου, διαβάζοντας τον παραπάνω Ψαλμό.

Δεν καταλάβαινα πλήρως πώς ο Θεός θα μπορούσε να σταματήσει να ακούει.

Προς Ρωμαίους (058)

Ρωμ.ι:19 Αλλά λέγω, Μη δεν εγνώρισεν ο Ισραήλ; Πρώτος ο Μωϋσής λέγει· Εγώ θέλω σας παροξύνει εις ζηλοτυπίαν με τους μη έθνος, Θέλω σας παροργίσει με έθνος ασύνετον.

Η Εβραϊκή απιστία οφείλεται σε έλλειψη γνώσης; Όχι, είχαν επαρκή γνώση της αλήθειας (ακόμα και στις δικές τους Γραφές). Στην πραγματικότητα, οι Γραφές ανέφεραν ότι ο Θεός θα στραφεί στους εθνικούς. Ο Παύλος χρησιμοποιεί το Δευτ.λβ:21 και εξάγει μια αρχή από αυτό.

Η ΠΤΩΣΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ

Α. ΒΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΠΤΩΣΗΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ

Γεν.γ:1  «Ο δε όφις...μη φάγητε από παντός δένδρου του παραδείσου;»

Γεν.γ:3 «Από δε του καρπού του δένδρου...δια να μη αποθάνετε.»

Γεν.γ:6 «Και είδεν η γυνή, ότι το δένδρον...και αυτός έφαγε.»

Α’ Τιμ.β:14 «Και ο Αδάμ δεν ηπατήθη, αλλ’ η γυνή απατηθείσα έγεινε παραβάτης.»

Μια μελέτη στα παραπάνω εδάφια θα δείξει ότι υπήρχαν κάποια συγκεκριμένα βήματα τα οποία έλαβαν χώρα στην πτώση του ανθρώπου.

Το βιβλίο των αριθμών 30

ΕΙΚΟΣΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ

κ:1 Είχαν περάσει από την έρημο Σίν (Έξοδ.ις:1) και γόγγυσαν ότι δεν έχουν να φάνε και ο Θεός τους έδωσε το μάνα. Τώρα ξαναπερνάνε από το ίδιο μέρος κάνοντας κύκλους μέσα στην έρημο επειδή αρνήθηκαν να ακολουθήσουν τον Κύριο.

Βλέπουμε ότι η παλιά γενιά αρχίζει να πεθαίνει και μάλιστα από τα κυριότερα στελέχη της.

κ:2-6 Να πάλι η καρδιά που δεν έχει δεθεί και δεν έχει ευαρεστήσει το Θεό, αν και έχει δει τόσα μεγαλεία. και αυτό είναι κουραστικό και για το Θεό, και για τους εργάτες του Θεού.

Πρέπει να καταλάβουμε ένα πράγμα μια για πάντα: Να μην περιμένουμε σ’ αυτή τη ζωή να έρθει περίοδος, η να έρθουν έτσι τα πράγματα που να μην έχουμε ανάγκες, να μην υπάρχουν προβλήματα, να είναι όλα εντάξει.

ΑΣΤΡΑΠΕΣ ΚΡΙΣΗΣ

Ιεζ.ις:35-52, 59-63
 
Με την έκφραση· «δια τούτο...», αρχίζει το σημερινό μας ανάγνωσμα. Κι ενώ τα πρώτα 34 εδάφια του κεφαλαίου, μας περιέγραψαν τη γέννηση και την πορεία πτώσης του λαού του Θεού, (απομάκρυνση από του Θεού τις εντολές και παγίδευση στις αφομοιωτικές δυνάμεις των γύρω εθνών), σήμερα το λόγο παίρνει ο Θεός.
 

Η εν Χριστώ Ιησού απλότητα από την οποία εξέπεσαν πολλοί:

Β΄Κορ.ια:3 «φοβούμαι όμως μήπως, καθώς ο όφις εξηπάτησε την Εύαν διά της πανουργίας αυτού, διαφθαρή ούτως ο νούς σας, εκπεσών από της απλότητος της εις τον Χριστόν»

Β΄Θες.α:6-8 «επειδή είναι δίκαιον ενώπιον του Θεού να ανταποδώση θλίψιν εις τους όσοι σας θλίβουσιν, εις εσάς δε τους θλιβομένους άνεσιν μεθ' ημών, όταν ο Κύριος Ιησούς αποκαλυφθή απ' ουρανού μετά των αγγέλων της δυνάμεως αυτού εν πυρί φλογός, κάμνων εκδίκησιν εις τους μη γνωρίζοντας Θεόν και εις τους μη υπακούοντας εις το ευαγγέλιον του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού».  

Αχαάβ

Μετά το Σολομώντα, ο λαός του Θεού διαιρέθηκε σε δύο βασίλεια, του Ισραήλ στο βορά και του Ιούδα στο νότο. Στο βασίλειο του Ιούδα βασίλεψαν μερικοί ευσεβείς άνδρες, ενώ στο βόρειο βασίλειο ούτε ένας βασιλιάς δεν είχε φόβο Θεού στην καρδιά του. Ο πιο ασεβής απ’ όλους ήταν ο Αχαάβ.

Η Γραφή μας λέει καθαρά γι’ αυτό τον άνθρωπο: «Και έπραξεν ο Αχαάβ ο υιός του Αμρί πονηρά ενώπιον του Κυρίου, υπέρ πάντας τους προ αυτού» (Α΄Βασ.ις:30).

Στη συνέχεια διαβάζουμε τις πράξεις της αποστασίας και της αμαρτίας του, όπως ήταν: ο γάμος του με μια ειδωλολάτρισσα, την Ιεζάβελ, οι εκδηλώσεις λατρείας του Βαάλ, η οικοδόμηση ναού και βωμού στη Σαμάρεια για τον Βαάλ, η ανοχή που έδειξε στον Χιήλ τον Βαιθηλίτη στην προσπάθειά του ν΄ ανοικοδομήσει την Ιεριχώ, παρά την ρητή απαγόρευση που υπήρχε από την εποχή του Ιησού του Ναυή (Ι.Ναυή ς:26).

 

Η γυναίκα του Λωτ

Το όνομά της δεν το γνωρίζουμε. Έμεινε όμως γνωστή στην ιστορία με το όνομα του άντρα της. Πρόκειται για τη γυναίκα του Λωτ. Την τραγική ιστορία αυτής της γυναίκας χρησιμοποίησε για παράδειγμα ο Ιησούς Χριστός, για να προειδοποιήσει τους ακροατές του με τα λόγια: "Ενθυμείσθε την γυναίκα του Λωτ." (Λουκ.ιζ:32).

Δέχομαι την παιδεία του Θεού ή δυστροπώ;...

Όταν το Άγιο Πνεύμα μπει στην καρδιά του αμαρτωλού και γεννήσει το νέο άνθρωπο, αυτός μέρα με τη μέρα πρέπει να αυξάνει πνευματικά. Ο γνήσιος Χριστιανός έχει τον πόθο να μοιάσει στο Χριστό, να αποκτήσει τις δικές Του ιδιότητες και το χαρακτήρα Του.

ένα αρχαίο πραξικόπημα

Αριθμοί κεφ ιστ' 

"..Καί ο Κορέ, ..και ο Δαθάν και ο Αβειρών, ...στασίασαν,και εσηκώθησαν εναντίον του Μωϋσέως μετά των.. αρχηγών της συναγωγής, συγκλήτων της βουλής, ανδρών ονομαστών·

 και μαζεύτηκαν ενάντια στον Μωυσή, και ενάντια στον Ααρών, και τους είπαν: Αρκεί σε σας, επειδή ολόκληρη η συναγωγή, όλοι είναι άγιοι, και ο Κύριος είναι μεταξύ τους· και γιατί υψώνεστε ψηλότερα από τη συναγωγή τού Κυρίου; 

Αλήθεια είναι μόνο η ολόκληρη.

Αγαπητέ μου & αγαπητή μου,

Έχω καταλάβει ότι προσπαθείτε να πείσετε κάποιους ότι «είστε με τον Κύριο...» Στην αρχή, αυτό δεν μπορεί, παρά να γεμίσει κάποιον με χαρά. Όταν μένει κάποιος με τον Κύριο σωστά, αφού έχει ήδη ξεκινήσει μαζί Του, είναι μια θέση χαράς και δύναμης και πάντα ευχαριστούμε το Θεό για τέτοιες αλήθειες. 

Ζώντας στη βαβυλώνα

Κάποιοι αισθάνονται τόσο «ουράνιοι», που διακηρύττουν ότι δεν μπορούν να ζουν σ' αυτή τη γη.

Όταν δίνουμε την καρδιά μας στο Θεό, συνήθως νομίζουμε ότι τα προβλήματα, οι στεναχώριες, οι δοκιμασίες και τα μπλεξίματα εξαφανίζονται για πάντα. Αυτό κατά κύριο λόγο οφείλεται σε λάθος διδασκαλία πάνω σ' αυτό το θέμα. 

ΒΑΣΙΚΕΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΕΣ 14 - Η πτώση του ανθρώπου

Α. ΒΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΠΤΩΣΗΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ

Γεν.γ:1 «Ο δε όφις...μη φάγητε από παντός δένδρου του παραδείσου;»

Γεν.γ:3 «Από δε του καρπού του δένδρου...δια να μη αποθάνετε.»

Γεν.γ:6 «Και είδεν η γυνή, ότι το δένδρον...και αυτός έφαγε.»

Α' Τιμ.β:14 «Και ο Αδάμ δεν ηπατήθη, αλλ' η γυνή απατηθείσα έγεινε παραβάτης» 

ΒΑΣΙΚΕΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΕΣ 15 - Η αμαρτία

Α. ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΜΑΡΤΙΑ;

Α'ΙΩΑΝ.γ:4 Αμαρτία είναι η ανομία.

Α'ΙΩΑΝ.ε:17 Πάσα αδικία είναι αμαρτία.

ΡΩΜ.ιδ:23 πάν ό,τι δεν γίνεται εκ πίστεως είναι αμαρτία.

ΙΑΚ.δ:17 εις τον όστις εξεύρει να κάμνη το καλόν, και δεν κάμνει, εις αυτόν είναι αμαρτία.

ΙΩΑΝ.ις:9 περί αμαρτίας μεν, διότι δεν πιστεύουσιν εις εμέ.

ΠΑΡ.κα:4 Το επηρμένον όμμα και η αλαζών καρδία, ο λύχνος των ασεβών, είναι αμαρτία.

ΠΑΡ.κδ:9 Η μελέτη της αφροσύνης είναι αμαρτία.