Μήπως Αμφιβάλλεις;

Δεν υπάρχει φίλε μου αμφιβολία πως οι μέρες που περνάμε είναι μέρες δύσκολες και επικίνδυνες.

Δεν υπάρχει αμφιβολία νομίζω πως το κακό γύρω μας, αντί να υποχωρεί ή έστω κάπως να ελαττώνεται, θεριεύει σαν καλοταϊσμένο αγρίμι.

Δεν υπάρχει πιστεύω αμφιβολία πως όχι μόνον οι άλλοι, αλλά κι εμείς οι ίδιοι, εσύ, εγώ, τα παιδιά μας, κινδυνεύουμε καθημερινά από το φούντωμα της κακίας, της αγριάδας στις μέρες μας. Οι άνθρωποι, το μάτι τους, οι αντιδράσεις τους, οι ενέργειές τους…

Από την αμφιβολία στην πίστη

Ιωάν.κ:24 - 29

 

(η συνάντηση του Χριστού με το Θωμά)

 

Το σημερινό περιστατικό είναι η συνάντηση που είχε ο Ιησούς με το Θωμά, μια βδομάδα μετά την ανάσταση. Ο Θωμάς δεν ήταν με τους άλλους την προηγούμενη Κυριακή όταν ο Χριστός πρωτοεμφανίστηκε στους μαθητές. Δεν ξέρουμε το γιατί. Γνωρίζουμε μόνο ότι έλειπε και δεν είδε το Χριστό. Όταν οι άλλοι του είπαν τι συνέβη, ο Θωμάς απάντησε, Εάν δεν ίδω εν ταις χερσίν αυτού τον τύπον των ήλων και βάλω τον δάκτυλόν μου εις τον τύπον των ήλων, και βάλω την χείρα μου εις την πλευράν αυτού, δεν θέλω πιστεύσει. (Ιωάν.κ:25).

Έτσι λοιπόν, την επόμενη εβδομάδα, ο Χριστός εμφανίστηκε και προσκάλεσε το Θωμά να κάνει αυτό ακριβώς που ζήτησε: Φέρε τον δάκτυλόν σου εδώ και ίδε τας χείρας μου, και φέρε την χείρα σου και βάλε εις την πλευράν μου, και μη γίνου άπιστος αλλά πιστός. (Ιωάν.κ:27).

Γιατί είσαι τόσο μακριά, Κύριε;

Πολλοί από τους ψαλμούς αρχίζουν με μια διάθεση και τελειώνουν με μια άλλη. Αυτό είναι σημαντικό για εμάς. Μας λέει πώς να προσεγγίζουμε τον Θεό.

Ψαλμ.ι:1 Διά τι, Κύριε, ίστασαι μακρόθεν; κρύπτεσαι εν καιρώ θλίψεως;

Οι Ψαλμοί συχνά αρχίζουν όπως ο παραπάνω. Αυτό μας λέει:

   · Μπορούμε ειλικρινά να μοιραστούμε τα συναισθήματά μας με τον Θεό.

   · Ακόμα και τα καλύτερα παιδιά του Θεού έχουν αμφιβολίες και σύγχυση.

Από την αμφιβολία στην πίστη

Ιωάν.κ:24 - 29

 

(η συνάντηση του Χριστού με το Θωμά)

 

Το σημερινό περιστατικό είναι η συνάντηση που είχε ο Ιησούς με το Θωμά, μια βδομάδα μετά την ανάσταση. Ο Θωμάς δεν ήταν με τους άλλους την προηγούμενη Κυριακή όταν ο Χριστός πρωτοεμφανίστηκε στους μαθητές. Δεν ξέρουμε το γιατί. Γνωρίζουμε μόνο ότι έλειπε και δεν είδε το Χριστό. Όταν οι άλλοι του είπαν τι συνέβη, ο Θωμάς απάντησε, Εάν δεν ίδω εν ταις χερσίν αυτού τον τύπον των ήλων και βάλω τον δάκτυλόν μου εις τον τύπον των ήλων, και βάλω την χείρα μου εις την πλευράν αυτού, δεν θέλω πιστεύσει. (Ιωάν.κ:25).

Έτσι λοιπόν, την επόμενη εβδομάδα, ο Χριστός εμφανίστηκε και προσκάλεσε το Θωμά να κάνει αυτό ακριβώς που ζήτησε: Φέρε τον δάκτυλόν σου εδώ και ίδε τας χείρας μου, και φέρε την χείρα σου και βάλε εις την πλευράν μου, και μη γίνου άπιστος αλλά πιστός. (Ιωάν.κ:27).

«Είναι ο Κύριος μεταξύ ημών ή ουχί;»

«Και εκάλεσε το όνομα του τόπου Μασσά, και Μεριβά, διά την λοιδορίαν των υιών Ισραήλ, και διότι επείρασαν τον Κύριον, λέγοντες, Είναι ο Κύριος μεταξύ ημών ή ουχί;» (Έξοδ.ιζ:7)

Εδώ ξεχωρίζουν δύο φράσεις με πολλή σημασία:  

(1) Ότι οι Εβραίοι «επείρασαν τον Κύριον» και  

(2) ότι αυτό έγινε όταν αμφισβήτησαν την μεταξύ τους παρουσία του Θεού, λέγοντας: «Είναι ο Κύριος μεταξύ ημών ή ουχί;»

ΒΑΣΙΚΕΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΕΣ 14 - Η πτώση του ανθρώπου

Α. ΒΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΠΤΩΣΗΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ

Γεν.γ:1 «Ο δε όφις...μη φάγητε από παντός δένδρου του παραδείσου;»

Γεν.γ:3 «Από δε του καρπού του δένδρου...δια να μη αποθάνετε.»

Γεν.γ:6 «Και είδεν η γυνή, ότι το δένδρον...και αυτός έφαγε.»

Α' Τιμ.β:14 «Και ο Αδάμ δεν ηπατήθη, αλλ' η γυνή απατηθείσα έγεινε παραβάτης»