Προς Εβραίους (2)

 

ΜΕΡΟΣ ΙΙ

 

Α. ΜΙΑ ΣΟΒΑΡΗ ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΑΜΕΛΕΙΑ

β:1-4

Αν ο λόγος που λαλήθηκε απ’ αγγέλους ήταν αληθινός, αξιόπιστος κι έπρεπε να του δοθεί προσοχή, πόσο μάλλον τα λόγια του Κυρίου μας που επιβεβαιώθηκαν με σημεία και θαύματα, αλλά και με τη δωρεά του Αγίου Πνεύματος.

Στην Παλαιά Διαθήκη, δεν υπήρχε περίπτωση να ξεφύγει κανείς την κρίση που ακολουθούσε κάθε παράβαση και ανυπακοή. Πολύ περισσότερο δεν μπορεί να ξεφύγει κανείς αν αμελήσει το δώρο της θαυμαστής σωτηρίας.

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

Εβρ.β:3 πως ημείς θέλομεν εκφύγει, εάν αμελήσωμεν τόσον μεγάλην σωτηρίαν; ήτις αρχίσασα να λαλήται διά του Κυρίου, εβεβαιώθη εις ημάς υπό των ακουσάντων,

Ο κίνδυνος της αμέλειας

«Διά τούτο πρέπει ημείς να προσέχωμεν περισσότερον εις όσα ηκούσαμεν, διά να μη εκπέσωμεν ποτέ. Διότι εάν ο λόγος ο λαληθείς δι' αγγέλων έγινε βέβαιος, και πάσα παράβασις και παρακοή έλαβε δικαίαν μισθαποδοσίαν, πώς ημείς θέλομεν εκφύγει, εάν αμελήσωμεν τόσον μεγάλην σωτηρίαν; ήτις αρχίσασα να λαλήται διά του Κυρίου, εβεβαιώθη εις ημάς υπό των ακουσάντων...» (Εβρ.β:1-3)

Καλό θα είναι ν' ασχοληθούμε με το μεγάλο κίνδυνο που έχει ο κάθε πιστός στην πορεία της ζωής του εδώ κάτω στη γη, από την αμέλεια.