8. ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΑΝΟΜΙΑΣ
Ο άνθρωπος της αμαρτίας θα εγερθεί εν δυνάμει διαμέσου του
πνεύματος της πλάνης. Η μοναδική προστασία από τον Αντίχριστο είναι υπερβολική
αγάπη της αλήθειας.
Αποκ.ιγ:1-8 Δαν.ζ:7
Β’ Θες.β:3-4 Αποκ.ις:13-14
Ιωάν.ε:43
Η πλάνη είναι πιο παλιά από το ανθρώπινο γένος. Αν και αυτή η
κατάσταση επικρατεί σε πάρα πολλές πτυχές της ζωής και έχει γίνει παγίδα για
πλήθη ανθρώπων, η πλάνη έχει την αρχή της πριν τη δημιουργία του Αδάμ.
ΠΛΑΝΗ: Η περιπλάνηση, το να περιφέρεται κάποιος εδώ κι εκεί,
παρέκβαση, αποπλάνηση, παραπλάνηση, εξαπάτηση, απάτη
ΠΛΑΝΑΩ: Κάνω κάποιον να πλανηθεί, να περιπλανηθεί, τον παραπλανώ,
τον οδηγό έξω από το δρόμο, τον κατευθύνω έξω από την πορεία του, αποπλανώ, παραπλανώ,
παρασύρω σε σφάλμα, εξαπατώ.
Πριν η γη κατοικηθεί από ανθρώπους, ο Εωσφόρος, ο γιος της αυγής,
είχε μια εξέχουσα θέση στο σχέδιο του Θεού.
«Ησο χερούβ κεχρισμένον, διά νά επισκιάζης· καί εγώ σέ έστησα· ήσο
εν τώ όρει τώ αγίω τού Θεού· περιεπάτεις εν μέσω λίθων πυρίνων»
(Ιεζεκ.κη:14).
Ο Εωσφόρος όμως δεν ικανοποιήθηκε με τη θέση που του είχε δώσει ο
Θεός και δημιούργησε την ψευδαίσθηση και την αυταπάτη ότι είναι ίσος με το Θεό.
«Πώς έπεσες εκ τού ουρανού,
Εωσφόρε, υιέ τής αυγής· συνετρίφθης κατά γής, σύ ο καταπατών τά έθνη. Σύ
δέ έλεγες εν τή καρδία σου, Θέλω αναβή εις τόν ουρανόν, θέλω υψώσει τόν θρόνον
μου υπεράνω τών άστρων τού Θεού· καί θέλω καθήσει επί τό όρος τής συνάξεως,
πρός τά μέρη τού βορρά· θέλω αναβή επί τά ύψη τών νεφελών· θέλω είσθαι όμοιος
τού Υψίστου»
(Ης.ιδ:12-14).
Αυτή η φοβερή αυταπάτη γέμισε τον Εωσφόρο με ανομία κι έτσι έχουμε
το πρώτο θύμα της πλάνης με αποτέλεσμα να εκθρονιστεί από τη θέση που είχε στον
ουρανό. Ο Ιησούς είπε: «Εθεώρουν τόν Σατανάν ως αστραπήν εκ τού ουρανού πεσόντα»
(Λουκ.ι:18).
Όταν ο Αδάμ και η Εύα δημιουργήθηκαν από το Θεό και μπήκαν στον
κήπο της Εδέμ, ο Σατανάς χρησιμοποίησε την πλάνη σαν κόλπο για να τους κάνει να
αμαρτήσουν και να χάσουν τη θέση τους. Καλλιέργησε την ίδια ψευδαίσθηση που
είχε δημιουργήσει τη δική του πτώση, στην καρδιά και το μυαλό της Εύας.
«αλλ' εξεύρει ο Θεός, ότι καθ' ήν ημέραν φάγητε απ' αυτού,
θέλουσιν ανοιχθή οι οφθαλμοί σας, καί θέλετε είσθαι ως θεοί, γνωρίζοντες τό
καλόν καί τό κακόν» (Γέν.γ:5).
Η Εύα εξαπατήθηκε από τους Σατανικούς υπαινιγμούς, και ενέδωσε
στην αυταπάτη ότι θα να γίνει ίση με το Θεό. Σαν επακόλουθο ήρθε η πτώση με τις
ολέθριες συνέπειές της που ταλαιπωρούν το ανθρώπινο γένος μέχρι σήμερα. Ο
άνθρωπος δεν θερίζει απλά τις συνέπειες, η ψευδαίσθηση αυτή δε λέει να φύγει
και διαποτίζει συνέχεια το ανθρώπινο γένος.
Η ιστορία είναι γεμάτη από ανθρώπους που αισθανόταν ότι ήταν θεοί
που θα μπορούσαν να ελέγξουν εκτός από το δικό τους πεπρωμένο και την τύχη
άλλων ανθρώπων. Κάποιοι, που δεν ήταν παρά πεπερασμένοι, θνητοί άνθρωποι, κι
όχι Θεοί, νόμισαν ότι μπορούν να νικήσουν και να ελέγξουν ολόκληρο τον κόσμο.
Μόνο ο θάνατος τους έφερε σε προσωπική αντιπαράθεση με την αλήθεια.
Η γενιά μας δεν είναι άτρωτη από την απάτη αυτής της πλάνης. Οι
ουμανιστές (ανθρωπιστές), αγνοώντας τα μαθήματα της ιστορίας, αυγατίζουν την
πλάνη τους με το παγκόσμιο μορφωτικό σύστημα που υποστηρίζει ότι: «Ο άνθρωπος
είναι από μόνος του θεός. Ο ίδιος αποφασίζει το πεπρωμένο του. Ζήσε όπως σου
αρέσει, κάνε ότι θέλεις. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη δύναμη από την ανθρώπινη διάνοια
και δεν είμαστε υπεύθυνοι για τίποτε άλλο εκτός από τον εαυτό μας».
Η φιλοσοφία αυτή συνεχίζει να κερδίζει υποστηρικτές που σταθερά
αγνοούν την αποτυχία της και επιμένουν στην πλάνη τους.
Οι τελικές προσπάθειες του Σατανά στην επιδίωξή του για την απατηλή
αυταπάτη θα κορυφωθούν στον «άνθρωπο της αμαρτίας».
«ο αντικείμενος καί υπεραιρόμενος εναντίον εις πάντα λεγόμενον
Θεόν ή σέβασμα, ώστε νά καθήση εις τόν ναόν τού Θεού ως Θεός, αποδεικνύων
έαυτόν ότι είναι Θεός» (Β΄ Θες.β:4).
