16. Τι λέγουν οι σοφοί
για τη Βίβλο και το Χριστιανισμό
Σταματώ μέχρις εδώ, γιατί θα μπορούσα να συνεχίζω επί
μακρόν, καταδεικνύοντας το αβάσιμο των επιχειρημάτων των επικριτών. Συνοψίζω,
και εξάγω μερικά συμπεράσματα. Η λογική συνεπαγωγή των (αναπόδεικτων)
ισχυρισμών των αρνητικών κριτικών αυτού του είδους, (και όχι των σοβαρών
ερευνητών, έστω και αρνητών), κατά προέκταση και επέκταση, σημαίνει τα
κατωτέρω, αν όλα αυτά που ισχυρίζονται ήταν καθ’ υπόθεση αληθινά:
Ότι, οι χριστιανοί ανά τους αιώνες που αναγνώρισαν ως καταστατικό
χάρτη της πίστης τους τη Βίβλο, και ιδιαίτερα, την Καινή Διαθήκη, και
έδωσαν βάση στα λόγια του Ιησού Χριστού και των αποστόλων-μαθητών του (πολλοί
από τους οποίους έδωσαν τη ζωή τους για τον Ιησού και τη διδασκαλία του), έχει
μια ψευδή, εσφαλμένη και ανόητη, κωμικοτραγική βάση. Ότι
τα εκατομμύρια πιστών που τη διάβαζαν ανά τους αιώνες, και οι σοφοί σχολιαστές
που τη σχολίαζαν ανά τους αιώνες, δεν καταλάβαιναν τι διάβαζαν, δεν
αντιλαμβάνονταν τις δεκάδες ή εκατοντάδες αντιφάσεις, παλινωδίες, χάσματα και
λάθη που υπάρχουν μέσα σ’ αυτήν, ούτε εντόπισαν τις πλαστογραφίες που
ισχυρίζονται οι επικριτές ότι υπάρχουν. Και ακόμη περισσότερο, όλοι οι σοφοί
ερευνητές και μάλιστα θετικών επιστημών που μελέτησαν τη Βίβλο με θέρμη, και
έγραψαν σχόλια σε βιβλία της ή για ολόκληρη τη Βίβλο και, εγκωμίασαν την αξία
της, ήσαν βλάκες, ναι βλάκες (!), αφελείς και ανόητοι, ενώ οι σύγχρονοι
δοκησίσοφοι κριτικοί είναι σοφοί, «κομίζοντες (sic) γλαύκα εις Αθήνας»!
Και για να γίνω πιο σαφής, αφήνοντας κατά μέρος τους
από την αρχαιότητα σχολιαστές της Βίβλου, μεταξύ των οποίων μεγάλα ονόματα όπως
Τερτυλλιανός, Ωριγένης, Ιερώνυμος, Αυγουστίνος, Ειρηναίος, Ιππόλυτος,
Χρυσόστομος κ.λπ. ή, Έρασμος, Λούθηρος, Καλβίνος, κ.λπ., επικεντρώνομαι σε
ονόματα διάσημων επιστημόνων.
Ο Johannes
Kepler (1571-1630), ο μεγάλος αστρονόμος, πασίγνωστος για τους νόμους κίνησης των
πλανητών που ανακάλυψε, έγραψε πραγματεία για την προφητεία των 70 εβδομάδων
του Δανιήλ, και αρμονία επιστήμης και Βίβλου!
Ο Blaise
Pascal, (1623-1662), ο σπουδαίος Γάλλος μαθηματικός, έγραψε τις περίφημες Σκέψεις
του, που δεν είναι τίποτ’ άλλο, παρά μία Απολογία για τον Χριστιανισμό και
όπου αντικρούει τις περισσότερες ενστάσεις και αντιρρήσεις σκεπτικιστών για το
Θεό, το Χριστό, τα θαύματά του, τη διδασκαλία του, την αρχαιότητα της Βίβλου
κ.λπ., αυτές που θέτουν και προβάλλουν ξανά και ξανά οι σκεπτικιστές.
Ο Isaac
Newton (1642-1727), ο γνωστός μέγας Άγγλος φυσικός επιστήμων (που κατά τον
Αϊνστάιν, γι’ αυτά που μας χάρισε αξίζει τη λατρεία μας), έγραψε ολόκληρη
διατριβή για τις προφητείες του Δανιήλ και την Αποκάλυψη[6]
και από το συνολικό έργο του, που αριθμούσε 2.400.000 λέξεις, αφιέρωσε
1.400.000 λέξεις για θρησκευτικά θέματα! Κατέληξε να πει: «Βρίσκω περισσότερες
αποδείξεις αυθεντίας στη Βίβλο παρά σε οποιαδήποτε κοσμική ιστορία» (βλ. Η θρησκευτικότητα του Sir Isaac
Newton, στο βιβλίο Κλητοί και Εκλεκτοί).
Ο περίφημος John Locke (1632-1704), ιδρυτής
του αγγλικού διαφωτισμού, φιλόσοφος, φυσικός, ιατρός, θεολόγος κ.α., έγραψε ένα
σπουδαιότατο έργο με τίτλο, The
reasonableness of Christianity as delivered in the Scriptures (Η λογικότητα του
χριστιανισμού όπως παρουσιάζεται στις Γραφές), όπου με λογικότατα επιχειρήματα
και επιστημονική κατάρτιση και γραφικά χωρία, δείχνει την αιώνια αξία του
Χριστιανισμού και της Βίβλου.
Ο θεμελιωτής του Διεθνούς Δικαίου, φιλόσοφος και
φυσικός Hugo
Grotius (1583-1645), έγραψε το The truth
of the Christian Religion, όπου σαν να το ’ξερε, απαντά «καθ’ υποφοράν», σαν
νομικός που ήταν, σ’ όλα σχεδόν τα σαθρά επιχειρήματα των σημερινών
νεο-αθεϊστών και, φυσικά των σκεπτικιστών της εποχής του.
Ο ιδρυτής της Χημείας Robert Boyle (1627-1691), υπήρξε
πιστός χριστιανός και μελετητής της Βίβλου, και με χρήματα δικά του φρόντισε τη
διάδοση της Αγίας Γραφής στις Ινδίες. Έγραψε και βιβλίο με τίτλο, Για την
Αλήθεια της Χριστιανικής θρησκείας, στηριζόμενος στην ορθή ερμηνευτική αρχή
«η Γραφή ερμηνεύεται δια της Γραφής»!
Ο Γερμανός μαθηματικός Leonard
Euler (1707-1783) που θεωρείται ένας από τους μεγαλύτερους του κόσμου, έγραψε
εκτός από τις μαθηματικές του εργασίες, ένα σπουδαίο έργο με τίτλο, Η
υπεράσπιση της θείας Αποκάλυψης εναντίον των ενστάσεων των ελευθεροφρόνων,[7]
με το οποίο, όχι μόνο ομολογεί τη χριστιανική πίστη του, αλλά επιτίθεται και
εναντίον των άθεων της εποχής του, που τους καταλογίζει έλλειψη ευθύτητας,
κρυμμένη κακεντρέχεια και προκαταλήψεις!
Ο Carl
Linnaeus (1707-1778), o πατέρας της Βοτανικής, ήταν πιστός χριστιανός και πολλές
σκέψεις του τις διατύπωσε ως προσευχές…
Ο μεγάλος Άγγλος αστρονόμος John
Herschel (1792-1871) που έκανε ειδικές έρευνες για τα διπλά
αστέρια και τα αστρικά σμήνη, ήταν πιστός χριστιανός και έγραψε βιβλίο με τίτλο, Λόγος
επί της μελέτης της φυσικής φιλοσοφίας, όπου καταλήγει στο συμπέρασμα ότι
«υπάρχει στον κόσμο μια διάνοια υπέρτατα ανώτερη απ’ αυτή του ανθρώπου».
Και για να μη μακρηγορήσω άλλο, και για να επαναλάβω
αυτό που είπε σε μία περίπτωση ο απ. Παύλος και ταιριάζει εδώ, «ἐπιλείψει με
γὰρ διηγούμενον ὁ χρόνος» εάν θα ήθελα να καταριθμήσω όλους τους σοβαρούς και
μεγάλους επιστήμονες και διανοητές που έκλιναν ευλαβικά το γόνυ της καρδιάς
τους, αποτίνοντας φόρον τιμής και ευγνωμοσύνης στη Βίβλο. Θ’ αναφέρω μόνο
μερικά ονόματα ακόμη, όπως: Gottfried W.
Leibniz, René
Descartes, Georges
Cuvier, Immanuel
Kant, Michael
Faraday, Robert
Millikan, André-Marie
Ampère, Joseph
Priestley, Guglielmo
Marconi, J. Mädler, H. F. Mayer, Karl Ernst von Baer, Carl
Friedrich Gauss, James Clerk
Maxwell, Arthur
Compton, Alexander
Fleming, Alexis
Carrel, Carl
Friedrich von Weizsäcker, Alfred
Whitehead, Francis
Collins, Kurt Gödel.
Δεν αναφέρω εδώ καθόλου ονόματα λογοτεχνών κύρους
(π.χ. François
Mauriac, Gabriela
Mistral, Fyodor
Dostoyevsky, Leo Tolstoy, Paul Claudel, κ.α.), ή xριστιανών
φιλοσόφων, σαν τον Søren
Kierkegaard, τον Karl
Jaspers, τον Jacques
Maritain ή τον C. S. Lewis, Paul Tillich, ή νομικών όπως Simon Greenleaf, John W.
Montgomery κ.α., αλλά μόνο ονόματα φυσικών επιστημόνων. Και μερικά ονόματα βιβλικών
αρχαιολόγων και λογίων ολκής, ειδικών σημιτολόγων: R. D.
Wilson, Nelson
Glueck, K. A.
Kitchen, R. K.
Harrison, Norman
Geisler, David Noel Freedman, D. J. Wiseman, Bernard Ramm, E. J. Young, Cyrus Gordon, O. T. Allis, E. M.
Blaiklock, A. R.
Millard, Sir William
Ramsay, S. H. Horn, Bryant G. Wood, J. A. Thompson, Millar Burrows, Gordon Wenham, M. F. Unger, Martin Hengel και, ιδίως, του W. F. Albright και της σχολής της Βαλτιμόρης, όπως G. E.
Wright, John Bright, Edwin M. Yamauchi, κ.α. και ούτε
δεκάδες ονόματα ειδικών της Καινής Διαθήκης, όπως Joachim Jeremias, Craig Blomberg, Claude Tresmontant, κ.λπ.
Όλοι αυτοί, ήταν άνθρωποι που μελέτησαν λεπτομερώς τη
Βίβλο και τα λόγια του Ιησού, και βρήκαν ότι, όχι μόνο είναι αυθεντικά και
αληθινά, αλλά κυρίως, ψυχωφελή με αιώνιο κύρος, με διαχρονική σοφία, με
«επαγγελία ζωής αιωνίου», όπως λέει ο απ. Παύλος.
Οι σύγχρονοι δοκησίσοφοι απλά «λακτίζουν προς κέντρα»
με τα όσα θλιβερά, ανόητα και ανιστόρητα γράφουν στις ιστοσελίδες τους,
παπαγαλίζοντας και αντιγράφοντας ο ένας τον άλλον, καταρτίζοντας «διαπαρατριβαὶ
διεφθαρμένων» (1 Τιμ. 6:5), επαληθεύοντας αυτό που είπα στην αρχή—καμία
συνεννόηση δεν μπορεί να γίνει μαζί τους, γιατί εκπέμπουν σε άλλου μήκους
κύματα, σ’ άλλη συχνότητα. Και επειδή έτσι ξεκίνησα αυτή την κουβέντα, την
τελειώνω έτσι, υπενθυμίζοντας ότι αυτή την έκφραση, «τι συζητάω μαζί σας;»,
χρησιμοποίησε ο ίδιος ο Ιησούς της Ναζαρέτ, όταν κοντραρίστηκε σε μία περίπτωση
με τους Φαρισαίους. Τους είπε: «Τὴν ἀρχὴν ὅ τι καὶ λαλῶ ὑμῖν;» (Ιωάν.8:25),
δηλαδή, «πρώτα απ’ όλα, τι κάθομαι και κουβεντιάζω μαζί σας;»,[8]
ερώτηση, που θα μείνει στο διηνεκές, για τους πάσης φύσεως ισχυρογνώμονες,
κακόβουλους, αντιφρονούντες…
Συγγραφέας: Τσινικόπουλος, Δημήτρης
