Ιούδ.α:3 Αγαπητοί, επειδή καταβάλλω πάσαν σπουδήν να σας γράψω περί της κοινής σωτηρίας, έλαβον ανάγκην να σας γράψω, προτρέπων εις το να αγωνίζησθε δια την πίστιν, ήτις άπαξ παρεδόθη εις τους αγίους.

Παρασκευή 16 Ιουνίου 2017

Μάρτυρες του Ιεχωβά (1)

Πότε και πως ξεκίνησε η οργάνωση των «ΜΑΡΤΥΡΩΝ ΤΟΥ ΙΕΧΩΒΑ» (ΜΤΙ).


Αν ρωτήσουμε τους ΜΤΙ πότε και πώς ξεκίνησε η οργάνωση τους, θα μας πουν ότι άρχισε πριν 6.000 χρόνια με τον πιστό υιό του Αδάμ και της Εύας, τον Άβελ, ο οποίος υπήρξε ο πρώτος ΜΤΙ. Επίσης όλοι οι αρχαίοι προφήτες και οι δίκαιοι μέχρι του Χριστού και των αποστόλων ήταν ΜΤΙ.


Κατόπιν υπήρξε μια μακρά περίοδος πολλών αιώνων που αν και υπήρχαν λίγοι ΜΤΙ, όμως ήταν διασκορπισμένοι και αδιοργάνωτοι. Αλλά το 1872 μ.Χ. οι ΜΤΙ άρχισαν πάλι να συγκεντρώνονται και να διοργανώνονται σε σωματείο υπό την ηγεσία του Καρόλου Ρώσσελ στην Αμερική.



Στο βιβλίο τους «Έστω ο Θεός αληθής» γράφουν: Επί 60 περίπου αιώνες ο Ιεχωβά Θεός είχε τους μάρτυρες του επάνω στην γη. Ιδού πώς στους νεότερους καιρούς ενώθηκαν για οργανωμένο έργο σε όλο τον κόσμο. Το 1872 στην Αλλεγκένη, κοντά στο Πίτσμπουργκ της Πενσυλβανίας των ΗΠΑ, ο Κάρολος Τέηζ Ρώσσελ συνέστησε μια τάξη μελέτης της Γραφής, που συνερχόταν τακτικά για την σπουδή των αγίων Γραφών όσον αφορά την βασιλεία του Ιεχωβά και την δευτέρα έλευση του Ιησού Χριστού


Οι ΜΤΙ έγιναν από τότε μια διεθνής οργάνωση.


Αυτή εν συντομία είναι η ιστορία που συνήθως οι ΜΤΙ αρέσκονται να μας διηγούνται.



ΚΑΡΟΛΟΣ ΡΩΣΣΕΛ


Ή πάστωρ Ρώσσελ όπως ήταν γνωστός, υπήρξε ο εμπνευστής και ο ιδρυτής της θρησκευτικής αίρεσης των ΜΤΙ.


Γεννήθηκε στις 16/2/1852 στο Πίτσμπουργκ της Πενσυλβανίας στην Αμερική. Ο πατέρας του, Ιωσήφ Ρώσσελ ήταν ένας πλούσιος έμπορος με πέντε εμπορικά καταστήματα. Η μητέρα του πέθανε όταν ο Κάρολος ήταν ακόμα ηλικίας πέντε ετών.


Ο Ρώσσελ σε μικρή σχετικά ηλικία άρχισε να ενδιαφέρεται για θεολογικά θέματα. Μεγάλωσε μέσα σε μια απόχρωση που λεγόταν: CONGREGATIONALISTS δηλαδή μέλη αυτοκυβέρνητης εκκλησίας. CONGREGATION = συνάθροιση, εκκλησίασμα.


Σαν απόχρωση πίστευαν στην σωτηρία, στο βάπτισμα στο νερό, στον αγιασμό. Είχαν δηλαδή μερικές καλές διδασκαλίες.


Ο Ρώσσελ όμως δεν μπορούσε να προσαρμοστεί με τον Θεό. Αυτό που τον βασάνιζε ήταν η διδασκαλία για την αιώνια ζωή και την αιώνια κόλαση. Έτσι, σε ηλικία 17 ετών έπεσε στον σκεπτικισμό. Έφυγε, και άρχισε να μελετά τις διάφορες θρησκευτικές μερίδες με σκοπό να βρεί κάποια απάντηση στο θέμα που τον απασχολούσε, αλλά δυστυχώς έμεινε ανικανοποίητος. Τότε κατά σύμπτωση μελέτησε τις διδασκαλίες του Γουίλιαμ Μύλλερ, του ιδρυτή των Αντβεντιστών, οι οποίες του έκαναν βαθιά εντύπωση.


Με βάση τώρα τις διδασκαλίες του Μύλλερ, ο Ρώσσελ μελέτησε την Αγία Γραφή και κυρίως τα αποκαλυπτικά βιβλία όπως είναι του Δανιήλ και η Αποκάλυψη και έφθασε σε δικά του συμπεράσματα.


Ασχολήθηκε πολύ με τα εσχατολογικά θέματα όπως και ο Μύλλερ, και με την χρονομέτρηση που έκανε, έφθασε στο συμπέρασμα ότι ο έσχατος καιρός είχε ήδη αρχίσει από το 1799, ότι το 1874 έγινε η δευτέρα παρουσία και άρχισε η χιλιετής βασιλεία, ότι το 1878 έγινε η πρώτη ανάσταση κ.τ.λ.     


Το κακό όμως δεν σταμάτησε μέχρι εκεί. Ο Ρώσσελ προχώρησε πιο πέρα από τα εσχατολογικά και ένωσε την φωνή του με τον Άρειο, σε μια κοινή διακήρυξη ότι ο Ιησούς Χριστός είναι ένα κτίσμα του Θεού, το πρώτο και καλύτερο κτίσμα.


Πολύ γρήγορα οι ιδέες του Ρώσσελ καρποφόρησαν και βρήκαν οπαδούς. Τους οπαδούς του δεν τους ονόμασε ΜΤΙ αλλά «Σπουδαστές των Γραφών». Οι εχθροί του τους ονόμαζαν Ρωσσελιστές.


Το 1879 ο Ρώσσελ άρχισε να εκδίδει το περιοδικό «Η Σκοπιά του πύργου της Σιών και κήρυξ της παρουσίας του Χριστού» το οποίο και συνέχισε μέχρι την ημέρα του θανάτου του.


Μεταξύ των πολλών συγγραμμάτων που ο Ρώσσελ έγραφε, τα κυριότερα είναι οι επτά τόμοι των γραφικών μελετών του. Οι οπαδοί του τον θεώρησαν σαν «τον γονιμότερο συγγραφέα της Γραφικής αλήθειας, που έζησε ποτέ».


Αλλά και η ιδέα που ο ίδιος είχε για τον εαυτό του και τα συγγράμματά του δεν ήταν διαφορετική. Φαντάστηκε ότι ήταν «ο πιστός και φρόνιμος δούλος» και ο «άγγελος της εκκλησίας των Λαοδικέων».


Έλεγε: αν μελετήσεις μόνος σου την Αγία Γραφή, σε δύο χρόνια θα έχεις πέσει σε μαύρο σκοτάδι. Αν όμως 2 χρόνια μελετάς τα δικά μου γραπτά, θα σου αποκαλυφθεί το φως.


Γι’ αυτό και μέχρι σήμερα οι ΜΤΙ διαβάζουν την Γραφή μόνο μέσα από την Σκοπιά.


Σήμερα, το μεγαλύτερο μέρος των οπαδών του, αποκήρυξε και αυτόν και τα συγγράμματα του και μόνο μια μειονότητα, οι καλούμενοι «Χαραυγισ- ταί» μένουν πιστοί και τον αναγνωρίζουν.


Στο βιβλίο τους: «Ο πιστός και φρόνιμος δούλος» μέρος Β' γράφουν:


Ο Κάρολος Τέηζ Ρώσσελ, ο μεγαλύτερος ερμηνευτής των αληθειών της Αγίας Γραφής από τας ημέρας του αποστόλου Παύλου, και ο ακαταγώνιστός υπερασπιστής της «πίστεως της άπαξ παραδοθείσεις εις τους αγίους»... εξελέγη παρά του Κυρίου εις το αξίωμα του πιστού και φρονίμου δούλου, προτού ακόμη γεννηθεί.


Το 1879 ο Ρώσσελ παντρεύτηκε την Καρία Φράνσις, αλλά η συζυγική τους ζωή υπήρξε αποτυχημένη εξαιτίας του ίδιου. Το 1896 μετά από 17 χρόνια συζυγικών ανωμαλιών, επήλθε ο χωρισμός. Το διαζύγιο το πήραν 5 χρόνια αργότερα το 1911. Το δικαστήριο αποφάνθηκε ότι η συμπεριφορά του Ρώσσελ προς την γυναίκα του ήταν συνεχούς καταπίεσης η οποία αναγκαστικά θα έκανε την ζωή οποιασδήποτε ευαίσθητης χριστιανής γυναίκας, ένα φορτίο και την κατάστασή της ανυπόφορη.


Από τον γάμο τους δεν απέκτησαν παιδιά.


Το 1913 δικάστηκε επειδή πούλησε το «θαυματουργό στάρι» το οποίο έλεγε ότι όποιος φυτέψει, θα πάρει 5πλάσιο καρπό. Πλήρωσε γι’ αυτό 100.000 $ πρόστιμο, τότε.


Έλεγε στον κόσμο ότι έχει μιλήσει σε χιλιάδες ανθρώπους στην Αφρική και σε άλλα μέρη. Άνθρωποι όμως που ερεύνησαν, βρήκαν ότι έλεγε ψέματα, τον μήνησαν και τον πήγαν στο δικαστήριο.


Έλεγε ότι ξέρει άπταιστα Ελληνικά, Εβραϊκά και Λατινικά. Όταν όμως ρωτήθηκε μέσα στο δικαστήριο να πει μία από τις τρείς αλφαβήτους δεν ήξερε καμία.


Σήμερα οι οπαδοί του ακολουθούν την γραμμή του, λέγοντας ασύστολα ψέματα.


Με όλα αυτά κατάφερνε να ξεφεύγει γιατί κρυβόταν πίσω από την μάσκα του ήρωα και του μάρτυρα. Έλεγε ότι όλοι τα έχουν βάλει μαζί του και ότι υποφέρει για τον λόγο του Θεού. Έτσι ξεγελούσε αυτούς που ήταν τυφλά δοσμένοι σ’ αυτόν.


Ο Ρώσσελ πριν από τον θάνατο του δεν προέβλεψε ούτε διόρισε κάποιον σαν διάδοχο του, ακριβώς γιατί δεν παραδεχόταν άλλον από τον εαυτό του σαν «πιστό και φρόνιμο δούλο». Πέθανε στις 31/12/1916



ΙΩΣΗΦ ΡΑΔΕΡΦΟΡΝΤ


Μετά τον θάνατο του Ρώσσελ, η διοίκηση της Εταιρίας έμεινε στα χέρια της επιτροπής των 5, τους οποίους όριζε ο Ρώσσελ στην διαθήκη του. Η επιτροπή, όμως αποδείχτηκε ανίκανη να συνεργαστεί οπότε αποφάσισαν να εκλέξουν νέο αρχηγό.


Έτσι, σε μία διήμερη συνάθροιση της 6ης και 7ης Ιανουαρίου 1917 εξελέγη ο Ιωσήφ Ράδερφορντ σαν πρόεδρος της Εταιρίας. Γεννήθηκε στις 8/11/1869 στο Κισσούρι της Αμερικής από αγροτική οικογένεια. Σπούδασε νομικά και στα 22 του χρόνια άρχισε να εργάζεται σαν δόκιμος δικηγόρος.


Η πρώτη επαφή του με την εταιρία ήταν το 1694 το δε 1906 αφιερώθηκε στην υπηρεσία της εταιρίας και εργάσθηκε σαν νομικός σύμβουλος της μέχρι που εξελέγη πρόεδρος.


Στην αρχή συμφωνούσε με τον Ρώσσελ, αλλά γρήγορα άλλαξε ιδέες και γι’ αυτόν και για τα συγγράμματά του.


Έτσι απέρριψε την «προφητεία» του Ρώσσελ ότι το τέλος του κόσμου θα ερχόταν το 1914. Πριν από το 1925 κυκλοφόρησε ένα βιβλιαράκι με τον τίτλο: «Εκατομμύρια ήδη ζώντων ουδέποτε θα αποθάνωσι». Εκεί όριζε το 1925 σαν το έτος της αναστάσεως των αρχαίων πατριαρχών και της συντέλειας του κόσμου. Όσο για το 1914 έλεγε ότι τότε μπήκε μια καινούρια εποχή και έφευγε μια παλιά.


Ενώ πλησίαζε το 1925, οι οπαδοί του αδιαφορούσαν για κάθε τι το εγκόσμιο γιατί πίστευαν ότι το τέλος είναι κοντά. Πολλοί το 1924 δεν αγόραζαν ούτε καινούριο κουστούμι, αφού σε λίγο θα τους ήταν άχρηστο. Μόνο ο Ράδερφορντ αγόρασε μια όμορφη βίλα στο Σαν Ντιέγκο της Νότιας Καλιφόρνιας, με σκοπό να γίνει κατοικία του Αβραάμ, του Ισαάκ και του Ιακώβ και την οποία ονόμασε ΜΠΕΘ ΣAPIΜ που σημαίνει οίκος αρχόντων.


Αλλά όταν ήρθε και παρήλθε το 1925 χωρίς να έρθει το τέλος του κόσμου, και χωρίς να αναστηθούν οι πατριάρχες, ο Ράδερφορντ κέρδισε την βίλλα, και στους αφελείς είπε ότι δεν ήταν δυνατόν να έρθει το τέλος αφού είχαν ακόμη πολύ έργο να κάνουν!!!


Αυτό όμως δεν το χώνεψαν όλοι κι έτσι πολλοί αποσκίρτησαν (περίπου τα 2/3). Τότε ο Ράδερφορντ έκανε κάτι πολύ τολμηρό και έξυπνο έτσι ώστε να διαχωρίσει τους δικούς του απ’ τους οπαδούς του Ρώσσελ: Σε μια συνέλευση στο Κολόμπους Οχάιο το Σεπτέμβριο του 1931 είπε ότι ο Ιεχωβά του έδωσε νέο όνομα από «Σπουδαστές των Γραφών» σε «Μάρτυρες του Ιεχωβά». Χρησιμοποίησε γι’ αυτό το Ης.μγ:10-12. Αυτό όμως αναφέρεται στους Ισραηλίτες, που κανείς απ’ αυτούς δεν ονομάστηκε ποτέ ΜΤΙ, ούτε κανείς από τους πρώτους Χριστιανούς. Το όνομα Ιεχωβά δεν αναφέρεται ούτε μια φορά μέσα στην Κ.Δ. Δεν βλέπουμε πουθενά τους Ισραηλίτες να πηγαίνουν από πόρτα σε πόρτα για να διδάξουν.


Επίσης έλεγε ότι εφόσον ο Χριστός ονομάζει τον εαυτό του «ο μάρτυς ο πιστός και αληθινός, ο Ιησούς πρέπει οπωσδήποτε να είναι ΜΤΙ, ο πρώτος μάρτυρας. Άρα, οι μιμητές και οπαδοί του Χριστού για να είναι Χριστιανοί, πρέπει να είναι ΜΤΙ.


Φαίνεται όμως ότι ο Ράδερφορντ δεν ήξερε το εδάφιο Πράξ.α:8 όπου ο Ιησούς Χριστός λέει στους μαθητές του: Θέλετε είσθαι εις ΕΜΕ μάρτυρες.


Ο Ράδερφορντ εισηγήθηκε την μέθοδο κηρύγματος δια φορητού φωνογράφου στα σπίτια, καθώς και την χρονομέτρηση και αναφορά της δράσης του κάθε ατόμου.


Κατά τον Α' παγκόσμιο πόλεμο καταδικάστηκε για αντιαμερικανική προπαγάνδα, και τον έκλεισαν φυλακή καθ’ όλη τη διάρκεια του πολέμου επειδή δεν δέχτηκε να κρατήσει όπλο. Αυτό, ο Ράδερφορντ το χρησιμοποίησε και έγινε «ο μάρτυρας» ο παθών δια τον Κύριο. Το 1918 είπε ότι η εκκλησία εν γένει είναι το θηρίο (ΑΧ) και ότι η Αγγλία και η Αμερική ο ψευδοπροφήτης.


Το 1929 μπήκε ο όρος «οργάνωση». Είχαν τέτοια καταφορά κατά του κατεστημένου (της εκκλησίας) που δεν ήθελαν να χρησιμοποιούν αυτή τη λέξη και γι’ αυτό ονομάστηκαν οργάνωση.


Ο Ράδερφορντ πέθανε στις 8/1/1942 και κηδεύτηκε στην ιδιόκτητη βίλλα Μπέθ Σαρίμ.

Συνεχίζεται