Α' Βας. ιθ : 1 - 21
Ο Ηλίας είναι, δίχως αμφιβολία,
ένας από τους ταπεινούς ήρωες της Αγίας Γραφής. Μην ξεχνάμε όμως πως ήταν
βασικά άνθρωπος σαν κι εμάς «ομοιοπαθής». Πέρασε απογοήτευση, κατάθλιψη
αποθάρρυνση. Έφτασε κι αυτός σε σημεία οριακά.
Όποιος μελετά το λόγο του Θεού
γνωρίζει πως οι στιγμές αυτές δεν είναι σπάνιες, ακόμη και στους ήρωες της
πίστης. Ο Παύλος γράφει για κάποια στιγμή της διακονίας του στην Ασία, Διότι δεν θέλομεν να αγνοήτε, αδελφοί, περί
της θλίψεως ημών, ήτις συνέβη εις ημάς εν τη Ασία, ότι καθ' υπερβολήν
εστενοχωρήθημεν υπέρ δύναμιν, ώστε απηλπίσθημεν και του ζήν· (Β’ Κορ.α:8).
Δεν είναι περίεργο λοιπόν, που και
ο Ηλίας σε κάποιο σημείο φαίνεται να «έπιασε πάτο». Για πολύ καιρό αντιστάθηκε
σε αντιξοότητες και δυσκολίες, τώρα όμως, μετά από μια μεγάλη νίκη
«απελπίστηκε» και αυτός «από το να ζει».
Είναι καλό που το κεφάλαιο αυτό
συμπεριλαμβάνεται στην Αγία Γραφή. Είναι καλό που όταν ο Θεός χρησιμοποιεί
ανθρώπους τους περιγράφει όπως είναι. Δεν κρύβει τις αδυναμίες τους ή τις
αμαρτίες τους, τα λάθη τους ή τις απογοητεύσεις τους. Και είναι καλό γιατί
μαθαίνουμε τι σημαίνει κάποιος να είναι αυθεντικός. Αυθεντικός σημαίνει
πραγματικός, γνήσιος, σημαίνει άνθρωπος σε πορεία, όχι κάποιος άκαμπτος
τεχνοκράτης που πάντα κρατά το προσωπείο του αλώβητου, του ατσαλάκωτου χωρίς
προβλήματα και αδυναμίες.