Περιμένοντας την υιοθεσία.

 

Πρέπει να τα λέμε αυτά, για να παίρνουμε θάρρος!!

«Επειδή φρονώ ότι τα παθήματα του παρόντος καιρού δεν είναι άξια να συγκριθώσι με την δόξαν την μέλλουσαν να αποκαλυφθή εις ημάς. Διότι η μεγάλη προσδοκία της κτίσεως προσμένει την φανέρωσιν των υιών του Θεού. Επειδή η κτίσις υπετάχθη εις την ματαιότητα, ουχί εκουσίως, αλλά διά τον υποτάξαντα αυτήν, επ' ελπίδι ότι και αυτή η κτίσις θέλει ελευθερωθή από της δουλείας της φθοράς και μεταβή εις την ελευθερίαν της δόξης των τέκνων του Θεού. Επειδή εξεύρομεν ότι πάσα η κτίσις συστενάζει και συναγωνιά έως του νύν· και ουχί μόνον αυτή, αλλά και αυτοί οίτινες έχομεν την απαρχήν του Πνεύματος, και ημείς αυτοί στενάζομεν εν εαυτοίς περιμένοντες την υιοθεσίαν, την απολύτρωσιν του σώματος ημών. Διότι με την ελπίδα εσώθημεν· ελπίς δε ήτις βλέπεται δεν είναι ελπίς· διότι εκείνο, το οποίον βλέπει τις, διά τι και ελπίζει;» (Ρωμ.η:18-24).

Δύναται….. υπομονή!

«όθεν δύναται και να σώζη εντελώς τους προσερχομένους εις τον Θεόν δι' αυτού, ζων πάντοτε διά να μεσιτεύση υπέρ αυτών» (Εβρ.ζ:25).

 

Ποιος δύναται; Ο πλούσιος, ο δυνατός, ο σοφός, αυτός που έχει κάποια θέση ή εξουσία;

Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΙΑΚΩΒΟΥ (3)

 

ΜΕΡΟΣ ΙΙΙ

 

 

Α. ΚΟΣΜΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΘΕΟΣΕΒΕΙΑ

Ιάκωβος δ:1-10

Αφού ο Ιάκωβος έκανε τη δήλωση του ως προς την ειρήνη, εξήγησε τους λόγους, στους οποίους οφείλονται οι μάχες και οι πόλεμοι - είναι αποτέλεσμα των ηδονών.

Ο Ιάκωβος είπε στους Ιουδαίους Χριστιανούς, ότι επιθυμούν αυτό, που δεν μπορούν να έχουν, γι’ αυτό μισούν και είναι έτοιμοι για φόνο. Δεν αποκτούν αυτά που επιθυμούν επειδή δεν προσεύχονται,  Και όταν προσεύχονται, οι προσευχές τους δεν απαντώνται, γιατί παρακινούνται από λάθος επιθυμίες.

Από τα προβλήματα στο θρίαμβο

 Ιακώβου α:1-4

H διαφορά ανάμεσα σ’ αυτόν που είναι γνήσιος χριστιανός και σ’ αυτόν που απλά λέει ότι είναι χριστιανός, φαίνεται από το πώς αντιδρούν στις δύσκολες καταστάσεις.

Και αυτή τη διαφορά μπορεί να την καταλάβει κάθε άνθρωπος, ακόμη και αν δεν έχει καμία σχέση με τα πράγματα του Θεού.

Βλέπετε, πολλοί άνθρωποι έχουν εμπιστοσύνη στην πίστη τους, πιστεύουν ότι είναι σταθεροί. Όμως αυτή η πίστη πρέπει να ελεγχθεί στις δυσκολίες, στις απογοητεύσεις.

Το πώς ένας άνθρωπος χειρίζεται  τα προβλήματά του, θα αποκαλύψει αν η πίστη του είναι ζωντανή ή νεκρή, γνήσια ή ψεύτικη.

Αυτή είναι μια αλήθεια που τη βρίσκουμε μπροστά μας συχνά.

Περιμένοντας την υιοθεσία.

 

Πρέπει να τα λέμε αυτά, για να παίρνουμε θάρρος!!

«Επειδή φρονώ ότι τα παθήματα του παρόντος καιρού δεν είναι άξια να συγκριθώσι με την δόξαν την μέλλουσαν να αποκαλυφθή εις ημάς. Διότι η μεγάλη προσδοκία της κτίσεως προσμένει την φανέρωσιν των υιών του Θεού. Επειδή η κτίσις υπετάχθη εις την ματαιότητα, ουχί εκουσίως, αλλά διά τον υποτάξαντα αυτήν, επ' ελπίδι ότι και αυτή η κτίσις θέλει ελευθερωθή από της δουλείας της φθοράς και μεταβή εις την ελευθερίαν της δόξης των τέκνων του Θεού. Επειδή εξεύρομεν ότι πάσα η κτίσις συστενάζει και συναγωνιά έως του νύν· και ουχί μόνον αυτή, αλλά και αυτοί οίτινες έχομεν την απαρχήν του Πνεύματος, και ημείς αυτοί στενάζομεν εν εαυτοίς περιμένοντες την υιοθεσίαν, την απολύτρωσιν του σώματος ημών. Διότι με την ελπίδα εσώθημεν· ελπίς δε ήτις βλέπεται δεν είναι ελπίς· διότι εκείνο, το οποίον βλέπει τις, διά τι και ελπίζει;» (Ρωμ.η:18-24).

Υπομονή

Ιακ.α:2-4

Πάσαν χαράν νομίσατε, αδελφοί μου, όταν περιπέσητε εις διαφόρους πειρασμούς, γνωρίζοντες ότι η δοκιμασία της πίστεώς σας εργάζεται υπομονήν. Η δε υπομονή ας έχη έργον τέλειον, διά να ήσθε τέλειοι και ολόκληροι, μη όντες εις μηδέν ελλιπείς.

Για να είμαστε τέλειοι και ολόκληροι χρειαζόμαστε το τέλειο έργο της υπομονής. Θα ήθελα λοιπόν σήμερα να δούμε το θέμα της υπομονής και τη σημασία της.

 

1. Γιατί τη χρειαζόμαστε;

Ένα κινέζικο μπαμπού

 

Ένα κινέζικο μπαμπού χρειάζεται πέντε χρόνια για να αναπτυχθεί.  Πρέπει να το ποτίζεις και να λιπαίνεις το έδαφος όπου έχει φυτευτεί καθημερινά.

Δεν βγαίνει από το έδαφος για πέντε χρόνια. Μετά από πέντε χρόνια, μόλις βγει από το έδαφος, θα αυξηθεί 27 μέτρα σε πέντε εβδομάδες! 

Χρειάζονται 5 χρόνια καθημερινό πότισμα και λίπανση πριν βγει από το έδαφος.

Αν σταματήσει η διαδικασία ποτίσματος και λίπανσης, το δέντρο θα πεθάνει στο έδαφος.  Όταν τελειώσει στο 5^ο έτος, τότε σε 5 εβδομάδες φτάνει τα 27 μέτρα. 

Τώρα το ερώτημα είναι: φτάνει τα 27 μέτρα σε πέντε χρόνια ή 5 εβδομάδες. 

Υπομονή

 

Ιακ.α:2-4

Πάσαν χαράν νομίσατε, αδελφοί μου, όταν περιπέσητε εις διαφόρους πειρασμούς, γνωρίζοντες ότι η δοκιμασία της πίστεώς σας εργάζεται υπομονήν. Η δε υπομονή ας έχη έργον τέλειον, διά να ήσθε τέλειοι και ολόκληροι, μη όντες εις μηδέν ελλιπείς.

Για να είμαστε τέλειοι και ολόκληροι χρειαζόμαστε το τέλειο έργο της υπομονής. Θα ήθελα λοιπόν σήμερα να δούμε το θέμα της υπομονής και τη σημασία της.

Λοιπόν, τι περιμένουμε;

Όπως ανακάλυψε ο προφήτης Αββακούμ, η αναμονή είναι το πιο σημαντικό πράγμα που μπορούμε να κάνουμε.

Αββ.α:1-4 Η όρασις, την οποίαν είδεν Αββακούμ ο προφήτης. Έως πότε, Κύριε, θέλω κράζει, και δεν θέλεις εισακούει; θέλω βοά προς σε, Αδικία· και δεν θέλεις σώζει; Διά τι με κάμνεις να βλέπω ανομίαν και να θεωρώ ταλαιπωρίαν και αρπαγήν και αδικίαν έμπροσθέν μου; και υπάρχουσι διεγείροντες έριδα και φιλονεικίαν. Διά τούτο ο νόμος είναι αργός, και δεν εξέρχεται κρίσις τελεία· επειδή ο ασεβής καταδυναστεύει τον δίκαιον, διά τούτο εξέρχεταί κρίσις διεστραμμένη.

Αββ.β:1-4 Επί της σκοπιάς μου θέλω σταθή και θέλω στηλωθή επί του πύργου, και θέλω αποσκοπεύει διά να ίδω τι θέλει λαλήσει προς εμέ και τι θέλω αποκριθή προς τον ελέγχοντά με. Και απεκρίθη προς εμέ ο Κύριος και είπε, Γράψον την όρασιν και έκθεσον αυτήν επί πινακιδίων, ώστε τρέχων να αναγινώσκη τις αυτήν· διότι η όρασις μένει έτι εις ωρισμένον καιρόν, αλλ' εις το τέλος θέλει λαλήσει και δεν θέλει ψευσθή· αν και αργοπορή, πρόσμεινον αυτήν· διότι βεβαίως θέλει ελθεί, δεν θέλει βραδύνει. Ιδού, η ψυχή αυτού επήρθη, δεν είναι ευθεία εν αυτώ· ο δε δίκαιος θέλει ζήσει διά της πίστεως αυτού.

Διότι έτι ολίγον καιρόν, και θέλει ελθεί ο ερχόμενος και δεν θέλει βραδύνει.

Σε κανέναν δεν αρέσει να έχει εχθρούς. Αλλά αν έχεις, τότε το χειρότερο που μπορείς να κανείς είναι να τους αγνοείς. Αντίθετα, το καλύτερο είναι να γνωρίζει κανείς τον εχθρό του και τις πρακτικές του έτσι ώστε να μπορεί να αμυνθεί.

Ο δικός μας εχθρός, που η Βίβλος μιλάει, είναι ο διάβολος ή Σατανάς.

Ο Θεός θέλει να γνωρίζουμε αυτόν τον εχθρό:

Β΄Κορ.β:11 "διά να μην υπερισχύση καθ' ημών ο Σατανάς, διοτι δεν αγνοούμεν τα διανοήματα αυτού"

Υπομονή

Ιακ.α:2-4

Πάσαν χαράν νομίσατε, αδελφοί μου, όταν περιπέσητε εις διαφόρους πειρασμούς, γνωρίζοντες ότι η δοκιμασία της πίστεώς σας εργάζεται υπομονήν. Η δε υπομονή ας έχη έργον τέλειον, διά να ήσθε τέλειοι και ολόκληροι, μη όντες εις μηδέν ελλιπείς.

Για να είμαστε τέλειοι και ολόκληροι χρειαζόμαστε το τέλειο έργο της υπομονής. Θα ήθελα λοιπόν σήμερα να δούμε το θέμα της υπομονής και την σημασία της.

 

1. Γιατί την χρειαζόμαστε ;

 

ΔΥΝΑΤΑΙ ….. ΥΠΟΜΟΝΗ

«όθεν δύναται και να σώζη εντελώς τους προσερχομένους εις τον Θεόν δι' αυτού, ζων πάντοτε διά να μεσιτεύση υπέρ αυτών» Εβρ.ζ:25

Ποιος δύναται; Ο πλούσιος, ο δυνατός, ο σοφός, ο έχων και κατέχων;

ΟΧΙ! Αν μπορούσαμε να βλέπαμε τις αδυναμίες των «δυνατών», καθώς είναι δέσμιοι του εαυτού τους και του περιβάλλοντός τους.

Το ΔΥΝΑΤΑΙ αρμόζει μόνο στον Θεό.

Ας μην αποθαρρυνόμαστε

Στις μέρες αυτές, πραγματικά συμβαίνουν πολλά παράδοξα πράγματα μεταξύ των πιστών. Είμαι σίγουρος ότι όλοι μας αντιλαμβανόμαστε τις δύσκολες μέρες μέσα στις οποίες ζούμε, και πραγματικά, εγώ λυπάμαι για πολλά που ακούω και βλέπω. Δεν θέλω να το κρύψω ότι μέσα στην καρδιά μου υπάρχει λύπη και πολλές φορές απογοήτευση, και είμαι σίγουρος ότι έτσι είναι και μέσα στις δικές σας καρδιές.

Ματθ.κδ:12-13 Αύξηση της ανομίας

Ματθ.κδ:12,13 και επειδή θέλει πληθυνθή η ανομία, η αγάπη των πολλών θέλει ψυχρανθή. Ο δε υπομείνας έως τέλους, ούτος θέλει σωθή.

Στο Ματθ.κδ:9-14, ο Ιησούς μιλάει για την πνευματική κατάσταση κατά το πρώτο μισό της επταετούς περιόδου της Θλίψης. Δεν είναι ωραίο θέαμα. Δεδομένου ότι οι πιστοί θα διωχθούν και θα θανατωθούν, θα υπάρξει πολύ μεγάλη πίεση στους πιστούς, ειδικά στους Εβραίους πιστούς να αποστατήσουν.

ΔΥΝΑΤΑΙ ….. ΥΠΟΜΟΝΗ

«όθεν δύναται και να σώζη εντελώς τους προσερχομένους εις τον Θεόν δι' αυτού, ζων πάντοτε διά να μεσιτεύση υπέρ αυτών» Εβρ.ζ:25

Ποιος δύναται; Ο πλούσιος, ο δυνατός, ο σοφός, ο έχων και κατέχων;

ΟΧΙ! Αν μπορούσαμε να βλέπαμε τις αδυναμίες των «δυνατών», καθώς είναι δέσμιοι του εαυτού τους και του περιβάλλοντός τους.

Το ΔΥΝΑΤΑΙ αρμόζει μόνο στο Θεό.

Υπομονή μέσα στα παθήματα

Ιακ.ε:7 - 11

«Ο Θεός μέλλει να σε κτυπήση, τοίχε ασβεστωμένε» (Πράξ.κγ:3). Αυτά τα λόγια ανήκουν στον απόστολο Παύλο «εν βρασμώ ψυχής», όταν κατά την ανάκρισή του από το συνέδριο των Ιουδαίων διέταξε ο αρχιερέας ένα δούλο να τον χτυπήσει στο στόμα.

Νομίζω πως όλοι μας θα δείξουμε σαν άνθρωποι κατανόηση στον απόστολο Παύλο, ειδικά από τη στιγμή που βρισκόταν ουσιαστικά υπό διωγμό, και ιδιαίτερα γιατί όλοι έχουμε νοιώσει την πίεση από τα προβλήματα και τις θλίψεις. Και αυτή η πίεση μπορεί πολύ εύκολα να μας κάνει να χάσουμε την υπομονή μας. Θυμηθείτε τον Ιώβ, «Είθε να χαθή η ημέρα καθ' ην εγεννήθην, και η νυξ καθ' ην είπον, Εγεννήθη αρσενικόν» (Ιώβ γ:3). Ποιος από μας άραγε μπορεί να κατηγορήσει τον Ιώβ ότι ξέφυγε εδώ;

ουδέν πράγμα θέλει είσθαι αδύνατον παρά τω Θεώ!

Ο Θεός χρησιμοποίησε ένα ηλικιωμένο ζευγάρι, που όμως ζούσαν ζωή υπακοής για να φέρει μέσα από αυτούς τον πρόδρομο του Χριστού.

Και ο λόγος του Θεού μας διδάσκει μέσα από αυτή την ιστορία πως αξίζει να περιμένουμε τις απαντήσεις του Θεού ακόμη κι αν αργούν. Αξίζει να περιμένουμε γιατί τα δικά Tου τα σχέδια είναι πιο μεγάλα από τα δικά μας. Πιο σοφά από τα δικά μας.

Ης.νε:8-9, Διότι αι βουλαί μου δεν είναι βουλαί υμών ουδέ οδοί υμών αι οδοί μου, λέγει Κύριος. Αλλ’ όσον είναι υψηλοί οι ουρανοί από της γης, ούτως αι οδοί μου είναι υψηλότεραι των οδών υμών και αι βουλαί μου των βουλών υμών.

Χρειάζεται όμως, προσοχή, γιατί κι εμείς είμαστε σαν το Ζαχαρία. Όταν έρχεται η απάντηση του Θεού, δυσκολευόμαστε να την πιστέψουμε. Γιατί είναι εύκολο να λέω ότι πιστεύω ότι ο Θεός κάνει θαύματα, αλλά να δυσπιστώ όταν τα κάνει.

Διότι έτι ολίγον καιρόν, και θέλει ελθεί ο ερχόμενος και δεν θέλει βραδύνει.

Εβρ.ι:35,36 Μη αποβάλητε λοιπόν την παρρησίαν σας, ήτις έχει μισθαποδοσίαν μεγάλην. Διότι έχετε χρείαν υπομονής, διά να κάμητε το θέλημα του Θεού και να λάβητε την επαγγελίαν.

Οικονομικά βάρη – ανεργία – κούραση – ασθένειες – άνθρωποι δεν πιστεύουν - ψευδοδιδάσκαλοι….

Β’ Τιμ.γ:1 Γίνωσκε δε τούτο, ότι εν ταις εσχάταις ημέραις θέλουσιν ελθεί καιροί κακοί·

Στο τέταρτο κεφάλαιο της Γένεσης, βλέπουμε δύο χαρακτήρες, τον Κάϊν και τον Λάμεχ που αποφάσισαν να μην ακολουθήσουν τον Θεό, αλλά τις ορέξεις της σάρκας τους. Έφτιαξαν λοιπόν μουσικά όργανα, μαζεύτηκαν σε πόλεις και άρχισαν να διασκεδάζουν, να το ρίχνουν έξω βρε παιδί μου….

Κουράγιο!

Αυτές οι 3 Γραφικές αρχές από τους Εβρ.ιβ μπορούν να σε βοηθήσουν σε δύσκολους καιρούς.

Περνάς μια προσωρινή δοκιμασία ή μια πρόκληση ολόκληρης ζωής... πρόβλημα στις σχέσεις, τα οικονομικά, την καριέρα ή την υγεία;

Εξέτασε αυτές τις τρεις αρχές από τους Εβρ.ιβ:1-2: 

«Λοιπόν και ημείς, περικυκλωμένοι όντες υπό τοσούτου νέφους μαρτύρων, ας απορρίψωμεν παν βάρος και την ευκόλως εμπεριπλέκουσαν ημάς αμαρτίαν, και ας τρέχωμεν μεθ' υπομονής τον προκείμενον εις ημάς αγώνα, αποβλέποντες εις τον Ιησούν, τον αρχηγόν και τελειωτήν της πίστεως, όστις υπέρ της χαράς της προκειμένης εις αυτόν υπέφερε σταυρόν, καταφρονήσας την αισχύνην, και εκάθησεν εν δεξιά του θρόνου του Θεού».

Ο υπεράνθρωπος Χριστιανός

«Έχετε χρείαν υπομονής, διά να κάμητε το θέλημα του Θεού, και να λάβητε την παγγελίαν»  (Εβραίους ι:36).

Είναι ένα λάθος γνωστό, που όλοι λίγο πολύ το έχουμε κάνει κάποτε. Δεν αποδίδω κίνητρα και υστεροβουλία. Αντίθετα είναι λάθος αγάπης και ζήλου προς τον Κύριο, προς την αγάπη Του και τον άγιο λόγο Του.

Παρακινούμε τους ανθρώπους του Θεού να στοχεύουν τα καλύτερα και να ζουν τα υψηλότερα της πνευματικής ζωής. Πολύ καλό αυτό. Όταν δε συμπεριλάβουμε και τον εαυτό μας μέσα σ’ αυτές τις παραινέσεις, είναι ακόμα καλύτερα. Να ζήσουμε τα υψηλότερα του λόγου του Θεού, να ανέβουμε ακόμα πιο ψηλά, να υψώσουμε τα μάτια της πίστης στις «ψηλές βουνοκορφές που αγγίζουν τον Ουρανό, να απλώσουμε το χέρι της πίστης και να ζητήσουμε τα καλύτερα, τα σπάνια, αυτά που είναι για λίγους.

Πολύ καλή προσέγγιση, αλλά με ένα σοβαρό λάθος, που μπορεί να είναι και επικίνδυνο. Όλα αυτά μπορούμε να τα ζητήσουμε, να τα μοιραστούμε, να τα «κουβεντιάσουμε» με τον Κύριό μας για τον εαυτό μας. Δεν μπορούμε να τα διδάξουμε και να τα απαιτήσουμε από τους άλλους γύρω μας. Μπροστά στα μάτια τους τα απορημένα πολύ συχνά διαγράφεται ένας υπεράνθρωπος Χριστιανός, που μπορεί τα πάντα, που έχει τα πάντα, που δεν λυγίζει μπροστά σε τίποτα, δεν κλαίει, δεν πρέπει να υποφέρει ή να παραπονιέται, έχει πάντα χαρά και ειρήνη στην καρδιά του ό,τι κι αν συμβαίνει γύρω του… Και όλα αυτά, στηριγμένα σε ερμηνείες εδαφίων της Αγίας Γραφής και ειπωμένα με ζήλο και φωτιά αξιέπαινη.