Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΙΑΚΩΒΟΥ (3)

 

ΜΕΡΟΣ ΙΙΙ

 

 

Α. ΚΟΣΜΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΘΕΟΣΕΒΕΙΑ

Ιάκωβος δ:1-10

Αφού ο Ιάκωβος έκανε τη δήλωση του ως προς την ειρήνη, εξήγησε τους λόγους, στους οποίους οφείλονται οι μάχες και οι πόλεμοι - είναι αποτέλεσμα των ηδονών.

Ο Ιάκωβος είπε στους Ιουδαίους Χριστιανούς, ότι επιθυμούν αυτό, που δεν μπορούν να έχουν, γι’ αυτό μισούν και είναι έτοιμοι για φόνο. Δεν αποκτούν αυτά που επιθυμούν επειδή δεν προσεύχονται,  Και όταν προσεύχονται, οι προσευχές τους δεν απαντώνται, γιατί παρακινούνται από λάθος επιθυμίες.

Δύο λόγοι δίνονται για τις αναπάντητες προσευχές:

1.  Δε ζητούν.

2.  Ζητούν με λανθασμένα κίνητρα (κακώς ζητούν).

Η φιλία με τον κόσμο είναι έχθρα προς τον ουράνιο Αγαπημένο, και γι’ αυτό θεωρείται πνευματική μοιχεία. Ο Θεός δεν ανέχεται να φλερτάρει η νύφη Του με τον κόσμο.

Το εδάφιο 5 απαιτεί ιδιαίτερη προσοχή. Δεν υπάρχει κανένα εδάφιο στην Παλαιά Διαθήκη, όπου μπορεί να βρεθούν αυτά τα λόγια. Αλλά υπάρχουν πολλά εδάφια, που διδάσκουν αυτήν την αλήθεια. Πιθανόν, η καλύτερη απόδοση του εδαφίου αυτού να είναι η εξής: “Αυτός συμπονεί ζηλότυπα το πνεύμα που έβαλε στις καρδιές μας”.

Αυτό απλά σημαίνει, ότι ο Θεός, είναι Θεός ζηλότυπος και δεν ανέχεται ένα διχασμένο συναίσθημα. Συγχρόνως, αναγνωρίζει τη μάχη, που γίνεται με τον κόσμο.

“Αλλά μεγαλητέραν χάριν δίδει” (εδ.6) είναι μια θαυμαστή, παρηγορητική δήλωση. Οι δυσκολίες του να ζούμε για τον Θεό σ’ αυτόν τον πονηρό κόσμο ξεπερνιούνται με τη μεγαλόψυχη βοήθεια του Σωτήρα μας.

Η χάρη Του είναι πάντα επαρκής. Γι’ αυτό το λόγο, ο Χριστιανός πρέπει να κοιτάζει στον Θεό για βοήθεια, και μέσω της ταπείνωσης, να υποτάσσεται στον Θεό. Ο Θεός δεν θα βοηθήσει τον υπερήφανο και αλαζόνα, αλλά θα βοηθήσει εκείνους, που είναι ταπεινοί και εξαρτώμενοι από τη δική Του χάρη.

            Εδώ δίνονται επτά προστακτικές:

1.  “Υποτάχθητε εις τον Θεό”.

2.  “Αντιστάθητε εις τον διάβολον”.

3.  “Πλησιάσατε εις τον Θεόν”.

4.  “Καθαρίσατε τας χείρας σας”.

5.  “Αγνίσατε τας καρδιάς σας”.

6.  “Πενθήσατε και κλαύσατε”

7.  “Ταπεινώθητε”

Υπάρχει θρίαμβος ενάντια στον διάβολο, αν κάνει κανείς δύο πράγματα:

1.  Να υποταχτεί στον Θεό.

2.  Να αντισταθεί στον διάβολο.

Ο διάβολος δεν μπορεί να εξουδετερώσει τον συνδυασμό αυτό και θα φύγει.

“Αγνίσατε τας καρδιάς σας”, απλώς σημαίνει, να μην είστε δίγνωμοι. Μια αγνή καρδιά είναι μια καρδιά με ένα και μοναδικό σκοπό.

“Πενθήσατε και κλαύσατε”, φαινομενικά αναφέρεται στην ειλικρινή μετάνοια. Η υπόσχεση, που προστίθεται σ’ αυτό είναι ότι ο Θεός θα υψώσει αυτόν που θα ταπεινωθεί ενώπιον του Κυρίου.

 

Β. ΕΝΑΣ ΝΟΜΟΘΕΤΗΣ

Ιάκωβος δ:11-12: “Μη καταλαλείτε αλλήλους, αδελφοί, όστις καταλαλεί αδελφόν, και κρίνει τον αδελφόν αυτού, καταλαλεί τον νόμον, και κρίνει τον νόμον, και εάν κρίνης τον νόμον, δεν είσαι εκτελεστής του νόμου, αλλά κριτής. Εις είναι ο νομοθέτης, ο δυνάμενος να σώση και να απολέση, συ τις είσαι όστις κρίνεις τον άλλον;”

Αυτός, ο οποίος συκοφαντεί τον αδελφό του, καταπατά τον βασιλικό νόμο της αγάπης. Έτσι, δεν είναι πλέον εκτελεστής του νόμου, αλλά κριτής. Υπάρχει όμως μόνο ένας Κριτής, ο οποίος έδωσε τον νόμο. Στα χέρια Του είναι η παροχή της ζωής και του θανάτου. Ο Ιάκωβος ρώτησε, “Ποιος είσαι εσύ, που κρίνεις τον άλλο;”

 

Γ. ΑΜΑΡΤΩΛΗ ΑΥΤΟΠΕΠΟΙΘΗΣΗ

Ιάκωβος δ:13-17

Η ζωή είναι πολύ σύντομη και αβέβαιη. Μόνο ο Θεός γνωρίζει το μέλλον μας. Γι’ αυτό το λόγο, δεν πρέπει κανείς να καυχιέται στα μελλοντικά του σχέδια. Αυτή η εμπιστοσύνη στον εαυτό μας είναι αμαρτία. Πρέπει πάντα να εξαρτάμε τα σχέδια μας από το θέλημα του Θεού, αλλιώς είναι αμαρτία.

 

Δ. Η ΚΡΙΣΗ ΤΩΝ ΑΘΕΩΝ ΠΛΟΥΣΙΩΝ

Ιάκωβος ε:1-6

Ο Ιάκωβος καταδίκασε τους άθεους πλούσιους για τη διαφθορά και την εκμετάλλευση των συνανθρώπων τους. Δεν είναι καταδίκη για τους πλούσιους, οι οποίοι είναι καλοί διαχειριστές αλλά για τους πλούσιους, που απέκτησαν παράνομα πλούτη από τους καταδυναστευόμενους φτωχούς.

Χιλιάδες έχουν γίνει εκατομμυριούχοι με απάτη. Είναι προφανές, ότι αυτά τα πλούτη, δεν μπορεί ποτέ να είναι τίμια. Η εκμετάλλευση του εργαζόμενου οδηγεί σε εργατικές αναταραχές, απεργίες και τα όμοια τούτων. Η ένταση, που επικρατεί ανάμεσα σε εργοδότες και εργαζόμενους, είναι ένα σημάδι του σύντομου ερχομού του Κυρίου μας.

Ο Ιάκωβος είπε, ότι “θησαυρίσατε δια τας εσχάτας ημέρας”. Σίγουρα, η κατάσταση αυτή έχει εκπληρωθεί στις μέρες μας!

Η έκφραση “Κύριος Σαβαώθ” σημαίνει “Κύριος των Δυνάμεων” ή απλά “Κύριος των στρατευμάτων”.

 

 

Ε. ΥΠΟΜΟΝΗ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ

Ιάκωβος ε:7-11

Ο Ιάκωβος δεν έδωσε καμία υπόσχεση για γρήγορη κρίση των πλουσίων, αλλά νουθέτησε τους Χριστιανούς να είναι υπομονετικοί, αναμένοντας την παρουσία του Κυρίου Ιησού.

Στην Παλαιστίνη υπήρχε η πρώιμη βροχή μετά το φύτεμα των σπόρων. Έπειτα ερχόταν η όψιμη βροχή ακριβώς πριν τη συγκομιδή και ενώ οι σπόροι ωρίμαζαν. Σ’ αυτήν την εποχή της Εκκλησίας, υπήρχε η πρώιμη έκχυση του Αγίου Πνεύματος κατά τη διάρκεια του πρώτου αιώνα, η οποία ήταν η πρώιμη βροχή. Κατά τη διάρκεια του εικοστού αιώνα, υπήρξε πάλι έκχυση του Αγίου Πνεύματος, η οποία ήταν η όψιμη βροχή.

Αυτό είναι ένα από τα πιο βέβαια σημεία του σύντομου ερχομού του Κυρίου. Όπως ακριβώς ο Κύριος περιμένει με υπομονή τον θερισμό, όταν θα αρπάξει την Εκκλησία κοντά Του, έτσι κι εμείς νουθετούμαστε να έχουμε υπομονή.

“Μη στενάζετε κατ’ αλλήλων” (εδ.9) απλά σημαίνει, να μην κατηγορείτε ο ένας τον άλλο για τα προβλήματα σας.

“Ο κριτής ίσταται έμπροσθεν των θυρών”, και εάν εμείς αρχίζουμε να κατηγορούμε ο ένας τον άλλο, θα πέσουμε σε κρίση. Τα κακοπαθήματα των προφητών και η υπομονή του Ιώβ μας υπενθυμίζουν, ότι ο Κύριος είναι ικανός να βοηθήσει με στοργικό έλεος.

 

ΣΤ. ΟΡΚΟΙ ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΟΙ

Ιάκωβος ε:12

“Προ πάντων δε, αδελφοί μου, μη ομνύετε, μήτε τον ουρανόν, μήτε την γην, μήτε άλλον τινά όρκον, αλλ’ έστω υμών το ναι, ναι, και το ου, ου δια να μη πέσητε υπό κρίσιν”.

Στο εδάφιο αυτό απαγορεύεται σ’ ένα Χριστιανό να ορκίζεται. Πολλές φορές αυτό δημιουργεί πρόβλημα, όταν κάποιος είναι στο δικαστήριο. Ο πιο απλός τρόπος είναι, να πεις στον δικαστή, ότι έχεις τις πεποιθήσεις σου κατά του να ορκίζεσαι. Αντί να ορκιστείς, ότι θα πεις την αλήθεια, απλά πες, ότι βεβαιώνεις, πως θα πεις την αλήθεια.

 

Ζ. Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ

Ιάκωβος ε:13-18

Το εδάφιο κλειδί βρίσκεται στο τελευταίο μέρος του εδαφίου 16: “Πολύ ισχύει η δέησις του δικαίου ενθρμως γενομένη.” 

Ο Ιάκωβος έγραφε για τη δύναμη της προσευχής. Το εξήγησε με παραδείγματα αναφερόμενος στον Ηλία και τόνισε το γεγονός, ότι αυτός ήταν ένας καθημερινός άνθρωπος, ομοιοπαθής με μας. Παρόλο, που ήταν ένας συνηθισμένος άνθρωπος, προσευχήθηκε και δεν έβρεξε για τριάμισι χρόνια. Μετά προσευχήθηκε πάλι και έβρεξε.

Στα εδάφια αυτά βρίσκουμε οδηγίες αναφορικά με την προσευχή για τους αρρώστους. Είναι πολύ σημαντικό να μελετήσουμε προσεκτικά τα εδάφια αυτά και να παρατηρήσουμε κάθε λεπτομέρεια. Οι οδηγίες, που δίνονται θα μπορούσαν  να καταχωρηθούν ως εξής:

1.  Πρέπει να προσκληθούν οι πρεσβύτεροι της εκκλησίας.

2.  Αυτοί θα προσευχηθούν για τον άρρωστο

3.  Θα τον αλείψουν με λάδι στο όνομα του Κυρίου.

Το λάδι είναι σύμβολο του Αγίου Πνεύματος. Γενικά χρησιμοποιείται λάδι ελιάς. Πρέπει να σημειωθεί η σχέση ανάμεσα στη θεραπεία του σώματος και στην άφεση των αμαρτιών.

Η θεραπεία είναι στην εξιλέωση, και μπορούμε να έχουμε και τα δύο, την άφεση των αμαρτιών μας και τη θεραπεία του σώματος μας. Η τελική οδηγία, που πρέπει να σημειώσουμε εδώ, είναι, ότι πρέπει να υπάρχει εξομολόγηση των αμαρτιών του ενός προς τον άλλο, και να γίνεται προσευχή για τον καθένα.

 

Η. ΕΠΑΝΑΦΟΡΑ ΕΝΟΣ ΑΠΟΠΛΑΝΗΜΕΝΟΥ

Ιάκωβος ε:19-20 “Αδελφοί, εάν τις μεταξύ σας αποπλανηθή από της αληθείας, και επιστρέψη τις αυτόν, ας εξεύρη ότι ο επιστρέψας αμαρτωλόν από της πλάνης της οδού αυτού, θέλει σώσει ψυχήν εκ θανάτου, και θέλει καλύψει πλήθος αμαρτιών”.

Αυτό αναφέρεται ξεκάθαρα σε έναν αποπλανημένο, σε έναν, ο οποίος παραστράτησε από την αλήθεια. Εάν φέρουμε τον αποπλανημένο πίσω στον Κύριο, σώζουμε την ψυχή του από τον θάνατο και καλύπτουμε πλήθος αμαρτιών. Αυτό οριστικά μας διδάσκει, ότι ένας αποπλανημένος, ο οποίος δεν μετανοεί και δεν επιστρέφει στο σωστό δρόμο, θα πεθάνει αιώνια χαμένος.