Γένεση Κεφ.κα Η γέννηση του Ισαάκ

 

Περιμένοντας το Θεό.

Σ’ αυτό το κεφάλαιο μαθαίνουμε ότι τα 25 χρόνια αναμονής δεν πήγαν χαμένα. Ο Θεός επισκέπτεται τη Σάρα και ο υποσχεθείς γιος, γεννιέται. Έτσι, η πιστότητα του Θεού αποκαλύπτεται δυναμικά, σε ότι είχε υποσχεθεί στον Αβραάμ. Δεν είναι δύσκολο να περιμένουμε το Θεό, όταν καταλάβουμε ότι η απάντηση εξαρτάται από την πιστότητα Αυτού στον οποίο έχουμε εναποθέσει την ελπίδα και την πίστη μας.

Λοιπόν, τι περιμένουμε;

Όπως ανακάλυψε ο προφήτης Αββακούμ, η αναμονή είναι το πιο σημαντικό πράγμα που μπορούμε να κάνουμε.

Αββ.α:1-4 Η όρασις, την οποίαν είδεν Αββακούμ ο προφήτης. Έως πότε, Κύριε, θέλω κράζει, και δεν θέλεις εισακούει; θέλω βοά προς σε, Αδικία· και δεν θέλεις σώζει; Διά τι με κάμνεις να βλέπω ανομίαν και να θεωρώ ταλαιπωρίαν και αρπαγήν και αδικίαν έμπροσθέν μου; και υπάρχουσι διεγείροντες έριδα και φιλονεικίαν. Διά τούτο ο νόμος είναι αργός, και δεν εξέρχεται κρίσις τελεία· επειδή ο ασεβής καταδυναστεύει τον δίκαιον, διά τούτο εξέρχεταί κρίσις διεστραμμένη.

Αββ.β:1-4 Επί της σκοπιάς μου θέλω σταθή και θέλω στηλωθή επί του πύργου, και θέλω αποσκοπεύει διά να ίδω τι θέλει λαλήσει προς εμέ και τι θέλω αποκριθή προς τον ελέγχοντά με. Και απεκρίθη προς εμέ ο Κύριος και είπε, Γράψον την όρασιν και έκθεσον αυτήν επί πινακιδίων, ώστε τρέχων να αναγινώσκη τις αυτήν· διότι η όρασις μένει έτι εις ωρισμένον καιρόν, αλλ' εις το τέλος θέλει λαλήσει και δεν θέλει ψευσθή· αν και αργοπορή, πρόσμεινον αυτήν· διότι βεβαίως θέλει ελθεί, δεν θέλει βραδύνει. Ιδού, η ψυχή αυτού επήρθη, δεν είναι ευθεία εν αυτώ· ο δε δίκαιος θέλει ζήσει διά της πίστεως αυτού.

Οι προσμένοντες τον Κύριον

Ο διάβολος, ιδιαίτερα στις μέρες μας, κάνει ψυχολογικό πόλεμο στην εκκλησία.

Προσπαθεί να την κουράσει και να την απογοητεύσει, αλλά, υπάρχει μια πολύ συγκεκριμένη ομάδα ανθρώπων, στους οποίους δεν θα το καταφέρει. Στους προσμένοντες….

Ησ.μ:1-2 Παρηγορείτε, παρηγορείτε τον λαόν μου, λέγει ο Θεός σας. Λαλήσατε παρηγορητικά προς την Ιερουσαλήμ, και φωνήσατε προς αυτήν, ότι ο καιρός της ταπεινώσεως αυτής επληρώθη, ότι η ανομία αυτής συνεχωρήθη· διότι έλαβεν εκ της χειρός Κυρίου διπλάσιον διά πάσας τας αμαρτίας αυτής.

ΠΩΣ ΝΑ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙΣ ΤΗΝ ΑΡΠΑΓΗ

B’ Θεσ.γ:5 Ὁ δὲ κύριος κατευθύναι ὑμῶν τὰς καρδίας εἰς τὴν ἀγαπὴν τοῦ θεοῦ καὶ εἰς τὴν ὑπομονὴν τοῦ Χριστοῦ.

 

Υπάρχουν τόσες πολλές γνώμες για την Δεύτερη Έλευση που κανείς τα χάνει όταν ακούει τέτοιες συζητήσεις.

Αυτή η διδασκαλία έχει εξεταστεί και ξεκαθαριστεί τόσο πολύ από ανθρώπους του Θεού, που πιστεύω ότι κανείς πρέπει να εθελοτυφλεί για να κάνει λάθος όσο αφορά στο πότε θα γίνει η Αρπαγή.

Πιστεύω στην Δεύτερη Έλευση του Χριστού πριν από την Χιλιετή Βασιλεία, και στην Αρπαγή της εκκλησίας πριν από την Θλίψη.

Ο Παύλος λέει: «Ο δε Κύριος είθε να κατευθύνη τας καρδίας σας εις την αγάπην του Θεού».

Οι προσμένοντες τον Κύριον

Ησ.μ:1-2 Παρηγορείτε, παρηγορείτε τον λαόν μου, λέγει ο Θεός σας. Λαλήσατε παρηγορητικά προς την Ιερουσαλήμ, και φωνήσατε προς αυτήν, ότι ο καιρός της ταπεινώσεως αυτής επληρώθη, ότι η ανομία αυτής συνεχωρήθη· διότι έλαβεν εκ της χειρός Κυρίου διπλάσιον διά πάσας τας αμαρτίας αυτής.

Εδώ, δίδονται εντολές και οδηγίες, όχι μόνο στον Ησαΐα, αλλά σ’ όλους τους εργάτες του Θεού, να κηρύττουν παρηγορητικά στον λαό του Θεού.

Οι καταστάσεις είχαν φέρει ένα πέπλο μελαγχολίας πάνω από τον λαό του Θεού.

Σε τέτοιες περιπτώσεις, ο Θεός θέλει να μην χάνει την ελπίδα του ο λαός Του.

Το επαναλαμβάνει δύο φορές!

ουδέν πράγμα θέλει είσθαι αδύνατον παρά τω Θεώ!

Ο Θεός χρησιμοποίησε ένα ηλικιωμένο ζευγάρι, που όμως ζούσαν ζωή υπακοής για να φέρει μέσα από αυτούς τον πρόδρομο του Χριστού.

Και ο λόγος του Θεού μας διδάσκει μέσα από αυτή την ιστορία πως αξίζει να περιμένουμε τις απαντήσεις του Θεού ακόμη κι αν αργούν. Αξίζει να περιμένουμε γιατί τα δικά Tου τα σχέδια είναι πιο μεγάλα από τα δικά μας. Πιο σοφά από τα δικά μας.

Ης.νε:8-9, Διότι αι βουλαί μου δεν είναι βουλαί υμών ουδέ οδοί υμών αι οδοί μου, λέγει Κύριος. Αλλ’ όσον είναι υψηλοί οι ουρανοί από της γης, ούτως αι οδοί μου είναι υψηλότεραι των οδών υμών και αι βουλαί μου των βουλών υμών.

Χρειάζεται όμως, προσοχή, γιατί κι εμείς είμαστε σαν το Ζαχαρία. Όταν έρχεται η απάντηση του Θεού, δυσκολευόμαστε να την πιστέψουμε. Γιατί είναι εύκολο να λέω ότι πιστεύω ότι ο Θεός κάνει θαύματα, αλλά να δυσπιστώ όταν τα κάνει.

Ο Θεός που προσμένω

Αββακούμ β:1-4

Επί της σκοπιάς μου θέλω σταθή και θέλω στηλωθή επί του πύργου, και θέλω αποσκοπεύει διά να ίδω τι θέλει λαλήσει προς εμέ και τι θέλω αποκριθή προς τον ελέγχοντά με. Και απεκρίθη προς εμέ ο Κύριος και είπε, Γράψον την όρασιν και έκθεσον αυτήν επί πινακιδίων, ώστε τρέχων να αναγινώσκη τις αυτήν· διότι η όρασις μένει έτι εις ωρισμένον καιρόν, αλλ' εις το τέλος θέλει λαλήσει και δεν θέλει ψευσθή· αν και αργοπορή, πρόσμεινον αυτήν· διότι βεβαίως θέλει ελθεί, δεν θέλει βραδύνει. Ιδού, η ψυχή αυτού επήρθη, δεν είναι ευθεία εν αυτώ· ο δε δίκαιος θέλει ζήσει διά της πίστεως αυτού.

Τι είναι λοιπόν ο Θεός; Ο Θεός που περιμένω και ποτέ δεν έρχεται;

Ο Θεός που το να Τον περιμένω είναι ένας απλός μηχανισμός άμυνας για να αντιμετωπίσω μια δύσκολη πραγματικότητα;

Στην περικοπή μας ουσιαστικά ο Θεός ζητά από τον Αβακούμ να τον περιμένει. Τι σημαίνει όμως αυτό; Πώς περιμένει ο Αβακούμ; Πώς να περιμένω το Θεό που προσμένω;

Οι προσμένοντες τον Κύριον

Ησ.μ:1-2 Παρηγορείτε, παρηγορείτε τον λαόν μου, λέγει ο Θεός σας. Λαλήσατε παρηγορητικά προς την Ιερουσαλήμ, και φωνήσατε προς αυτήν, ότι ο καιρός της ταπεινώσεως αυτής επληρώθη, ότι η ανομία αυτής συνεχωρήθη· διότι έλαβεν εκ της χειρός Κυρίου διπλάσιον διά πάσας τας αμαρτίας αυτής.

Πριν ο Κύριος στείλει τον λαό Του στην αιχμαλωσία, του δίνει θαυμαστές υποσχέσεις παρηγοριάς.

Εδώ, δίδονται εντολές και οδηγίες, όχι μόνο στον Ησαΐα, αλλά σ’ όλους τους εργάτες του Θεού, να κηρύττουν παρηγορητικά στο λαό του Θεού.

Η ομιλία στο όρος

Τα κεφάλαια του Ματθαίου ε,ς, & ζ, είναι ουσιαστικά ένα κήρυγμα, το μεγαλύτερο.

Περιέχει μάλλον πρακτικά παρά θεολογικά θέματα. Μας λέει τι πρέπει να κάνουμε.

Ιωάν.ζ:17 Εάν τις θέλη να κάμη το θέλημα αυτού, θέλει γνωρίσει περί της διδαχής, αν ήναι εκ του Θεού ή αν εγώ λαλώ απ' εμαυτού.

Όποιος τα κάνει, θα γνωρίσει και τη διδασκαλία.

Ο Θεός που προσμένω

Αββακούμ β:1-4

Επί της σκοπιάς μου θέλω σταθή και θέλω στηλωθή επί του πύργου, και θέλω αποσκοπεύει διά να ίδω τι θέλει λαλήσει προς εμέ και τι θέλω αποκριθή προς τον ελέγχοντά με. Και απεκρίθη προς εμέ ο Κύριος και είπε, Γράψον την όρασιν και έκθεσον αυτήν επί πινακιδίων, ώστε τρέχων να αναγινώσκη τις αυτήν· διότι η όρασις μένει έτι εις ωρισμένον καιρόν, αλλ' εις το τέλος θέλει λαλήσει και δεν θέλει ψευσθή· αν και αργοπορή, πρόσμεινον αυτήν· διότι βεβαίως θέλει ελθεί, δεν θέλει βραδύνει. Ιδού, η ψυχή αυτού επήρθη, δεν είναι ευθεία εν αυτώ· ο δε δίκαιος θέλει ζήσει διά της πίστεως αυτού.

Η πλάνη και η μακαρία ελπίδα!

Συνέχεια από το προηγούμενο:
http://www.epistoligr.blogspot.gr/2014/06/blog-post_9111.html#axzz35oZRX6M0

Υπάρχουν κάποιοι που πιστεύουν ότι η Αρπαγή θα γίνει στο τέλος των πρώτων 3 ½ χρόνων και κάποιοι που πιστεύουν ότι αυτό το γεγονός θα συμβεί στο τέλος της 7ετούς βασιλείας του αντίχριστου, βλέποντας τη Δεύτερη έλευση του Χριστού σαν την Αρπαγή.

Εβρ.θ:28 ούτω και ο Χριστός, άπαξ προσφερθείς διά να σηκώση τας αμαρτίας πολλών, θέλει φανή εκ δευτέρου χωρίς αμαρτίας εις τους προσμένοντας αυτόν διά σωτηρίαν.

Ησ.λ:18 Και ούτω θέλει προσμείνει ο Κύριος διά να σας ελεήση, και ούτω θέλει υψωθή διά να σας οικτειρήση· διότι ο Κύριος είναι Θεός κρίσεως· μακάριοι πάντες οι προσμένοντες αυτόν.

χάριν και δόξαν θέλει δώσει ο Κύριος

Όταν ασχολούμαστε με τα παιδιά του Αδάμ και της Εύας, τον Κάιν και τον Άβελ, συνήθως μιλάμε πιο πολύ για τον Κάιν και δεν παρατηρούμε τη ζωή του Άβελ.

Οι γιοι του Κάιν χρησιμοποίησαν τη γνώση και τη δύναμή τους με τη μάταιη ελπίδα να καλυτερέψουν τον κόσμο.

Ο Ενώχ, είχε βρει ένα καλύτερο κόσμο!

Βέβαια, ζώντας έτσι, κινδυνεύεις και εύκολα κατηγορείσαι σαν «υπερβολικός» ή «αδρανής»!

Οι προσμένοντες

Δύναμη για να συνεχίσουμε το ταξίδι

 Μια από τις μεγαλύτερες βιβλικές φυσιογνωμίες της Παλαιάς Διαθήκης είναι ο προφήτης Ησαΐας. Η κλήση του στο προφητικό λειτούργημα έγινε  το 740 π. Χ., τη χρονιά δηλαδή που ο βασιλιάς Οζίας πέθανε. Ο Θεός τον κάλεσε να υπηρετήσει σε μια από τις δυσκολότερες περιόδους της ιστορίας του λαού Ισραήλ. Δυσκολότατη περίοδος, γιατί εσωτερικά υπήρχε πνευματική παρακμή και εξωτερικά η χώρα κινδύνευε από την επικείμενη εισβολή των Βαβυλωνίων.

Μια γρήγορη ανάγνωση του πρώτου κεφαλαίου του βιβλίου του προφήτη Ησαΐα μας βοηθάει να κατανοήσουμε το μέγεθος της πνευματικής αποσύνθεσης των Ισραηλιτών και αν απλά συλλογισθούμε την καταστροφή που ακολούθησε, την πικρή αιχμαλωσία, τους θανάτους και τους βιασμούς των κατοίκων της ένδοξης πόλης που τελικά έπεσε στα χέρια των άγριων και αιμοδιψών κατακτητών, τότε διαπιστώνουμε τη δυσμενή διακονική θέση του προφήτη.