Χ Ρ Ι Σ Τ Ι Α Ν Ι Κ Η Ζ Ω Η (5)

 

ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ

 

Στους Μακαρισμούς (Ματθ.ε:1-12) ο Ιησούς έδωσε μια όμορφη εικόνα πώς πρέπει να είναι οι χριστιανοί καθώς έλεγε ποιοι είναι μακάριοι.

Ευλόγησε τους φτωχούς στο πνεύμα γιατί αυτών είναι η Βασιλεία των ουρανών. Οι φτωχοί στο πνεύμα δεν είναι υπερήφανοι ή εγωκεντρικοί και δεν ζητούν τα δικά τους. Αντίθετα, με ταπείνωση αισθάνονται την απόλυτη εξάρτησή τους από τον Κύριο.

Αυτοί που πενθούν, όχι απαραίτητα επειδή έχασαν κάποιο αγαπημένο τους πρόσωπο, αλλά μέσα από ένα αίσθημα μοναξιάς κι έλλειψης στην ζωή τους θα παρηγορηθούν γνωρίζοντας ότι ο Κύριος τους δέχεται. Δεν υπάρχει τίποτα πιο όμορφο απ’ αυτό που αισθάνεσαι όταν καταλάβεις ότι ο Ιησούς σε δέχεται.

ΟΙ ΜΑΚΑΡΙΣΜΟΙ

Ματθ.ε:3-12 «Μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι, διότι αυτών είναι η βασιλεία των ουρανών...επειδή ούτως εδίωξαν τους προφήτας τους προ υμών».

Μια άλλη λέξη που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για το «μακάριοι» είναι το «ευτυχισμένοι».  Όλοι θέλουν να είναι ευτυχισμένοι, αλλά οι περισσότεροι άνθρωποι ζητούν την ευτυχία μ’ ένα τέτοιο τρόπο που μπορεί να φέρει μόνο δυστυχία.  Οι Μακαρισμοί λένε στην πραγματικότητα, «Αν θέλεις να είσαι ευτυχισμένος, να ο δρόμος».

Μακαρισμοί

Ίσως, τα λόγια του Ιησού που θυμόμαστε περισσότερο από οτιδήποτε άλλο, είναι αυτά από την επί του όρους ομιλία, όπως περιγράφεται στο 5^ο κεφάλαιο του Ματθαίου. Αυτά που ονομάζουμε «Μακαρισμούς», και αξίζει να τα θυμηθούμε εδώ.

• Μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι, διότι αυτών είναι η βασιλεία των ουρανών.
• Μακάριοι οι πενθούντες, διότι αυτοί θέλουσι παρηγορηθή.
• Μακάριοι οι πραείς, διότι αυτοί θέλουσι κληρονομήσει την γην.
• Μακάριοι οι πεινώντες και διψώντες την δικαιοσύνην, διότι αυτοί θέλουσι χορτασθή.

ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ

Στους Μακαρισμούς (Ματθ.ε:1-12) ο Ιησούς έδωσε μια όμορφη εικόνα πώς πρέπει να είναι οι χριστιανοί καθώς έλεγε ποιοι είναι μακάριοι. Ευλόγησε τους φτωχούς στο πνεύμα γιατί αυτών είναι η Βασιλεία των ουρανών. Οι φτωχοί στο πνεύμα δεν είναι υπερήφανοι ή εγωκεντρικοί και δεν ζητούν τα δικά τους. Αντίθετα, με ταπείνωση αισθάνονται την απόλυτη εξάρτησή τους από τον Κύριο. Αυτοί που πενθούν, όχι απαραίτητα επειδή έχασαν κάποιο αγαπημένο τους πρόσωπο, αλλά μέσα από ένα αίσθημα μοναξιάς κι έλλειψης στη ζωή τους θα παρηγορηθούν γνωρίζοντας ότι ο Κύριος τους δέχεται. Δεν υπάρχει τίποτα πιο όμορφο απ’ αυτό που αισθάνεσαι όταν καταλάβεις ότι ο Ιησούς σε δέχεται.

Μια βαθύτερη ματιά στην επί του όρους ομιλία

Υπάρχουν τρεις γενικές ερωτήσεις που πρέπει να γίνουν, σχετικά με τους Μακαρισμούς του Ιησού. Αφορούν τους ανθρώπους που περιγράφει, τις ιδιότητες που επαίνεσε και τις ευλογίες που υποσχέθηκε.

Οι άνθρωποι που περιγράφονται

Οι Μακαρισμοί διατυπώνουν το ισορροπημένο και διαφοροποιημένο χαρακτήρα που πρέπει να έχει ένας χριστιανός. Δεν είναι οκτώ ξεχωριστές και διακριτές ομάδες μαθητών, μερικοί από τους οποίους είναι πράοι, ενώ άλλοι είναι ελεήμονες και άλλοι καλούνται να υποστούν διωγμούς. Είναι μάλλον οκτώ ιδιότητες της ίδιας ομάδας, των πιστών. Ο καθένας, την ίδια στιγμή πρέπει να είναι πράος, ελεήμων, φτωχός στο πνεύμα, καθαρός στην καρδιά, πενθών, ειρηνοποιός, και δεδιωγμένος.

Η ομιλία στο όρος

Τα κεφάλαια του Ματθαίου ε,ς, & ζ, είναι ουσιαστικά ένα κήρυγμα, το μεγαλύτερο.

Περιέχει μάλλον πρακτικά παρά θεολογικά θέματα. Μας λέει τι πρέπει να κάνουμε.

Ιωάν.ζ:17 Εάν τις θέλη να κάμη το θέλημα αυτού, θέλει γνωρίσει περί της διδαχής, αν ήναι εκ του Θεού ή αν εγώ λαλώ απ' εμαυτού.

Όποιος τα κάνει, θα γνωρίσει και τη διδασκαλία.

Χ Ρ Ι Σ Τ Ι Α Ν Ι Κ Η Ζ Ω Η

Ο Θεός, ο Δημιουργός των πάντων είναι Παντοδύναμος, Παντογνώστης, πανταχού Παρών και Αιώνιος.

Ο θαυμαστός Θεός μας δημιούργησε τον άνθρωπο με το προνόμιο της λογικής και της ελεύθερης εκλογής γιατί ήθελε ένα λαό, ο οποίος κάτω από διάφορους πειρασμούς θα διάλεγε να Τον αγαπάει και να Τον υπηρετεί πάνω από καθετί άλλο.

Η ΖΩΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ - Η επί του όρους ομιλία

Α.  Η ΣΠΟΥΔΑΙΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΕΠΙ ΤΟΥ ΟΡΟΥΣ ΟΜΙΛΙΑΣ

Ματθ.ε:1  «Ιδών δε τους όχλους, ανέβη εις το όρος, και αφού εκάθισε, προσήλθον προς αυτόν οι μαθηταί αυτού».

Λουκ.ς:17  «Και καταβάς μετ’ αυτών, εστάθη επί τόπου πεδινού, και παρήσαν όχλος μαθητών αυτού, και πλήθος πολύ του λαού από πάσης της Ιουδαίας και Ιερουσαλήμ».

Η σπουδαιότητα της επί του Όρους Ομιλίας φαίνεται απ’ το γεγονός ότι ο Ιησούς, προφανώς, επανέλαβε αυτή την ομιλία και σ’ άλλες περιπτώσεις επανέλαβε ορισμένα τμήματά της.  Ο Ιησούς κήρυξε αυτό το μήνυμα πρώτα στους μαθητές, αφού είχε αφήσει το πλήθος κι είχε ανέβει στο βουνό. Αφού πέρασε όλη την νύχτα σε προσευχή, κατόπιν κατέβηκε μαζί τους, στάθηκε στην πεδιάδα και επανέλαβε τμήμα της ομιλίας στο πλήθος που είχε μαζευτεί (Λουκ.ς:12).