Τα κεφάλαια του Ματθαίου ε,ς, & ζ, είναι ουσιαστικά ένα
κήρυγμα, το μεγαλύτερο.
Περιέχει μάλλον πρακτικά παρά θεολογικά θέματα. Μας λέει τι πρέπει να κάνουμε.
Ιωάν.ζ:17 Εάν τις θέλη να κάμη το θέλημα αυτού, θέλει
γνωρίσει περί της διδαχής, αν ήναι εκ του Θεού ή αν εγώ λαλώ απ' εμαυτού.
Όποιος τα κάνει, θα γνωρίσει και τη διδασκαλία.
Ο σκοπός δεν είναι να γεμίσει το κεφάλι μας με έννοιες, αλλά
να μας οδηγήσει στην καθημερινότητά μας πρακτικά.
Περιγράφει το καθήκον σαν τον δρόμο!
Λέει στους μαθητές Του ότι πρέπει:
1)
Να καταλάβουν ποιοι είναι (φως και αλάτι –
ε:13-16)
2)
Να καταλάβουν τι έχουν να κάνουν = να
διοικούνται από τον ηθικό νόμο του Θεού.
Επικύρωσε το νόμο και τον
ερμήνευσε.
Μαλ.γ:7 Εκ των ημερών των
πατέρων σας απεχωρίσθητε από των διαταγμάτων μου και δεν εφυλάξατε αυτά.
Επιστρέψατε προς εμέ και θέλω επιστρέψει προς εσάς, λέγει ο Κύριος των
δυνάμεων· πλην είπετε, Τίνι τρόπω θέλομεν επιστρέψει;
Ο Ιησούς, δίνει απάντηση τώρα στο
παραπάνω ερώτημα.
Βρίσκονται πάνω σ’ ένα βουνό της
Γαλιλαίας, όταν οι Φαρισαίοι ζητούσαν πρωτοκαθεδρίες. Δεν ήταν κάποιο «άγιο»
όρος, όπως το όρος Σιών, γιατί απλά δεν υπάρχουν ξεχωριστά άγια μέρη.
Βασικό ακροατήριο είναι οι
μαθητές Του, αυτοί που Τον ακολουθούσαν από αγάπη, επειδή ήθελαν να μάθουν.
Άλλοι μπορεί να βρισκόταν εκεί απλά για να πάρουν μια θεραπεία.
Τους δίδαξε επειδή ήταν πρόθυμοι
να διδαχτούν, δεν είχαν επαναστατικό πνεύμα. Αυτοί καταλάβαιναν αυτά που για
άλλους ήταν μωρία.
Απευθυνόταν στους μαθητές, αλλά
σίγουρα άκουγαν και οι όχλοι που είχαν μαζευτεί.
Δεν μπήκαν σχοινιά για να
κρατήσουν τον κόσμο μακριά, όπως σήμερα που όλοι μπορούν να ακούσουν.
Μαλ.γ:3 Και θέλει καθήσει ως
ο χωνεύων και καθαρίζων το αργύριον, και θέλει καθαρίσει τους υιούς του Λευΐ
και θέλει στραγγίσει αυτούς ως το χρυσίον και το αργύριον, και θέλουσι
προσφέρει εις τον Κύριον προσφοράν εν δικαιοσύνη.
«και αφού εκάθησε» (ε:1), αρχίζει το κήρυγμα με ευλογία.
Πράξ.γ:26 Προς εσάς πρώτον ο
Θεός αναστήσας τον Υιόν αυτού Ιησούν απέστειλεν αυτόν διά να σας ευλογή όταν
επιστρέφητε έκαστος από των πονηριών υμών.
Ματθ.ζ:28 Ότε δε ετελείωσεν ο
Ιησούς τους λόγους τούτους, εξεπλήττοντο οι όχλοι διά την διδαχήν αυτού·
Είχε εξουσία να διατάξει τις
ευλογίες που τις υπόσχεται σ’ αυτούς που θα υπακούσουν, αυτοί θα ευλογηθούν.
Ψαλ.δ:6 Πολλοί λέγουσι, Τις
θέλει δείξει εις ημάς το αγαθόν; Ύψωσον εφ' ημάς το φως του προσώπου σου, Κύριε.
Ο Ιησούς διορθώνει την κοσμική
θεώρηση, τι είναι αγαθό, τι είναι ευτυχία, ποιος είναι ευλογημένος, ποιος είναι
ο «πετυχημένος», ο πλούσιος, ο τιμώμενος!
Δίνει τα δικά Του μέτρα για όλα
τα παραπάνω.
Μιλάει για 8 χαρακτήρες
ευλογημένων:
1)
Φτωχός στο πνεύμα, και φυσικά δεν εννοεί αυτό
που ο κόσμος εννοεί.
Είναι αυτός που είναι έτοιμος να
αδειάσει από το κοσμικό φρόνημα και τρόπο ζωής. Στον κόσμο, πολλοί φτωχοί είναι
υψηλόφρονες. Είναι φτωχοί, αλλά υπερήφανοι.
Ο υπερήφανος άνθρωπος είναι
πάντοτε έτοιμος να κατηγορήσει και να κουτσομπολέψει.
Εμείς πρέπει να μάθουμε να
είμαστε ταπεινοί.
Φιλ.δ:12 Εξεύρω να
ταπεινόνωμαι, εξεύρω και να περισσεύωμαι· εν παντί τόπω και κατά πάντα είμαι
δεδιδαγμένος και να χορτάζωμαι και να πεινώ, και να περισσεύωμαι και να
υστερώμαι·
Αναγνωρίζοντας τη σοφία του Θεού,
να ησυχάζουμε στην πρόνοια Του.
Ευχαριστώντας για ότι έχουμε και
κάνοντας ότι καλύτερο μπορούμε.
Να υπομένουμε τις απογοητεύσεις
της οικονομικής δυσπραγίας.
Να περιμένουμε
και να είμαστε έτοιμοι για φτώχεια, να μην τη φοβόμαστε, ιδιαίτερα αν αυτό
συμβαίνει εξαιτίας της πίστης μας.
Εβρ.ι:34 Διότι εδείξατε συμπάθειαν εις τα δεσμά μου και εδέχθητε μετά χαράς την
αρπαγήν των υπαρχόντων σας, εξεύροντες ότι έχετε εις εαυτούς περιουσίαν εν
ουρανοίς καλητέραν και διαμένουσαν.
Ο Ιώβ φέρθηκε σαν
φτωχός στο πνεύμα, όταν ευλόγησε το Θεό όταν του πήρε όπως του έδωσε.
Να είμαστε
ταπεινοί στα δικά μας μάτια, σαν τα παιδιά:
Ματθ.ιη:4 Όστις λοιπόν ταπεινώση εαυτόν ως το παιδίον τούτο, ούτος είναι ο
μεγαλήτερος εν τη βασιλεία των ουρανών.
Ματθ.ιθ:14 Πλην ο Ιησούς είπεν· Αφήσατε τα παιδία και μη εμποδίζετε αυτά να έλθωσι
προς εμέ· διότι των τοιούτων είναι η βασιλεία των ουρανών.
Η Λαοδίκεια, ενώ
πνευματικά δεν πάει καθόλου καλά, στα μάτια της είναι πλούσια και δεν έχει
ανάγκη κανενός (Αποκ.γ:17)!
Η φτώχεια στο
πνεύμα αναφέρεται πρώτη, γιατί είναι το θεμέλιο για όλα τα υπόλοιπα.
