Και είπε προς αυτούς, Θέσατε τας καρδίας σας εις πάντας τους λόγους, τους οποίους εγώ σήμερον διαμαρτύρομαι προς εσάς· τους οποίους θέλετε παραγγείλει εις τα τέκνα σας να προσέχωσιν εις το να εκτελώσι, πάντας τους λόγους του νόμου τούτου. Διότι ούτος δεν είναι εις εσάς λόγος μάταιος· επειδή αύτη είναι η ζωή σας· και διά του λόγου τούτου θέλετε μακροημερεύσει επί της γης, προς την οποίαν διαβαίνετε τον Ιορδάνην διά να κληρονομήσητε αυτήν (Δευτ.λβ:46-47).
Φαίνεται ότι κάποιοι νόμιζαν ότι
είναι μάταιο να πιστεύεις, αν και είχαν αποδείξεις της χρησιμότητας της πίστης
και της υπακοής όσο καιρό ήταν στην έρημο, αλλά και όταν αρχικά εγκαταστάθηκαν
στη γη Χαναάν. Όσο υπήρχε θεοκρατία, οι παραβάσεις είχαν σαν συνέπεια πείνα,
επιδημίες, επιδρομές.
Δεν πρέπει λοιπόν να απορεί
κανείς που και σήμερα υπάρχουν άνθρωποι (οι πιο πολλοί) που λένε το ίδιο
πράγμα, ότι είναι μάταιο να πιστεύει κανείς.
Σήμερα, οι ευλογίες δεν είναι
υλικές, αλλά πνευματικές. Σήμερα βλέπουμε μάλλον τον ασεβή να ευδοκιμεί και τον
ευσεβή να ποδοπατιέται.
Η χριστιανική ζωή είναι τέτοια,
που χρειάζεται πολύ πίστη για να τη δεχτείς. Δε βαδίζουμε με την όψη, με ότι
βλέπουμε, αλλά με την πίστη.
Όταν λοιπόν οι άπιστοι βλέπουν να
περνάς καταστάσεις, θλίψεις, δοκιμασίες και η παρηγοριά σου είναι σε κάτι που
δε φαίνεται, δεν είναι παράξενο να λένε: είναι μάταια πράγματα!
Αλλά και οι τόσες παραποιήσεις
της αληθινής πίστης, δίνουν δικαίωμα στους άπιστους να λένε ότι και το γνήσιο
είναι μάταιο.
Πολλοί προσποιούνται τους άγιους
ενώ στην πραγματικότητα ζουν μια τελείως διαφορετική ζωή, και έτσι δίνουν το
δικαίωμα στους ανθρώπους να λένε τα γνωστά: όλοι το ίδιο είναι, απατεώνες,
υποκριτές, η πίστη είναι μάταιο πράγμα.
Όμως προσέξτε, μην εξαπατηθείτε!
«Ο εξετάζων καρδίας και νεφρούς», δεν
εμπαίζεται. Θα κάνει σίγουρα διάκριση ανάμεσα σ’ αυτόν που φοβάται και σ’ αυτόν
που δε φοβάται τον Θεό.
Παρόλα αυτά. Σήμερα είμαστε εδώ
να διακηρύξουμε ότι: Η ΠΙΣΤΗ ΣΤΟΝ ΓΙΟ ΤΟΥ ΘΕΟΥ, ΟΤΑΝ ΓΙΝΕΙ ΔΕΚΤΗ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ
ΚΑΡΔΙΑ, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΑΤΑΙΟ ΠΡΑΓΜΑ!
Δεν έχουμε αποσταλεί για να
συζητάμε, αλλά για να διακηρύξουμε ότι: Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑΜΥΘΙ.
Στο όνομα του Ιησού, αλλά και
όλου του νέφους των μαρτύρων που τη δοκίμασαν και πείστηκαν ότι είναι αληθινή.
Για μας ο Θεός δεν είναι μια
αφηρημένη έννοια. Πολλοί σήμερα πιστεύουν ότι ο Θεός μιλούσε μόνο στον Αβραάμ,
το Νώε και το Μωυσή. Όμως για μας, ο Θεός είναι Αυτός που επηρεάζει ολόκληρη τη
ζωή μας.
Ο Ιησούς Χριστός, για μας δεν
είναι: ένας καλός άνθρωπος, ένας μεταρρυθμιστής, ένας επαναστάτης ή ένας
κομουνιστής.
Οι εμπειρίες που έχουμε με τον
Θεό δεν είναι παραμύθι. Η εμπειρία της μετάνοιας, όταν η συνείδηση αφυπνίζεται
και αρχίζεις να καταλαβαίνεις την πίκρα της αμαρτίας…
Όταν το Άγιο Πνεύμα έρχεται μέσα
σου, τι όμορφη εμπειρία, η θλίψη φεύγει και αντικαθίσταται από χαρά και ειρήνη…
Βέβαια, για τους άλλους, αυτά
μπορεί να μην αποτελούν απόδειξη – εκτός αν πιστεύουν στην ειλικρίνειά μας –
αλλά για μας είναι αλήθεια.
Κληθήκαμε να πιστέψουμε στο
Χριστό, να δούμε το έργο του σταυρού ότι είναι ο ιλασμός των αμαρτιών μας, να
το πιστέψουμε και να σωθούμε.
Το κάναμε, και τι χαρά
αισθανθήκαμε εκείνη τη στιγμή…. Από τα βάθη της κόλασης στα ύψη του ουρανού.
Τραγουδάμε, χαιρόμαστε! Αυτό σίγουρα δεν είναι παραμύθι.
Μα, και αν ήταν; Ευλογημένο
παραμύθι, μακάριο όνειρο, όμορφη πλάνη, μακάρι να ήμουν πάντα έτσι πλανεμένος!
Όμως, δες τη διαφορά
αντιμετώπισης διαφόρων καταστάσεων όπως η φτώχεια, η ασθένεια, ο θάνατος, τότε
και τώρα!
Ο φτωχός υποφέρει με θάρρος, ο
άρρωστος υπομένει τον πόνο με χαρά, αυτός που αντιμετωπίζει το θάνατο,
κραυγάζει θριαμβευτικά!
Ποιος μπορεί να αμφισβητήσει το
προνόμιο της προσευχής. Να μιλάς στο Θεό και να ξέρεις ότι σε ακούει!
Υπάρχουν τόσα παραδείγματα
απαντημένων προσευχών, που θα ήταν ανόητο να μην το δεχτεί κανείς.
Το μόνο μέρος στον κόσμο που
μπορεί να υπάρξει ισότητα, ελευθερία, αδελφότητα, είναι η εκκλησία του Ιησού
Χριστού.
Το γεγονός της αλλαγής του
χαρακτήρα δεν είναι παραμύθι. Η μεταβολή ενός αμαρτωλού σε άγιο.
Αν η πίστη μας είναι ψεύτικη,
είναι η μεγαλύτερη απάτη υπό τον ουρανό. Αλλά, αν είναι αλήθεια, τότε είναι ότι
πιο ιερό υπάρχει.
Μ’ αυτό δεν παίζεις! Ένα τέτοιο
παιχνίδι γίνεται με κίνδυνο της αιώνιας ψυχής σου.
Καλή η υγεία του σώματος (πρώτα
απ’ όλα υγεία, λέει ο κόσμος), αλλά όσο ανώτερο είναι το σώμα από τα ρούχα,
άλλο τόσο ανώτερη είναι η ψυχή από το σώμα.
Η πίστη μας έχει να κάνει με την
αιωνιότητα της ψυχής μας, φροντίζει για το μέλλον της. Αν κάποιος θεωρεί
ασήμαντες τις έννοιες ουρανός – κόλαση και γελάει μ’ αυτά τα πράγματα, τότε
μπορεί να παίζει!
Ίσως, κάποιοι να θεωρούν μωρία την
πίστη μας, επειδή στην πλειοψηφία του, ο «κόσμος του πνεύματος» δεν πιστεύει.
Αν και αυτό δεν είναι απόλυτα σωστό, και αν ήταν, δε μας νοιάζει.
Πόσα λάθη δεν έχει κάνει ο
«κόσμος του πνεύματος»;
Είναι μωρία να προνοείς για την
άλλη ζωή;
Είναι μωρία να θεωρείς ότι
υπάρχει δικαιοσύνη, άρα και τιμωρία;
Ομολογώ δε τούτο εις σε, ότι κατά την οδόν, την οποίαν ούτοι λέγουσιν
αίρεσιν, ούτω λατρεύω τον Θεόν των πατέρων μου, πιστεύων εις πάντα τα
γεγραμμένα εν τω νόμω και εν τοις προφήταις, (Πράξ.κδ:14).
Αν είναι τρέλα να θες να αποφύγεις
την κόλαση, τότε ας με λένε τρελό.
Λένε πολλοί, τι θα γίνει μ’
αυτούς που δεν άκουσαν;
Απαντώ: Τι νομίζεις εσύ για τον
εαυτό σου;
Δεν είναι τώρα λοιπόν ουδεμία κατάκρισις εις τους εν Χριστώ, Ιησού,
τους μη περιπατούντας κατά την σάρκα, αλλά κατά το πνεύμα (Ρωμ.η:1)
Και εγώ δίδω εις αυτά ζωήν αιώνιον, και δεν θέλουσιν απολεσθή εις τον
αιώνα, και ουδείς θέλει αρπάσει αυτά εκ της χειρός μου (Ιωάν.ι:28)
Διότι τόσον ηγάπησεν ο Θεός τον κόσμον, ώστε έδωκε τον Υιόν αυτού τον
μονογενή, διά να μη απολεσθή πας ο πιστεύων εις αυτόν, αλλά να έχη ζωήν αιώνιον
(Ιωάν.γ:16)
Οι δε είπον· Πίστευσον εις τον Κύριον Ιησούν Χριστόν, και θέλεις σωθή,
συ και ο οίκός σου (Πράξ.ις:31)
Ο λόγος λοιπόν της πίστης δεν
είναι μάταιος, αλλά ΖΩΗ!
Πάντες τωόντι εγείναμεν ως ακάθαρτον πράγμα, και πάσα η δικαιοσύνη ημών
είναι ως ρυπαρόν ιμάτιον· διά τούτο επέσαμεν πάντες ως το φύλλον, και αι
ανομίαι ημών αφήρπασαν ημάς ως ο άνεμος (Ησ.ξδ:6)
Αν είσαι πλούσιος, αν νομίζεις
ότι είσαι ηθικός, αν νομίζεις ότι είσαι δίκαιος, να ξέρεις ότι όλα αυτά είναι ως ρυπαρόν ιμάτιον μπροστά στα μάτια του
Άγιου Θεού.
Αν νομίζεις ότι επειδή είσαι
νέος, έχεις το δικαίωμα να χαρείς τη ζωή σου, σε συμβουλεύω να γίνεις
χριστιανός.
Αν νομίζεις ότι είσαι πολύ μεγάλος για να αλλάξεις, θα σου έλεγα, βιάσου! Ο Νικόδημος ήταν ηλικιωμένος όταν ο Ιησούς του είπε ότι πρέπει να αναγεννηθεί αν θέλει να μπει στη Βασιλεία των ουρανών.
