Β΄ Βας.ς & ζ
Δεν είμαστε σίγουροι για το αύριο.
Πολλές φορές η έλλειψη ακολουθεί την αφθονία!
Ης.νς:12 «Έλθετε, λέγουσι, θέλω φέρει οίνον
και θέλομεν μεθυσθή με σίκερα· και αύριον θέλει είσθαι ως η ημέρα αύτη, πολύ
πλέον άφθονος»
Ψαλμ.λ:6 «Εγώ δε είπα εν τη ευτυχία μου, δεν θέλω σαλευθή εις τον αιώνα».
Δευτ.κη:53-57 Θα έτρωγαν τα παιδιά
τους!
ζ:1 Ο Ελισσαιέ λέει ότι μέσα σε 24 ώρες
θα έχουν άφθονη τροφή.
Όταν ο άνθρωπος φτάσει στο έσχατο σημείο, τότε είναι ευκαιρία
να δοξαστεί ο Θεός (Δευτ.λβ:36).
Β΄ Βας.ς:26,27 Τάισε τον στρατό, αλλά τώρα δεν έχει
να θρέψει μια γυναίκα!
Βασιλιάς: τι πλέον να ελπίσω; (ς:33)
Άνθρωπος του Θεού: άκουσε το λόγο του Θεού και πίστεψέ τον. Αύριο θα υπάρχει
τροφή στην πύλη της Σαμάρειας που σημαίνει ότι η πολιορκία θα έχει λυθεί.
Αυτό που κανείς δεν θα μπορούσε να πιστέψει, ήταν η τιμή που
ο Ελισσαιέ είπε ότι θα πουλιέται το στάρι απ’ τη μια στιγμή στην άλλη!
ζ:2 Ο άρχοντας, το δεξί χέρι του
βασιλιά, δηλώνει ανοιχτά την απιστία
του.
Η απιστία είναι αμαρτία που λυπεί το Θεό και στερεί τον
άνθρωπο από τις ευλογίες του Θεού.
Οι γκρινιάρηδες Ισραηλίτες είδαν τη γη Χαναάν, αλλά δεν
μπήκαν λόγω απιστίας.
Στα εδάφια ζ:6,7
μας λέει πως λύθηκε η πολιορκία των Συρίων.
Ουχί δια δυνάμεως.. (Ζαχ.δ:6)!
Ο Θεός που τους είχε κάνει να απατηθούν στην όραση, τώρα
ενεργεί στην ακοή τους (Έξοδ.δ:11).
Τα άλογα και οι άμαξες είχαν ενθαρρύνει τον άνθρωπο του Θεού
(ς:17), αλλά κατατρόμαξαν το στρατό της Συρίας. Εξαρτάται σε τι θέση είναι κανείς
σε σχέση με το Θεό, σε πόλεμο ή σε ειρήνη.
Νόμισαν ότι ο βασιλιάς του Ισραήλ είχε ζητήσει βοήθεια, όμως
πως θα μπορούσε να το κάνει και πως θα τους μίσθωνε; Κανείς δεν σκέφτηκε να
στείλει παρατηρητές να δουν αν είναι αλήθεια.
Ο Θεός μπορεί να κάνει τον πιο δυνατό να τρέμει!
Η Σαμάρεια είχε ελευθερωθεί αλλά δεν το ήξερε! Οι σκοποί θα
είχαν σίγουρα φύγει από τα τείχη.
Η πρόνοια του Θεού όμως φρόντισε μέσα από 4 λεπρούς – που για
τους Ισραηλίτες ήταν ακάθαρτοι – να πληροφορήσει τα καλά νέα!
Έμεναν έξω από την πύλη.
Στα εδάφια ζ:3,4
λέει πως αποφάσισαν να επισκεφτούν τη νύχτα το στρατόπεδο των Συρίων. Σκέφτηκαν
να αφεθούν στο έλεος και τη χάρη των Συρίων. Αυτή είναι η κοινή λογική, όπως
και ο άσωτος γιος, τι είχαν να χάσουν.
Το αποφάσισαν όταν σκοτείνιαζε (εδ.5) και οι Σύριοι έφυγαν στο σκοτάδι (εδ.7), που σημαίνει ότι δεν έχασαν καιρό. Αυτή είναι η πρόνοια του
Θεού.
Πώς πήραν την απόφαση να φέρουν τα νέα μέσα στην πόλη;
Γιόρτασαν στην πρώτη σκηνή (εδ.8) και μετά άρχισαν να ενεργούν έτσι ώστε να πλουτίσουν. Όμως
κατάλαβαν ότι δεν ήταν σωστό (εδ.9)
να κρύψουν τα λάφυρα από την κοινότητα στην οποία ανήκαν.
Ο βασιλιάς δεν το πιστεύει (εδ.12). Νόμιζε ότι δεν είχε λόγους να περιμένει βοήθεια από το Θεό.
Γιατί να φύγουν οι Σύριοι, αυτός δεν είχε ακούσει άρματα και άλογα…
Ιάκ.α:6-8 «Ας
ζητή όμως μετά πίστεως, χωρίς να διστάζη παντελώς· διότι ο διστάζων ομοιάζει με
κύμα θαλάσσης κινούμενον υπό ανέμων και συνταραττόμενον. Διότι ας μη νομίζη
ο άνθρωπος εκείνος ότι θέλει λάβει τι παρά του Κυρίου. Άνθρωπος δίγνωμος είναι
ακατάστατος εν πάσαις ταις οδοίς αυτού».
Η ένοχη συνείδηση
φοβάται συνέχεια το χειρότερο και κάνει τον άνθρωπο καχύποπτο.
Εδ.ζ:13-15 Αναγνωρίζουν την αδυναμία τους, ενώ πριν στηριζόταν
στο πλήθος τους, τώρα δεν έχουν παρά 5 άλογα!
Τώρα ο Θεός μπορεί να βοηθήσει (Δευτ.λβ:36).
«Διότι ο Κύριος θέλει
κρίνει τον λαόν αυτού, και θέλει μεταμεληθή διά τους δούλους αυτού, όταν ίδη
ότι απωλέσθη η δύναμις αυτών, και δεν έμεινεν ουδέν πεφυλαγμένον ουδέ αφειμένον».
Σήμερα οι στρατοί δεν αφήνουν να πέσουν εφόδια στα χέρια του
εχθρού.
Ης.λγ:1 «Ουαί
εις σε, όστις πορθείς και δεν επορθήθης· και καταδυναστεύεις και δεν
κατεδυναστεύθης· όταν παύσης πορθών, θέλεις πορθηθή· όταν τελειώσης καταδυναστεύων,
θέλεις καταδυναστευθή».
Ιώβ κζ:16,17 «Και
αν επισωρεύση αργύριον ως το χώμα και ετοιμάση ιμάτια ως τον πηλόν· δύναται μεν
να ετοιμάση, πλην ο δίκαιος θέλει ενδυθή αυτά· και ο αθώος θέλει διαμοιρασθή το
αργύριον».
Εκκλ.β:26 «Επειδή
ο Θεός εις τον άνθρωπον τον αρεστόν ενώπιον αυτού δίδει σοφίαν και γνώσιν και
χαράν· εις δε τον αμαρτωλόν δίδει περισπασμόν, εις το να προσθέτη και να
επισωρεύη, διά να δώση αυτά εις τον αρεστόν ενώπιον αυτού· και τούτο ματαιότης
και θλίψις πνεύματος» (Παρ.κη:8).
Η ανάγκη των Ισραηλιτών εκπληρώθηκε με τρόπο που κανείς δεν
περίμενε, άρα μπορούμε να ελπίζουμε και να εξαρτιόμαστε από τη δύναμη του Θεού
μας. Να μη λέμε: είναι αδύνατον!
Ο λόγος του Ελισσαιέ εκπληρώθηκε ακριβώς. Δεν έφαγαν μόνο,
αλλά είχαν αρκετά για να πουλάνε (Ψαλμ.ξη:12 Ης.λγ:23). Κανένας λόγος του Κυρίου δεν
πέφτει κάτω.
Ο άρχοντας που απίστησε δεν έφαγε (Ιώβ κ:23). Οι απειλές του Θεού εκπληρώνονται όπως και οι υποσχέσεις
Του. Ο Θεός όταν υπόσχεται κάτι έχει υπ’ όψιν Του και τα μέσα για την
πραγματοποίηση της υπόσχεσης.
1. Ο Θεός δυσαρεστείται όταν δεν Τον εμπιστευόμαστε
2. Η ζωή και οι χαρές της είναι αβέβαιη
3. Η τιμή και η δόξα δεν εξασφαλίζουν τον άνθρωπο από ατιμωτικό θάνατο!
