Η ΖΩΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ - Η επί του όρους ομιλία

Α.  Η ΣΠΟΥΔΑΙΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΕΠΙ ΤΟΥ ΟΡΟΥΣ ΟΜΙΛΙΑΣ

Ματθ.ε:1  «Ιδών δε τους όχλους, ανέβη εις το όρος, και αφού εκάθισε, προσήλθον προς αυτόν οι μαθηταί αυτού».

Λουκ.ς:17  «Και καταβάς μετ’ αυτών, εστάθη επί τόπου πεδινού, και παρήσαν όχλος μαθητών αυτού, και πλήθος πολύ του λαού από πάσης της Ιουδαίας και Ιερουσαλήμ».

Η σπουδαιότητα της επί του Όρους Ομιλίας φαίνεται απ’ το γεγονός ότι ο Ιησούς, προφανώς, επανέλαβε αυτή την ομιλία και σ’ άλλες περιπτώσεις επανέλαβε ορισμένα τμήματά της.  Ο Ιησούς κήρυξε αυτό το μήνυμα πρώτα στους μαθητές, αφού είχε αφήσει το πλήθος κι είχε ανέβει στο βουνό. Αφού πέρασε όλη την νύχτα σε προσευχή, κατόπιν κατέβηκε μαζί τους, στάθηκε στην πεδιάδα και επανέλαβε τμήμα της ομιλίας στο πλήθος που είχε μαζευτεί (Λουκ.ς:12).

Η επί του Όρους Ομιλία ήταν ό,τι πιο θαυμαστό έχει κηρυχτεί και καταγραφεί ποτέ.  Ήταν όλα τα παρακάτω:

·     Μια διακήρυξη των ιδανικών και των βασικών αρχών της βασιλείας

·     Οι κανόνες της βασιλείας του Θεού

·     Το εναρκτήριο κήρυγμα του Χριστού

·     Μια ομιλία χειροτονίας για τους 12 μαθητές που μόλις είχαν εκλεγεί

Β.  ΜΕΡΙΚΕΣ ΒΑΣΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΘΥΜΟΜΑΣΤΕ.

Η επί του Όρους Ομιλία είναι μια περιγραφή του χαρακτήρα κι όχι ένας κώδικας ηθικολογίας ή ένα σύνολο κανόνων και κανονισμών που πρέπει να εκτελούν οι Χριστιανοί. Είναι μια περιγραφή πώς πρέπει να είναι οι Χριστιανοί. Είναι το πνεύμα του να γυρίσεις το άλλο μάγουλο (Λουκ.ς:29), να δώσεις και τον χιτώνα (Λουκ.ς:29) και να πας το δεύτερο μίλι (Ματθ.ε:41) που είναι το πιο σημαντικό. Είναι αδύνατο να εφαρμοστούν αυτά σαν μια νομική υποχρέωση, αλλά ο Χριστιανός με το σωστό πνεύμα θα δει ότι τα εφαρμόζει σχεδόν αυτόματα όλα  αυτά, με λίγη προσπάθεια.

Δεν θα πρέπει ποτέ να διαφωνήσουμε με τις αρχές που δίνονται σ’ αυτή την ομιλία. Επίσης, δεν θα πρέπει ποτέ να τις υποτιμήσουμε σαν γελοίες ή ανεφάρμοστες.  Η δικαιοσύνη του νόμου θα εκπληρωθεί στην καρδιά και τη ζωή του Χριστιανού εάν ζει με τις αρχές που δίδονται στην επί του Όρους ομιλία.

Γ.  ΟΙ ΜΑΚΑΡΙΣΜΟΙ

Ματθ.ε:3-12 «Μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι, διότι αυτών είναι η βασιλεία των ουρανών...επειδή ούτως εδίωξαν τους προφήτας τους προ υμών».

Μια άλλη λέξη που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για το «μακάριοι» είναι το «ευτυχισμένοι».  Όλοι θέλουν να είναι ευτυχισμένοι, αλλά οι περισσότεροι άνθρωποι ζητούν την ευτυχία μ’ ένα τέτοιο τρόπο που μπορεί να φέρει μόνο δυστυχία.  Οι Μακαρισμοί λένε στην πραγματικότητα, «Αν θέλεις να είσαι ευτυχισμένος, να ο δρόμος».

Οι Μακαρισμοί δίνουν έμφαση όχι στην εξωτερική στάση αλλά στην εσωτερική διάθεση, όχι πώς οι άλλοι μας μεταχειρίζονται, αλλά πώς εμείς τους μεταχειριζόμαστε. Οι ταπεινοί, οι μετανοούντες, οι πράοι κι όσοι με υπομονή υποφέρουν αδικίες είναι ανάμεσα σ’ αυτούς που αποκαλούνται μακάριοι ή ευτυχισμένοι.

Ας εξετάσουμε κάποια απ' αυτά τα χαρακτηριστικά:

· Πτωχοί στο πνεύμα: Αυτό αναφέρεται στην αληθινή ταπεινοφροσύνη, ιδιαίτερα στην αναγνώριση της ανάγκης για πνευματική ευλογία.

·     Πενθούντες: Αυτό αναφέρεται στην αληθινή μετάνοια.

·     Πραείς: Δυνατοί αλλά ήπιοι, ικανοί να πειθαρχούν το πνεύμα τους μέσα σε σκληρές δοκιμασίες.

·  Καθαροί στην καρδιά: Καθαρότητα σκοπού στην εκζήτηση του Θεού και στην επιθυμία να ζήσουν γι' Αυτόν.

Δ.  ΑΛΗΘΙΝΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ

Ματθ.ε:13-20 «Σεις είσθε το άλας της γης...δεν θέλετε εισέλθει εις την βασιλείαν των ουρανών».

Ο Ιησούς έκανε σαφές ότι δεν είχε έρθει για να καταλύσει τον Νόμο, αλλά για να τον εκπληρώσει. Σ' αυτά τα εδάφια, ο Ιησούς διακήρυξε ότι τα ηθικά κριτήρια της βασιλείας Του ήταν η εκπλήρωση του Νόμου, αποκαλύπτοντας το πραγματικό νόημα του Νόμου και των προφητών. Διακήρυξε ότι δεν θα χαθεί ούτε ένα ελάχιστο γράμμα του Νόμου ώσπου τα πάντα να εκπληρωθούν.

Η έμφαση δεν είναι στο εξωτερικό, αλλά στο πνευματικό κι αιώνιο και στον αληθινό εσωτερικό χαρακτήρα.  Αυτό απεικονίζεται καθαρά στα λόγια Του για το αλάτι και το φως. Το αλάτι είναι ωφέλιμο μονάχα όταν έχει την χαρακτηριστική ιδιότητά του, την αλμυρότητα. Ο μόνος τρόπος με τον οποίο οι πολίτες της Βασιλείας μπορούν να αποκτήσουν αυτόν τον σωστό χαρακτήρα και να είναι στ' αλήθεια δίκαιοι, είναι να έχουν τον Ίδιο τον Ιησού Χριστό μέσα στις καρδιές τους.

Ε.  ΗΘΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ

Ματθ.ε:21-48  «Ηκούσατε ότι ερρέθη...έστε λοιπόν σεις τέλειοι, καθώς ο Πατήρ σας ο εν τοις ουρανοίς είναι τέλειος».

Σ' αυτό το τμήμα της επί του Όρους Ομιλίας, ο Ιησούς μετέφερε την διδασκαλία από το γράμμα στο Πνεύμα και την έκανε κατανοητή με έξι παραδείγματα.  Αποκήρυξε τις ανθρώπινες παραδόσεις και προώθησε τις πνευματικές αρχές του Νόμου.

Φόνος: Ο Ιησούς συνέδεσε τον φόνο με τον θυμό και το μίσος, διδάσκοντας ότι η λατρεία δεν γίνεται αποδεκτή όταν υπάρχει μίσος στην καρδιά.

Μοιχεία: Ο Ιησούς δίδαξε ότι η μοιχεία αρχίζει με το βλέμμα της επιθυμίας.  Μπορεί κανείς να μοιχεύσει με το μάτι στην καρδιά του, πριν την εξωτερική πράξη.

Διαζύγιο: Ο Ιησούς δίδαξε ότι ούτε ο σύζυγος ούτε η σύζυγος έχουν το δικαίωμα να διαλύσουν το γάμο, παρά μόνο για λόγους μοιχείας.

Όρκος: Ο Ιησούς απαγόρευσε όλες τις μορφές της ασέβειας. Ο λόγος του ανθρώπου πρέπει να είναι τόσο αξιόπιστος όσο κι ο όρκος του.

Ανταπόδοση: Δεν υπάρχει χώρος για προσωπική εκδίκηση.

Αγάπη για τους εχθρούς: Η αγάπη μας πρέπει να είναι καθολική, χωρίς διακρίσεις φυλής ή κοινωνικής τάξης.  Αγαπώντας τους εχθρούς του ένα άτομο μπορεί να φτάσει στο υψηλότερο δυνατό σημείο τελειότητας.

Ζ.  ΕΙΛΙΚΡΙΝΕΙΑ ΚΙ ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ

Ματθ.ς:1-17 «Προσέχετε να μην κάμνητε την ελεημοσύνην σας...θέλει σοι ανταποδώσει εν τω φανερώ».

Ο Ιησούς δίδαξε ότι το ιδανικό στις θρησκευτικές πράξεις λατρείας είναι η τιμιότητα κι η ειλικρίνεια και το διευκρίνισε αναφερόμενος σε τρεις χαρακτηριστικές πράξεις: ελεημοσύνη, προσευχή και νηστεία.

Σ' αυτό το κομμάτι ο Ιησούς έδωσε ένα υπόδειγμα προσευχής.  Ήθελε να διδάξει τους μαθητές Του πώς να προσεύχονται.  Δεν εννοούσε ότι έτσι έπρεπε να προσεύχονται πάντοτε, αλλά τους έδωσε οδηγίες πώς να προσεύχονται με ένα απλό, σύντομο και πνευματικό τρόπο. Τους προειδοποίησε, επίσης, για τυχόν υποκριτική επίδειξη της θρησκευτικότητάς τους με σκοπό να λάβουν τη δόξα απ' τους ανθρώπους.

Η.  ΤΟ ΠΡΟΣΩΡΙΝΟ ΚΑΙ ΤΟ ΑΙΩΝΙΟ

Ματθ.ς:19-34 «Μη θησαυρίζετε εις εαυτούς θησαυρούς...αρκετόν είναι εις την ημέραν το κακόν αυτής».

Ο Ιησούς δίδαξε την ολοκληρωτική εμπιστοσύνη στο Θεό. Προειδοποίησε για τις ανησυχίες της ζωής και τις μέριμνες.  Ο Θεός έδωσε τη ζωή κι Αυτός θα προμηθεύσει την τροφή και το ρουχισμό για να τη συντηρήσει.

Θ.  ΑΡΧΕΣ ΤΗΣ ΑΝΩΤΕΡΗΣ ΖΩΗΣ

Ματθ.ζ:1-11 «Μη κρίνετε διά να μην κριθήτε...διότι ούτος είναι ο νόμος και οι προφήται».

Εδώ ο Ιησούς έδωσε τον κοινωνικό νόμο της Βασιλείας. Καταφέρθηκε ενάντια στην κατάκριση για τους άλλους, προτρέποντας σε προσευχή κι ανακεφαλαίωσε τα πάντα με τον Χρυσό Κανόνα.

Ι.  ΟΙ ΔΥΟ ΔΡΟΜΟΙ

Ματθ.ζ:13-23 «Εισέλθετε διά της στενής πύλης...οι εργαζόμενοι την ανομίαν».

Ο Ιησούς καθόρισε με σαφήνεια τους δύο δρόμους και τους αντιπαρέβαλε ζωντανά. Προειδοποίησε για τους ψευδοδιδάσκαλους κι είπε ότι μπορούμε να τους αναγνωρίσουμε απ' τους καρπούς τους. Τα έργα πρέπει να ανταποκρίνονται στη διδασκαλία και η διαγωγή θα αποκαλύψει τον χαρακτήρα.

Κ.  Η ΔΟΚΙΜΑΣΙΑ ΚΑΙ Η ΣΤΑΘΕΡΟΤΗΤΑ.

Ματθ.ζ:24-29 «Πας λοιπόν όστις ακούει...και ουχί ως οι γραμματείς».

Τελειώνοντας ο Ιησούς έδωσε την παραβολή των δύο οικιών. Ο σοφός άνδρας έχτισε πάνω στο βράχο και ο μωρός άνδρας έχτισε πάνω στην άμμο. Οι λόγοι του Χριστού παρομοιάζονται με ένα βράχο που είναι το αιώνιο θεμέλιο. Πρέπει να προσέξουμε τα αποτελέσματα αυτής της ομιλίας. Ο λαός ήταν έκπληκτος, γιατί ο Κύριος δίδασκε σαν κάποιος που έχει εξουσία.