ΕΡΩΤΗΣΗ: Πραγματικά δεν μπορώ να καταλάβω γιατί εμείς πρέπει να ντυνόμαστε σεμνά, (να μη φοράμε σορτς, να μην κάνουμε μπάνιο άνδρες και γυναίκες μαζί, οι αδελφές να μη φοράνε παντελόνια κτλ) ενώ οι πιστοί άλλων εκκλησιών δεν έχουν κανένα πρόβλημα μ’ όλα αυτά. Όταν επισκέπτομαι άλλες εκκλησίες βλέπω τις γυναίκες στη χορωδία να είναι με κοντά μαλλιά, να φοράνε σκουλαρίκια, κραγιόν και να βάφουν τα νύχια τους. Κι όμως ο Θεός τους ευλογεί όπως κι εμάς. Αν όλα αυτά είναι κακά πώς μπορεί ο Θεός να τους ευλογεί;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ : Κατ’ αρχήν επίτρεψέ μου να σου πω πόσο πολύ είμαι ευγνώμων που η εκκλησία μας κρατάει τόσο καλά αυτές τις αρχές της σεμνότητας και του αγιασμού σχετικά με το ντύσιμο. Ίσως μερικοί απ’ τους ποιμένες μας να επιτρέπουν κάποια πράγματα, ή κάποιοι άλλοι να είναι παραπάνω αυστηροί με κάποια άλλα, όμως σε γενικές γραμμές κρατάμε καλά τα βασικά στοιχεία του αγιασμού της χριστιανικής ζωής και της ενδυμασίας. Σαν νέος χριστιανός, πρέπει να μάθεις απ’ την αρχή να παίρνεις τα μάτια σου από το τι κάνουν οι άλλες εκκλησίες και να τα προσηλώνεις στον Ιησού. Ο Θεός σ’ έβαλε μέσα στην εκκλησία Του, κάτω απ’ τη φροντίδα ενός δικού Του ανθρώπου για να σε ποιμαίνει. Το καθήκον σου είναι να είσαι πειθήνιος.
Θα σε συμβούλευα, μέσα απ’ όλη μου την καρδιά να σταματήσεις να περιφέρεσαι, να υποταχτείς στην εκκλησία σου και στον ποιμένα σου, και να βάλεις τις ρίζες σου βαθιά μέσα στο Θεό και το λόγο Του.
Πολλά έχουν γραφτεί πάνω σ’ αυτό το θέμα και περισσότερα έχουν κηρυχτεί, και ας μας βοηθήσει ο Θεός να συνεχίσουμε, μήπως μπορέσουμε τη μεγάλη εκείνη μέρα να σταθούμε μπροστά Του χωρίς να έχουμε «αίμα στα χέρια μας» (Διάβασε Ιεζεκ.γ:17-21 και Εβρ.ιγ:17).
Αν εξετάσουμε τους χρόνους και τους καιρούς σχετικά με τα έθιμα ενδυμασίας απ’ τον καιρό της Βίβλου μέχρι τις μέρες μας, θα ήταν τελείως ανόητο για μας σήμερα να προσπαθούμε ν’ αντιγράψουμε ακριβώς και με λεπτομέρειες τα ρούχα που φορούσαν τότε. Ας θυμόμαστε όμως, ότι σε κάθε χρονική περίοδο, υπήρχε πάντοτε ένας σεμνός τρόπος ντυσίματος.
Έτσι λοιπόν και σήμερα, μ’ όλα αυτά τα στυλ και τις ιδιοτροπίες της μόδας, αν οι καρδιές μας είναι σωστά τοποθετημένες απέναντι στο Θεό, με μια επιθυμία να Τον ευαρεστήσουμε και να είμαστε παράδειγμα θεοσέβειας και αγιασμού, πρέπει να πάρουμε μια θέση που δεν θα μας ταξινομεί σαν κοσμικούς αλλά ούτε κι οπισθοδρομικούς.
Δεν χρειάζεται να είναι κανείς άκομψος ή οπισθοδρομικός, υπερβολικός ή έξω από κάθε λογική, ούτε, όμως, κοσμικός κι ασεβής Αν έχουμε το σωστό πνεύμα, είναι πολύ εύκολο να ντυνόμαστε όμορφα και να παραμένουμε σεμνοί, θεοσεβείς και άγιοι.
Αντί, μια γυναίκα για παράδειγμα, να φοράει στενά μπλουζάκια και φορέματα, μπορεί να φορέσει το ίδιο ρούχο με περισσότερο ύφασμα, έτσι ώστε να είναι στη μόδα, αλλά και να φανερώνει το φως του αληθινού αγιασμού. Ποτέ δεν ήταν, αλλά ούτε πρόκειται να είναι σεμνό, θεοσεβές και άγιο για μια γυναίκα να επιτρέπει τις εσωτερικές της επιθυμίες ν’ αντιγράφουν κοσμικά πρότυπα με αποτέλεσμα να εκθέτει το σώμα της στα βλέμματα των ανδρών προκαλώντας τους.
Στην Α’ Πετρ.δ:2 λέει «να ζήσητε τον εν σαρκί επιλοιπόν χρόνον, ουχί πλέον εν ταις επιθυμίαις των ανθρώπων».
Ρωτάς, πώς ο Θεός μπορεί να ευλογεί ανθρώπους που δεν ντύνονται άγια. Οι ευλογίες του Θεού δεν είναι ανταμοιβή υπακοής στο λόγο Του! (Ψαλμ.ργ:10). Στην πραγματικότητα κανείς μας δεν τις αξίζει. Ο Θεός ευλογεί τους ανθρώπους επειδή τους αγαπάει. Είναι πρόθυμος να ευλογήσει τον καθένα «ανατέλλει τον ήλιον αυτού επί πονηρούς και αγαθούς» (Ματθ.ε:45).
Ωστόσο, ο ουρανός είναι γι’ αυτούς που Τον πιστεύουν και περπατάνε μαζί Του. Είσαι ένας ξεχωριστός θησαυρός για το Θεό αν έχεις βαπτιστεί στο όνομα του Ιησού Χριστού κι έχεις πληρωθεί με το Άγιο Πνεύμα. Ξέρεις αρκετά πράγματα για να ζεις και να ντύνεσαι άγια.
Έχουμε μια τάση να αισθανόμαστε απογοητευμένοι και νικημένοι. Αισθανόμαστε σαν τον Ηλία όταν είπε: «Εστάθην εις άκρον ζηλωτής υπέρ Κυρίου, του Θεού των δυνάμεων διότι οι υιοί Ισραήλ εγκατέλιπον την διαθήκην σου, τα θυσιαστήριά σου κατέστρεψαν, και τους προφήτας σου εθανάτωσαν εν ρομφαία και εναπελείφθην εγώ μόνος και ζητούσι την ζωήν μου, διά να αφαιρέσωσιν αυτήν» (Α’ Βασ.ιθ:10).
Ο Θεός, όμως, έκανε τον Ηλία να καταλάβει ότι δεν είχαν χαθεί όλοι και του είπε: «Αφήκα όμως εις τον Ισραήλ επτά χιλιάδας, πάντα τα γόνατα όσα δεν έκλιναν εις τον Βάαλ, και πάν στόμα το οποίον δεν ησπάσθη αυτόν» (Α’ Βασ.ιθ:18).
Δεν έχουν χαθεί όλοι! Ο Θεός έχει μια εκκλησία, μια αγνή νύμφη που ποτέ δεν θα γονατίσει και δεν θα υποταχθεί στο πνεύμα του συμβιβασμού και της κοσμικότητας. Ο Θεός σηκώνει άτομα με το πνεύμα του Ηλία, του Δανιήλ και του Ιωάννη του Βαπτιστή που θα σταθούν μέχρι τέλους.
Πιστεύω ότι οι εκκλησίες μας βρίσκονται τώρα μέσα στο χωνευτήρι του χρυσοχόου. «Το πύρ θέλει δοκιμάσει το έργον εκάστου οποίον είναι» (Α’Κορ.γ:13). Τα ζιζάνια φυτρώνουν ανάμεσα στο στάρι. Οι μωρές και οι φρόνιμες ήταν όλες μαζί και όλες ονομαζόταν παρθένες. Ζούμε σε μέρες πονηρές.
Η εκκλησία της Φιλαδέλφειας συνυπάρχει με την εκκλησία της Λαοδίκειας, προχωράνε μαζί μέχρι ο Κύριος να εξεμέσει τη Λαοδίκεια και ν’ ανοίξει τις πύλες του ουρανού για τη Φιλαδέλφεια! Ο Κύριος Ιησούς είναι ακόμα η κεφαλή της εκκλησίας! Αυτός είναι η εξουσία. Ξέρει ακριβώς τί πρέπει να κάνει και το κάνει! «Κρατεί το πτυάριον εν τη χειρί αυτού, και θέλει διακαθαρίσει το αλώνιον αυτού, και θέλει συνάξει τον σίτον αυτού εις την αποθήκην το δε άχυρον θέλει κατακαύσει εν πυρί ασβέστω» (Ματθ.γ:12)
Κλείνοντας, θα σου έλεγα να μελετήσεις τα εδάφια Εβρ.ιβ:14 και ιγ:17 και να ζήσεις σύμφωνα με αυτά!
ΑΠΑΝΤΗΣΗ : Κατ’ αρχήν επίτρεψέ μου να σου πω πόσο πολύ είμαι ευγνώμων που η εκκλησία μας κρατάει τόσο καλά αυτές τις αρχές της σεμνότητας και του αγιασμού σχετικά με το ντύσιμο. Ίσως μερικοί απ’ τους ποιμένες μας να επιτρέπουν κάποια πράγματα, ή κάποιοι άλλοι να είναι παραπάνω αυστηροί με κάποια άλλα, όμως σε γενικές γραμμές κρατάμε καλά τα βασικά στοιχεία του αγιασμού της χριστιανικής ζωής και της ενδυμασίας. Σαν νέος χριστιανός, πρέπει να μάθεις απ’ την αρχή να παίρνεις τα μάτια σου από το τι κάνουν οι άλλες εκκλησίες και να τα προσηλώνεις στον Ιησού. Ο Θεός σ’ έβαλε μέσα στην εκκλησία Του, κάτω απ’ τη φροντίδα ενός δικού Του ανθρώπου για να σε ποιμαίνει. Το καθήκον σου είναι να είσαι πειθήνιος.
Θα σε συμβούλευα, μέσα απ’ όλη μου την καρδιά να σταματήσεις να περιφέρεσαι, να υποταχτείς στην εκκλησία σου και στον ποιμένα σου, και να βάλεις τις ρίζες σου βαθιά μέσα στο Θεό και το λόγο Του.
Πολλά έχουν γραφτεί πάνω σ’ αυτό το θέμα και περισσότερα έχουν κηρυχτεί, και ας μας βοηθήσει ο Θεός να συνεχίσουμε, μήπως μπορέσουμε τη μεγάλη εκείνη μέρα να σταθούμε μπροστά Του χωρίς να έχουμε «αίμα στα χέρια μας» (Διάβασε Ιεζεκ.γ:17-21 και Εβρ.ιγ:17).
Αν εξετάσουμε τους χρόνους και τους καιρούς σχετικά με τα έθιμα ενδυμασίας απ’ τον καιρό της Βίβλου μέχρι τις μέρες μας, θα ήταν τελείως ανόητο για μας σήμερα να προσπαθούμε ν’ αντιγράψουμε ακριβώς και με λεπτομέρειες τα ρούχα που φορούσαν τότε. Ας θυμόμαστε όμως, ότι σε κάθε χρονική περίοδο, υπήρχε πάντοτε ένας σεμνός τρόπος ντυσίματος.
Έτσι λοιπόν και σήμερα, μ’ όλα αυτά τα στυλ και τις ιδιοτροπίες της μόδας, αν οι καρδιές μας είναι σωστά τοποθετημένες απέναντι στο Θεό, με μια επιθυμία να Τον ευαρεστήσουμε και να είμαστε παράδειγμα θεοσέβειας και αγιασμού, πρέπει να πάρουμε μια θέση που δεν θα μας ταξινομεί σαν κοσμικούς αλλά ούτε κι οπισθοδρομικούς.
Δεν χρειάζεται να είναι κανείς άκομψος ή οπισθοδρομικός, υπερβολικός ή έξω από κάθε λογική, ούτε, όμως, κοσμικός κι ασεβής Αν έχουμε το σωστό πνεύμα, είναι πολύ εύκολο να ντυνόμαστε όμορφα και να παραμένουμε σεμνοί, θεοσεβείς και άγιοι.
Αντί, μια γυναίκα για παράδειγμα, να φοράει στενά μπλουζάκια και φορέματα, μπορεί να φορέσει το ίδιο ρούχο με περισσότερο ύφασμα, έτσι ώστε να είναι στη μόδα, αλλά και να φανερώνει το φως του αληθινού αγιασμού. Ποτέ δεν ήταν, αλλά ούτε πρόκειται να είναι σεμνό, θεοσεβές και άγιο για μια γυναίκα να επιτρέπει τις εσωτερικές της επιθυμίες ν’ αντιγράφουν κοσμικά πρότυπα με αποτέλεσμα να εκθέτει το σώμα της στα βλέμματα των ανδρών προκαλώντας τους.
Στην Α’ Πετρ.δ:2 λέει «να ζήσητε τον εν σαρκί επιλοιπόν χρόνον, ουχί πλέον εν ταις επιθυμίαις των ανθρώπων».
Ρωτάς, πώς ο Θεός μπορεί να ευλογεί ανθρώπους που δεν ντύνονται άγια. Οι ευλογίες του Θεού δεν είναι ανταμοιβή υπακοής στο λόγο Του! (Ψαλμ.ργ:10). Στην πραγματικότητα κανείς μας δεν τις αξίζει. Ο Θεός ευλογεί τους ανθρώπους επειδή τους αγαπάει. Είναι πρόθυμος να ευλογήσει τον καθένα «ανατέλλει τον ήλιον αυτού επί πονηρούς και αγαθούς» (Ματθ.ε:45).
Ωστόσο, ο ουρανός είναι γι’ αυτούς που Τον πιστεύουν και περπατάνε μαζί Του. Είσαι ένας ξεχωριστός θησαυρός για το Θεό αν έχεις βαπτιστεί στο όνομα του Ιησού Χριστού κι έχεις πληρωθεί με το Άγιο Πνεύμα. Ξέρεις αρκετά πράγματα για να ζεις και να ντύνεσαι άγια.
Έχουμε μια τάση να αισθανόμαστε απογοητευμένοι και νικημένοι. Αισθανόμαστε σαν τον Ηλία όταν είπε: «Εστάθην εις άκρον ζηλωτής υπέρ Κυρίου, του Θεού των δυνάμεων διότι οι υιοί Ισραήλ εγκατέλιπον την διαθήκην σου, τα θυσιαστήριά σου κατέστρεψαν, και τους προφήτας σου εθανάτωσαν εν ρομφαία και εναπελείφθην εγώ μόνος και ζητούσι την ζωήν μου, διά να αφαιρέσωσιν αυτήν» (Α’ Βασ.ιθ:10).
Ο Θεός, όμως, έκανε τον Ηλία να καταλάβει ότι δεν είχαν χαθεί όλοι και του είπε: «Αφήκα όμως εις τον Ισραήλ επτά χιλιάδας, πάντα τα γόνατα όσα δεν έκλιναν εις τον Βάαλ, και πάν στόμα το οποίον δεν ησπάσθη αυτόν» (Α’ Βασ.ιθ:18).
Δεν έχουν χαθεί όλοι! Ο Θεός έχει μια εκκλησία, μια αγνή νύμφη που ποτέ δεν θα γονατίσει και δεν θα υποταχθεί στο πνεύμα του συμβιβασμού και της κοσμικότητας. Ο Θεός σηκώνει άτομα με το πνεύμα του Ηλία, του Δανιήλ και του Ιωάννη του Βαπτιστή που θα σταθούν μέχρι τέλους.
Πιστεύω ότι οι εκκλησίες μας βρίσκονται τώρα μέσα στο χωνευτήρι του χρυσοχόου. «Το πύρ θέλει δοκιμάσει το έργον εκάστου οποίον είναι» (Α’Κορ.γ:13). Τα ζιζάνια φυτρώνουν ανάμεσα στο στάρι. Οι μωρές και οι φρόνιμες ήταν όλες μαζί και όλες ονομαζόταν παρθένες. Ζούμε σε μέρες πονηρές.
Η εκκλησία της Φιλαδέλφειας συνυπάρχει με την εκκλησία της Λαοδίκειας, προχωράνε μαζί μέχρι ο Κύριος να εξεμέσει τη Λαοδίκεια και ν’ ανοίξει τις πύλες του ουρανού για τη Φιλαδέλφεια! Ο Κύριος Ιησούς είναι ακόμα η κεφαλή της εκκλησίας! Αυτός είναι η εξουσία. Ξέρει ακριβώς τί πρέπει να κάνει και το κάνει! «Κρατεί το πτυάριον εν τη χειρί αυτού, και θέλει διακαθαρίσει το αλώνιον αυτού, και θέλει συνάξει τον σίτον αυτού εις την αποθήκην το δε άχυρον θέλει κατακαύσει εν πυρί ασβέστω» (Ματθ.γ:12)
Κλείνοντας, θα σου έλεγα να μελετήσεις τα εδάφια Εβρ.ιβ:14 και ιγ:17 και να ζήσεις σύμφωνα με αυτά!
