Ο γάμος του Αρνίου (8)

Αποκ.ιθ:9 Και λέγει προς εμέ· Γράψον, Μακάριοι οι κεκλημένοι εις το δείπνον του γάμου του Αρνίου. Και λέγει προς εμέ· Ούτοι είναι οι αληθινοί λόγοι του Θεού.

Αυτό είναι πολύ σημαντικό. Αυτός είναι ο τέταρτος μακαρισμός. Ο μακαρισμός είναι κάτι που αρχίζει με ευλογία. 

Θυμάστε τον πρώτο μακαρισμό στο βιβλίο της Αποκάλυψης; Η πρώτη υπόσχεση ευλογίας;

Ο γάμος του Αρνίου (7)

 

Θα ανοίξουμε τις Γραφές μας στην Αποκ.ιθ και θα εξετάσουμε τον γάμο του Αρνίου.

Η Γραφή χρησιμοποιεί τις εικόνες του γάμου, για να περιγράψει τη χαρούμενη γιορτή που θα συμβεί όταν ο Ιησούς Χριστός ενωθεί τελικά και πλήρως με τον αγαπημένο λαό Του.

Ο γάμος του Αρνίου (6)

Η Εκκλησία - Η Νύφη του Χριστού

Ο Παύλος, απευθυνόμενος στους Κορινθίους, λέει:

Β’ Κορ.ια:2 Διότι είμαι ζηλότυπος προς εσάς κατά ζηλοτυπίαν Θεού· επειδή σας ηρραβώνισα με ένα άνδρα, διά να σας παραστήσω παρθένον αγνήν εις τον Χριστόν.

Τέτοια γλώσσα δεν θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για τον Ισραήλ.

Ο Ισραήλ θα συγχωρεθεί και θα αποκατασταθεί ως η μετανοημένη σύζυγος του Γιάχβε, αλλά όχι σαν αγνή παρθένα, η νύφη του Αρνίου.

Ο γάμος του Αρνίου (5)

Η ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ της Εκκλησίας.

 

Ενώ, όπως είδαμε, η Εκκλησία έχει την προέλευσή της στο νου του Θεού «προ καταβολής κόσμου» (Εφες.α:4), δεν υπήρξε παρά μόνο μετά την ανάληψη του Χριστού.

Το καλοκαίρι του τρίτου έτους της διακονίας του Χριστού, όταν ο Ισραήλ Τον είχε ουσιαστικά απορρίψει και έμπαινε στη «Σκιά του Σταυρού», γνωρίζοντας ότι η προσφορά της Βασιλείας σύντομα θα αποτραβιόταν και η Εκκλησία θα ιδρυόταν, και επιθυμώντας να προετοιμάσει τους μαθητές Του γι' αυτό που ερχόταν, τους πήρε στην Καισάρεια του Φιλίππου, και εκεί τους ρώτησε:

«Τίνα με λέγουσιν οι άνθρωποι ότι είμαι εγώ ο Υιός του ανθρώπου;» (Ματθ.ις:13-20).

Ο γάμος του Αρνίου (4)

 

Η ΣΥΖΥΓΟΣ ΤΟΥ ΓΙΑΧΒΕ ΚΑΙ Η ΝΥΦΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

 

Ο ΑΠΟΛΥΤΟΣ ΣΚΟΠΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ είναι να έχει μια νύφη για τον Γιο Του σαν αιώνιο σύντροφό Του για να βασιλεύσει μαζί Του για πάντα:

Εφεσ.ε:31,32 Διά τούτο θέλει αφήσει ο άνθρωπος τον πατέρα αυτού και την μητέρα και θέλει προσκολληθή εις την γυναίκα αυτού, και θέλουσιν είσθαι οι δύο εις σάρκα μίαν. Το μυστήριον τούτο είναι μέγα, εγώ δε λέγω τούτο περί Χριστού και περί της εκκλησίας.

Ο γάμος του Αρνίου (3)

 

Η Αρπαγή είναι για τη Νύφη του Χριστού

 

Εάν το πόσες φορές χρησιμοποιείται μια εικόνα, είναι δείκτης της σημασίας της, τότε οι εικόνες του γάμου και της γαμήλιας γιορτής είναι εξαιρετικά σημαντικές.

Χρησιμοποιούνται επανειλημμένα στην Παλαιά Διαθήκη.

Το Ιεζ.ις, είναι ένα παράδειγμα:  ….Και ότε διέβην από πλησίον σου και σε είδον, ιδού, η ηλικία σου ήτο ηλικία έρωτος….

Σχεδόν ολόκληρο το βιβλίο του Ωσηέ είναι ένα άλλο παράδειγμα.

Ο γάμος του Αρνίου (1)

 

I. Τι ΔΕΝ είναι η Εκκλησία.

 

1. Δεν αποτελεί συνέχεια της «Εβραϊκής οικονομίας» με άλλο όνομα.

Οι Εβραίοι τώρα και μέχρι καιρού, έχουν παραγκωνιστεί ώστε η «οδός» να είναι ανοικτή για να περάσει η Εκκλησία.

Ο Ιησούς είπε: «Ο νόμος και οι προφήται έως Ιωάννου υπήρχον» (Λουκ.ις:16).

Αν οι Γραφές βάζουν τον Μωυσή και το Νόμο σε μια Οικονομία και τον Χριστό και τη Χάρη σε μια άλλη, ας σεβόμαστε τη θεία τάξη και ας μην ενώνουμε αυτό που ο Θεός έχει ξεχωρίσει.

Η Νύμφη

 

 

Α΄Κορ.ιε:51-58 «Ιδού, μυστήριον λέγω προς εσάς· πάντες μεν δεν θέλομεν κοιμηθή, πάντες όμως θέλομεν μεταμορφωθή,  εν μιά στιγμή, εν ριπή οφθαλμού, εν τη εσχάτη σάλπιγγι· διότι θέλει σαλπίσει, και οι νεκροί θέλουσιν αναστηθή άφθαρτοι, και ημείς θέλομεν μεταμορφωθή. Διότι πρέπει το φθαρτόν τούτο να ενδυθή αφθαρσίαν, και το θνητόν τούτο να ενδυθή αθανασίαν.  Όταν δε το φθαρτόν τούτο ενδυθή αφθαρσίαν και το θνητόν τούτο ενδυθή αθανασίαν, τότε θέλει γείνει ο λόγος ο γεγραμμένος·

Η νύμφη είναι η δόξα του Υιού!

Γέν.κδ  Η κλήση και ανύψωση της Ρεβέκκας, στηριζόταν στον όρκο που σφράγισε την συμφωνία.

κδ:3 και θέλω σε ορκίσει εις Κύριον τον Θεόν του ουρανού και τον Θεόν της γης, ότι δεν θέλεις λάβει γυναίκα εις τον υιόν μου εκ των θυγατέρων των Χαναναίων, μεταξύ των οποίων εγώ κατοικώ·

Η ίδια αγνοούσε τα πάντα, αν και ήταν το αντικείμενο της συμφωνίας.

Εφεσ.α:3-4 Ευλογητός ο Θεός και Πατήρ του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, ο ευλογήσας ημάς εν πάση ευλογία πνευματική εις τα επουράνια διά Χριστού, καθώς εξέλεξεν ημάς δι' αυτού προ καταβολής κόσμου, διά να ήμεθα άγιοι και άμωμοι ενώπιον αυτού διά της αγάπης,

Ρωμ.η:29-30 διότι όσους προεγνώρισε, τούτους και προώρισε συμμόρφους της εικόνος του Υιού αυτού, διά να ήναι αυτός πρωτότοκος μεταξύ πολλών αδελφών· όσους δε προώρισε, τούτους και εκάλεσε, και όσους εκάλεσε, τούτους και εδικαίωσε, και όσους εδικαίωσε, τούτους και εδόξασε.

24 πρεσβύτεροι

Αποκ.δ:4 «και κυκλόθεν του θρόνου θρόνοι είκοσι τέσσαρες, και επί τους θρόνους είκοσι τέσσαρας πρεσβυτέρους καθημένους περιβεβλημένους εν ιματίοις λευκοίς, και επί τας κεφαλάς αυτών στεφάνους χρυσούς».

Τώρα αρχίζουμε να βλέπουμε πως είναι το «σκηνικό» γύρω από το θρόνο του Θεού. Έχουμε 24 θρόνους που κάθονται 24 πρεσβύτεροι. 24 = 2Χ12, και έχουμε δύο Διαθήκες, την Παλαιά και την Καινή. Στην Παλαιά είχαμε 12 πατριάρχες, και στην Καινή 12 αποστόλους οι οποίοι θα είναι κριτές στις 12 φυλές του Ισραήλ. Δεν σημαίνει όμως ότι οι 24 πρεσβύτεροι που ο Ιωάννης βλέπει εδώ είναι οι 12 υιοί του Ιακώβ, και οι 12 μαθητές του Ιησού. Αυτό που θέλει να μας φανερώσει ο λόγος του Θεού εδώ είναι ότι οι πατριάρχες των 12 φυλών αντιπροσώπευαν ολόκληρες φυλές. Στην ιστορία του Ισραήλ, ο Θεός αποκαλεί ολόκληρη φυλή με το όνομα του γενάρχη της. Αυτές οι 12 φυλές συμβολίζουν τον πνευματικό Ισραήλ, διότι στην όραση αυτή βλέπουμε το πνευματικό βασίλειο του Θεού. Οι 12 απόστολοι αντιπροσωπεύουν όλη την πνευματική εκκλησία του Κυρίου Ιησού Χριστού.

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ

Αποκ.κα:22 Και ναόν δεν είδον εν αυτή, διότι ναός αυτής είναι Κύριος ο Θεός ο Παντοκράτωρ, και το Αρνίον.

Δεν υπάρχει ναός λατρείας σ’ αυτή την πόλη. Ο Κύριος είναι αυτός ο ναός και το Αρνίο. Αυτός είναι ο αληθινός ναός, που συμβολίζουν όλοι οι γήινοι ναοί. Ο Θεός λοιπόν κατοικεί πλήρως εν Χριστώ και Αυτός είναι ο ναός. Πρόκειται για ένα ζωντανό ναό. Είναι ο ίδιος ο Θεός.

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ

Αποκ.κα:4,5. «Και θέλει εξαλείψει ο Θεός παν δάκρυον από των οφθαλμών αυτών, και ο θάνατος δεν θέλει υπάρχει πλέον, ούτε πένθος, ούτε πόνος, ούτε κραυγή, δεν θέλουσιν υπάρχει πλέον, διότι τα πρώτα παρήλθον. Και είπεν ο καθήμενος επί του θρόνου, ιδού, κάμνω νέα τα πάντα. Και λέει προς εμέ, γράψον, διότι ούτοι οι λόγοι είναι αληθινοί και πιστοί».

Ιδού κάμνω νέα τα πάντα.

Αυτό πάλι σημαίνει ότι κάνει νέα τα πάντα, όχι μόνο σε χρόνο, αλλά και σε ποιότητα. Θα υπάρξει μια εντελώς νέα και διαφορετική διάταξη πραγμάτων. Θα γίνει μια τελείως νέα δημιουργία. Και σ' αυτή τη δημιουργία δεν θα υπάρχει πλέον πόνος, δάκρυα, θάνατος, πένθος, κραυγή, γιατί τα πρώτα πράγματα παρήλθαν. Όλα έγιναν καινούργια. Πρόκειται λοιπόν για μια νέα διαφορετική δημιουργία.

Η εκκλησία στον ουρανό

Στο 4^ο και 5^ο κεφάλαιο της Αποκάλυψης βλέπουμε την εκπλήρωση των υποσχέσεων του Θεού στο λαό Του.

Βλέπουμε την εκκλησία της αρπαγής στα επουράνια, στο θρόνο του Θεού, μέσα στην παρουσία Του, κάτω από διάφορα σύμβολα.  Στο μέσο του θρόνου και κύκλω του θρόνου, βλέπουμε τους άγιους που ο Κύριος άρπαξε όπως είχε υποσχεθεί (Α’ Θεσ.δ:15-18 και Α’ Κορ.ιε:50-55).

Η νύμφη είναι η δόξα του Υιού!

Γέν.κδ  Η κλήση και ανύψωση της Ρεβέκκας, στηριζόταν στον όρκο που σφράγισε τη συμφωνία.

κδ:3 και θέλω σε ορκίσει εις Κύριον τον Θεόν του ουρανού και τον Θεόν της γης, ότι δεν θέλεις λάβει γυναίκα εις τον υιόν μου εκ των θυγατέρων των Χαναναίων, μεταξύ των οποίων εγώ κατοικώ·

Η ίδια αγνοούσε τα πάντα, αν και ήταν το αντικείμενο της συμφωνίας.

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ

Αποκ.ιθ:8 Και εδόθη εις αυτήν να ενδυθή βύσσινον καθαρόν και λαμπρόν· διότι το βύσσινον είναι τα δικαιώματα των αγίων.

και εδόθη εις αυτήν να ενδυθή βύσσινον καθαρόν και λαμπρόν

Της δόθηκε από το Θεό και πήρε αυτό το ένδυμα για να ντυθεί.....

Είπε, «Κάνε με όπως θέλεις Εσύ. Εργάσου μέσα μου με όποιο τρόπο θέλεις. Παραδίδομαι σ’ Εσένα χωρίς όρους. Θέλω να βαδίσω για πάντα μαζί σου». Αυτή είναι η καρδιά της που την κάνει να ντυθεί τη δικαιοσύνη του Χριστού.

Ιωάν.ιε:1,2,5 ο Χριστός είπε: Εγώ είμαι η άμπελος η αληθινή, εγώ είμαι η άμπελος, σείς τα κλήματα. Ο Χριστός είναι η πηγή της ζωής, η πηγή της δικαιοσύνης. Χωρίς Αυτόν δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα. Όμως μαζί με Αυτόν μπορούμε να κάνουμε τα πάντα.

Η εκκλησία του Χριστού και ποιος ο προορισμός της

Φιλιπ.β:12-13 Ώστε, αγαπητοί μου, καθώς πάντοτε υπηκούσατε, ουχί ως εν τη παρουσία μου μόνον, αλλά τώρα πολύ περισσότερον εν τη απουσία μου, μετά φόβου και τρόμου εργάζεσθε την εαυτών σωτηρίαν· διότι ο Θεός είναι ο ενεργών εν υμίν και το θέλειν και το ενεργείν κατά την ευδοκίαν αυτού.

Αυτός ο άνθρωπος που κρέμεται πάνω στον αιματοβαμμένο σταυρό ανάμεσα στις φωνές και τις αποδοκιμασίες των περαστικών «ήταν προ πάντων» (Κολ.α:17), δηλαδή πριν από την ιστορία. Αυτός είναι η αρχή της ιστορίας γιατί «πάντα δι’αυτού έγειναν και χωρίς αυτού δεν έγεινεν ουδέ εν το οποίο έγεινεν» (Ιωάν.α:3). Η ιστορία άρχισε μ’ αυτόν και ρυθμίζεται απ’ Αυτόν. «Και βαστάζων τα πάντα με τον λόγον της δυνάμεως αυτού» (Eβρ.α:3).

ΕΡΩΤ/ΑΠΑΝΤ. - Εκκλησίες που δεν κρατούν τον αγιασμό ευλογούνται από το Θεό!

ΕΡΩΤΗΣΗ: Πραγματικά δεν μπορώ να καταλάβω γιατί εμείς πρέπει να ντυνόμαστε σεμνά, (να μη φοράμε σορτς, να μην κάνουμε μπάνιο άνδρες και γυναίκες μαζί, οι αδελφές να μη φοράνε παντελόνια κτλ) ενώ οι πιστοί άλλων εκκλησιών δεν έχουν κανένα πρόβλημα μ’ όλα αυτά. Όταν επισκέπτομαι άλλες εκκλησίες βλέπω τις γυναίκες στη χορωδία να είναι με κοντά μαλλιά, να φοράνε σκουλαρίκια, κραγιόν και να βάφουν τα νύχια τους. Κι όμως ο Θεός τους ευλογεί όπως κι εμάς. Αν όλα αυτά είναι κακά πώς μπορεί ο Θεός να τους ευλογεί;

Η Νύμφη

Α΄Κορ.ιε:51-58 «Ιδού, μυστήριον λέγω προς εσάς· πάντες μεν δεν θέλομεν κοιμηθή, πάντες όμως θέλομεν μεταμορφωθή,  εν μιά στιγμή, εν ριπή οφθαλμού, εν τη εσχάτη σάλπιγγι· διότι θέλει σαλπίσει, και οι νεκροί θέλουσιν αναστηθή άφθαρτοι, και ημείς θέλομεν μεταμορφωθή. Διότι πρέπει το φθαρτόν τούτο να ενδυθή αφθαρσίαν, και το θνητόν τούτο να ενδυθή αθανασίαν.  Όταν δε το φθαρτόν τούτο ενδυθή αφθαρσίαν και το θνητόν τούτο ενδυθή αθανασίαν, τότε θέλει γείνει ο λόγος ο γεγραμμένος· Κατεπόθη ο θάνατος εν νίκη. Που, θάνατε, το κέντρον σου; που, άδη, η νίκη σου; το δε κέντρον του θανάτου είναι η αμαρτία, και η δύναμις της αμαρτίας ο νόμος. Αλλά χάρις εις τον Θεόν, όστις δίδει εις ημάς την νίκην διά του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού. Ώστε, αδελφοί μου αγαπητοί, γίνεσθε στερεοί, αμετακίνητοι, περισσεύοντες πάντοτε εις το έργον του Κυρίου, γινώσκοντες ότι ο κόπος σας δεν είναι μάταιος εν Κυρίω».

Νύμφη Χριστού

Η Βίβλος μιλάει για Εκκλησία και για εκκλησίες. 

Αν και οι χριστιανοί παρουσιάζονται να έχουν ελλείψεις και ελαττώματα, η εκκλησία πάντα παρουσιάζεται σαν ΕΝΔΟΞΗ ΚΑΙ ΑΓΝΗ ΝΥΜΦΗ, «μη έχουσα κηλίδα ή ρυτίδα ή τι των τοιούτων (...) αγία και άμωμος» (Εφεσ.ε:28). Ο Παύλος θα γράψει: «σας ηρραβώνισα με ένα άνδρα, διά να σας παραστήσω παρθένον αγνήν εις τον Χριστόν» (Β’ Κορ.ια:2) και επίσης «ημείς κηρύττομεν, (...) διά να παραστήσωμεν πάντα άνθρωπον τέλειον εν Χριστώ Ιησού» (Κολ.α:28).