ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ

Αποκ.κα:22 Και ναόν δεν είδον εν αυτή, διότι ναός αυτής είναι Κύριος ο Θεός ο Παντοκράτωρ, και το Αρνίον.

Δεν υπάρχει ναός λατρείας σ’ αυτή την πόλη. Ο Κύριος είναι αυτός ο ναός και το Αρνίο. Αυτός είναι ο αληθινός ναός, που συμβολίζουν όλοι οι γήινοι ναοί. Ο Θεός λοιπόν κατοικεί πλήρως εν Χριστώ και Αυτός είναι ο ναός. Πρόκειται για ένα ζωντανό ναό. Είναι ο ίδιος ο Θεός.

Αποκ.κα:23 Και η πόλις δεν έχει χρείαν του ηλίου ουδέ της σελήνης, διά να φέγγωσιν εν αυτή· διότι η δόξα του Θεού εφώτισεν αυτήν, και ο λύχνος αυτής είναι το Αρνίον.

Η δόξα του Θεού φωτίζει την πόλη αυτή και ο λύχνος της είναι το Αρνίο. Το Αρνίο είναι ο λύχνος μέσα από τον οποίο το φως του Θεού διέρχεται και φωτίζει την πόλη. Το Αρνίο είναι το κατοικητήριο του Θεού. Είναι το αγγείο μέσα από το οποίο ο Θεός φανερώνει τον εαυτό Του σε μας σε όλη την αιωνιότητα.

Β' Κορ.δ:6 Θα δούμε τη δόξα του Θεού στο πρόσωπο του Χριστού.

Β' Κορ.δ:17 'Διότι η προσωρινή ελαφρά θλίψις ημών, εργάζεται εις υπερβολήν καθ' υπερβολήν εις ημάς αιώνιο βάρος δόξης'.

Β' Κορ.γ:18 'Ημείς δε πάντες βλέποντες ως εν κατόπτρω την δόξαν του Κυρίου με ανακεκαλυμμένον πρόσωπον, μεταμορφούμεθα εις την αυτήν εικόνα από δόξης εις δόξαν, καθώς από του Πνεύματος του Κυρίου

Όταν πάμε εκεί στην παρουσία του Θεού, θα είμαστε σε σχέση και επικοινωνία μαζί Του εν Χριστώ Ιησού. Κατ' αυτό τον τρόπο θα γνωρίζουμε το Θεό σε όλη την αιωνιότητα, μέσα από το αιώνιο κατοικητήριο Του, τον Ιησού Χριστό.

Αποκ.κα:24 Και τα έθνη των σωζομένων θέλουσι περιπατεί εν τω φωτί αυτής· και οι βασιλείς της γης φέρουσι την δόξαν και την τιμήν αυτών εις αυτήν.

Και τα έθνη των σωζομένων θέλουσι περιπατεί εν τω φωτί αυτής.

Υπάρχουν λοιπόν αυτοί που είναι σωσμένοι σ' αυτό το βασίλειο, στη νέα γη, όμως δεν είναι η άγια πόλη, δεν είναι η Νύμφη του Χριστού, δεν είναι η Νέα Ιερουσαλήμ. Έχουν εξέλθει μέσα από τα έθνη αυτού του κόσμου και ζουν τώρα στο νέο ουρανό και στη νέα γη σαν έθνη. Υπάρχουν έθνη σωσμένων ανθρώπων σ' αυτή τη νέα γη. Τώρα αν θα υπάρχουν ξεχωριστές κυβερνήσεις δεν αναφέρει ο λόγος του Θεού. Θα υπάρχουν αυτοί οι οποίοι δεν θα είναι μέρος της πόλης αυτής, αλλά θα κατοικούν στη νέα γη. Και τους αποκαλεί έθνη.

Ισχυρίζονται, ορισμένοι ότι επειδή εδώ λέει για τα έθνη που εισέρχονται στην πόλη, το κεφάλαιο κα αναφέρεται στη Χιλιετή βασιλεία.

Όμως δεν μπορεί να αναφέρεται στη Χιλιετή βασιλεία, γιατί στην Αποκάλ.κα:1 λέει ότι η θάλασσα δεν υπάρχει πλέον. Επομένως δεν πρόκειται γι' αυτή τη γη. Έχει παρέλθει.

Αποκ.κα:4 Εδώ λέει ότι δεν θα υπάρχει πλέον θάνατος. Γνωρίζουμε όμως ότι στη Χιλιετή βασιλεία θα υπάρχει θάνατος. Επομένως δεν αναφέρεται στη Χιλιετή βασιλεία.

Ησαΐας ξε:20. Ο εκατόν ετών αμαρτωλός στη Χιλιετή βασιλεία θα πεθαίνει επικατάρατος.

Αποκ.κα:22 Λέει ότι δεν υπάρχει ναός στην άγια πόλη. Στον προφήτη Ιεζεκιήλ κεφ. μ' - μη', περιγράφεται λεπτομερώς πως θα είναι ο ναός στη Χιλιετή βασιλεία. Και πάλι βλέπουμε ότι δεν πρόκειται για τη Χιλιετή βασιλεία, αλλά για μια εντελώς νέα δημιουργία.

Αποκ.κα:25 Και οι πυλώνες αυτής δεν θέλουσι κλεισθή την ημέραν· διότι νυξ δεν θέλει είσθαι εκεί.

Πρόκειται λοιπόν για μια αιώνια μέρα, στην οποία νύκτα δεν θα υπάρχει. Το φως αυτής της ημέρας θα είναι το φως του Θεού που είδαμε στο εδ.23. Δεν είναι λάμψη του ήλιου. Πρόκειται για το αιώνιο φως του Θεού που δημιουργεί μια αιώνια ημέρα στη Νέα Ιερουσαλήμ.

Αποκ.κα:26 Και θέλουσι φέρει την δόξαν και την τιμήν των εθνών εις αυτήν.

Πρόκειται για τα έθνη των σωζομένων που είδαμε στο εδ.24. Δεν πρόκειται για έθνη αυτής της γης, αυτής της δημιουργίας. Το σημείο που θέλουμε εδώ να τονίσουμε είναι ότι αυτά τα έθνη φέρνουν την δόξα και την τιμή τους σ' αυτή την πόλη. Στο εδ.24 διαβάσαμε ότι τα έθνη των σωζομένων θα περπατούν στο φως της. Και είπαμε ότι αυτά τα έθνη δεν είναι η Νέα Ιερουσαλήμ. Πρόκειται για άλλους ανθρώπους που είναι έξω από τη Νέα Ιερουσαλήμ.

Αποκ.κα::2  Ο Ιωάννης είδε τους νέους ουρανούς και τη νέα γη, επίσης είδε και τη Νέα Ιερουσαλήμ να κατεβαίνει από τον ουρανό από το Θεό, σαν νύμφη κεκοσμημένη για τον άντρα της. Αυτή είναι η Νύμφη του Χριστού. Η πόλη είναι η Νύμφη, το κατοικητήριο του Θεού που είναι γεμάτο με τη δόξα Του, και τα έθνη των σωζόμενων φέρνουν τη δόξα και την τιμή τους σ' αυτήν.

Αποκ.κβ:14. Λέει ότι είναι μακάριοι αυτοί που πράττουν τις εντολές του Θεού, για να έχουν εξουσία στο δένδρο της ζωής και να εισέρθουν διά των πυλώνων στην πόλη. Αυτοί που θα φάγουν από το δένδρο της ζωής θα μπουν σ' αυτή την πόλη. Αυτοί λοιπόν που έχουν το δένδρο της ζωής, δηλαδή αυτοί που έχουν την αιώνια ζωή, τον Ιησού Χριστό, εισέρχονται δια των πυλώνων στην πόλη. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι και η Νύμφη του Χριστού εισέρχεται στην πόλη. Η Νύμφη είναι αυτή η πόλη. Η πόλη δεν είναι κτήρια όπου κατοικούν οι άγιοι. Η πόλη είναι οι άγιοι. Ο Ιωάννης δεν βλέπει μια συλλογή δοξασμένων κτιρίων να κατεβαίνουν από το Θεό απ' τον ουρανό.

Αποκ.κα:9 Ελθέ, και θέλω σοι δείξη την νύμφην, του Αρνίου την γυναίκα.

Είναι σαν να του λέει ότι δεν πρόκειται να του δείξει που μένει, αλλά θα του δείξει την ίδια τη Νύμφη. Και στη συνέχεια, στο εδάφιο 10 λέει ότι το Πνεύμα τον έφερε σε όρος μέγα και υψηλό και του έδειξε την πόλη την μεγάλη, την αγία Ιερουσαλήμ. Αυτή η μεγάλη πόλη είναι η Νύμφη. Αυτό σημαίνει ότι αυτοί που αποτελούν την πόλη, αυτοί οι ίδιοι κατοικούν σ' αυτήν. Και δεν βγαίνουν έξω, γιατί αυτοί είναι η πόλη. Μένουν εκεί μέσα στη δόξα του Θεού συνεχώς.

Μπορούμε να πούμε ότι αυτή τη σχέση των αγίων με το Θεό και τη θέση τους ενώπιων Του συνεχώς, μέσα στη δόξα Του, συμβολίζουν και τα Χερουβείμ που ήταν πάνω στις πόρτες, στους τοίχους, και στις οροφές του Ναού του Σολομώντα. Ήταν πάντα εκεί. Αρκετοί άνθρωπου πήγαν εκεί και λάτρευσαν το Θεό. Δεν λάτρευσαν το ναό, δεν λάτρευσαν τα χερουβείμ. Το Θεό λάτρευσαν και προσκύνησαν. Τα χερουβείμ όμως ήσαν εκεί συνεχώς όλον τον καιρό. Δεν έφυγαν ποτέ.     

Υπάρχουν λοιπόν και άλλοι που δεν έχουν την ίδια θέση με τη Νύμφη, όμως εισέρχονται κι αυτοί στην πόλη και δίνουν τη δόξα, την τιμή και τη λατρεία στο Θεό. Γι' αυτούς όμως κατά κάποιο τρόπο, η δόξα του Θεού φανερώνεται εκεί μέσα σ' αυτή την άγια πόλη. Η δόξα και η τιμή των εθνών που φέρουν σ' αυτήν, είναι η λατρεία τους και η καρδιά τους προς το Θεό, και αυτή τη δόξα και την τιμή ζητά ο Θεός από μας. Να λατρεύουμε μόνον Αυτόν και ολόκληρη η καρδιά μας να είναι εντελώς δοσμένη σ' Αυτόν με πλήρη πίστη και αφοσίωση.