Ώρα ησυχίας, προτεραιότητες, ώρα
με το Θεό, άδεια ντουλάπια.
Είχες ποτέ κανένα άδειο
ντουλάπι;
Ούτε εγώ.
Αν έχουμε κενό χώρο, συνήθως τον
γεμίζουμε με άχρηστα, περιττά πράγματα που θεωρούμε ότι τα χρειαζόμαστε, αλλά
τελικά δεν είναι έτσι!
Κάνουμε το ίδιο πράγμα στα πνευματικά.
Αν χαλαρώσουμε στο χρόνο μας
με τον Κύριο, δεν είναι επειδή δεν έχουμε χρόνο.
Είναι μάλλον επειδή γεμίζουμε
αυτό το χώρο με λιγότερο σημαντικά πράγματα.
Το σκεφτόμουν αυτό καθώς
διάβαζα το Ιερεμ.β:13: Διότι δύο κακά
έπραξεν ο λαός μου· εμέ εγκατέλιπον, την πηγήν των ζώντων υδάτων, και έσκαψαν
εις εαυτούς λάκκους, λάκκους συντετριμμένους, οίτινες δεν δύνανται να
κρατήσωσιν ύδωρ.
Παραμελώντας τη σχέση μας με
τον Θεό πάντοτε έχει σαν αποτέλεσμα, να βάζουμε κάτι ή κάποιον άλλο στη θέση
Του.
Αντί να γεμίζουμε το
«ντουλάπι» μας με χρόνο με τον Θεό, το γεμίζουμε με πράγματα που θεωρούμε ότι
χρειαζόμαστε, αλλά δεν τα χρειαζόμαστε.
Ο Ιησούς μας είπε το μοναδικό
πράγμα που χρειαζόμαστε στην ντουλάπα μας.
Ξέρεις τι είπε;
Λουκ.ι:38-42
Ενώ
δε απήρχοντο, αυτός εισήλθεν εις κώμην τινά· και γυνή τις ονομαζομένη Μάρθα
υπεδέχθη αυτόν εις τον οίκον αυτής. Και αύτη είχεν αδελφήν καλουμένην Μαρίαν,
ήτις και καθήσασα παρά τους πόδας του Ιησού, ήκουε τον λόγον αυτού. Η δε Μάρθα
ενησχολείτο εις πολλήν υπηρεσίαν· και ελθούσα έμπροσθεν αυτού είπε· Κύριε, δεν
σε μέλει ότι η αδελφή μου με αφήκε μόνην να υπηρετώ; είπε λοιπόν προς αυτήν να
μοι βοηθήση. Αποκριθείς δε ο Ιησούς, είπε προς αυτήν· Μάρθα, Μάρθα, μεριμνάς
και αγωνίζεσαι περί πολλά· πλην ενός είναι χρεία· η Μαρία όμως εξέλεξε την
αγαθήν μερίδα, ήτις δεν θέλει αφαιρεθή απ' αυτής.
