Προς Εφεσίους (3)

 

ΜΕΡΟΣ ΙΙΙ

 

Εφεσ.δ:16-ς:24

 

Α. ΚΕΦΑΛΑΙΟ δ:17-32

1. Σύγκριση ενός αμαρτωλού μ’ ένα άγιο του Θεού

Ξανά ο απόστολος Παύλος δείχνει την έντονη διαφορά ανάμεσα στον μη αναγεννημένο και αυτόν που έχει γεννηθεί απ’ το Πνεύμα του Θεού.

Ο άνθρωπος που δεν έχει σωθεί ζει για να ικανοποιεί μόνο τις σαρκικές του επιθυμίες και ό,τι μπορεί να καταλάβει είναι σκοτάδι. Έχει αποχωριστεί απ’ τη ζωή του Θεού εξαιτίας της άγνοιας και έχει επιδοθεί στην αχαλίνωτη ικανοποίηση των ακάθαρτων επιθυμιών του.

Βράδυ παραμονή Πρωτοχρονιάς.

Βράδυ παραμονή Πρωτοχρονιάς.Γύρω από το μεγάλο τραπέζι στο κεντρικό σαλόνι του σπιτιού, μαζεμένα όλα τα μέλη, τελευταίοι απόγονοι της μεγάλης και ένδοξης οικογένειας «Ανοητίδου».

Όλο το ρετιρέ της επί της οδού Πλουτάρχου πολυκατοικίας, που κρατούσε ο μεγαλέμπορας Ανοητίδης, αστραποβολούσε. Παραμονή Πρωτοχρονιάς, βλέπεις.

Ο καινούργιος χρόνος να μας βρει φωτισμένους. Γύρω από το τραπέζι από τα δεξιά προς τα αριστερά ο κ. Ανοητίδης πατήρ, μεγαλέμπορας της Κεντρικής αγοράς, με το απαραίτητο για κάθε σοβαρό άνθρωπο προκοίλι, με το εξίσου χαριτωμένο προγουλάκι του και με ύφος ανθρώπου, που έφαγε τη ζωή με τη σέσουλα.

Ελάτε να φυτέψουμε!

Εκκλ.γ:2 Καιρός του γεννάσθαι και καιρός του αποθνήσκειν· καιρός του φυτεύειν και καιρός του εκριζόνειν το πεφυτευμένον·

 

Υπάρχουν ορισμένα πράγματα στη ζωή που κατά τη διάταξη που έχει κανονίσει ο Θεός, μονάχα σε μια ορισμένη εποχή μπορούμε να τα κάμουμε.

Αν δεν γίνουν μέσα σ' αυτή την εποχή δεν μπορούν να γίνουν μετά. Αν περάσει η εποχή τους θα είναι πολύ αργά να το επιχειρήσουμε.

Καιρός του φυτεύειν... Υπάρχει δηλαδή μια ορισμένη χρονική περίοδος κατά την οποία μπορούμε να φυτέψουμε.

Κάνε τον χρόνο σου να αξίζει!

Εκκλ.γ:1-11 Χρόνος είναι εις πάντα, και καιρός παντί πράγματι υπό τον ουρανόν. Καιρός του γεννάσθαι και καιρός του αποθνήσκειν· καιρός του φυτεύειν και καιρός του εκριζόνειν το πεφυτευμένον·  καιρός του αποκτείνειν και καιρός του ιατρεύειν· καιρός του καταστρέφειν και καιρός του οικοδομείν· καιρός του κλαίειν και καιρός του γελάν· καιρός του πενθείν και καιρός του χορεύειν· καιρός του διασκορπίζειν λίθους και καιρός του συνάγειν λίθους· καιρός του εναγκαλίζεσθαι και καιρός του απομακρύνεσθαι από του εναγκαλισμού· καιρός του αποκτήσαι και καιρός του απολέσαι· καιρός του φυλάττειν και καιρός του ρίπτειν· καιρός του σχίζειν και καιρός του ράπτειν· καιρός του σιγάν και καιρός του λαλείν· καιρός του αγαπήσαι και καιρός του μισήσαι· καιρός πολέμου και καιρός ειρήνης. Τις ωφέλεια εις τον εργαζόμενον από όσα αυτός μοχθεί; Είδον τον περισπασμόν, τον οποίον έδωκεν ο Θεός εις τους υιούς των ανθρώπων διά να μοχθώσιν εν αυτώ. Τα πάντα έκαμε καλά εν τω καιρώ εκάστου· και τον κόσμον υπέβαλεν εις την διάνοιαν αυτών, χωρίς ο άνθρωπος να δύναται να εξιχνιάση απ' αρχής μέχρι τέλους το έργον, το οποίον ο Θεός έκαμεν.

Χαμένα χρόνια (;)

Έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε μέσα στις σελίδες της Βίβλου τους ανθρώπους του Θεού δραστήριους και ίσως νομίζουμε ότι έτσι ήταν σε όλη τους τη ζωή. Όμως η προσεκτική μελέτη των Γραφών δείχνει ότι σε όλων τη ζωή υπήρχαν διαστήματα που πέρασαν σε ΑΠΡΑΞΙΑ. Απραξία τουλάχιστον προς τα έξω, επειδή κανείς δε γνωρίζει ΤΙ Ο ΘΕΟΣ εργαζόταν μέσα στην καρδιά τους.

Κανείς δεν ξεχνά τα 40 χρόνια του Μωυσή στη Μαδιάμ, τα χρόνια που έμεινε ο Παύλος στην Αραβία ή το διάστημα που ο προφήτης Ηλίας έμεινε στη Σιδώνα, για να σημειώσουμε μερικά παραδείγματα.

Ίσως δεν υπήρξε άνθρωπος τόσο δραστήριος όσο ο απόστολος Παύλος. Πριν ακόμη του αποκαλυφθεί ο Χριστός στο δρόμο προς τη Δαμασκό, γνωρίζουμε ότι εργαζόταν με όλη του τη δύναμη ενάντια σ’ εκείνο που ΝΟΜΙΖΕ ότι ήταν κακό για την πίστη των πατέρων του. Ήταν εκείνος που «πνέων έτι απειλήν και φόνον κατά των μαθητών του Κυρίου, ήλθε προς τον αρχιερέα, και εζήτησε παρ' αυτού επιστολάς εις Δαμασκόν προς τας συναγωγάς, όπως, εάν εύρη τινάς εκ της οδού ταύτης, άνδρας τε και γυναίκας, φέρη δεδεμένους εις Ιερουσαλήμ» (Πράξ.θ:1-2).

Μπορούμε να αλλάξουμε το παρελθόν με τον Θεό;

Λέει η Αγία Γραφή  ότι το μέλλον μπορεί να αλλάξει το παρελθόν;

Τώρα, αν αυτό δεν σε μπέρδεψε εντελώς, πιθανώς ακόμα να αναρωτιέσαι σχετικά με τις δηλώσεις του Ιησού, ότι μελλοντικές πράξεις αλλάζουν το παρελθόν.

Στην πραγματικότητα, υπάρχουν μερικές τέτοιες.

Ματθ.ιη:18 Ἀμὴν λέγω ὑμῖν· ὅσα ἐὰν δήσητε ἐπὶ τῆς γῆς ἔσται δεδεμένα ἐν οὐρανῷ, καὶ ὅσα ἐὰν λύσητε ἐπὶ τῆς γῆς ἔσται λελυμένα ἐν οὐρανῷ.

ΤΟ ΞΕΚΙΝΗΜΑ ΤΗΣ ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΑΣ

Α. Σε σύγκριση με την αρχή του χρόνου

Είναι ενδιαφέρον να συγκρίνουμε τα δύο τελευταία κεφάλαια της Βίβλου, με τα τρία πρώτα κεφάλαια της Γένεσης. Πολλά από τα πράγματα που ο Θεός έφερε στην ύπαρξη κατά τη δημιουργία, μετά την πτώση του ανθρώπου καταργούνται. Η Βίβλος ξεκινάει με τη δήλωση της δημιουργίας του ουρανού και της Γης. Αυτά θα διαλυθούν και ο Θεός θα δημιουργήσει νέο ουρανό και νέα Γη.

Η ΚΛΟΠΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΜΑΣ

Κάποτε ο διάβολος κάλεσε μια παγκόσμια συνέλευση δαιμόνων. Στην εναρκτήρια ομιλία του, ανάμεσα στα άλλα, είπε:

«Δεν μπορούμε να εμποδίσουμε τους Χριστιανούς να πηγαίνουν στην εκκλησία.

Δεν μπορούμε να τους εμποδίσουμε να διαβάζουν την Αγία Γραφή και να γνωρίζουν την αλήθεια.

Δεν μπορούμε ούτε ακόμα και να τους εμποδίσουμε να έχουν μια ζωντανή στενή σχέση με τον Σωτήρα τους.

Ελάτε να φυτέψουμε!

«Καιρός του φυτεύειν...» Εκκλησ.γ:2

Υπάρχουν ορισμένα πράγματα στη ζωή που κατά τη διάταξη που έχει κανονίσει ο Θεός, μονάχα σε μια ορισμένη εποχή μπορούμε να τα κάμουμε. Αν δεν γίνουν μέσα σ' αυτή την εποχή δεν μπορούν να γίνουν ποτέ. Αν περάσει η εποχή τους θα είναι πολύ αργά να τα επιχειρήσουμε.

Καιρός του φυτεύειν...

Υπάρχει δηλαδή μια ορισμένη χρονική περίοδος κατά την οποία μπορούμε να φυτέψουμε. Κάθε άνθρωπος που ασχολείται με τα φυτά και τα δένδρα το γνωρίζει πολύ καλά. Αν δεν φυτέψει τον Ιανουάριο εκείνα τα φυτά που πρέπει να φυτέψει, δεν θα τα φυτέψει ποτέ! Και αν αποπειραθεί να τα φυτέψει θα πάει μάταιος ο κόπος του!

Η αρχή αυτή που ισχύει στο φυσικό κόσμο, ισχύει και στον πνευματικό.

Βράδυ παραμονή Πρωτοχρονιάς.

Γύρω από το μεγάλο τραπέζι στο κεντρικό σαλόνι του σπιτιού, μαζεμένα όλα τα μέλη, τελευταίοι απόγονοι της μεγάλης και ένδοξης οικογένειας «Ανοητίδου». 

Όλο το ρετιρέ της επί της οδού Πλουτάρχου πολυκατοικίας, που κρατούσε ο μεγαλέμπορας Ανοητίδης, αστραποβολούσε. Παραμονή Πρωτοχρονιάς, βλέπεις. Ο καινούργιος χρόνος να μας βρει φωτισμένους. Γύρω από το τραπέζι από τα δεξιά προς τα αριστερά ο κ. Ανοητίδης πατήρ, μεγαλέμπορας της Κεντρικής αγοράς, με το απαραίτητο για κάθε σοβαρό άνθρωπο προκοίλι, με το εξίσου χαριτωμένο προγουλάκι του και με ύφος ανθρώπου, που έφαγε τη ζωή με τη σέσουλα. 

Γέμισε το ντουλάπι

Ώρα ησυχίας, προτεραιότητες, ώρα με το Θεό, άδεια ντουλάπια.

Είχες ποτέ κανένα άδειο ντουλάπι;

Ούτε εγώ.

Γιατί;

Ενα εμβόλιμο δευτερόλεπτο από σήμερα το βράδυ

Παρίσι: Η διεθνής υπηρεσία που ρυθμίζει το επίσημο ρολόι της Γης προσθέτει ένα επιπλέον, εμβόλιμο δευτερόλεπτο στην ώρα την Τρίτη 30 Ιουνίου -μια αλλαγή που απαιτείται για το συγχρονισμό των ατομικών ρολογιών με τον λεγόμενο αστρονομικό χρόνο, απειλεί όμως να φέρει αναστάτωση στις υποδομές του Διαδικτύου.

Όπως ανακοίνωσε η Διεθνής Υπηρεσία Περιστροφής της Γης στο Αστεροσκοπείο του Παρισιού, ένα εμβόλιμο δευτερόλεπτο θα προστεθεί στη στάνταρτ διεθνή ώρα στις 11.59 το βράδυ στις 30 Ιουνίου.

μεγαλύτερο το 2015 κατά ένα δευτερόλεπτο

Το 2015 θα διαρκέσει ένα δευτερόλεπτο παραπάνω από το 2014, καθώς φέτος θα προστεθεί ένα έξτρα δευτερόλεπτο.

Συγκεκριμένα, αυτό θα συμβεί στις 30 Ιουνίου, προκειμένου να συγχρονιστεί η περιστροφή της Γης με τον ατομικό χρόνο. Γιατί συμβαίνει αυτό; Μπορεί ο ατομικός χρόνος να κυλάει συνεχώς με σταθερό ρυθμό, όμως ο αστρονομικός χρόνος καθυστερεί ελαφρώς, καθώς η περιστροφή της Γης γύρω από τον άξονά της βαθμιαία επιβραδύνεται κατά περίπου δύο χιλιοστά του δευτερολέπτου ανά ημέρα.

Τι σημαίνει "ακολούθει μοι"

Και ιδού, προσελθών τις είπε προς αυτόν· Διδάσκαλε αγαθέ, τι καλόν να πράξω διά να έχω ζωήν αιώνιον; Ο δε είπε προς αυτόν· Τι με λέγεις αγαθόν; ουδείς αγαθός ειμή εις, ο Θεός. Αλλ' εάν θέλης να εισέλθης εις την ζωήν, φύλαξον τας εντολάς. Λέγει προς αυτόν· Ποίας; Και ο Ιησούς είπε· Το μη φονεύσης, μη μοιχεύσης, μη κλέψης, μη ψευδομαρτυρήσης, τίμα τον πατέρα σου και την μητέρα, και θέλεις αγαπά τον πλησίον σου ως σεαυτόν. Λέγει προς αυτόν ο νεανίσκος· Πάντα ταύτα εφύλαξα εκ νεότητός μου· τι μοι λείπει έτι; Είπε προς αυτόν ο Ιησούς· Εάν θέλης να ήσαι τέλειος, ύπαγε, πώλησον τα υπάρχοντά σου και δος εις πτωχούς, και θέλεις έχει θησαυρόν εν ουρανώ, και ελθέ, ακολούθει μοι. Ακούσας δε ο νεανίσκος τον λόγον, ανεχώρησε λυπούμενος· διότι είχε κτήματα πολλά. Και ο Ιησούς είπε προς τους μαθητάς αυτού· Αληθώς σας λέγω ότι δυσκόλως θέλει εισέλθει πλούσιος εις την βασιλείαν των ουρανών. Και πάλιν σας λέγω, Ευκολώτερον είναι να περάση κάμηλος διά τρυπήματος βελόνης παρά πλούσιος να εισέλθη εις την βασιλείαν του Θεού. Ακούσαντες δε οι μαθηταί αυτού εξεπλήττοντο σφόδρα, λέγοντες· Τις λοιπόν δύναται να σωθή; Εμβλέψας δε ο Ιησούς, είπε προς αυτούς· Παρά ανθρώποις τούτο αδύνατον είναι, παρά τω Θεώ όμως τα πάντα είναι δυνατά. Τότε αποκριθείς ο Πέτρος, είπε προς αυτόν· Ιδού, ημείς αφήκαμεν πάντα και σοι ηκολουθήσαμεν· τι λοιπόν θέλει είσθαι εις ημάς; Ο δε Ιησούς είπε προς αυτούς· Αληθώς σας λέγω ότι σεις οι ακολουθήσαντές μοι, εν τη παλιγγενεσία, όταν καθήση ο Υιός του ανθρώπου επί του θρόνου της δόξης αυτού, θέλετε καθήσει και σεις επί δώδεκα θρόνους κρίνοντες τας δώδεκα φυλάς του Ισραήλ. Και πας όστις αφήκεν οικίας ή αδελφούς ή αδελφάς ή πατέρα ή μητέρα ή γυναίκα ή τέκνα ή αγρούς ένεκεν του ονόματός μου, εκατονταπλάσια θέλει λάβει και ζωήν αιώνιον θέλει κληρονομήσει. Πολλοί όμως πρώτοι θέλουσιν είσθαι έσχατοι και έσχατοι πρώτοι. Ματθ.ιθ:16-30 

Βράδυ παραμονή Πρωτοχρονιάς.

Γύρω από το μεγάλο τραπέζι στο κεντρικό σαλόνι του σπιτιού, μαζεμένα όλα τα μέλη, τελευταίοι απόγονοι της μεγάλης και ένδοξης οικογένειας «Ανοητίδου». Όλο το ρετιρέ της επί της οδού Πλουτάρχου πολυκατοικίας, που κρατούσε ο μεγαλέμπορας Ανοητίδης, αστραποβολούσε. Παραμονή Πρωτοχρονιάς, βλέπεις. Ο καινούργιος χρόνος να μας βρει φωτισμένους. Γύρω από το τραπέζι από τα δεξιά προς τα αριστερά ο κ. Ανοητίδης πατήρ, μεγαλέμπορας της Κεντρικής αγοράς, με το απαραίτητο για κάθε σοβαρό άνθρωπο προκοίλι, με το εξίσου χαριτωμένο προγουλάκι του και με ύφος ανθρώπου, που έφαγε τη ζωή με τη σέσουλα. Δίπλα του το έτερο ήμισυ, με πέρλες στον πληθωρικό λαιμό της, με υπερβολικό ντεκολτέ – μόδα 52 – , με νύχια που θα τα ζήλευε κάθε αρπακτικό πουλί, καμάρωνε. Παραδίπλα, η νεαρά θυγατέρα Ανοητίδου, μια αραχνοΰφαντη ύπαρξη, ένα κοκτέιλ διαφόρων σταρ του Χόλυγουντ και με ύφος κουρασμένης από τις απολαύσεις της ζωής. Εν συνεχεία ο νεαρός βλαστός, καμάρι και ελπίδα της οικογένειας, με το τσιμπούκι στο στόμα φιλοσοφούσε. Ήταν πνευματικός άνθρωπος, θαυμαστής της τζαζ και της σάμπας. Είχε τάξει στον τρόπο της ζωής του να οινοπνευματοποιήσει τον ιδρώτα των άλλων, που μάζευε ο πατέρας του. Και τέλος η γιαγιά Ανοητίδου, με τα πρεσβυωπικά γυαλιά της, καμάρωνε τη φαμίλια.

Αυτοπειθαρχία

Η πειθαρχία είναι χαρακτηριστικό ζητούμενο του στρατιώτη.

Β’ Τιμ.β:3 «Συ λοιπόν κακοπάθησον ως καλός στρατιώτης Ιησού Χριστού».

Είναι η ικανότητα να ελέγχεις: τον εαυτό σου, τις πράξεις σου, τη ζωή σου, το χρόνο σου, τα συναισθήματα σου, τις σκέψεις σου, σύμφωνα με τις αρχές του λόγου του Θεού.

Χωρίς ν’ αφήνεις τα συναισθήματα, τις σαρκικές επιθυμίες και τις πιέσεις του κόσμου να σε αποπροσανατολίζουν.

Πρέπει να κάνω το έργο του Θεού, ό,τι κι αν κοστίσει.

Εξαγοραζόμενοι τον καιρόν

ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ

Δεν ξέρω ποιος πρώτος διατύπωσε το παλιό ρητό πως  «ο χρόνος είναι χρήμα». Το σίγουρο είναι πως είχε επιτυχία 100%. Δεν είναι μονάχα η αξία του χρόνου που θυμίζει εκείνη του χρήματος. Είναι και πολλά άλλα. Όπως η συμπεριφορά των ανθρώπων απέναντι στο χρόνο. Υπάρχουν, για παράδειγμα, άνθρωποι που σπαταλούν άσκοπα το χρόνο τους, κι όχι μονάχα δεν τους καίγεται καρφί γι’ αυτό, μα το ευχαριστιούνται κιόλας, απαράλλαχτα όπως γίνεται με τους άλλους, που νιώθουν ηδονή να σπαταλούν τα χρήματά τους.

Υπάρχουν τσιγκούνηδες του χρόνου που δε σου χαρίζουν ούτε δεκάλεπτο απ’ αυτόν. Κι υπάρχουν και πλεονέκτες του χρόνου που θέλουν όλο και περισσότερο και που δεν τους είναι ποτέ αρκετός. 

Σκέψεις...

ΒΑΣΙΚΕΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΕΣ 43 - Η αιωνιότητα

Α.  ΧΡΟΝΟΣ ΚΙ ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΑ

Αποκ.ι:6 “...Ότι καιρός δεν θέλει είσθαι έτι.”

Όπως ο άνθρωπος είναι περιορισμένος να βρίσκεται σε ένα μέρος ή θέση μία συγκεκριμένη χρονική στιγμή, έτσι είναι και περιορισμένος να ζει την κάθε στιγμή μόνο μία φορά.  Δεν μπορεί να βρίσκεται σε δύο μέρη ταυτόχρονα και δεν μπορεί να ζήσει το χτες και το αύριο την ίδια στιγμή.  Είναι περιορισμένος στο εδώ και το τώρα. Πάντοτε ζει στο παρόν.

Ο χρόνος δημιουργήθηκε για τον άνθρωπο κι η αντίληψή του περιορίζεται απ’ το χρόνο τον οποίο μετρά με τα λεπτά, τις ώρες και τις μέρες.  Ο Θεός κατοικεί στην αιωνιότητα. Είναι ο Μέγας “Εγώ Ειμί”.  Είναι ο Πανταχού Παρόν που πληρεί το σύμπαν με την παρουσία Του και μ’ Αυτόν το παρελθόν, παρόν και μέλλον είναι ένα αιώνιο παρόν.