Γιατί οι Χριστιανοί δεν πρέπει να θυμώνουν με τους αμαρτωλούς και την αμαρτία τους

Οι Χριστιανοί δεν πρέπει να θυμώνουν με τους χαμένους αμαρτωλούς, αλλά μάλλον να τους αγαπούν και να προσεύχονται γι' αυτούς.

 

Την πρώτη κίνηση την έκανε ο Θεός

 

Πρώτα απ' όλα, δεν είμαστε εμείς, αλλά η χάρη του Θεού, και δεύτερο, ο Θεός μας αγάπησε πρώτα πριν Τον αγαπήσουμε εμείς:

Νιώθεις σωσμένος;

Έχεις σωθεί; Πώς ξέρεις ότι έχεις σωθεί;

«Ξέρω ότι έχω σωθεί επειδή το νιώθω στην καρδιά μου», λένε πολλοί, συχνά.

Αλλά τα συναισθήματα της καρδιάς σου είναι το κατάλληλο πρότυπο για να καθορίσεις τη σωτηρία σου;

Δεν χρησιμοποιούμε αυτό το πρότυπο σε άλλα θέματα. Κανείς, όταν πάρει την κίνηση του τραπεζικού λογαριασμού του, δεν λέει «Ξέρω ότι είναι σωστό γιατί το νιώθω στην καρδιά μου». Μάλλον ελέγχεις τις κινήσεις για να σιγουρευτείς ότι είναι σωστό το υπόλοιπο σου. Κανένας ξυλουργός δεν λέει, «Ξέρω ότι η σανίδα έχει μήκος 10 μέτρα γιατί το νιώθω στην καρδιά μου» – μετράει τη σανίδα με το μέτρο!

Πιστεύεις πως υπάρχει ουρανός;

 

Επικίνδυνες Ερωτήσεις:

Εβρ.ια:13-16, Λουκ.ιβ:13-21, Αποκ.ζ:13-17

Τι να τον κάνω τον ουρανό, όταν εδώ έχω ό,τι θέλω; Τι να τον κάνω τον ουρανό, όταν έχω δώσει την καρδιά μου στο Χριστό, έχω τακτοποιήσει το μέλλον μου και περνάω καλά; Πόσο πιο καλά δηλαδή μπορεί να είναι εκεί; Τι παραπάνω θα έχω; Και γιατί να επιθυμώ δρόμους από χρυσάφι, ή σπίτι στον ουρανό, όταν έχω το Village Center, το Starbucks, το Allou, το The Mall, όλο τον κόσμο στα πόδια μου με το ίντερνετ, παιχνίδια με εικονική πραγματικότητα στους υπολογιστές, πολυκαταστήματα με όλα τα είδη, πολυτέλεια......

Η ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΑ

Α.  ΧΡΟΝΟΣ ΚΙ ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΑ

Αποκ.ι:6 “...Ότι καιρός δεν θέλει είσθαι έτι.”

Όπως ο άνθρωπος είναι περιορισμένος να βρίσκεται σε ένα μέρος ή θέση μία συγκεκριμένη χρονική στιγμή, έτσι είναι και περιορισμένος να ζει την κάθε στιγμή μόνο μία φορά.  Δεν μπορεί να βρίσκεται σε δύο μέρη ταυτόχρονα και δεν μπορεί να ζήσει το χτες και το αύριο την ίδια στιγμή.  Είναι περιορισμένος στο εδώ και το τώρα. Πάντοτε ζει στο παρόν.

Ο χρόνος δημιουργήθηκε για τον άνθρωπο κι η αντίληψή του περιορίζεται απ’ το χρόνο τον οποίο μετρά με τα λεπτά, τις ώρες και τις μέρες.  Ο Θεός κατοικεί στην αιωνιότητα. Είναι ο Μέγας “Εγώ Ειμί”.  Είναι ο Πανταχού Παρόν που πληρεί το σύμπαν με την παρουσία Του και μ’ Αυτόν το παρελθόν, παρόν και μέλλον είναι ένα αιώνιο παρόν.

Πως γίνεσαι μαθητής του Χριστού

Οι περισσότεροι άνθρωποι, όταν τους ρωτήσεις με ποιον θέλουν να περάσουν την αιωνιότητα, με τον Ιησού ή με το Σατανά, απαντούν ότι διαλέγουν τον Ιησού.

Για να περάσεις την αιωνιότητα με τον Ιησού, πρέπει να κάνεις κάποια πράγματα:

·  Πρέπει να ζητήσεις από τον Ιησού να σε σώσει. Αυτό συμβαίνει όταν Του ζητήσεις να συγχωρέσει όλες τις αμαρτίες σου και το κάνεις μέσα απ’ την καρδιά σου. Το θέμα δεν είναι να ψιθυρίσεις μερικά άσκοπα λόγια και να συνεχίσεις τη «χαρούμενη» ζωή σου. Στο βάθος κάθε επίκλησης για συγχώρεση βρίσκονται τύψεις. Εάν έχεις τύψεις για την αμαρτωλή σου κατάσταση και μετανοήσεις, ο Θεός θα σε συγχωρέσει.

ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ ΣΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ

Τελικά, αυτό είναι το πραγματικό ερώτημα: Είναι σωστό;

Πάρα πολλές φορές οι ερωτήσεις που κάνουμε είναι: «Μου αρέσει;», «Με κάνει να αισθάνομαι όμορφα;».

Ας φανταστούμε έναν άνθρωπο που μόλις πληροφορήθηκε ότι έχει καρκίνο. Θα ήταν παράξενος χαρακτήρας αν διατυμπάνιζε με χαρά το νέο. Το πιθανότερο όμως είναι ότι θα στεναχωρηθεί πολύ με τη διάγνωση. Υποθέτω ότι θα μπορούσε να διαλέξει να ζει σ ‘έναν φανταστικό κόσμο, όπου δεν υπάρχει καρκίνος. Ίσως έτσι αισθανθεί καλύτερα, αλλά δεν θα είναι καλύτερα. Η ελπίδα του βρίσκεται πράγματι στο να αποδεχθεί τη διάγνωση και να υποβληθεί στην κατάλληλη θεραπεία.

Τελική κρίση.

Β’ Κορ.ε:10 Διότι πρέπει πάντες να εμφανισθώμεν έμπροσθεν του βήματος του Χριστού, διά να ανταμειφθή έκαστος κατά τα πεπραγμένα διά του σώματος καθ' α έπραξεν, είτε αγαθόν είτε κακόν.

Ματθ.ιβ:36 Σας λέγω δε ότι διά πάντα λόγον αργόν, τον οποίον ήθελον λαλήσει οι άνθρωποι, θέλουσιν αποδώσει λόγον δι' αυτόν εν ημέρα κρίσεως.

Η κρίση των πιστών.

ΤΟ ΞΕΚΙΝΗΜΑ ΤΗΣ ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΑΣ

Α. Σε σύγκριση με την αρχή του χρόνου

Είναι ενδιαφέρον να συγκρίνουμε τα δύο τελευταία κεφάλαια της Βίβλου, με τα τρία πρώτα κεφάλαια της Γένεσης. Πολλά από τα πράγματα που ο Θεός έφερε στην ύπαρξη κατά τη δημιουργία, μετά την πτώση του ανθρώπου καταργούνται. Η Βίβλος ξεκινάει με τη δήλωση της δημιουργίας του ουρανού και της Γης. Αυτά θα διαλυθούν και ο Θεός θα δημιουργήσει νέο ουρανό και νέα Γη.

ΜΕΛΕΤΗ ΣΤΗΝ ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ (11)

ΙΙΙ. Η ΔΟΞΑ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ

Α. Ο Χριστός θα δοξαστεί στους αγίους

Ο σκοπός του Ευαγγελίου του Ιησού Χριστού είναι να οδηγήσει τον άνθρωπο ώστε να γίνει - πνευματικά - κατά την ομοίωση του Χριστού, έτσι ώστε η ομορφιά του Χριστού να φανερώνεται στη ζωή του. Ο Ιησούς αλλάζει και μεταμορφώνει ζωές, φέρνοντάς τις από το σκοτάδι στο θαυμαστό Του φως. Ό Ιησούς κατοικεί στην καρδιά του ανθρώπου και τον μετατρέπει σ’ ένα νέο κτίσμα εν Χριστώ Ιησού. Ο Κύριος δοξάζεται σ’ αυτή την πλήρη αλλαγή της ζωής του ανθρώπου. Αλλάζουν οι ιδέες, η συμπεριφορά, ο δρόμος της ζωής είναι τώρα στο σύνολό του καινούριος.

Η Γη θα καταστραφεί ή «μένει εις τον αιώνα»;

Η Αγία Γραφή λέει, ότι, μέσα στο σχέδιο του Θεού για το μέλλον, είναι και η δημιουργία καινούργιας κτίσης, νέου ουρα­νού και νέας γης. Η υλική δημιουργία, όπως την ξέρουμε σήμε­ρα, με τη γη, τον ήλιο, τη σελήνη και τα άστρα, θα καταστραφεί και στη θέση της θα κτιστεί νέα δημιουργία, με νέα γη και ουρανό, προσαρμοσμένη στη νέα, άφθαρτη, αθάνατη και αιώνια ζωή, που θα καθιερώσει ο Θεός.

Βράδυ παραμονή Πρωτοχρονιάς.

Γύρω από το μεγάλο τραπέζι στο κεντρικό σαλόνι του σπιτιού, μαζεμένα όλα τα μέλη, τελευταίοι απόγονοι της μεγάλης και ένδοξης οικογένειας «Ανοητίδου». 

Όλο το ρετιρέ της επί της οδού Πλουτάρχου πολυκατοικίας, που κρατούσε ο μεγαλέμπορας Ανοητίδης, αστραποβολούσε. Παραμονή Πρωτοχρονιάς, βλέπεις. Ο καινούργιος χρόνος να μας βρει φωτισμένους. Γύρω από το τραπέζι από τα δεξιά προς τα αριστερά ο κ. Ανοητίδης πατήρ, μεγαλέμπορας της Κεντρικής αγοράς, με το απαραίτητο για κάθε σοβαρό άνθρωπο προκοίλι, με το εξίσου χαριτωμένο προγουλάκι του και με ύφος ανθρώπου, που έφαγε τη ζωή με τη σέσουλα. 

Η ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΑ

Α.  ΧΡΟΝΟΣ ΚΙ ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΑ

Αποκ.ι:6 “...Ότι καιρός δεν θέλει είσθαι έτι.”

Όπως ο άνθρωπος είναι περιορισμένος να βρίσκεται σε ένα μέρος ή θέση μία συγκεκριμένη χρονική στιγμή, έτσι είναι και περιορισμένος να ζει την κάθε στιγμή μόνο μία φορά.  Δεν μπορεί να βρίσκεται σε δύο μέρη ταυτόχρονα και δεν μπορεί να ζήσει το χτες και το αύριο την ίδια στιγμή.  Είναι περιορισμένος στο εδώ και το τώρα. Πάντοτε ζει στο παρόν.

Ο χρόνος δημιουργήθηκε για τον άνθρωπο κι η αντίληψή του περιορίζεται απ’ το χρόνο τον οποίο μετρά με τα λεπτά, τις ώρες και τις μέρες.  Ο Θεός κατοικεί στην αιωνιότητα. Είναι ο Μέγας “Εγώ Ειμί”.  Είναι ο Πανταχού Παρόν που πληρεί το σύμπαν με την παρουσία Του και μ’ Αυτόν το παρελθόν, παρόν και μέλλον είναι ένα αιώνιο παρόν.

Υπάρχει αιωνιότητα

Είναι πλέον αναγνωρίσιμο από πολλούς. Ο άνθρωπος έγινε πανίσχυρος, αφού απόκτησε τη δύναμη να αυτοκαταστρέφεται. Ας πούμε ότι μοιάζει σαν να έφτασε στην κορυφή. Έγινε ο κύριος της ζωής του και του κόσμου του, κάτι που τόσο πόθησε όπως ξέρουμε όλοι. Όμως το ερώτημα το γεμάτο αγωνία είναι αν μπορούμε να ελέγξουμε τη δύναμη που αποκτήσαμε. Από χίλιες μεριές φοβισμένες φωνές ομολογούν πως η πορεία των πραγμάτων οδηγεί στο φρικτό ενδεχόμενο πως κάποτε θα χρησιμοποιηθούν όλα όσα σχεδιάστηκαν και αποκτήθηκαν. Έτσι έγινε και στο παρελθόν. Στον Β' παγκόσμιο πόλεμο χρησιμοποιήθηκαν όλα τα όπλα και τα πλέον μοντέρνα και τα «πιο αμυντικά»... έτσι κατέγραψε η Ιστορία.

Ο άνθρωπος χωρίς Χριστό!

Όλοι έχουν δίκιο. Κι εσύ, κι εσύ. Κι εσύ. Ναι. Ε, κι εγώ.

Τόσοι άνθρωποι στης γης ετούτης το ντουνιά, πώς να ταιριάξουμε όλοι. Αλλιώς πιστεύεις εσύ, αλλιώς εγώ, αλλιώς ο άλλος.

Για το ίδιο θέμα, τόσες οι απόψεις, όσοι και οι άνθρωποι.

Η άγνωστη αγάπη του Θεού

«Ίδετε οποίαν αγάπην έδωκεν εις ημάς ο Πατήρ, ώστε να ονομασθώμεν τέκνα Θεού. Διά τούτο ο κόσμος δεν γνωρίζει ημάς, διότι δεν εγνώρισεν αυτόν. Αγαπητοί, τώρα είμεθα τέκνα Θεού, και έτι δεν εφανερώθη τι θέλομεν είσθαι· εξεύρομεν όμως, ότι, όταν φανερωθή, θέλομεν είσθαι όμοιοι με αυτόν, διότι θέλομεν ιδεί αυτόν καθώς είναι. Και πας όστις έχει την ελπίδα ταύτην επ’ αυτόν, καθαρίζει εαυτόν, καθώς εκείνος είναι καθαρός» (Α΄ Ιωάν.γ:1-3).

Όσο περνάει ο καιρός καταλαβαίνουμε ότι αυτό που χαρίζει ο Κύριος στον άνθρωπο τον αμαρτωλό είναι πολύ μεγάλο και θαυμαστό. Μεγάλο και ασύλληπτο για τον ίδιο τον άνθρωπο, που είναι και ο αποδέκτης αυτής της προσφοράς αγάπης του Θεού. Αυτός θα απλώσει το χέρι, αυτός θα το κάνει δικό του, θα το ζήσει, θα το απολαύσει.

Βράδυ παραμονή Πρωτοχρονιάς.

Γύρω από το μεγάλο τραπέζι στο κεντρικό σαλόνι του σπιτιού, μαζεμένα όλα τα μέλη, τελευταίοι απόγονοι της μεγάλης και ένδοξης οικογένειας «Ανοητίδου». Όλο το ρετιρέ της επί της οδού Πλουτάρχου πολυκατοικίας, που κρατούσε ο μεγαλέμπορας Ανοητίδης, αστραποβολούσε. Παραμονή Πρωτοχρονιάς, βλέπεις. Ο καινούργιος χρόνος να μας βρει φωτισμένους. Γύρω από το τραπέζι από τα δεξιά προς τα αριστερά ο κ. Ανοητίδης πατήρ, μεγαλέμπορας της Κεντρικής αγοράς, με το απαραίτητο για κάθε σοβαρό άνθρωπο προκοίλι, με το εξίσου χαριτωμένο προγουλάκι του και με ύφος ανθρώπου, που έφαγε τη ζωή με τη σέσουλα. Δίπλα του το έτερο ήμισυ, με πέρλες στον πληθωρικό λαιμό της, με υπερβολικό ντεκολτέ – μόδα 52 – , με νύχια που θα τα ζήλευε κάθε αρπακτικό πουλί, καμάρωνε. Παραδίπλα, η νεαρά θυγατέρα Ανοητίδου, μια αραχνοΰφαντη ύπαρξη, ένα κοκτέιλ διαφόρων σταρ του Χόλυγουντ και με ύφος κουρασμένης από τις απολαύσεις της ζωής. Εν συνεχεία ο νεαρός βλαστός, καμάρι και ελπίδα της οικογένειας, με το τσιμπούκι στο στόμα φιλοσοφούσε. Ήταν πνευματικός άνθρωπος, θαυμαστής της τζαζ και της σάμπας. Είχε τάξει στον τρόπο της ζωής του να οινοπνευματοποιήσει τον ιδρώτα των άλλων, που μάζευε ο πατέρας του. Και τέλος η γιαγιά Ανοητίδου, με τα πρεσβυωπικά γυαλιά της, καμάρωνε τη φαμίλια.

ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ 13 - Νέος ουρανός και νέα γη (2)

ΙΙΙ. ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΝΕΑ

Α. Νέος ουρανός και νέα γη

Μας δίνεται η υπόσχεση για ένα νέο ουρανό και μια νέα γη κι αυτή είναι η ελπίδα στην οποία προσβλέπουν οι χριστιανοί. Ένα από τα πιο ελκυστικά χαρακτηριστικά της νέας γης είναι ότι θα κατοικεί δικαιοσύνη πλέον σ’ αυτήν. Η προστυχιά και το κακό δεν θα υπάρχουν πλέον.

Β΄Πέτρ.γ:13 «Κατά δε την υπόσχεσιν αυτού νέους ουρανούς και νέαν γην προσμένομεν, εν οις δικαιοσύνη κατοικεί».

ΚΟΛΑΣΗ - Το τέλος των ασεβών

 

Το τέλος των ασεβών είναι μια φοβερή τραγωδία, αλλά με το Γολγοθά και το Ευαγγέλιο του Ιησού Χριστού, υπάρχει οδός διαφυγής.

Εβρ.ι:25-39 - Μαλαχ.γ:16 - Αποκ.κ:1,15 - Λουκ.ις19,31 - Α’ Κορ.ς:2 - Αποκ.κα:8

Ψαλμ.θ:17

«Οι ασεβείς θέλουσιν επιστραφή εις τον άδην· πάντα τα έθνη τα λησμονούντα τον Θεόν»

Εισαγωγή

Ο απόστολος Ιωάννης γράφει ότι: «ο Θεός είναι αγάπη» (Α’ Ιωάν.δ:8). Κάθε τι που έκανε ο Θεός είναι έκφραση της αγάπης Του.

Η δημιουργία είναι εκδήλωση της αγάπης του Θεού. Με τρυφερότητα και φροντίδα ο Θεός δημιούργησε το σύμπαν, τη Γη και ιδιαίτερα τον άνθρωπο.

Η απολύτρωση είναι ακόμα μια εκδήλωση της αγάπης του Θεού. Όταν σκεφτούμε ότι ο Ιησούς Χριστός, πέθανε πάνω στο σταυρό για μας, πώς να μην εντυπωσιαστούμε από την αγάπη του Θεού.

Η σωτηρία είναι έκφραση της αγάπης του Θεού. Το σχέδιο της σωτηρίας που έχει προμηθεύσει ο Θεός, είναι τέλειο. Περιλαμβάνει τη μετάνοια, το βάπτισμα στο όνομα του Ιησού Χριστού και το προνόμιο της βάπτισης με Πνεύμα Άγιο (Πράξ.β:38).

Ο ουρανός είναι έκφραση της αγάπης του Θεού. Είναι ένα θαυμάσιο μέρος που ο Θεός έχει ετοιμάσει γι’ αυτούς που Τον αγαπάνε κι ετοιμάζονται για την επιστροφή Του.

Η κόλαση είναι έκφραση της αγάπης του Θεού. Αυτό μπορεί να ακούγεται αντιφατικό. Το γεγονός της ύπαρξης κόλασης προκαλεί την ερώτηση: Μπορεί ένας Θεός που είναι αγάπη να έχει δημιουργήσει την κόλαση; Ακριβώς πάνω σ’ αυτή την ερώτηση θα περιστραφεί αυτό το κεφάλαιο.

ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ ΙΗΣΟΥΣ (5) - Η προύπαρξη του Ιησού

Προηγουμένως κάναμε κάποιες αναφορές στην προΰπαρξη του Χριστού, τώρα όμως θα εξετάσουμε κάποια εδάφια που έχουν να κάνουν με το θέμα αυτό.

Υπάρχουν κάποιοι που χρησιμοποιούν το όγδοο κεφάλαιο των Παροιμιών σε μια προσπάθεια ν’ αποδείξουν ότι ο Υιός του Θεού προϋπήρχε μαζί με τον Πατέρα. Διδάσκουν, λοιπόν, ότι αυτό το κεφάλαιο αναφέρεται στον Υιό. 

Αυτό το κεφάλαιο, όμως, μιλάει για τη σοφία και σε καμία περίπτωση δεν αποδεικνύεται ότι αυτή ήταν ο Υιός του Θεού. Ο απόστολος Παύλος μας λέει στην Α’Κορ.α:30 ότι ο Χριστός «εγεννήθη εις ημάς σοφία», αλλά λέει «από Θεού», απ΄ τη θεότητα, όχι απ’ την ανθρώπινη φύση Του. 

ΒΑΣΙΚΕΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΕΣ 43 - Η αιωνιότητα

Α.  ΧΡΟΝΟΣ ΚΙ ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΑ

Αποκ.ι:6 “...Ότι καιρός δεν θέλει είσθαι έτι.”

Όπως ο άνθρωπος είναι περιορισμένος να βρίσκεται σε ένα μέρος ή θέση μία συγκεκριμένη χρονική στιγμή, έτσι είναι και περιορισμένος να ζει την κάθε στιγμή μόνο μία φορά.  Δεν μπορεί να βρίσκεται σε δύο μέρη ταυτόχρονα και δεν μπορεί να ζήσει το χτες και το αύριο την ίδια στιγμή.  Είναι περιορισμένος στο εδώ και το τώρα. Πάντοτε ζει στο παρόν.

Ο χρόνος δημιουργήθηκε για τον άνθρωπο κι η αντίληψή του περιορίζεται απ’ το χρόνο τον οποίο μετρά με τα λεπτά, τις ώρες και τις μέρες.  Ο Θεός κατοικεί στην αιωνιότητα. Είναι ο Μέγας “Εγώ Ειμί”.  Είναι ο Πανταχού Παρόν που πληρεί το σύμπαν με την παρουσία Του και μ’ Αυτόν το παρελθόν, παρόν και μέλλον είναι ένα αιώνιο παρόν.