Ο Χριστός σαν «λόγος» και η προΰπαρξη του στην πρόθεση του Θεού (8)

 

«...και Θεός ήν ο λόγος..»

 

Ο Ιωάννης ήταν Ιουδαίος, πιστός στον Ένα και Μόνο Θεό των Πατέρων, δεν γνώριζε ούτε πίστευε σε πολυθεΐες και τριάδες. Μιλά λοιπόν για τον Ένα Θεό, και το «Λόγο Του», που όλοι γνωρίζουμε ότι έχει να κάνει με τον Ιησού Χριστό, το Μεσίτη.

Δεν αναφέρεται σε δύο ξεχωριστούς «θεούς», ούτε σε δύο πρόσωπα μέσα στη θεότητα.

Ο Χριστός σαν «λόγος» και η προΰπαρξη του στην πρόθεση του Θεού (7)

 

και ο λόγος ήν προς τον θεόν...'

 

Αυτός ο Λόγος που η Γραφή μας περιέγραψε, «ην ΠΡΟΣ τον θεόν». Η γραμματική μας λέει ότι η πρόθεση «προς» όταν συντάσσεται με αιτιατική «δήλοι κίνησιν προς τι μέρος η διεύθυνσιν προς κάπου». Όταν έχει την έννοια «προς τινά» σημαίνει «εν σχέση προς τινά, εις απάντηση προς τινά» (Λεξικόν της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσης του Ιωάννου Σταματάχου σελ.840).

Ο Χριστός σαν «λόγος» και η προΰπαρξη του στην πρόθεση του Θεού (6)

 

Ας δούμε τώρα τα εδάφια Ιωάννης α:1-14!

 

Ἐν ἀρχῇ ἦν ὁ λόγος, καὶ ὁ λόγος ἦν πρὸς τὸν θεόν, καὶ θεὸς ἦν ὁ λόγος. οὗτος ἦν ἐν ἀρχῇ πρὸς τὸν θεόν. πάντα δι' αὐτοῦ ἐγένετο, καὶ χωρὶς αὐτοῦ ἐγένετο οὐδὲ ἓν ὃ γέγονεν. ἐν αὐτῷ ζωὴ ἦν, καὶ ἡ ζωὴ ἦν τὸ φῶς τῶν ἀνθρώπων· καὶ τὸ φῶς ἐν τῇ σκοτίᾳ φαίνει καὶ ἡ σκοτία αὐτὸ οὐ κατέλαβεν. Ἐγένετο ἄνθρωπος ἀπεσταλμένος παρὰ θεοῦ ὄνομα αὐτῷ Ἰωάννης· οὗτος ἦλθεν εἰς μαρτυρίαν ἵνα μαρτυρήσῃ περὶ τοῦ φωτός, ἵνα πάντες πιστεύσωσιν δι' αὐτοῦ. οὐκ ἦν ἐκεῖνος τὸ φῶς ἀλλ' ἵνα μαρτυρήσῃ περὶ τοῦ φωτός. Ἦν τὸ φῶς τὸ ἀληθινόν, ὁ φωτίζει πάντα ἄνθρωπον, ἐρχόμενον εἰς τὸν κόσμον. ἐν τῷ κόσμῳ ἦν καὶ ὁ κόσμος δι' αὐτοῦ ἐγένετο καὶ ὁ κόσμος αὐτὸν οὐκ ἔγνω. εἰς τὰ ἴδια ἦλθεν καὶ οἱ ἴδιοι αὐτὸν οὐ παρέλαβον. ὅσοι δὲ ἔλαβον αὐτὸν, ἔδωκεν αὐτοῖς ἐξουσίαν τέκνα θεοὺ γενέσθαι, τοῖς πιστεύουσιν εἰς τὸ ὄνομα αυτοῦ, οἳ οὐκ ἐξ αἱμάτων οὐδὲ ἐκ θελήματος σαρκὸς οὐδὲ ἐκ θελήματος ἀνδρὸς ἀλλ' ἐκ θεοῦ ἐγεννήθησαν. Καὶ ὁ λόγος σὰρξ ἐγένετο καὶ ἐσκήνωσεν ἐν ἡμῖν, καὶ ἐθεασάμεθα τὴν δόξαν αὐτοῦ, δόξαν ὡς μονογενοῦς παρὰ πατρός, πλήρης χάριτος καὶ ἀληθείας

Ο Χριστός σαν «λόγος» και η προΰπαρξη του στην πρόθεση του Θεού (5)

 

Ας δούμε τι λέει ο ίδιος ο Χριστός για την προέλευσή Του για να μπορέσουμε να δούμε σωστά τη θέση του σαν Λόγος.

Ιωάννης η:42 «εγώ εκ του Θεού εξήλθον και έρχομαι· επειδή δεν ήλθον απ' εμαυτού, αλλ' εκείνος με απέστειλε».

Εδώ ο Χριστός μας ξεκαθαρίζει κάτι που αφορά την προΰπαρξη Του σε σχέση με τον Πατέρα. Δεν λέει ότι ήρθε μόνος του δίπλα από τον Πατέρα, ή κοντά από τον Πατέρα όπως λέει η θεοσοφία της τριάδας, αλλά ξεκάθαρα λέει ότι «εκ του Πατρός εξήλθον» δηλ. βγήκα έξω από τον Πατέρα. Αυτό σημαίνει ότι ήταν μέσα στον Πατέρα πριν έρθει στη γη.

Ο Χριστός σαν «λόγος» και η προΰπαρξη του στην πρόθεση του Θεού (4)

 

Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΔΕΝ ΠΡΟΥΠΗΡΧΕ ΣΑΝ ΑΝΘΡΩΠΟΣ

 

Ξέρουμε ότι ο Χριστός, δεν προϋπήρχε στον ουρανό σαν άνθρωπος με προσωπικότητα, πριν γεννηθεί στη Βηθλεέμ, παρά μόνο μέσα στο λόγο, τη σκέψη του Πατέρα σαν το αρνίο το εσφαγμένο, όπως προϋπήρχαν και όλοι οι άγιοι, γιατί ο Παύλος λέει ότι:

Ρωμ.η:28-30  «….. εις τους κεκλημένους κατά τον προορισμόν αυτού διότι όσους προεγνώρισε, τούτους και προώρισε συμμόρφους της εικόνος του Υιού αυτού, διά να ήναι αυτός πρωτότοκος μεταξύ πολλών αδελφών όσους δε προώρισε, τούτους και εκάλεσε, και όσους εκάλεσε, τούτους και εδικαίωσε, και όσους εδικαίωσε, τούτους και εδόξασε».

Ο Χριστός σαν «λόγος» και η προΰπαρξη του στην πρόθεση του Θεού (2)

 

Η Γραφή σε πολλά μέρη μας λέει ότι τα πάντα έγιναν διά του λόγου (Ιωάν.α:3, Εβρ.α:2, Α’ Κορ.η:6). Από αυτά τα εδάφια και ίσως από άλλα, έχει δημιουργηθεί η λάθος εντύπωση ότι ο κόσμος δεν δημιουργήθηκε από το Θεό, τον Πατέρα, αλλά από το «θεό Υιό»! Λένε μάλιστα ότι ο Πατέρας τα σχεδίαζε και ο υιός εκτελούσε.

Όμως, με τη χάρη του Θεού μέσα από τις Γραφές θα δούμε με ποια έννοια τα πάντα έγιναν διά του Υιού. Πρώτα όμως ας δούμε τί η Βίβλος μας λέει για το ποιος δημιούργησε τον κόσμο:

ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ ΙΗΣΟΥΣ (08)

 

Η ΠΡΟΫΠΑΡΞΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

 

Ματθ.α:18 τοῦ δὲ [Ἰησοῦ] Χριστοῦ ἡ γένεσις οὕτως ἦν μνηστευθείσης τῆς μητρὸς αὐτοῦ Μαρίας τῷ Ἰωσήφ πρὶν ἢ συνελθεῖν αὐτοὺς εὑρέθη ἐν γαστρὶ ἔχουσα ἐκ πνεύματος ἁγίου.

 

Ματθ.α:19,20 Ιωσήφ δε ο ανήρ αυτής, δίκαιος ων και μη θέλων να θεατρίση αυτήν, ηθέλησε να απολύση αυτήν κρυφίως. Ενώ δε αυτός διελογίσθη ταύτα, ιδού, άγγελος Κυρίου εφάνη κατ' όναρ εις αυτόν, λέγων· Ιωσήφ, υιέ του Δαβίδ, μη φοβηθής να παραλάβης Μαριάμ την γυναίκα σου· διότι το εν αυτή γεννηθέν είναι εκ Πνεύματος Αγίου.

ΠΟΙΑ ΗΤΑΝ Η ΔΟΞΑ ΠΟΥ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΕΙΧΕ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΥΠΑΡΞΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ;

 

«και τώρα δόξασόν με συ, Πάτερ, πλησίον σου με την δόξαν, την οποίαν είχον παρά σοι πριν γείνη ο κόσμος» (Ιωάν.ιζ:5).

 

Εδώ, η θεωρία της τριάδας, βλέπει τον προϋπάρχοντα «θεό Υιό».

Λένε δε ότι αυτή είναι μια καταφανής ομολογία του ίδιου του Χριστού για την προΰπαρξη Του δίπλα στον Πατέρα.

Ας δούμε το εδάφιο αυτό από το κριτικό κείμενο:

«καὶ νῦν δόξασον με σύ, πάτερ, παρὰ σεαυτῷ τῇ δοξῇ ᾗ εἶχον πρὸ τοῦ τὸν κόσμον εἶναι παρὰ σοί».

Βλέπουμε ότι στο κείμενο η έννοια αλλάζει τελείως.

Η προΰπαρξη του Ιησού Χριστού

 

Ο λόγος του Θεού, αναφερόμενος στην φύση του Θεού, λέει ότι είναι ΕΙΣ και ΜΟΝΟΣ.

Δευτ.ς:4 Άκουε, Ισραήλ· Κύριος ο Θεός ημών είναι εις Κύριος.

Μάρκ.ιβ:29 ἀπεκρίθη ὁ Ἰησοὺς ὅτι πρώτη ἐστιν· ἄκουε, Ἰσραήλ, κύριος ὁ θεὸς ἡμῶν κύριος εἷς ἐστιν,

Το λεξικό του Σταματάκου αναφέρει:

Ησ.λζ:16 Κύριε των δυνάμεων, Θεέ του Ισραήλ, ο καθήμενος επί των χερουβείμ, συ αυτός είσαι ο Θεός, ο μόνος, πάντων των βασιλείων της γής· συ έκαμες τον ουρανόν και την γην.

Η ΠΡΟΫΠΑΡΞΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

 

Εφεσ.α:3-5 Ευλογητός ο Θεός και Πατήρ του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, ο ευλογήσας ημάς εν πάση ευλογία πνευματική εις τα επουράνια διά Χριστού, καθώς εξέλεξεν ημάς δι' αυτού προ καταβολής κόσμου, διά να ήμεθα άγιοι και άμωμοι ενώπιον αυτού διά της αγάπης, προορίσας ημάς εις υιοθεσίαν διά Ιησού Χριστού εις εαυτόν, κατά την ευδοκίαν του θελήματος αυτού

Εφεσ.α:4 καθώς εξέλεξεν ημάς δι' αυτού προ καταβολής κόσμου, διά να ήμεθα άγιοι και άμωμοι ενώπιον αυτού διά της αγάπης,

Β’ Τιμ.α:9 όστις έσωσεν ημάς και εκάλεσε με κλήσιν αγίαν, ουχί κατά τα έργα ημών, αλλά κατά την εαυτού πρόθεσιν και χάριν, την δοθείσαν εις ημάς εν Χριστώ Ιησού προ χρόνων αιωνίων,

ΕΠΕΞΗΓΗΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ - Στα Ευαγγέλια (3)

Μετάδοση γνώσης ανάμεσα στα πρόσωπα της θεότητας.

Κάποιοι πιστεύουν ότι η Γραφή περιγράφει μεταφορά γνώσεων μεταξύ ξεχωριστών προσώπων στη θεότητα. Αυτό είναι ένα επικίνδυνο επιχείρημα γιατί υπονοεί ότι ένα πρόσωπο στη θεότητα ξέρει κάτι που ένα άλλο δεν το ξέρει. Υπάρχουν δηλαδή ξεχωριστές προσωπικότητες μέσα στη θεότητα, κάτι που με τη σειρά του οδηγεί σε τριθεϊσμό ή πολυθεϊσμό.

Ας δούμε μερικά εδάφια που χρειάζονται επεξήγηση. Στο Ματθ.ια:27 λέει: «Ουδείς γινώσκει τον Υιόν, ειμή ο Πατήρ ουδέ τον Πατέρα γινώσκει τις, ειμή ο Υιός, και εις όντινα θέλη ο Υιός να αποκαλύψη αυτόν». Αυτό το εδάφιο, απλά λέει ότι κανείς δεν μπορεί να καταλάβει ποιος είναι ο Υιός (η φανέρωση του Θεού εν σαρκί), παρά με θεία αποκάλυψη (από τον Πατέρα). Χωρίς αμφιβολία, αυτό είχε στο νου Του ο Ιησούς, όταν είπε στον Πέτρο: «Μακάριος είσαι, Σίμων υιέ του Ιωνά, διότι σάρξ και αίμα δεν σοι απεκάλυψε τούτο, αλλ’ ο Πατήρ μου ο εν τοις ουρανοίς» (Ματθ.ις:17). Η Γραφή μας λέει ότι κανείς δεν μπορεί να πει Κύριο τον Ιησού Χριστό παρά δια Πνεύματος Αγίου (Α’ Κορ.ιβ:3). Ακόμα, ο Πατέρας φανέρωσε τη φύση Του και το χαρακτήρα Του όταν φανερώθηκε δια του Ιησού Χριστού, του Γιου του Θεού.

Η προΰπαρξη του Ιησού Χριστού

Ο λόγος του Θεού, αναφερόμενος στην φύση του Θεού, λέει ότι είναι ΕΙΣ και ΜΟΝΟΣ.

Δευτ.ς:4 Άκουε, Ισραήλ· Κύριος ο Θεός ημών είναι εις Κύριος.

Μάρκ.ιβ:29 ἀπεκρίθη ὁ Ἰησοὺς ὅτι πρώτη ἐστιν· ἄκουε, Ἰσραήλ, κύριος ὁ θεὸς ἡμῶν κύριος εἷς ἐστιν,

Το λεξικό του Σταματάκου αναφέρει:

Ο Χριστός σαν «λόγος» και η προΰπαρξη του στην πρόθεση του Θεού (16)

Ας δούμε τώρα τα εδάφια Ιωάννης α:1-14!

Ἐν ἀρχῇ ἦν ὁ λόγος, καὶ ὁ λόγος ἦν πρὸς τὸν θεόν, καὶ θεὸς ἦν ὁ λόγος. οὗτος ἦν ἐν ἀρχῇ πρὸς τὸν θεόν. πάντα δι' αὐτοῦ ἐγένετο, καὶ χωρὶς αὐτοῦ ἐγένετο οὐδὲ ἓν ὃ γέγονεν. ἐν αὐτῷ ζωὴ ἦν, καὶ ἡ ζωὴ ἦν τὸ φῶς τῶν ἀνθρώπων· καὶ τὸ φῶς ἐν τῇ σκοτίᾳ φαίνει καὶ ἡ σκοτία αὐτὸ οὐ κατέλαβεν. Ἐγένετο ἄνθρωπος ἀπεσταλμένος παρὰ θεοῦ ὄνομα αὐτῷ Ἰωάννης· οὗτος ἦλθεν εἰς μαρτυρίαν ἵνα μαρτυρήσῃ περὶ τοῦ φωτός, ἵνα πάντες πιστεύσωσιν δι' αὐτοῦ. οὐκ ἦν ἐκεῖνος τὸ φῶς ἀλλ' ἵνα μαρτυρήσῃ περὶ τοῦ φωτός. Ἦν τὸ φῶς τὸ ἀληθινόν, ὁ φωτίζει πάντα ἄνθρωπον, ἐρχόμενον εἰς τὸν κόσμον. ἐν τῷ κόσμῳ ἦν καὶ ὁ κόσμος δι' αὐτοῦ ἐγένετο καὶ ὁ κόσμος αὐτὸν οὐκ ἔγνω. εἰς τὰ ἴδια ἦλθεν καὶ οἱ ἴδιοι αὐτὸν οὐ παρέλαβον. ὅσοι δὲ ἔλαβον αὐτὸν, ἔδωκεν αὐτοῖς ἐξουσίαν τέκνα θεοὺ γενέσθαι, τοῖς πιστεύουσιν εἰς τὸ ὄνομα αυτοῦ, οἳ οὐκ ἐξ αἱμάτων οὐδὲ ἐκ θελήματος σαρκὸς οὐδὲ ἐκ θελήματος ἀνδρὸς ἀλλ' ἐκ θεοῦ ἐγεννήθησαν. Καὶ ὁ λόγος σὰρξ ἐγένετο καὶ ἐσκήνωσεν ἐν ἡμῖν, καὶ ἐθεασάμεθα τὴν δόξαν αὐτοῦ, δόξαν ὡς μονογενοῦς παρὰ πατρός, πλήρης χάριτος καὶ ἀληθείας

Ο Χριστός σαν «λόγος» και η προΰπαρξη του στην πρόθεση του Θεού (14)

Ας δούμε τι λέει ο ίδιος ο Χριστός για την προέλευσή Του για να μπορέσουμε να δούμε σωστά τη θέση του σαν Λόγος.

Ιωάννης η:42 «εγώ εκ του Θεού εξήλθον και έρχομαι· επειδή δεν ήλθον απ' εμαυτού, αλλ' εκείνος με απέστειλε».

Εδώ ο Χριστός μας ξεκαθαρίζει κάτι που αφορά την προΰπαρξη Του σε σχέση με τον Πατέρα. Δεν λέει ότι ήρθε μόνος του δίπλα από τον Πατέρα, ή κοντά από τον Πατέρα όπως λέει η θεοσοφία της τριάδας, αλλά ξεκάθαρα λέει ότι «εκ του Πατρός εξήλθον» δηλ. βγήκα έξω από τον Πατέρα. Αυτό σημαίνει ότι ήταν μέσα στον Πατέρα πριν έρθει στη γη.

Σαν στοιχείο του ίδιου του Πατέρα, σαν ο Λόγος του Πατέρα.

Ο Χριστός σαν «λόγος» και η προΰπαρξη του στην πρόθεση του Θεού (09)

Αυτός λοιπόν που είναι η εικόνα του Θεού του αοράτου, είναι πρωτότοκος πάσης κτίσεως. Επειδή η εικόνα αναφέρεται στον άνθρωπο Χριστό Ιησού, όπως και όλα αυτά τα εδάφια, γι’ αυτό και το «πρωτότοκος πάσης κτίσεως» αναφέρε­ται στον άνθρωπο Ιησού Χριστό. Σαν άνθρωπος ο Χριστός είναι πρωτότοκος πάσης κτίσεως και όχι σαν θεός υιός.

Σαν άνθρωπος όμως, ο Χριστός δεν προϋπήρχε όπως είπαμε, ούτε οι άγιοι. Η Γραφή μας μιλά καθαρά για τη ΓΕΝΕΣΗ του Χριστού - όχι τη «Γέννηση» - που σημαίνει την αρχή Του, την αρχή της ύπαρξης Του σαν άνθρωπος.

Ο Χριστός σαν «λόγος» και η προΰπαρξη του στην πρόθεση του Θεού (08)

Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΔΕΝ ΠΡΟΥΠΗΡΧΕ ΣΑΝ ΑΝΘΡΩΠΟΣ

Ξέρουμε ότι ο Χριστός, δεν προϋπήρχε στον ουρανό σαν άνθρωπος με προσωπικότητα, πριν γεννηθεί στη Βηθλεέμ, παρά μόνο μέσα στο λόγο, τη σκέψη του Πατέρα σαν το αρνίο το εσφαγμένο, όπως προϋπήρχαν και όλοι οι άγιοι, γιατί ο Παύλος λέει ότι:

Ρωμ.η:28-30  «….. εις τους κεκλημένους κατά τον προορισμόν αυτού διότι όσους προεγνώρισε, τούτους και προώρισε συμμόρφους της εικόνος του Υιού αυτού, διά να ήναι αυτός πρωτότοκος μεταξύ πολλών αδελφών όσους δε προώρισε, τούτους και εκάλεσε, και όσους εκάλεσε, τούτους και εδικαίωσε, και όσους εδικαίωσε, τούτους και εδόξασε».

Ο Χριστός σαν «λόγος» και η προΰπαρξη του στην πρόθεση του Θεού (07)

Κάτι άλλο που πρέπει να ξεκαθαρίσουμε είναι η σχέση του Ιησού Χριστού με την εκκλησία, μέσα σ’ αυτή την ευδοκία του θελήματος του Θεού.

Όπως είπαμε, πριν την υλική δημιουργία, ο Θεός έχει μια «ευδοκία» μέσα Του και αυτή είναι η εκκλησία. Όμως πώς είναι δυνατόν να υπάρξει η εκκλησία αν πρώτα δεν υπήρχε ο Ιησούς Χριστός, αυτός που θα θυσιαζόταν για να σωθεί η εκκλησία; Είναι επόμενο λοιπόν, πρώτα ο Θεός να είδε το Χριστό, το Αρνίο, διά του οποίου θα εξαγόραζε την εκκλησία και γι’ αυτό λέει ότι «εξέλεξε ημάς εν αυτώ».

ΤΟ ΣΠΕΡΜΑ

Μία επί μέρους πτυχή του θέματός μας, που θα δώσει περισσότερο φως στην αλήθεια σχετικά με το πρόσωπο του Ιησού Χριστού, είναι οι προφητείες που έχουν γίνει για τον Χριστό και η θεωρία της τριάδας, όχι μόνον τις παρερμηνεύει αλλά φέρνει σύγχυση και σκοτάδι στην κατανόηση του αρχηγού και τελειωτή της πίστης μας.

Ο λόγος του Θεού μιλάει προφητικά για τον Χριστό και αναφέρεται σ’ Αυτόν σαν το «σπέρμα της γυναικός», «το σπέρμα του Αβραάμ» και «το σπέρμα του Δαυίδ». Την πρώτη αναφορά την βλέπουμε στην Γένεση, όταν ο Θεός καταριέται το φίδι:

Εγώ είμαι Ιησούς (7)

Η ΠΡΟΫΠΑΡΞΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

Προηγουμένως κάναμε κάποιες αναφορές στην προΰπαρξη του Χριστού, τώρα όμως θα εξετάσουμε κάποια εδάφια που έχουν να κάνουν με το θέμα αυτό.

Υπάρχουν κάποιοι που χρησιμοποιούν το όγδοο κεφάλαιο των Παροιμιών σε μια προσπάθεια ν’ αποδείξουν ότι ο Υιός του Θεού προϋπήρχε μαζί με τον Πατέρα. Διδάσκουν, λοιπόν, ότι αυτό το κεφάλαιο αναφέρεται στον Υιό. Αυτό το κεφάλαιο, όμως, μιλάει για τη σοφία και σε καμία περίπτωση δεν αποδεικνύεται ότι αυτή ήταν ο Υιός του Θεού. Ο απόστολος Παύλος μας λέει στην Α’ Κορ.α:30 ότι ο Χριστός «εγεννήθη εις ημάς σοφία», αλλά λέει «από Θεού», απ΄ τη θεότητα, όχι απ’ την ανθρώπινη φύση Του.

Η ΠΡΟΥΠΑΡΞΗ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

Έχουμε δει την κατά σάρκα γέννηση του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, το πώς ήρθε στη γη σαν άνθρωπος γεννημένος από τον Πατέρα Θεό διά της Παρθένου Μαρίας. Είναι όμως φανερό από ορισμένα εδάφια του λόγου του Θεού που ήδη αναφέραμε, ότι πέρα από την εν χρόνω κατά σάρκα γέννηση του Χριστού από τον Πατέρα, βλέπουμε και την προαιώνια γέννησή Του μέσα στον Πατέρα Θεό. Αυτή τη γέννηση θα εξετάσουμε τώρα και φυσικά μέσα από τα εδάφια που μιλούν ακριβώς γι' αυτή την αλήθεια.