Τέκνα Θεού

Ιωάν.α:12-13 Όσοι δε εδέχθησαν αυτόν, εις αυτούς έδωκεν εξουσίαν να γείνωσι τέκνα Θεού, εις τους πιστεύοντας εις το όνομα αυτού· οίτινες ουχί εξ αιμάτων ουδέ εκ θελήματος σαρκός ουδέ εκ θελήματος ανδρός, αλλ' εκ Θεού εγεννήθησαν.

Ρωμ.η:16 Αυτό το Πνεύμα συμμαρτυρεί με το πνεύμα ημών ότι είμεθα τέκνα Θεού.

Η Αγία Γραφή είναι σαφής ότι όλοι οι άνθρωποι είναι δημιουργία του Θεού (Κολ.α:16) και ότι ο Θεός αγαπάει ολόκληρο τον κόσμο.

Αλλά δεν είμαστε παιδιά του Θεού εκ φύσεως!

Μαρία, ήξερες

Μαρία, ήξερες ότι το αγοράκι σου μια μέρα θα περπατούσε πάνω στο νερό;

Μαρία, ήξερες ότι το αγοράκι σου θα έσωζε τους γιους μας και τις κόρες μας;

Ήξερες ότι το αγοράκι σου θα έκανε εσένα νέο κτίσμα;

Το παιδί που ελευθέρωσες από τα σπλάχνα σου, μια μέρα θα ελευθέρωνε εσένα;

Η ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΓΕΝΝΗΣΗΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

Λογικά θα έπρεπε να είναι «το έτος μηδέν», εφόσον το χριστιανικό ημερολόγιο που χρησιμοποιούμαι έχει σαν αφετηρία του το γεγονός της γέννησης του Χριστού. Κι όμως, δεν είναι «το έτος μηδέν» η αρχή του ημερολογίου μας.

Πρώτα απ’ όλα, όταν καθιερώθηκε το χριστιανικό ημερολόγιο τον 6^ο αιώνα μ.Χ. το «μηδέν» δεν ήταν ακόμα γνωστό στα μαθηματικά. Το σύμβολο του «μηδέν» χρησιμοποιήθηκε πρώτα από τους Ινδούς γύρω στο 400 μ.Χ.

Οι Άραβες το υιοθέτησαν από τους Ινδούς όταν εισέβαλαν στην Ινδία περί το 700 μ.Χ. Κατόπιν έφεραν την ιδέα του «μηδέν» στην Ευρώπη γύρω στο 1200 μ.Χ.

Ο Χριστός σαν «λόγος» και η προΰπαρξη του στην πρόθεση του Θεού (15)

Ο Χριστός λοιπόν γεννήθηκε «ΕΚ» του Πατρός, όχι προ χρόνων αιωνίων, σαν «θεός Υιός», αλλά σαν άνθρωπος Χριστός Ιησούς. Ήταν μέσα στον Πάτερα, κι έτσι Τον προγνώριζε (Α’ Πέτρ.α:20). Αυτόν προείδε σαν Αμνό εσφαγμένο προ καταβολής κόσμου και Αυτόν γέννησε στον κόσμο δια  μέσου της παρθένου Μαρίας.

Πώς η θεωρία της τριάδας εννοεί τη γέννηση του Χρίστου στη γη; Ποιός γεννήθηκε, από ποιόν και που;

Η θεωρία αυτή παραδέχεται τη γέννηση του Χριστού προ πάντων των αιώνων από τον Πατέρα. Αν δεχτούμε κάτι τέτοιο, τότε δεχόμαστε δύο «θεούς», τον ένα μεγαλύτερο από τον άλλο και καταργούμε τη γέννηση του Χριστού από τον Πατέρα δια μέσου της παρθένου Μαρίας.

ΓΕΝΝΗΣΗ ΚΑΙ ΠΑΙΔΙΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ

Κείμενο: Ματθαίος  κεφ. 1 & 2   Λουκάς    κεφ. 1 & 2

A. O ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ

Ο Θεός προόριζε τον γιο Του να γεννηθεί από μια γυναίκα, ώστε να ζήσει σαν άνθρωπος.

Γέν.γ:15   «Και έχθραν θέλω στήσει αναμέσον σου και της γυναικός και αναμέσον του σπέρματός σου και του σπέρματος αυτής αυτό θέλει σου συντρίψει την κεφαλήν, και συ θέλεις κεντήσει την πτέρνα αυτού»

Γαλ.δ:4   «Οτε όμως ήλθε το πλήρωμα του χρόνου εξαπέστειλεν ο Θεός τον Υιόν αυτού, όστις εγεννήθη εκ γυναικός και υπετάγη εις τον νόμον».

Η Μαρία, παρθένος  της Ναζαρέτ, εκλέχτηκε για την τιμή να γίνει η μητέρα του Γιου του Θεού. Έξι μήνες μετά από την αγγελική προσφώνηση, ότι επρόκειτο να γεννηθεί ο Ιωάννης ο Βαπτιστής, ένας άγγελος πληροφόρησε τη Μαρία ότι θα γινότανε η μητέρα του Λυτρωτή. Το άγιο Πνεύμα θα την επισκίαζε και το παιδί που θα γεννιότανε θα ήταν ο Γιος του Θεού.  Η Μαρία είχε ευνοηθεί από τον Θεό με το προνόμιο που επιθυμούσαν οι Εβραίες μητέρες να τους δοθεί η τιμή να γεννήσουν τον Μεσσία.

ΤΟ ΣΠΕΡΜΑ

Μία επί μέρους πτυχή του θέματός μας, που θα δώσει περισσότερο φως στην αλήθεια σχετικά με το πρόσωπο του Ιησού Χριστού, είναι οι προφητείες που έχουν γίνει για τον Χριστό και η θεωρία της τριάδας, όχι μόνον τις παρερμηνεύει αλλά φέρνει σύγχυση και σκοτάδι στην κατανόηση του αρχηγού και τελειωτή της πίστης μας.

Ο λόγος του Θεού μιλάει προφητικά για τον Χριστό και αναφέρεται σ’ Αυτόν σαν το «σπέρμα της γυναικός», «το σπέρμα του Αβραάμ» και «το σπέρμα του Δαυίδ». Την πρώτη αναφορά την βλέπουμε στην Γένεση, όταν ο Θεός καταριέται το φίδι:

Η ζωή του Χριστού στα 4 ευαγγέλια (14)

α:29 Ήταν ταπεινή, και γι αυτό απορούσε τι να σήμαινε ο χαιρετισμός. Αν ήταν υπερήφανη θα συμφωνούσε με τον Γαβριήλ.

διελογίζετο αν ήταν ταπεινή, θα θεωρούσε τον εαυτό της ανάξιο αν ήταν υπερήφανη, θα θεωρούσε τον εαυτό της άξιο

Όμως η ταπείνωση δεν σ’ αφήνει να ξέρεις πόσο άγιος και πόσο μεγάλος είσαι (Γέν.ς:8, Εβρ.δ:16).